|
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1342159148 ความสำรวมด้วยกายเป็นความดี ความสำรวมด้วยวาจาเป็นความดี ความสำรวมด้วยใจเป็นความดี ความสำรวมในทวารทั้งปวงเป็นความดี ภิกษุผู้สำรวมแล้วในทวารทั้งปวง ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ คาถาธรรมบท ภิกขุวรรคที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1342782456 ดูกรภิกษุทั้งหลาย..ภิกษุไร ๆ ก็ตาม ไม่เจริญ ไม่ทำให้มากซึ่งกายคตาสติแล้ว มารย่อมได้ช่อง ย่อมได้อารมณ์ กายคตาสติสูตร พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๖ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1342872844 บุคคลผู้มักโกรธ มีความแค้นเคืองมาก ถูกใครว่าเข้าแต่น้อย ก็ขัดใจ โกรธเคือง มุ่งร้าย ปองร้าย ทำความโกรธ ความเคือง ความไม่ยินดีให้ปรากฏ บุคคลนี้เรียกว่า ผู้เป็นที่น่ารังเกียจ ปุราเภทสุตตนิทเทสที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๑ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1343216670 พระอาทิตย์ย่อมส่องแสงสว่างในกลางวัน พระจันทร์ย่อมส่องแสงสว่างในกลางคืน กษัตริย์ทรงผูกสอดเครื่องครบย่อมมีสง่า พราหมณ์ผู้เพ่งฌานย่อมรุ่งเรือง ส่วนพระพุทธเจ้าย่อมรุ่งเรืองด้วยพระเดชตลอดวันและคืนทั้งสิ้น คาถาธรรมบท พราหมณวรรคที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1343655927 กามสุขในโลกและทิพยสุข ย่อมไม่ถึงเสี้ยวที่ ๑๖ (จำแนกออก ๑๖ หน) แห่งสุข คือความสิ้นตัณหา ราชสูตร พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1343946452 ทุกข์อันไม่น่ายินดี ย่อมครอบงำคนผู้ประมาท โดยความเป็นของน่ายินดี ทุกข์อันไม่น่ารัก ย่อมครอบงำคนผู้ประมาท โดยความเป็นของน่ารัก ทุกข์ย่อมครอบงำบุคคลผู้ประมาทโดยความเป็นสุข สุปปวาสาสูตร พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1344307304 บุคคลผู้กล่าวคำไม่จริงย่อมเข้าถึงนรก หรือแม้ผู้ใดทำบาปกรรมแล้ว กล่าวว่ามิได้ทำ ผู้นั้นย่อมเข้าถึงนรกเช่นเดียวกัน คาถาธรรมบท นิรยวรรคที่ ๒๒ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1349182593 ดูกรภิกษุทั้งหลาย...ภิกษุเถระผู้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ ย่อมไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่พอใจ ไม่เป็นที่เคารพ และไม่เป็นที่ยกย่องของเพื่อนพรหมจรรย์ ธรรม ๕ ประการเป็นไฉน คือ ภิกษุผู้เถระย่อมกำหนัดในสิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด ๑ ย่อมขัดเคืองในสิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง ๑ ย่อมหลงในสิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งความหลง ๑ ย่อมโกรธในสิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งความโกรธ ๑ ย่อมมัวเมาในสิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งความมัวเมา ๑ เถรวรรคที่ ๔ รัชนียสูตร พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1349697964 ดูกรภิกษุทั้งหลาย...เราย่อมไม่เล็งเห็นรูปอื่นแม้อย่างหนึ่ง ที่จะครอบงำจิตของบุรุษตั้งอยู่เหมือนรูปสตรีเลย ดูกรภิกษุทั้งหลาย....รูปสตรีย่อมครอบงำจิตของบุรุษตั้งอยู่ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต พระสุตตันตปิฎกเล่ม ๑๒ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1415970708 ดูกรภิกษุทั้งหลาย....การขับร้อง คือ การร้องไห้ในวินัยของพระอริยเจ้า การฟ้อนรำ คือ ความเป็นบ้าในวินัยของพระอริยเจ้า การหัวเราะจนเห็นฟันพร่ำเพรื่อ คือ ความเป็นเด็กในวินัยของพระอริยเจ้า เพราะเหตุนั้นแหละ จงละเสียโดยเด็ดขาดในการขับร้องฟ้อนรำ เมื่อท่านทั้งหลายเบิกบานในธรรม ก็ควรแต่ยิ้มแย้ม โรณสูตร พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1416658308 ผู้มีปัญญาเห็นว่า ไม่ควรอยู่คลุกคลีด้วยหมู่ เพราะเป็นเหตุทำใจให้ฟุ้งซ่าน ได้สมาธิโดยยาก การสงเคราะห์ชนต่าง ๆ เป็นความลำบากดังนี้ จึงไม่ชอบใจหมู่คณะ มหากัสสปเถรคาถา พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๘ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1416830259 ฌานและปัญญามีอยู่ในผู้ใด ผู้นั้นแลอยู่ในที่ใกล้นิพพาน ภิกขุวรรค พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗ |
1 Attachment(s)
http://www.watthakhanun.com/webboard...1&d=1420979420 พระอรหันต์นั้นล่วงแดนแล้ว ลอยบาปแล้ว รู้และเห็นแล้ว มิได้มีความยึดถือ มิได้มีความกำหนัดในกามคุณเป็นที่กำหนัด มิได้กำหนัดในสมาบัติเป็นที่คลายกำหนัด มิได้มีความยึดถือว่า สิ่งนี้ยอดเยี่ยม ทุฏฐัฏฐกสุตตนิทเทสที่ ๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๑ |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 12:58 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.