|
อิติปิโสคุ้มแก้ว เดินหน้า ถอยหลัง
๑.อะระหัง อะระหัง ๒.อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ - สัมมาสัมพุทโธ อะระหัง ๓.อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน -วิชชาจะระณะสัมปันโน สัมมาสัมพุทโธ อะระหัง ๔.อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต - สุคะโต วิชชาจะระณะสัมปันโน สัมมาสัมพุทโธ อะระหัง ๕.อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโตโลกะวิทู - โลกะวิทู สุคะโต วิชชาจะระณะสัมปันโน สัมมาสัมพุทโธ อะระหัง ๖.อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโตโลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ - อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ โลกะวิทูสุคะโต วิชชาจะระณะสัมปันโน สัมมาสัมพุทโธ อะระหัง ๗.อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโตโลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง - สัตถา เทวะมะนุสสานังอะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ โลกะวิทู สุคะโต วิชชาจะระณะสัมปันโน สัมมาสัมพุทโธอะระหัง ๘.อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโตโลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ - พุทโธ สัตถาเทวะมะนุสสานัง อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ โลกะวิทู สุคะโต วิชชาจะระณะสัมปันโนสัมมาสัมพุทโธ อะระหัง ๙.อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโตโลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวา - ภะคะวาพุทโธ สัตถา เทวะมะนุสสานัง อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ โลกะวิทู สุคะโตวิชชาจะระณะสัมปันโน สัมมาสัมพุทโธ อะระหัง ***อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโนสุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธภะคะวา*** |
พระคาถาอิติปิโสสร้อยสน
๑.โสภะคะวา อิติปิอะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ๒.โสภะคะวา อิติปิอะระหัง วิชชาจะระณะสัมปัณโณ ๓.โสภะคะวา อิติปิอะระหัง สุคะโต ๔.โสภะคะวา อิติปิอะระหัง โลกะวิทู ๕.โสภะคะวา อิติปิอะระหัง อะนุตตะโร ๖.โสภะคะวา อิติปิอะระหัง ปุริสะทัมมะสาระถิ ๗.โสภะคะวา อิติปิอะระหัง สัตถาเทวะมะนุสสานัง ๘.โสภะคะวา อิติปิอะระหัง พุทโธ ๙.โสภะคะวา อิติปิอะระหัง ภะคะวาติ จักกล่าวอุปโท พระอิติปิโสสร้อยสนโดยย่อ บทต้น ชื่อ"กระต่ายแฝงคอ" ไปสงครามพึงพอ บริกรรมพร่ำต่อ ๑๗ คาบ แล้วให้ภาวนาแม้นมาตรว่าปืนยิงมา บ่ถูกกายา ปลายเส้นเกศาโลมานั้นบ่ได้ชดเชย บทสอง ชื่อ"ฝนแสนห่ารำเพย" แม้นต้องขื่อคาท่านเอ๋ยสะเดาะ ๑๓ คาบโดยหมาย โซ่ตรวนขื่อคากระจาย ทะลักทะลายด้วยเดชะพระพุทธมนต์ บทสาม ชื่อ"กลิ่นไตรภพจบสกล" ยามเมื่อเดินหนประจัญหนามขวากอาดูร ให้ชุบ ๑๕ คาบโดยตรา ถ้าเข็บแมลงป่องหิงสาปลาดุกแสยงกล้า ให้ชุบ ๘ คาบโดยหมาย ถ้าทำเสน่ห์หญิงชาย เอาแป้งน้ำมันหอมโดยหมาย สามเจ้ามาทำโดยมี ๗ คาบทาที่เข้ามาชมเชย ย่อมเป็นเสน่หาท่านเอ๋ย บ่ได้ละเลย ชมเชยเสน่หาอาลัย บทสี่ ท่านกล่าวไว้ใหม่ ชื่อว่า"การใหญ่จะไปรบศึกโดยตรา" ให้ชุบด้วยพระคาถา ๑๗ คาบมาได้โดยดังใจถวิล ร่ายมนต์พ่นไปไขว้ขวินแล่นแยกแตกไปสิ้นไพรี หนึ่งเล่าชุบตัวให้ใหญ่เรี่ยวแรงแข็งดี เอาขมิ้นอ้อยโดยมี มาเสกตามกำลังวัน ๑๖ คาบใหญ่โตมหันต์ ครั้นแล้วจึงกลั้นใจฝนทา ทั่วตัวตนเหมือนหนึ่งกล่าวไว้โดยตรา รูปร่างใหญ่โตหนักหนา คนเห็นตกประหม่า ข้าศึกสยดสยองขน บทห้า ชื่อกระทู้ "๗ แบกฤทธิรณ" ทิ้งขว้างกลางหนบ่ต้องกายาหม่นหมอง ท่านให้ชุบ ๓๒ คาบแล้วโดยปอง ลงในน้ำโดยตราให้เอาไม้แทงกายา คลาดเส้นเกศาบ่หวาดไหวกายี มูลนายขึ้งโกรธแสนทวี จะเอาไปทุบตี จำจองเฆี่ยนขับสารพัน เจ้านายให้ฆ่าฟัน เสกแป้งน้ำมัน ๙ คาบแล้วทาอาตมา เห็นหน้าหายความโกรธา ทำเสน่ห์นั้นหนา ให้เอาหมากมาที่บนทะลายโดยจง ทำเป็นแมลงภู่แล้วลงชื่ออันประสงค์ ในปีกแมลงภู่อย่าคลา ท่านให้ชุบด้วยพระคาถา ๑๗ คาบนา ปล่อยแมลงภู่ไปโดยประสงค์ ถ้าแม้นมิมาหาโดยตรง คลั่งคลาบ้าหลง ถึงเจ้าแมลงภู่พิศวาส บทหกชื่อ"กลืนอากาศ" ฤทธาสามารถ ถ้าจะดำผุดล่องหน สำนึกถึงเพทอากาศไพชยนต์ เอาขมิ้นมาฝนแล้วชุบถ้วน ๓๒ คาบแล้วให้ได้ดังใจปองอย่าได้เศร้าหมองทาตัวให้ทั่วอินทรีย์ ถ้าว่าเล่นมวยปล้ำดี ให้ระงับอินทรีย์ชุบ ๑๔ คาบอย่าครา ท่านให้กำกราบกายา สุขจิตจินดา ให้ตั้งปรารถนานึกกระสัน ถ้าเขาหาความเรานั้นเอาขี้ผึ้งอันหนัก ๖ บาทอย่านาน เอากระดาษลงชื่อคนพาล เป็นใส่เทียนฐาน ตามถวายพระห้ามมารด้วยดี แล้วนั่งภาวนาตามที่ตามอาจารย์จนสิ้น เทียนอย่าคลายแล้วเอาผงเทียนนี้ไว้ ขย้ำน้ำโดยหมาย ถ้อยความสูญหายบ่มินาน บทเจ็ด ชื่อ"ปราบจักวาล" ตามคำอาจารย์ จักเล่นพนันขันตี ให้ชุบมนต์นี้ ๓๒ คาบโดยมี แล้วให้เสกซ้ำน้ำมัน ๓๐ ทีแล้วด้วยพลันทาทั่วกายา เล่นปล้ำตีเถิดนา บ่ได้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า เป็นสวัสสัตถาไชยา มูลนายขึ้งโกรธโทษทัณฑ์ จะให้หายโกรธนั้นจึงเอาน้ำมันมา ๓๗ คาบเสกด้วยคาถา แล้วใส่เกศาประไปให้ทั่วกายี ครั้งท่านเห็นหน้ายินดี รักดิ้นสิ้นดี คือบุตรอุทรเกิดกาย ถ้าจะทำเสน่ห์หญิงชาย เอาขมิ้นมาหมาย ฝนเสก ๑๒ คาบทาตัวโดยปอง ไปในบ้านช่องหญิงเห็นชอบใจนารี หญิงชายในบ้านทั้งนี้รักดิ้นสิ้นดี งวยงงหลงใหลหายเดือดดาน เอาใบมะขามมาอย่านานกำหนึ่งประมาณ เสก ๒๗ คาบพลันทันใจสำเร็จเป็นหุ่นเหาะระเห็จและคนธรรพ์ทันใด ถ้าจะใช้สิ่งอันใดทำการอะไรก็ได้เสร็จสิ้นทุกอัน ถ้าจะให้สู้รบขยันทำได้ทุกอัน รบพุ่งแข็งขันฟันแทงประเสริฐฤทธิล้ำซ้ำแข็ง เอาไมทำรูปเสือแดง ฤทธิล้ำซ้ำแข็ง ชุบด้วยมนต์ปราบจักวาล ๓๗ คาบประมาณ ตามคำอาจารย์เสร็จแล้วจึงให้ปล่อยไป ฤทธากล้าหาญชาญชัย พ่วงพีโตใหญ่ สีหนาทคำรน> บทแปด ชื่อ"สูบสมุทรอลวล" ให้ข้าศึกสยองขน เอาปฐพีดลมาเสก ๒๘ คาบด้วยใจ ดินนั้นกลับกลายทันใด เป็นต่อแตนไปไล่ข้าศึกแตกหนี ถ้าจักประดาน้ำวารี ให้แห้งเหือดดี เอาหวายตะค้าขนาดตีคน มาลงคาถาสถาผล สูบสมุทรประจญ ชุบด้วยพระมนต์ ๑๗ คาบงามตามมี เอาหวายนั้นฟาดตี สาครชลธีนั้นก็แห้งเหือดหาย บทเก้า ชื่อ"สมุทรเกลื่อนกระจาย" อาจารย์ว่าไว้ แม้นว่าถ้าปรารถนาบ้านเมือง อย่าได้แค้นเคือง เอาถั่วเขียวมาประมาณให้ได้กำมือ เสกคาถานี้คือสมุทรเกลื่อนฤๅ ให้ได้ ๑๐๘ คาบโดยหมายเอาถั่วนั้นโปรยปราย ในเมืองทั้งหลาย ก็ยกเมืองให้แก่เรา |
อิติปิโสหูช้าง พุทโธ อิติปิโสภะคะวา พุทโธภะคะวาติ อิติปิโสภะคะวา อรหังอิติปิโสภะคะวา สัมมาสัมพุทธ อิติปิโสถอด อิปิภะวาระสัมสัมโธ ชาระสัมโนคะโลวิอะ ตะปุสะมะระสัตเทมะ สาพุทภะวาติคะโธนัง นุสวะถะถิสาทัมริโร นุตทูกะโตสุปัน ณะจะวิพุท มาหังอะคะโสติ พระคาถาอิติปิโสถอดนี้ มีคุณอันมาก เมื่อภาวนาเข้านอน ๓ ที สารพัดศัตรูทำร้ายมิได้เลย ถ้าภาวงนาเช้าที ๑ หัวค่ำที ๑ เที่ยงคืนที ๑ บุคคลผู้นั้นอยู่มิรู้อดอาหารเลย เป็นสวัสดีมงคลแก่ผู้นั้นอยู่สุขสำราญแล อายุยืนได้ ๘๔,๐๐๐ปี เมื่อเข้านอน ปลุกหมอนทุกวัน ศัตรูทำร้ายเรามิได้เลย บังเอิญให้รู้สึกตัวก่อน ให้เสกน้ำล้างหน้าทุกวัน กันเสนียดจัญไร คุ้มผีชมบ ๑๒ จำพวก กันได้สารพัด เสกข้าวกินทุกวันถึงสามเดือน คงถึง ๗ ปี คงจนกระดูกเผาไปมิไหม้ ถ้าจะให้คงทั้งเรือนเอาดินสอพองมาทำเป็นผงเสกด้วยตนเอง ๑๐๘ แล้วจึงใส่โอ่งข้าวสารเสกด้วยตนเอง ๑๐๘ คาบ หญิงชายใดได้กินคงจนตายแล ให้ลงใส่แผ่นตะกั่วเสก ๑๐๘ คาบใส่โอ่งน้ำกินคงทั้งเรือน กันคุณคนคุณผีทุกประการแล ถ้าถูกจองจำไว้ในคุกก็ดี ให้ภาวนาคาถานี้ ๑๐๘ คาบลุ่ยหลุดสิ้นแล ประตูก็เผยออก ถ้าแม้นมีช่องแต่เพียงมือก็ลอดไปได้แล อิติปิโสพระเจ้า ๕ พระองค์ อิติปิโส ภะคะวา นะ ศัตรูทั้งหลายเอ๋ย เจวะ พัทธะภัณฑัง วา ปิจังงัง วา โสภะคะปิอิ อิติปิโส ภะคะวา โม ศัตรูทั้งหลายเอ๋ย เจวะ พัทธะภัณฑัง ปิจังงัง วา โสภะคิปิอิ อิติปิโส ภะคะวา พุทธ์ ศัตรูทั้งหลายเอ๋ย เจวะ พัทธะภัณฑัง วา ปิจังงัง วา โสภะคะปิติอิ อิติปิโส ภะคะวา ธา ศัตรูทั้งหลายเอ๋ย เจวะ พัทธะภัณฑัง วา ปิจังงัง วา โสภะคะปิติอิ อิติปิโส ภะคะวา ยะ ศัตรูทั้งหลายเอ๋ย เจวะ พัทธะภัณฑัง วา นะจังงัง วา โสภะคะปิติอิ เมื่ออยู่กลางดงเสือสิงห์กระทิงแรด หมั่นภาวนาพระคาถานี้ ศัตรูไม่รบกวนเลย |
อิติปิโสนพเคราะห์
(อาทิตย์) อิติปิโสภะคะวา พระอาทิตย์เทวา วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ โมระปะริตตังมัง รักขันตุ สัพพะทา (อะ วิช สุ นุต สา นุต ติ ๖ จบ) (จันทร์) อิติปิโสภะคะวา พระจันทร์เทวา วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ อถัยยะปะริตตังมัง รักขันตุ สัพพะทา (อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา ๑๕ จบ) (อังคาร) อิติปิโสภะคะวา พระอังคารเทวา วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ กะระณียะเมตตาสุตตังมัง รักขันตุ สัพพะทา (ติ หัง จะ โต โร ถิ นัง ๘ จบ) (พุธ) อิติปิโสภะคะวา พระพุธเทวา วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ โพชฌังคะปะริตตังมัง รักขันตุ สัพพะทา (ปิ สัม ระ โล ปุ สัต พุท ๑๗ จบ) (เสาร์) อิติปิโสภะคะวา พระเสาร์เทวา วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ อังคุลิมาละปะริตตังมังรักขันตุ สัพพะทา (โส มา ณะ กะ ริ ถา โธ ๑๐ จบ) (พฤหัสบดี) อิติปิโสภะคะวา พระพฤหัสบดีเทวา วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ รัตตะนะสุตตัง อะระหังพุทโธ นะโมพุทธายะ วัฏฏะกะปะริตตังมัง รักขันตุ สัพพะทา (ภะ สัม สัม วิ สะ เท ภะ ๑๙ จบ) (ราหู) อิติปิโสภะคะวา พระราหูเทวา วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ สุริยะจันทะพุทธะปะริตตังมัง รักขันตุ สัพพะทา (คะ พุท ปัน ทู ทัม วะ คะ ๑๒ จบ) (ศุกร์) อิติปิโสภะคะวา พระศุกร์เทวา วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ ธะชัคคะ สุตตัง อะระหัง สุคะโต ภะคะวา อาฏานาฏิยะปะริตตังมัง รักขันตุ สัพพะทา (วา โธ โน อะ มะ มะ วา ๖ จบ) (พระเกตุ) อิติปิโสภะคะวา พระเกตุเทวา วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ ชะยะปะริตตังมัง รักขันตุ สัพพะทา (อะระหัง สุคะโต ภะคภวา ๖ จบ) อิติปิโสนพเคราะห์ ใครเจริญภาวนาได้ตลอดชีวิตเป็นมหามงคลเพราะรวม กำลังพุทธคุณ บุญญานุภาพ พุทธปริตร บารมีเทพนพเคราะห์ และ วิชาศักดิ์สิทธิ์ เข้าด้วยกันเป็นการสะเดาะเคราะห์ เสริมดวงชะตา สิริมงคลชีวิตได้ดีมากเคราะห์ร้ายกลายเป็นดี เคราะห์ดีก็ดียิ่งขึ้นไป สวดแล้วภาวนาคาถาในวงเล็บ ตามกำลังวันจนครบทั้ง ๙ องค์ ถ้าให้สมบูรณ์ ควรเจริญ วิชาธาตุศักดิ์สิทธิ์ พระคาถาอื่น และแพร่เมตตา ตามลำดับเป็นที่สุดซึ่งแบบสมบูรณ์นี้ อย่างน้อย สัปดาห์ละ ๑ ครั้ง นอกจากนั้นสวดทุกวันสวดเฉพาะบทอิติปิโสนพเคราะห์ ๙ องค์ก็ยิ่งดี |
พระอิติปิโสนารายณ์ ๗ บท
สิทธิการิยะท่านเกจิอาจารย์ผู้ฉลาด ท่านได้ผูกอิติปิโสไว้เป็น ทุติยชก ติยชกเป็นอนุโลม ปฏิโลมไว้ในพระคัมภีร์มหาพิชัยสงครามดังต่อไปนี้ อิ ติ ปิ โส ภะ คะ วา อะ ระ ติ วา คะ ภะ โธ พุท นัง สา นุส หัง สัม มา สัม พุธ โธ วิ ชา จะ มะ วะ เท ถา สัต ถิ ระ สา มะ ระ ณะ สัม ปัน โน สุ คะ โต โล กะ ธัม สะ ริ ปุ โร ตะ นุต อะ ทู วิ วิ ทู อะ นุต ตะ โร ปุ ริ สะ กะ โล โต คะ สุ โน ปัน สัม ถะ ธัม มะ สา ระ ถิ สัต ถา เท วะ ระจะ ชา วิ โธ พุท สัม มา สัม มะ นุส สา นัง พุท โธ ภ ค วา ติ หัง ระ อะ วา คะ ภะ โส ปิ ติ อิ ท่านตั้งพระอิติปิโส ทั้งอนุโลมปฏิโลมแล้วถอดออกมาเป็นกลบทได้ ๗ บทด้วยกันคือ พระนารายณ์กลืนจักร์ ติ อิ วา ติ คะ ปิ ภะ โส โธ ภะ พุ คะ นัง วา สา อะ นุ ตระ มะ หัง วะ สัม เท มา ถา สัม สัต พุท ถิ โธ ระ วิ สา ชา มะ จะ ธัม ระ สะ ณะ ริ สัม ปุ ปัน โร โน ตะ สุ นุต คะ อะ โต ทู โล วิ กะ พระนารายณ์คายจักร์ กะ วิ โล ทู โต อะ คะ นุ สุ ตะ โน โร ปัน ปุ สัม ริ นะ สะ ระ ธัม จะ มะ ชา สา วิ ระ โธ ถิ พุ สะ สัม ถา มา เท สัม วะ หัง มะ ระ นุ อะ สา วา นัง คะ พุท ภะ โธ โส ภะ ปิ ติ วา อิ ติ พระนารายณ์ประสมจันทร์ ติ ติ คะ โสโ ธ คะ นัง อะ นุ หัง วะ มา ถา พุ ติ วิ สา จะ ธัม นะ ริ ปัน โร สุ นุ โต ทู กะ โล วิ คะ อะ โน ตะ สัม ปุ ระ สา ชา มะโ ธ ระ มัส สะ สัม เท ระ มะ วา สา ภะ พุ ปิ ภะ อิ วา พระนารายณ์หักจักร์ อิ วา ปิ ภะ ภะ พุ วา สา ระ มะ สัม เท สัม สะ โธ ระ ชา มะ ระ สะ สัม ปุ โน ตะ คะ อะ โล วิ ทู กะ นุ โต โร สุ ริ ปัน ธัม นะ สา จะ ถิ วิ ถา พุ วะ นา นุ หัง นัง อะ โธ คะ คะ โส ติ ติ พระนารยณ์ถอดจันทร์ ปิ โส คะ อะ หัง มา พุ วิ จะ นะ ปัน สุโ ต กะ ทู นุ โร ริ ธัม สา ถิ ถา วะ นุ นังโ ธ คะ ติ วา ภะ พุ สา มะ เท สะ มะ ระ สะ ปุ ตะ อะ วิ โล คะ โน สัม ระ ชา โธ สัม สัม ระ วา ภะ อิ พระนารายณ์ยกจันทร์ ติ คะ โธ นัง นุ วะ ถา ถิ สา ธัม ริโ ร นุ ทู กะ โต สุ ปัน นะ จะ วิ พุ มา หัง อะ คะ โส ติ อิ ปิ ภะ วา ระ สัม สัม โธ ชา ระ สัมโ น คะ โล วิ อะ ตะ ปุ สะ มะ ระ สะ เท มะ สา พุ ภะ วา พระนารายณ์ปิดสมุทร อิ กะ ติ วิ ติ โล วา ทู ปิ โต ตะ อะ โส คะ ภะ นุ ภะ สุ โธ ตะ คะ โน พุ โร วา ปัน นัง ปู อะ สัม สา ริ ระ นะ นุ สะ หัง ระ มะ ธัม สัม จะ วะ มะ มา ชา เท สา สัม วิ ถา ระ พุ โธ สัต ถิ |
พระอิติปิโสนารายณ์ ๗ บท
สิทธิการิยะท่านเกจิอาจารย์ผู้ฉลาด ท่านได้ผูกอิติปิโสไว้เป็น ทุติยชก ติยชกเป็นอนุโลม ปฏิโลมไว้ในพระคัมภีร์มหาพิชัยสงครามดังต่อไปนี้ อิ ติ ปิ โส ภะ คะ วา อะ ระ ติ วา คะ ภะ โธ พุท นัง สา นุส หัง สัม มา สัม พุธ โธ วิ ชา จะ มะ วะ เท ถา สัต ถิ ระ สา มะ ระ ณะ สัม ปัน โน สุ คะ โต โล กะ ธัม สะ ริ ปุ โร ตะ นุต อะ ทู วิ วิ ทู อะ นุต ตะ โร ปุ ริ สะ กะ โล โต คะ สุ โน ปัน สัม ถะ ธัม มะ สา ระ ถิ สัต ถา เท วะ ระจะ ชา วิ โธ พุท สัม มา สัม มะ นุส สา นัง พุท โธ ภ ค วา ติ หัง ระ อะ วา คะ ภะ โส ปิ ติ อิ ท่านตั้งพระอิติปิโส ทั้งอนุโลมปฏิโลมแล้วถอดออกมาเป็นกลบทได้ ๗ บทด้วยกันคือ พระนารายณ์กลืนจักร์ ติ อิ วา ติ คะ ปิ ภะ โส โธ ภะ พุ คะ นัง วา สา อะ นุ ตระ มะ หัง วะ สัม เท มา ถา สัม สัต พุท ถิ โธ ระ วิ สา ชา มะ จะ ธัม ระ สะ ณะ ริ สัม ปุ ปัน โร โน ตะ สุ นุต คะ อะ โต ทู โล วิ กะ พระนารายณ์คายจักร์ กะ วิ โล ทู โต อะ คะ นุ สุ ตะ โน โร ปัน ปุ สัม ริ นะ สะ ระ ธัม จะ มะ ชา สา วิ ระ โธ ถิ พุ สะ สัม ถา มา เท สัม วะ หัง มะ ระ นุ อะ สา วา นัง คะ พุท ภะ โธ โส ภะ ปิ ติ วา อิ ติ พระนารายณ์ประสมจันทร์ ติ ติ คะ โสโ ธ คะ นัง อะ นุ หัง วะ มา ถา พุ ติ วิ สา จะ ธัม นะ ริ ปัน โร สุ นุ โต ทู กะ โล วิ คะ อะ โน ตะ สัม ปุ ระ สา ชา มะโ ธ ระ มัส สะ สัม เท ระ มะ วา สา ภะ พุ ปิ ภะ อิ วา พระนารายณ์หักจักร์ อิ วา ปิ ภะ ภะ พุ วา สา ระ มะ สัม เท สัม สะ โธ ระ ชา มะ ระ สะ สัม ปุ โน ตะ คะ อะ โล วิ ทู กะ นุ โต โร สุ ริ ปัน ธัม นะ สา จะ ถิ วิ ถา พุ วะ นา นุ หัง นัง อะ โธ คะ คะ โส ติ ติ พระนารยณ์ถอดจันทร์ ปิ โส คะ อะ หัง มา พุ วิ จะ นะ ปัน สุโ ต กะ ทู นุ โร ริ ธัม สา ถิ ถา วะ นุ นังโ ธ คะ ติ วา ภะ พุ สา มะ เท สะ มะ ระ สะ ปุ ตะ อะ วิ โล คะ โน สัม ระ ชา โธ สัม สัม ระ วา ภะ อิ พระนารายณ์ยกจันทร์ ติ คะ โธ นัง นุ วะ ถา ถิ สา ธัม ริโ ร นุ ทู กะ โต สุ ปัน นะ จะ วิ พุ มา หัง อะ คะ โส ติ อิ ปิ ภะ วา ระ สัม สัม โธ ชา ระ สัมโ น คะ โล วิ อะ ตะ ปุ สะ มะ ระ สะ เท มะ สา พุ ภะ วา พระนารายณ์ปิดสมุทร อิ กะ ติ วิ ติ โล วา ทู ปิ โต ตะ อะ โส คะ ภะ นุ ภะ สุ โธ ตะ คะ โน พุ โร วา ปัน นัง ปู อะ สัม สา ริ ระ นะ นุ สะ หัง ระ มะ ธัม สัม จะ วะ มะ มา ชา เท สา สัม วิ ถา ระ พุ โธ สัต ถิ |
พระคาถาเจ็ดบทนี้ ท่านถอดไว้ในคัมภีร์มหาพิชัยสงครามสำหรับลงเครื่องถวายพระมหากษัตริย์ลงธงชัยสำหรับออกศึก จะยาตราออกสู่ณรงค์สงครามให้เล่าพระคาถาทั้ง ๗ บทนี้ ๓ จบจะเคล้ว
คลาดอาวุธทั้งปวงแล เทวดาคอยคุ้มท่านผู้นั้น พระอิติปิโสถอดทั้ง ๗ บทนี้ มีคุณานุภาพมากหลายนัก ให้ใช้ทุกประการตามแต่จะปรารถนา ท่านให้เอาผ้าเนื้อดี กว้างสองศอก ยาว ๕ แขน เอาไป หุ้มพระพุทธรูปปางห้ามสุมทร แล้วใช้สวดคาถาพระอิติปิโสถอดทั้ง ๗ บท ให้ได้ ๓ วัน กับ สวดมนต์ ธรณีปริตรด้วยแล้วขอลาเอาผ้าขาวนั้นมาทำเป็นธง ทำเป็นธงสามชาย ให้ลงลายลักษณ์พระพุทธบาทพระพุทธเจ้าทั้ง ๒ ข้างลงไปในธงนั้น เอาชื่อผู้ที่เป็นเจ้าของลงล้อมไปด้วย แล้วให้เอาพระครถาทั้ง ๗ บทนี้ ล้อมไปอีกทีหนึ่ง พร้อมด้วยอิติปิโส ๘ ทิศ แล้วให้เสกด้วยพระอิติปิโส ให้ได้ ๑๐๘ จบ ไม้ที่ทำคันธงให้ปิดทองคำเสีย (ควรใช้ไม้ชัยพฤกษ์) ธงอันนี้แม้น ออกสงครามปักไว้กลางไพร่พล อาวุธมาเป็นฝนมิต้องเลย เมื่อจะยกธงนั้นให้ภาวนาคาถาดังนี้ อะสิสัตติ ธนูเจวะสัพเพเต อาวุทธานิ ภัคคะภัคคาวิจุณณานิโลมะอัมหากัง มาผุสสันตุ ว่าจบแล้วให้โบกธงไปทีหนึ่ง แล้วให้ว่าพระครถาบทต่อไปนี้ สักเพวุธาธาราคัตตา สัพเพอะสิจะโตมารา ชิโน ชินาวิเน เทนสัมปัตตันติตุตตะรัง ให้โบกธงชัยไปอีกครั้งหนึ่ง ธงนี้ไม่มีทางรบศึก ให้เอาไว้บูชาที่เรือนเมือ่จะมีทางไปทางไหน ให้บูชาดังจะกล่าวต่อไป วันอาทิตย์ ให้บูชาว่า ตะมัตถังปะกาเสนโต สัตถาอาหะสัเจหิ สังฆะมะวะโร สัตตุยุทเธสัตตาเห อะนุสสะริตวา นะกาละเชยยะสัพพะศัตรูวินาสสันตุ ว่า ๖ จบ แล้ว ให้เป่าไปที่ธงนั้นยกธงโบกในทางที่จะไป วันจันทร์ให้บูชาว่า ยะถานาวา สัมมารุยหังสังฆะ หิตัสสะคะตา สัพเพโลกานุกัมปะกายะ สัพเพศัตรู วินาสสันตุ ว่า ๑๕ จบแล้ว ให้เป่าไปที่ธงนั้นยกธงโบกในทางที่จะไป วันอังคารบูชาว่า ยะยปุริสะอิตถีวา ทุเรหิวา สินติเกวา เถรัสสา อานุภาเวนะ พะหูศัตรู วินาสสันตุ ว่า ๘ จบ แล้ว ให้เป่าไปที่ธงนั้นยกธงโบกในทางที่จะไป วันพุธให้บูชาว่า ยะยะปุริสะอัฏฐมาเรหินะคะเรหิ ภยาตะ ติ ปัตตัมหิ สะหะชาติ เสฏโฐ สัพพะศัตรู ปะราชิตา ว่า ๑๗ จบแล้ว ให้เป่าไปที่ธงนั้นยกธงโบกในทางที่จะไป วันพฤหัสบดีให้บูชาว่า สาหุทัสสะ นะมะริยานังมะหา เถรานังอะหังวัยทามิตังสะทา สัพพะศัตรู วินาสสันตุ ว่า ๑๙ จบ แล้ว ให้เป่าไปที่ธงนั้นยกธงโบกในทางที่จะไป วันศุกร์ให้บูชาว่า อะหังวันเท ภควานาโถ อหังวาทามิ สัพะทา สัพะมาราปะลายิงสุ สัพะศัตรู วิทังสันตุ ว่า ๒๑ จบ แล้ว ให้เป่าไปที่ธงนั้นยกธงโบกในทางที่จะไป วันเสาร์ให้บูชาว่า สิรังมิงเม พุทโธเสฏโฐ สาริปุตโต จะทักขิเณ วามะปัสเส จะโมคคัลลาโน ปุระโตปิฏะกัตยะ จะตุตทิสัง สะมันตา โลกะปาละ อินทรา เทวาสะพรหมา อัตตนิปิยะเตเจวะปุตโตเจวะสิเนโห ราชมัจจามะ นุสสานัง สัพะกรธัง วินาสสันตุ ว่า ๑๐จบ แล้ว ให้เป่าไปที่ธงนั้นยกธงโบกในทางที่จะไป |
พระคาถาพระธรณีปริตร์นี้ ใช้คู่กันกับพระอิติปิโสถอดทั้ง ๗ บท
ชาโลมหาชาโล ชาลังมหาชาลัง ชาลิเตมหาชาลิเต ชาลิตังมหาชาลิตัง มุตเตมุตเตสัมปัตเต มุตตังมุตตังสัมปัตตัง สุตังคะมิติ สุตังคะมิติ มัคคะยีติ ทฏิฐิลา ทัณฆะละ มัณฑะลา โรคิลา กะระลา ทุพพะลา ริติริต กิตติกิตติ มิตติมิตติ จิตติจิตติ จุตติ จุตติ ธารณี ธารณีติ อิทังธารณปริตรตัง พระอิติปิโสมงกุฏพระพุทธเจ้า อิติปิโสวิเสเสอิ อิเสเสพุทธะนาเมอิ อิเมนาพุทธะตังโสอิ อิโสตังพุทธะปิติอิ พระคาถานี้ ท่านเกจิอาจารย์บางท่านเรียกว่า คาถาพระอิติปิโสเรือนเตี้ย ถ้าจะแกโรคภับไข้เจ็บ ให้เอามะกรูดส้มป่อยใส่น้ำมนต์เสก ๓ ที รดหายสิ้นแล ถ้าบุคคลใดมีเคราะห์ก็หายหมดภาวนาทุกวันมิตกนรก เสกน้ำล้างหน้าทุกวันกันโรคภัยไข้เจ็บคุณไสยทั้ง มวล ถ้าจะมีให้มีตะบะเดชะให้ภาวนาทุกวัน เกิดสง่าราศีเป็นที่เมตตาแก่คนทั้งหลาย ให้ภวานาแผ่เมตตาแก่คนทั้งปวง ใครคิดร้ายต้องมีอันเป็นไป ถ้าจะปรารถนาสิ่งอันใด ให้ภาวนาคาถาทั้ง ๑๘ คาบ เป็นได้ดังใจนึกแล ถ้าจะให้เป็นจังังให้ภาวนาคาถานี้ ๘ คาบ เป็นมหาจังงังแล ถ้าจะให้เป็นมหาละลวยให้ภาวนาคาถานี้ ๙ คาบ ถ้าช้างม้าวัวควายสัตว์ที่ดุร้ายทั้งหลาย ให้เสกหญ้าเสกของให้มันกินกลับใจอ่อนรักเราแล ถ้าภูติพลายมันเข้าอยู่ในคน เสกข้าวให้มันกินออกแล ถ้าปรารถนาให้เสียงเพราะให้เสกขี้ผึ้งสีปากเสกหมากกินไปเทศนาสวดร้องเป็นที่พึ่งใจแก่คนทั้งหลาย ให้เสกแป้งผงดินสอผัดหน้า เสกมงกุฎรัดเกล้า เป็นสง่าราศีใครรักทุกคน อนึ่งให้เอาใบลานหรือกระดาษว่าว มาลงพระคาถานี้ทำเป็นมงคลด้วยตนเอง สารพัดกันสาตราอาวุธทั้งหลายเป็นมหาวิเศษนักแล ถ้าแลเกิดเป็นความกันเราจะช่วย ให้เขียนชื่อโจทย์ลงเท้าขวา เขียนชื่อจำเลยลงเท้าซ้ายเสกเป่าลงไปที่ชื่อนั้นแล้วเดินไปนั้งอยู่เหนือน้ำเอาเท้าจุ่มลงไปในน้ำ ภาวนาไปจนกว่าจะได้ ๑๙ จบ ถ้าจะให้ข้างไหนชนะ ยกเท้าข้างนั้นขึ้นก่อน คาถานี้ถ้าเข้าที่อับจน ให้ยึดต้นไม้ไว้ภาวนามิเห็นตัวเราเลย อิติปิโสภควา สัมมาสัมพุทโธ เสกน้ำล้างหน้าทุก ๆ วัน มีปัญญามาก อิติปิโสภควา วิชาจรณสัมปันโน ภาวนาทุกวันมิไร้ทรัพย์แล อิติตปิโสภควา ปุริสทัมมสารถี ถ้าคนที่ใช้ยาก ให้เสกข้าวให้กิน ถ้าเป็นสัตว์ให้เสกหญ้าให้กิน อิติปิโสภควา สุคโต เสกน้ำล้างหน้าดีนัก อยู่เย็นเป็นสุข อิติปิโสภควา สัตถาเทวมนุสสานัง เสกน้ำหอมทาตัวเป็นเสน่ห์แก่คนทั้งหลาย |
หัวใจอิติปิโส
หัวใจอิติปิโสนี้ ท่านเกจิอาจารย์ได้วางแบบการถอดอิติปิโสออกเป็นหัวใจไว้หลายนัยด้วยกันคือ ถอดออกเป็น อะ(อรหัง) สัง(สัมมาสัมพุทโธ) วิ(วิชาจรณสัมปันโน) สุ(สุคโต) โล(โลกวิทูอนุตตโร) ปุ(ปุริสทัมมสารถิ) สะ(สัตถาเทวมนุสสานัง) พุ(พุทโธ) ภะ(ภควาติ) และบางแบบก็ถอดออกเป็น หัง(หังระอะ) โธ(โธพุธสัมมาสัม) โน(โนปันนัสมณะระจะชาวิ) โต(โตคะสุ) ทู(ทูวิกะโล) โร(โรตะนุตอะ) ถิ(ถระสามะทัมสะริปุ) นัง(นังสานุสมะวะเทถาสัต) ติ(ติวาคะภะโธพุท) บางแบบก็ถอดออกเป็น อิสะวิระมะสาพุทเทวา บางแบบก็ถอดออกเป็น อิอะสังวิสุอะสะพุติ หัวใจอิติปิโสทุกๆบทนี้ มีอุปเทห์วิธิใช้ต่างๆ กัน และ ยังถอดออกเป็นบทต่างๆ อีก เช่น อสังวิสุโลปุสะพุภะ ท่านถอดเป็นกลบทโดยอนุโลมปฏิโลมดังนี้ ถอดเป็นนารายณ์กรึงจักร์ อะภะสังพุวิสะสุปุโล ถอดเป็นนารายณ์คลายจักร์ โลปุสุสะวิพุสังภะอะ บทนารายณ์กรึงจักรนั้น ใช้ภาวนาเป็นมหาอุตปิดทวารทั้ง ๙ กันอาวุธและกันกระทำคุณไสยทั้งปวง ภาวนาผูกภูตผีปีศาจได้ทุกประการ ภาวนากันสะกดคัดถอนก็ได้ เสกด้ายดิบทำเป็นมงคลผูกเด็กตายในท้องก็ได้ แม้จะสะเดาะด้วยอาคมคาถาใด ๆ ก็ดี ถ้าเอาคาถาบทนี้ผูกสะเดาะมิออกเลย บทนารายณ์คลายจักร ใช้ถอนแก้การกระทำย่ำยีทุกประการเสกน้ำมนต์ ก็ได้ เสกแป้งพอกก็ได้ ตามแต่จะใช้เถิดในทางถอนแก้ได้ทุกอย่าง ภาวนาสะเดาะโซ่ตรวงขื่นขื่อคาหลุดลุ้ยออกสิ้น เสกปูนสูญฝีก็ได้ เสกเป่าพ่นปัดพิษได้ทุกอย่าง |
บท หังโธโนโต ทูโรถินังติ นั้นท่านถอดเป็นบทโดยอนุโลมปฏิโลมไว้เป็นดังนี้
หังตินังโธโนถิโรโตทู ทูโตโรถิโนโธนังติหัง พระคาถาหัวใจอิติปิโสบทนี้ทั่ง ๙ อักขระ อุปเท่ห์ที่ใช้มีมากมายถ้าจะสะเดาะโซ่คาขื่นตรวน ให้ว่า ๑๑ จบ ถ้าถูกขังไว้ในตะรางและกรงเหล็กก็ดี ให้ภาวนา ๑๐๘ คาบ แยกออกได้แล ถ้าจะนอนป่าให้เอาฟืน ๗ ดุ้นมาเสกกองไฟขึ้น ๗ กอง แล้วเสกใบไม้ปูนอน เขาเห็นเป็นคน กันภัยอันตรายต่างๆ ถ้าเดินภาวนาไปเห็นเป็นคนหลายคน ส่วนบทที่ถอดเป็นอนุโลมปฏิโลมนั้น ท่านให้ใช้ภาวนาเมื่อ ถึงเวลาอับจนเขาล้อมเราไว้เมื่อจะหลบไป ให้ภาวนาบทถอนทั้งสองบทนั้นเดินออกไปเถิดมิเห็นตัวเราเลย ถึงเห็นก็จำมิได้เสกแป้งหอมน้ำมันหอมทาตัว เขาเห็นเราเข้าดังพระนารายณ์แปลงรูป บท อิสะวิระมะสาพุทเทวา ท่านวางอุปเทห์วิธีใช้ไว้ดังนี้ ให้เสกหมากกิน เสกน้ำมันหอมทาคงแก่หอกดาบอยู่ทั้งปืนและเหล็กแหลม คงทั้งในน้ำคงทั้งบนบก ถ้าจะกะทำตะกรุดให้ลงคาถานี้ลบถมใส่ตะกั่วดำทำเป็นตระกรุดแคล้วคลาดคงทนดีนักแล แม้ผิดท่านจะฆ่าเรามิได้เลย ถึงแม้จะใช้ช้างแทง ช้างก็มิอาจจะแทงได้ บท อิอะสังวิอะสะพุติ พระคาถาบทนี้ใช้เสกน้ำมันดิบ ทาตัวอยู่คงทนจับมิอยู่เลย เสกน้ำมันต์ถอนเถ้าแก้อาถรรพ์ทั้งปวง เสกปัดพิษแมลงก็ได้ ภาวนาไว้จำแลงตัวเป็นช้างเป็นเสือก็ได้แล อาสังสุ สังสุสุ พระคาถานี้เป็นยอดธงไชยของพระพุทธเจ้าแล เป็นหัวใจที่ถอดออกจากหัวใจพระอิติปิโส อีกที่หนึ่งเป็นที่สุดของพระคาถาอิติปิโส ให้จำเริญภาวนาไว้ไม่ตายด้วยคมหอกคมอาวุธหอกดาบเลย ใช้เสกน้ำมันเดือดทาตัวเป็นคงทนทรหดอยู่คงหอกดาบปืนไฟทำอันตรายมิได้เลย เสกขมิ้นเสกว่านกินได้ ผู้ใดได้บริกรรมไว้ผู้นั้นจะมีปัญญาดังพระพุทธโฆษจาริย์แล |
วันที่ ๑๕/๔/๕๒ ไปที่วัดท่าขนุนมา หลวงพี่เล็กให้คาถามาไม่ทราบว่าถูกต้องหรือไม่ ช่วยตรวจเช็กดูให้หน่อย ขอบคุณครับ
เม สัมมุขขา สัพพาหะระติ เต สัมมุขขา |
อ้างอิง:
พระอาจารย์เคยเขียนให้แบบนี้ครับ เม สัมมุกขา สัพพา หะระติ เต สัมมุกขา |
ขออนุญาตพิมพ์ไปศึกษานะครับ
ขอโมทนาบุญด้วยครับ |
ขออนุญาตพิมพ์ไปศึกษาและภาวนานะครับ ขอบพระคุณครับ
|
อ้างอิง:
วิญญาณะสัมปันโน โสธายะ ชะยะปะริตตังมัง รักขันตุ สัพพะทา ( อะระหัง สุคะโต ภะคภวา ๖ จบ) ภะคภวา ตรงนี้ผิดหรือไม่ครับ จะเป็น ภะคะวา ใช่หรือไม่ครับ ขอขอบคุณครับ |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 02:29 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.