|
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1322840925 บุคคลใดพึงชนะหมู่มนุษย์ตั้งพันคูณด้วยพันในสงคราม บุคคลนั้นไม่ชื่อว่าเป็นผู้ชนะอย่างสูงในสงคราม ส่วนบุคคลใดพึงชนะตนผู้เดียว บุคคลนั้นแล ชื่อว่าเป็นผู้ชนะอย่างสูงสุดในสงคราม คาถาธรรมบท สหัสสวรรคที่ ๘ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1323003360 บุคคลผู้อิ่มเอิบในธรรม มีใจผ่องใสแล้ว ย่อมอยู่เป็นสุข บัณฑิตย่อมยินดีในธรรมที่พระอริยเจ้าประกาศแล้วทุกเมื่อ คาถาธรรมบท ปัณฑิตวรรคที่ ๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1323142273 หากว่าบุรุษพึงทำบุญไซร้ พึงทำบุญนั้นบ่อย ๆ พึงทำความพอใจในบุญนั้น เพราะการสั่งสมบุญนำสุขมาให้ คาถาธรรมบท ปาปวรรคที่ ๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
สัตว์เหล่าใดถูกราคะย้อมแล้ว สัตว์เหล่านั้นย่อมแล่นไปตามกระแสตัณหา ดุจแมงมุมแล่นไปตามใยที่ตนทำเอง ฉะนั้น..นักปราชญ์ทั้งหลายตัดเครื่องผูกแม้นั้นแล้ว เป็นผู้ไม่มีความห่วงใย ย่อมละทุกข์ทั้งปวงไป คาถาธรรมบท ตัณหาวรรคที่ ๒๔ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1323331451 ผู้ที่สำรวมมือ สำรวมเท้า สำรวมวาจา สำรวมตน ยินดีในอารมณ์ภายใน มีจิตตั้งมั่น อยู่ผู้เดียว สันโดษ บัณฑิตทั้งหลายกล่าวผู้นั้นว่าเป็นภิกษุ คาถาธรรมบท ภิกขุวรรคที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1323405048 ชนทั้งหลายผู้ไม่สำรวมแล้ว ย่อมทิ่มแทงชนเหล่าอื่นด้วยวาจา เหมือนเหล่าทหารที่เป็นข้าศึก ทิ่มแทงกุญชรผู้เข้าสงครามด้วยลูกศร ฉะนั้น ภิกษุผู้มีจิตไม่ประทุษร้าย ฟังคำอันหยาบคายที่ชนทั้งหลายเปล่งขึ้นแล้ว พึงอดกลั้น สุนทรีสูตร เมฆิยวรรค พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1323682060 พระอาทิตย์ย่อมส่องแสงสว่างในกลางวัน พระจันทร์ย่อมส่องแสงสว่างในกลางคืน กษัตริย์ทรงผูกสอดเครื่องครบย่อมมีสง่า พราหมณ์ผู้เพ่งฌานย่อมรุ่งเรือง ส่วนพระพุทธเจ้าย่อมรุ่งเรืองด้วยพระเดชตลอดวันและคืนทั้งสิ้น คาถาธรรมบท พราหมณวรรคที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1324634649 บุคคลผู้ต้องการความสุข เมื่อประพฤติให้สมควรแก่ความสุขนั้น ย่อมได้ความสุข ผู้ใดเจริญอริยมรรค อันประกอบด้วยองค์ ๘ เป็นทางตรง เพื่อมรรลุอมตธรรม ผู้นั้นย่อมได้ความสรรเสริญและเจริญด้วยยศ. สามัญญกานิเถรคาถา พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1324809598 บุรุษถูกแทงด้วยหอก หรือถูกไฟไหม้ที่กระหม่อม แล้วรีบรักษา ฉันใด ภิกษุพึงเป็นผู้มีสติเว้นรอบ เพื่อละความกำหนัดยินดีในกาม ฉันนั้น. ติสสเถรคาถา พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1324893472 ดูกรมาร....บุคคลบางจำพวก ย่อมสะดุ้งกลัวเพราะเสียงคำรามของท่าน และเสียงร้องคำรามแห่งเทวดา แต่จิตของเราไม่หวั่นไหวเพราะเสียงเหล่านั้น เพราะจิตของเรายินดีในความเป็นผู้เดียว. รามเณยยกเถรคาถา พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1324989540 บุคคลไม่ควรไว้วางใจในผู้ที่ยังไม่คุ้นเคยกัน แม้ผู้ที่คุ้นเคยกันแล้วก็ไม่ควรไว้วางใจ ภัยย่อมมาจากผู้ที่คุ้นเคยกัน เหมือนภัยของราชสีห์ เกิดจากแม่เนื้อ ฉะนั้น. วิสสาสโภชนชาดก พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1325165464 คนผู้โลภแล้ว ย่อมไม่รู้อรรถ คนผู้โลภแล้ว ย่อมไม่เห็นธรรม เมื่อใด ความโลภครอบงำนรชน เมื่อนั้น นรชนนั้น ย่อมมีความมืดตื้อ ขุททกนิกาย มหานิทเทส พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๑ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1325245662 โสดาปัตติผลประเสริฐกว่าความเป็นพระราชาเอกในแผ่นดิน กว่าความไปสู่สวรรค์ และกว่าความเป็นอธิบดีในโลกทั้งปวง คาถาธรรมบท โลกวรรคที่ ๑๓ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1325503746 หากว่าภิกษุพึงทำตนเหมือนอย่างที่ตนพร่ำสอนคนอื่นไซร้ ภิกษุนั้นมีตนอันฝึกดีแล้ว อัตตวรรค พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1325589437 ตาเป็นของไม่เที่ยง หูเป็นของไม่เที่ยง จมูกเป็นของไม่เที่ยง ลิ้นเป็นของไม่เที่ยง กายเป็นของไม่เที่ยง ใจเป็นของไม่เที่ยง สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา สิ่งใดเป็นอนัตตา สิ่งนั้นท่านทั้งหลายพึงเห็นด้วยปัญญาอันชอบตามความเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรา นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑๐ สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1325670451 คนมีเวรกันอยู่ในที่ใด บัณฑิตไม่ควรอยู่ในที่นั้น เพราะเมื่ออยู่ในพวกคนมีเวรกันคืนเดียว หรือสองคืน ก็อยู่เป็นทุกข์ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙ เวริชาดก |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1326038393 พระอริยบุคคลเหล่าใดแล ไม่ประมาททั้งกลางคืนและกลางวัน ย่อมละรูปอันเป็นที่รักเสียได้ พระอริยบุคคลเล่านั้นแล ย่อมขุดขึ้นได้ซึ่งอามิสแห่งมัจจุราช อันเป็นมูลแห่งวัฏทุกข์ที่ล่วงได้โดยยาก พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗ เอกปุตตสูตร |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1326099108 ถ้าแม้เด็กกำลังรุ่น มีผมดำสนิท ยังหนุ่มแน่น อยู่ในปฐมวัย แต่มีปรกติพูดในกาลอันควร พูดจริง พูดเป็นประโยชน์ พูดเป็นธรรม พูดเป็นวินัย กล่าววาจาที่ควรจดจำ มีหลักฐาน มีขอบเขต ประกอบด้วยประโยชน์โดยกาลอันควร เขาย่อมถึงซึ่งกาลนับว่า เป็นเถระผู้ฉลาดโดยแท้ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๓ อุรุเวลสูตรที่ ๒ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1326277001 ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมพิจารณาเห็นว่าไม่งามในกาย ๑ มีความสำคัญว่าเป็นของปฏิกูลในอาหาร ๑ มีความสำคัญว่าไม่น่ายินดีในโลกทั้งปวง ๑ พิจารณาเห็นว่าไม่เที่ยงในสังขารทั้งปวง ๑ ย่อมเข้าไปตั้งมรณสัญญาไว้ในภายใน ๑ ดูกรภิกษุทั้งหลาย....ธรรม ๕ ประการนี้แล อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับสนิท เพื่อเข้าไปสงบ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้ เพื่อนิพพาน นิพพิทาสูตร พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ |
1 Attachment(s)
บุคคลรู้ว่าสิ่งใดเป็นที่รักของเขา ไม่ควรขอสิ่งนั้น อนึ่ง คนย่อมเป็นที่เกลียดชัง ก็เพราะขอจัด พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๑ มหาวิภังค์ ภาค ๑ เรื่องฤๅษีสองพี่น้อง |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 14:02 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.