|
จดหมาย...จากใจจริง
2 Attachment(s)
:onion_yom:
อ้างอิง:
:f449b82c:ขออนุญาตยกข้อความเดิม จาก กระทู้ - เหตุผลที่ศรัทธาพระอาจารย์เล็ก มาเป็นกระทู้ใหม่นะครับ .............. "จากใจจริง" เป็นคำลงท้ายข้อความในจดหมายส่วนใหญ่ พระอาจารย์เล็ก จึงขอโอกาสยกมาเป็นหัวข้อในกระทู้นี้ เพื่อจะได้แบ่งปันธรรมะร่วมสมัยจากพระอาจารย์สู่ทุกท่าน ที่สนใจตามเจตนาของเจ้าของจดหมาย และขออภัยที่ทิ้งเรื่องไว้นาน ............... ในขณะที่รอต้นฉบับจากเจ้าของ จม. (ครูหญิง) ขอเริ่มต้นด้วยฉบับเดิมไปก่อน ฉบับต่อไป ถ้าเรียงลำดับสลับไป-สลับมาบ้าง ก็ขอสงวนสิทธิ์ตามแต่ใจเจ้าของต้นฉบับนะครับ ( ใครจะไปรู้ใจเขาล่ะ ... เรื่องของเรา ก็ยังรู้ไม่หมดเลย ) ............... โหมโรงกันอีกหน่อย...อย่าเพิ่งต่อว่า...ทำไมไม่เห็น คำลงท้ายข้อความในจดหมายเหมือนที่โปรยไว้เลย ใจเย็นครับ...ขอรับรองว่ามีแน่ ๆ ในห้วงที่พระอาจารย์ ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้ว...ซึ่งถ้ากระทู้นี้จะมาราธอน ไปถึงตอนนั้น ทุกท่านก็จะได้อิ่มใจไปกับธรรมะร่วมสมัยของ พระอาจารย์เป็นแน่แท้เชียว ครับผม.... ( ไม่ได้โม้ ) :f449b82c: ---------------------------------------------------- จากปี พ.ศ. ๒๕๒๓ แสตมป์ดวงน้อย ๆ ทำให้เด็กหญิงคนหนึ่งในชั้นป. ๔ มีโอกาสได้รับสิ่งดี ๆ จาก...พี่เล็ก ชื่นสกุล จนถึงวันนี้รวมคำสอนของครูบาอาจารย์ พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ ผ่านทางจดหมายเป็นสิ่งที่มีคุณค่าเสมอมา *********จดหมายหลายฉบับ (ปี พ.ศ. ๒๕๒๓-๒๕๒๔) สูญหายช่วงย้ายบ้าน********** ตู้ปณ.๙ (๒) ปท. ตาพระยา ๒๕๑๘๐ ๒๖ เมษายน ๒๕๒๕ สวัสดีจ้ะน้องสาวของพี่ พี่ดีใจด้วยที่น้องหาที่เรียนต่อไปได้ จะเป็นที่ไหนก็ช่างเถิด ขอเพียงเรามีวิชาที่เราจะเรียนก็แล้วกัน เพชรตกอยู่ที่ไหนก็แสดงถึงความเป็นเพชร ถ้าเราสนใจเรียนที่ไหน ๆ ก็เรียนได้ อย่าไปตีค่าของสถาบันว่าดีหรือไม่ดี มันอยู่ที่การกระทำของแต่ละคนต่างหาก สงกรานต์พี่ไม่ได้ไปไหนเลย วันสำคัญไม่ว่าจะเป็นตรุษสารทเข้าพรรษาหรือออกพรรษา ทหารเรามีอย่างเดียวคือเตรียมพร้อม เพราะช่วงระยะเวลาอย่างนี้ ฝ่ายตรงข้ามมักฉวยโอกาสเข้าก่อกวนอยู่เสมอ เป็นทหารคำว่าเที่ยวเป็นอันว่าหมดหวัง มันเป็นการเสียสละทั้ง ๆ ที่เราไม่เต็มใจเลย เรียกว่าภาวะจำยอมก็ได้ พี่ไม่ได้สะสมแสตมป์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว พี่เพียงแต่เก็บชุดที่ชอบไว้ดูเล่นเท่านั้นนอกนั้นก็แจกเขาเรื่อยไป ใครขอไปมักจะไม่ขัดเขาหรอก บางทีไม่มีก็ซื้อให้เขาก่อน เห็นเขาตั้งความหวังว่าจะได้จากเรา ก็ไม่อยากให้เขาผิดหวัง พี่ยังไม่ทราบแน่ว่าจะย้ายฐานเมื่อไรและเดือนไหน เพียงแต่มีข่าวว่าจะย้ายในเดือนพฤษภาคม ความจริงทหารรุ่นของพี่จะปลดเกณฑ์ในวันที่ ๑ พฤษภาคมนี้ แต่กำลังที่ขึ้นมาเพื่อเปลี่ยนพวกที่ลงนั้น จะต้องรอให้ฝึกเสร็จก่อน จึงจำเป็นต้องค้างปลด ๓ เดือน เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้เลย ต้องผจญภัยต่อไปอีกโดยไม่มีอะไรตอบแทนเลยแม้แต่น้อย พี่จะพยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้เต็มความสามารถ แต่น้องต้องทราบว่าบางทีถ้าพบเรื่องที่บีบคั้นความรู้สึกเข้า มันก็เกิดปฏิกิริยาต่อต้านขึ้นเอง อาจจะทำให้การทำงานหย่อนความสามารถลง ดังนั้นพี่จึงบอกอย่างเต็มปากไม่ได้ว่าจะทำงานได้ดีแค่ไหน ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ พี่เล็ก __________________ |
2 Attachment(s)
วิสาขมาส : เพ็ญเดือน ๖ พ.ศ.๒๕๕๒
........................................... :f449b82c: ( จม.พระอาจารย์ _ ๒ ) น่าสังเกตว่า ลายมือพระอาจารย์ในอดีตกับปัจจุบัน แทบจะไม่เปลี่ยนเลยนะครับ เสมือนกับความตั้งใจ- จริยา-รวมทั้งหลักธรรมที่ท่านแสดง ก็ไม่ค่อยเปลี่ยน แปลง มีแต่ความหนักแน่นมั่นคงไปเรื่อย ๆ เมื่อก่อน อย่างไรวันนี้ก็อย่างนั้น ท่านเคยบอกว่าการที่จะเป็นครูอาจารย์ เขา นอกจากบอกเขาได้แล้ว ยังต้องทำให้เขาดูได้ด้วย ผมเคยเห็นลายมืออาจารย์มาตั้งแต่ยังตัวน้อย แถมพยายาม บังคับลายมือตัวเองให้มันคงที่ คงเส้นคงวา อย่างอาจารย์ แต่เวลาเข้าห้องสอบ ถ้าเป็นวิชาที่ต้องเขียนบรรยาย ก็แทบ เอาตัวไม่รอด เพราะลายมือมันวุ่นวายเสียเหลือเกิน........ วันนี้ถือฤกษ์ดีวิสาขาบูชา - จึงขอบูชาลายมือพระอาจารย์ มาด้วยความเคารพครับ .......สาธุ...สาธุ...สาธุ....... ----------------------------------------------------- ๒๐ เมษายน ๒๕๒๗ น้องหญิงจ๊ะ ขอบใจมากสำหรับบัตรอวยพรวันสงกรานต์ ได้รับตอนแรกพี่นึกไม่ออกว่าใคร และไม่มีชื่อไม่มีที่อยู่มีแต่คำว่า 'น้องหญิง' พอดีนึกได้ว่ามี “ยายหนู” คนเดียวที่ลายมือเป็นแบบนี้ ถ้าไม่ใช่ละก็ เวรกรรม....! รร.เปิดเมื่อไรบอกพี่ด้วยนะ ความผิดพลั้งของปีก่อนเอามาเป็นบทเรียนของปีนี้ อย่าลืมว่าไม่ใช่น้องหญิงคนเดียวที่เรียนอยู่ หากแต่แบกความหวังของพ่อ-แม่ และคนอื่นเอาไว้ด้วย ทำให้ดีที่สุดนะจ๊ะ พี่เอาใจช่วยเสมอ พี่เล็ก ------------------------------------------------------ บ้าน ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๒๗ น้องหญิงจ๊ะ… พี่ขอโทษที่ตอบจดหมายช้า งานมากจนแทบไม่มีเวลา ไม่ได้หยุดงานแม้แต่วันเดียวมาเกือบ ๖ อาทิตย์แล้ว การเรียนพิเศษขอให้ตั้งใจเรียนให้ได้ผลจริง ๆ นะจ๊ะ ต่อไปเป็นการแก้คำผิด - ค่ะ ใช้เมื่ออกเสียงเอก (ต่ำ) ในประโยค - คะ ใช้เมื่ออกสียงสูง (ตรี) ท้ายประโยค - นิวาสสถาน (ที่อยู่) - ระเหเร่ร่อน (ไม่ต้องมีระเห็ดก็ได้) ขอให้พี่ช่วยแก้ไขพี่ก็แก้ให้ “ผิดเป็นครู” อย่าโกรธนะจ๊ะ เพราะว่า ...... เมื่อถูกติควรตรองมองที่ติ แล้วเริ่มริลบรอยคอยแก้ไข ติเพื่อต่อก่อสติติมิเป็นไร เป็นบันไดไต่เต้าให้เราดี จบก่อน แล้วจะเขียนเมื่อว่าง รักน้องเสมอ พี่เล็ก (ปู่) |
จม.พระอาจารย์_๓
1 Attachment(s)
:f449b82c:
พระอาจารย์เล็ก....ท่านสนับสนุนและให้ความสำคัญกับการศึกษาเป็นอย่างมาก และแม้แต่ตัวท่านเองก็ไม่เคยหยุดศึกษาเล่าเรียนเลย ซึ่งเป็นความเคยชินที่ว่า เห็นท่านเมื่อไร ก็มักจะมีหนังสือติดมืออยู่เสมอ ท่านเคยสอนลูกศิษย์บ่อย ๆ ว่า ให้หัดแบ่งกำลังใจให้เป็น แล้วจะทำงานได้พร้อมกันหลายอย่าง เช่น อ่านหนังสือไปด้วย แล้วภาวนาไปด้วย เป็นต้น แต่จะทำอย่างไร ก็หาหนทางกันเอาเองนะครับ....กระผมเองยังเอาดีไม่ได้เลย.... สำหรับ จม.ของพระอาจารย์ที่แนบมาครั้งนี้ ก็เป็นเครื่องยืนยันได้ดีว่า ท่านสอนให้รักการเรียนอย่างไร และเรียนอย่างไรให้มีความสุข นับเป็นกำลังใจที่ดีกับทุกท่านที่อยู่ในวัยเรียน หรือแม้จะหมดวัยเรียนไปแล้วก็ยังไม่พ้นต้องขวนขวายหาความรู้เพิ่มเติมอีก เพราะขึ้นชื่อว่านักปฏิบัติ คือ ผู้หวังความเจริญก้าวหน้าใช่ไหม แล้วจะท้อถอยในการศึกษาเล่าเรียนได้อย่างไร (อันนี้แอบสอนตัวเองครับ)....ขอให้ทุกท่านอิ่มบุญกันถ้วนหน้าในวันวิสาขบูชานี้...แล้วเจอกันใหม่ในอาทิตย์ถัดไปครับ :f449b82c: ---------------------------------------------------- ๙ พฤษภาคม ๒๕๒๗ น้องหญิงจ๊ะ.... ขอโทษนะจ๊ะที่พี่ตอบจดหมายอย่างนี้ อย่าโกรธพี่เลยนะ เวลาเหนื่อยมาจากทำงาน พี่แทบไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนไม่ต้องขยับด้วยซ้ำไป เมื่อ ๑๒-๑๕ ที่ผ่านมา พี่ไปวัดหลวงพ่อ เวียนเทียนมาด้วย พี่แบ่งบุญให้หญิงครึ่งหนึ่ง รับไว้นะจ๊ะ โรงเรียนเปิดแล้ว ตั้งใจเรียนเสียแต่ต้นนะจ๊ะ หญิงไม่ใช่เด็กเหลวไหล คงรู้ว่าต้องทำตัวอย่างไร ขยันตั้งแต่ตอนนี้ แล้วปลายปีจะได้สบาย เอ้า...เอากลอนไปบทหนึ่ง (ขายของเก่า) เรียนเก่งเรียนอย่างไร...?...เรียนด้วยใจหิววิชา อยากรู้ดูตำรา................ยิ่งค้นคว้ายิ่งพาเพลิน ยิ่งเรียนยิ่งสนุก..............ผลักความทุกข์พ้นทางเดิน ไม่หิวไม่อิ่มเกิน..............ไม่ห่างเหินไม่โหมเอย....ฯ จดหมายส่งไปที่ไหนสะดวกบอกพี่ด้วย จบแค่นี้ก่อน สวัสดีจ๊ะ รักน้องเสมอ พี่เล็ก. |
คุณครูหญิงฝากให้ฝนช่วยลงข้อความค่ะ
เช้าวันที่ ๒๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๒ พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ ได้มอบหมายให้ข้าพเจ้านำจดหมายที่เก็บรวบรวมไว้ตั้งแต่ ปีพ.ศ.๒๕๒๕ - ๒๕๔๔ ทยอยลงเว็บไซต์วัดท่าขนุน ท่านบอกว่า "...ให้ลงเป็นกระทู้มาราธอนไปเลย..." จดหมายทุกฉบับเป็นคำแนะนำ คำสอน ที่มีคุณค่ายิ่ง ซึ่งข้าพเจ้าได้จดจำ ใส่ใจ และนำมาปฏิบัติในชีวิตเสมอมา ขอน้อมกราบขอบพระคุณ พระครูธรรมธรเล็ก สุธมมปัญโญ ครูบาอาจารย์ที่ข้าพเจ้าเคารพยิ่งเหนือสิ่งอื่นใด ขอให้ทุกท่านร่วมอนุโมทนา การเผยแพร่จดหมายธรรมะ... ครูหญิง |
จม.พระอาจารย์_๔
2 Attachment(s)
:f449b82c:
PHP Code:
PHP Code:
๓) เรื่องการศึกษา....นอกจากตัวอย่างของพระอาจารย์แล้ว ลูก ๆ ของท่าน ( เท่าที่รู้จัก เช่น น้องฝน,น้องอ้อย เป็นต้น ) ก็รับมรดกความตั้งใจเรียนมาทุกคน แถมเรียนเก่งอีกต่างหาก...(ขออนุโมทนา)..คนเรามีวาสนาบารมีแตกต่างกัน ความสามารถในการเรียนรู้อาจไม่เท่ากัน....แต่ความเมตตาของพระอาจารย์ก็ไม่ได้จำกัดเฉพาะแต่คนเรียนเก่งเท่านั้น หลาย ๆ วาระท่านก็ชมเชยความสามารถในการเอาตัวรอดของลูกศิษย์มากกว่าการแบกตำราไว้เป็นสรณะ....เคยได้ยินท่านสอนทำนองว่า ความสามารถก็เรื่องหนึ่ง การเข้าถึงธรรมะก็เรื่องหนึ่ง การปฏิบัติไม่ได้วัดกันที่ว่าใครจะเก่งกล้าสามารถกว่ากัน แต่วัดที่ใครจะวางได้ก่อนกัน วางก่อนก็พ้นก่อน ประมาณนั้น.... ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรม ควบคู่ไปกับการศึกษาเล่าเรียน ดัง จม.ของพระอาจารย์ที่แนบมาครั้งนี้แล้วครับผม :f449b82c: ---------------------------------------------------- ๑๘ สิงหาคม ๒๕๒๗ น้องหญิงจ๊ะ... จดหมายของหญิงพี่ได้รับตั้งแต่สามวันก่อน เพิ่งจะตอบวันนี้ วันแม่ทางกรุงเทพฯ เขาทำอะไรกันบ้างหญิงคงจะรู้จากหนังสือพิมพ์แล้ว พี่คงไม่ต้องเล่านะจ๊ะ บอกได้เพียงว่า “ประทับใจมาก” ภาพประชาชนเป็นหมื่นเป็นแสนพร้อมใจกันเดินเทิดพระเกียรติ “สมเด็จแม่” หัวขบวนถึงลานพระรูปฯ ท้ายขบวนยังไม่ออกจากสนามหลวงเลยจ้ะ ยอดเงินบริจาคยี่สิบสองล้านหกแสนกว่าบาท ความสามัคคีนี้น่าชื่นใจนะจ๊ะ รูปที่หญิงต้องการพี่ไม่ให้นะจ๊ะ มีคนขอรูปพี่มาก่อนตั้งมาก แต่ไม่มีใครเคยได้ไปเลยสักคนเดียว ไม่ใชว่าดูไม่ได้หรอกจ้ะ แต่พี่มีเหตุผลของพี่ที่ไม่ให้ คิดว่าหญิงคงจะเข้าใจว่ามันไม่สมควรอย่างไร พี่เป็นคนพูดอะไรตรง ๆ ให้ได้ก็บอกว่าให้ ให้ไม่ได้ก็บอกว่าไม่ให้ และรู้ว่าหญิงไม่โกรธด้วย รู้จักพี่แต่ตัวหนังสือดีกว่า พี่สูง ๑๗๐ ซม. นน.ก่อนนี้ ๖๓.๕ กก. มาตอนหลังถือศีลแปดลดเหลือ ๕๙ กก. พอนึกออกไหมจ๊ะ? อย่าไปสนใจเรื่องไม่เป็นเรื่องเลยจ้ะ สนใจเรื่องเรียนดีกว่า เหนื่อยน่าดูเลยนะทั้งเล่นทั้งเรียน แต่การเรียนต้องอาศัยการติดตามอย่างสม่ำเสมอ ไม่ใช่มาโหมหนักทีเดียว คนเราโตขึ้นความรับผิดชอบก็มากขึ้น การเรียนตกต่ำไปบ้างก็ไม่เป็นไร เมื่อรู้ตัวว่าไม่ดีก็ต้องพยายามให้ดีขึ้นไปใหม่ แบ่งเวลาให้ถูก พักผ่อนให้เพียงพอ กินอาหารให้พอ สุขภาพจะได้ดี คุณแม่ของพี่ยังต้องไปหาหมอทุกเดือน และผ่าตัดซ่อมอยู่เรื่อย ไม่รู้ว่าจะหายดีเมื่อไร ขอบใจหญิงมากที่เป็นห่วง หญิงเองล่ะจ๊ะเป็นอย่างไรบ้าง? ระยะนี้ฝนตกบ่อย ระวังตัวให้มากนะจ๊ะ ถ้าป่วยไข้ไม่สบายจะเรียนไม่ทันเพื่อน พี่ขอให้หญิงแคล้วคลาดจากโรคภัยทั้งปวงจ้ะ รักและคิดถึง พี่เล็ก ------------------------------------------------------ ๔๐/๖๒ ซ.โฆราวรรณ ๒ สุขุมวิท ๗๗ สวนหลวง พระโขนง กรุงเทพฯ ๓๐๒๕๐ ๑๗ กรกฎาคม....เอ๊ย...ตุลาคม ๒๕๒๗ สวัสดีจ้ะน้องหญิง เห็นคำขึ้นต้นจดหมายแล้วต๊กกะใจ...นึกว่าหลงไปในดงมักกะโรนี มองอีกที อ๋อ...ยังอยู่ที่บ้านเหมือนเดิม พี่รับจดหมายถึงจะตอบนะจ๊ะ ดังนั้นที่หญิงคิดว่าพี่เขียนจดหมายไปที่โรงเรียนเป็นอันว่าผิดหวัง ไม่ได้เขียนจ้ะ ...ฮี่โธ่.../นึกว่าข้าวโพดออกฝักจะส่งไปให้พี่หม่ำบ้าง หนอย...แค่จะเขียนบอกสุดเซ็งเลย... การเริ่มต้นที่ดีเท่ากับสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่งก็จริง แต่ว่าถ้าเริ่มต้นใหม่บ่อย ๆ ก็ไม่เข้าท่าหรอกจ้ะ ควรเริ่มต้นและร่ายยาวม้วนเดียวจบถึงใช้ได้ ๑ เปอร์เซ็นต์ที่จะเจอพี่คงมีหวังกระมัง? เดี๋ยวจะถอดจิตย่องไปดูซะหน่อย...ว้า...ไม่เอาไหนเลย นอนกันเกลื่อนไปหมด พวกผู้ชายคุยกันในห้องน้ำชนิดไม่เกรงใจว่าใกล้วัดเลย เสียงดังชะมัด เดี๋ยวสมเด็จฯ ก็ดุเอาหรอก เอาละ...ฉบับนี้พอก่อน เห็นว่าปิดเทอมถึงยอมสนุกด้วย ถ้าไม่ปิดเทอมคงปั้นหน้าสอนกันต่อไปแน่ จดหมายเหตุทัศนาจรกรุงเทพฯ ไปให้พี่อ่านด้วยนะจ๊ะ รัก พี่เล็ก ปล. เข็ดกรุงเทพฯ ไหม? รถติดมาก ๆ ปวดหัวไหมล่ะ...! |
จดหมายพระอาจารย์_๕
4 Attachment(s)
:f449b82c: ( เพลงเก่า - พงษ์เทพ)
วันเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนไป..สุขสดใสมิเคยเดินตาม.... วันเวลาหมุนเปลี่ยนโมงยาม..ต่างทับถมแต่ความทุกข์ตรม.. .......................... ไม่ทราบว่าเข้ากับ จม. หรือเปล่า รู้สึกแต่ว่าเรื่องที่คิดว่าเป็นปัญหาในขณะนี้ แท้จริงแล้วเกิดซ้ำมานับไม่ถ้วนตั้งแต่อดีต ไม่ว่ายุคสมัยไหน......โลกก็ยังวุ่นวายอย่างเดิม .......................... ( เพลงเก่า - ยืนยง ) ทุกข์ที่เกิดซ้ำเพราะใจนั้นพร่ำเพ้อ .... หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข ........................... ๖ พฤศจิกายน ๒๕๒๗ ไฮ...น้องหญิง... ขอบใจมาก ๆ ที่มีจดหมายเหตุไปให้พี่อ่านเสียยืดยาว แต่คำถามจริง ๆ มีจิ๊ดเดียว เอาละ...จะไขข้อข้องใจให้ ปู่เอ๊ย...พี่อายุยี่สิบห้าขวด ว้า...ชักเพี้ยน ๒๕ ขวบจ้ะ มีหลานสามสิบคน เหลน(ลูกของหลาน) สองคน เป็นผู้ใช้แรงงานอยู่พระโขนง (ซ่อมสารพัดรถ เครื่องบินมาก็จะซ่อมให้) ชอบเข้าวัดเป็นงานหลัก ทำงานเป็นอดิเรก นิสัยทะเล้นมาก ๆ เป็นบางโอกาส หวังดีต่อมนุษย์ทั้งโลก (ชักไปกันใหญ่ เลิกเถอะ...) ขอโทษหญิงอย่างแรงที่ไม่ได้ไปหาเมื่อตอนไปกทม. เพราะโปรแกรมเต็มทั้งเดือน อาทิตย์แรกไปหาหลวงพ่อ อาทิตย์ที่สองไปอุทัยธานี อาทิตย์ที่สามไปเชียงใหม่ อาทิตย์ที่สี่ไปอยุธยาและระยอง อาทิตย์ที่ห้า (๓-๔-๕ พ.ย.) ไปหาหลวงพ่ออีก เป็นอย่างไร..เซ็งไหม? เท่านี้นะจ๊ะ...อีกสามเดือนค่อยตอบก็ได้ ตั้งใจเรียนมาก ๆ เทอมสุดท้ายของปี ถ้าพลาดก็ตุ้บ.../ จุกนะจะบอกให้ ปู่..เอ๊ย..พี่เล็ก --------------------------------------------------------- ๒๘ ธันวาคม ๒๕๒๗ สวัสดีปีใหม่เช่นกันจ้ะยายหนูของปู่ ไม่ได้เขียนจดหมายเสียนานเกือบจะลืมหลานหญิงคนนี้ไปแล้ว ให้อภัยปู่เถอะ...คนแก่ก็ขี้หลงขี้ลืมแบบนี้แหละ ใครไม่มีจดหมายไปก็ไม่เขียนถึง ต้องรับก่อนถึงจะตอบ คนแก่นี่เอาใจยากเนอะ สำลักน้ำบ้างหรือเปล่าล่ะ? ความจริงน้ำท่วมก็ดีเหมือนกัน จะได้ทันสมัยเหมือนคนกรุงเทพฯบ้าง ตอนนี้หน้าบ้านปู่ มีเด็ก ๆ หัดสเก๊ตกันหกล้มหกลุก สมัยปู่ยังเด็ก เราก็บ้ากันพักหนึ่ง มาตอนนี้แก่แล้วปล่อยเด็ก ๆ รับช่วงบ้าต่อไป รักหลานเสมอ ปู่เอง สวัสดีปีใหม่จ้ะน้องหญิง ขอบใจมากสำหรับความสุขที่ส่งไปให้ รับเสียจุกไปเลย คราวหน้าอย่าส่งแรงนักนะจ๊ะ สำหรับของพี่ส่งมาเบาหวิวเลย รับไว้ด้วยจ้ะ ขอให้น้องหญิงมีความสุขตลอดปี ๒๕๒๘ นะจ๊ะ ๓๐ ธ.ค. ๒๗ นี้ พี่จัดงานเลี้ยงต้อนรับปีใหม่ที่บริษัท เอ๊ย...ที่บ้าน เอ๊ะ..มันก็ที่เดียวกัน จะหม่ำเผื่อน้องหญิงมาก ๆ พอ ๓๑ ธ.ค. ๒๗ น้องหญิงเพิ่มเวลาเล่นมากขึ้นนะจ๊ะ จะได้ไม่อ้วนไงล่ะ หุ่นเพรียว ๆ แบบตอนนี้ดีอยู่แล้ว หลังจากนั้นก็จะไปวัดทำบุญ นี่เป็นปีแรกในชีวิตที่พี่จัดฉลองกันอย่างเป็นทางการ น้องหญิงเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ๑ ปี ในขณะที่พี่แก่ไป ๑ ปี ขอให้มีความสุขทุกคืนทุกวันนะจ๊ะ รัก พี่เล็ก. |
จดหมายพระอาจารย์_๖
2 Attachment(s)
:f449b82c:
๑) ใครเคยอ่านงานเขียนเรื่องอดีตที่ผ่านพ้นของพระอาจารย์ ในห้วงก่อนบวช มีเรื่องราวผจญภัย โลดโผน สนุกสนาน แต่ไม่ เคยเว้นการทำบุญ กับทำงาน ยืนยันได้จากกิจกรรมส่วนตัวใน จดหมายของท่าน...(ใครจะรู้ว่า) แม้อยู่ในโลก ท่านก็ไม่ได้ติด โลกมานานแล้ว...หรือใครกล้าเถียง...แฮ่..แฮ่...รู้หรือไม่รู้ ก็ไม่ต้องตอบนะครับ...เดี๋ยวโดนพระบาทกันเป็นหมู่คณะ... ๒) ผมพยายามทำจดหมายให้ใหญ่ขึ้นกว่าเดิมแล้ว ถ้าคุณ ๆ ยังอ่านไม่ชัด ช่วยแนะนำมาด้วยนะครับ ๓) เชิญรับชมจดหมายกันได้เลยครับ -------------------------------------------------------- ๑๘ เมษายน ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะยายหนู ไม่ได้เขียนจดหมายนาน ๆ มือมันแข็ง ๆ พิกล ไปทำผิดคิดร้ายใครเขาเข้าล่ะจ๊ะ ถึงต้องไปมอบตัว แล้วเขายอมให้ประกันหรือเปล่าจ๊ะ? ฮะ..ฮะ..พี่ก็เพี้ยนเป็นนะ (คงแก่แล้วเลอะ) ไปรษณีย์สงสัยหยุดวันสงกรานต์ จม.น้องหญิงถึงใช้เวลาตั้ง ๗ วันถึงกว่าจะไปถึงพี่ ปีใหม่ไทยทั้งที พี่ไปสรงน้ำขอพรจากหลวงปู่-หลวงพ่อ-หลวงพี่ บรรยากาศสนุกนานรื่นรมย์ดี เล่นกันแบบสุภาพจริง ๆ คนมากแต่น้อยกว่าวันงานประจำปีหลายเท่า (งานที่ชวนหญิงไปด้วยนั่นแหละ) อยู่วัดเปียกนิดหน่อย พออยู่กรุงเทพฯเปียกหัวถึงเท้าเลย เขาเล่นสาดเข้ามาในรถเชียวละ...ทำบุญ-ใส่บาตร-ฟังเทศน์-สรงน้ำพระ-ปล่อย ปลา(ไหล) ได้บุญเท่าไรแบ่งให้น้องหญิง ๘๐% แถมน้ำถังหนึ่งจ้ะ ๙ เม.ย ๒๘ พี่กลัวเขาเหยียบตาย เลยเปิดทีวีดูแทน ดูได้ละเอียดกว่า ไม่ร้อนด้วย ฟังพระราชประวัติแล้ว พระองค์เป็นพระราชินีที่น่าเวทนามาก (ใช้คำพูดที่ดีกว่านี้คงไม่ได้ความรู้สึก) สองหัตถ์เคยโอบอุ้ม นครา สองเนตรเปี่ยมเมตตา กอบเกื้อ โสตสดับศัพทวาทา ทุกขราษฎร์ โอษฐ์เอ่ยธรรมอันเอื้อ อุทกล้ำ ชโลมใจ บัดนี้ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว นั่นแน่..สอบประวัติพี่แล้วนิ เอา...พี่น้องของพี่ ๑๒ คนพี่เป็นคนที่ ๙ มีหลานสามสิบ เหลนอีก ๒ แต่ส่วนมากแยกย้ายกันไปทำมาหากิน ต้องตรุษจีน-เช็งเม้งที ถึงจะเวียนหัวหน่อย เพราะจำหลานไม่ได้ เป็นไงบ้างจ๊ะ? เด็กบ้านสวน...? ปลูกข้าวโพดซุปเปอร์สวีทหรือเปล่า อย่าให้หมู(ป่า)กินหมดนะ เจ้าตัวร้ายพวกนี้น่าทุบให้เข็ด เอาละ..หน้ากระดาษหมดแล้ว เดี๋ยวจะฝาก บ.ด.ท.ลำที่ตกมาส่ง จะได้ด่วนสมใจ อ้อ..จะโทร.ทางไกลไปคุยกับพี่หรือเวลาเข้ากรุงเทพจะโทรไปก็ได้ ที่ ๓๒๑-๓๘๒๕ รหัสทางไกลหมุน ๐๒ ก่อน เท่านี้แหละ สวัสดีปิดท้ายจ้ะ พี่เล็ก --------------------------------------------------------- ๒๙ มิถุนายน ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะน้องหญิง ไม่ได้รับจ.ม.ของน้องหญิงมานาน รู้สึกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก มีความรู้จักรับผิดชอบมากขึ้น คำว่า เวลามีค่า และสำคัญต่ออนาคต นั้น พี่ดีใจที่หญิงรู้และเข้าใจ อนาคตย่อมสำคัญกว่าการเขียนจ.ม.ถึงพี่ ใครจะรู้ได้ว่าต่อไปญ.ว.อาจจะเอ็นติดได้มากกว่าร.ร.อื่นก็ได้ (ตัวอย่างมีอยู่หนึ่งแล้ว) พยายามนะจ๊ะคนดูอย่างพี่ก็ได้แต่เอาใจช่วยอยู่นอกเวทีเท่านั้น ระยะนี้ทางวัดไม่ได้มีงานอะไร พี่ก็ไม่ได้ไปวัดบ่อยอย่างตอนมีงาน แต่ตอนหลวงพ่อมากรุงเทพฯเดือนละครั้ง พี่ก็ไปหาและสอนมโนมยิทธิแก่คนที่ต้องการพิสูจน์ว่า นรก สวรรค์ พรหม นิพพาน มีจริง และสภาพโดยแท้จริงเป็นอย่างไร แต่ละงวดมีคนมาขอรับการฝึกครั้งละหลาย ๆ ร้อยคน พวกนักเรียน นักศึกษามาฝึกเพื่อใช้แอบดูข้อสอบ ก็ดีเหมือนกัน ขนาดนรก-สวรรค์ยังเห็นได้ ข้อสอบ-คำเฉลย เรื่องเล็กมาก พี่เลิกสะสมแสตมป์แล้ว ว่าจะส่งมาให้น้องหญิงบ้างก็ชักไม่แน่ใจว่าจะหายหรือเปล่า พี่ควรจะส่งมาที่ญ.ว.หรือที่บ้าน บอกทีจ้ะ รักน้องเสมอ พี่เล็ก |
จดหมายพระอาจารย์_๗
1 Attachment(s)
:f449b82c:พระอาจารย์เล็ก เคยสอนในเรื่องของ
การวางกำลังใจในพรหมวิหาร ๔ เช่นว่า เมตตามีอยู่หลายระดับ.... ....เมตตาในเมตตา...... ....เมตตาในกรุณา....... ....เมตตาในมุทิตา....... ....เมตตาในอุเบกขา... ท่านว่า...พรหมวิหาร ๔ ข้อหนึ่งข้อใด ถ้าทำให้ จริง ทำให้เป็น และทำให้ถึงที่สุด ก็เข้าถึงธรรมได้ เสมือนกัน แต่จะทำอย่างไร ท่านก็เว้นไว้สอนให้ เฉพาะบุคคล เพราะกำลังใจของเราย่อมไม่เท่ากัน ดังนั้น คนใจถึง ต้องไปถามท่านเอง ............................ ยกมาเฉพาะเรื่องการอบรมเด็กของพระอาจารย์ นอก จากปิยะวาจาแล้ว ยังเปี่ยมด้วยเมตตา อบอุ่น และชี้นำ ปัญญาที่ถูกต้อง เมื่อเด็ก ๆ ทั้งหลายเป็นผู้ใหญ่ขึ้น จึง ทั้งรักและยำเกรงท่านมาก ซึ่งก็ไม่แปลก ที่คุณ ๆ ทั้งหลาย เมื่อน้อมนำคำสอนของท่านไปปฏิบัติ ก็จะรู้สึก เคารพรักและยำเกรงท่านเช่นเดียวกัน ...........ฮิ..ฮิ............:f449b82c: ๑๓ กันยายน ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะน้องหญิง เอาเรื่องมโนมยิทธิ (มะ-โน-มะ-ยิด-ทิ = มโนมัย +อิทธิฤทธิ์ = มีฤทธิ์ด้วยใจ) ก่อนนะจ๊ะ หลวงพ่อของพี่เป็นผู้เผยแพร่ โดยท่านสอนด้วยตัวเอง พอมีคนได้แล้วก็สอนกันต่อ ๆ ไป หลวงพ่อมีสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะที่พระสุธรรมยานเถระ(พระเถระผู้เผยแพร่ธรรมอันดี) นามของท่านคือ พระมหาวีระ ถาวโร แต่คนทั่วไปนิยมเรียกตามนามปากกาของท่านว่า หลวงพ่อ “ฤๅษีลิงดำ” เป็นเจ้าอาวาสวัดท่าซุง ต.น้ำซึม อ.เมือง จ. อุทัยธานี หลวงพ่อมีพระคุณอันหาที่เปรียบมิได้กับพี่และลูกศิษย์ทุกคน มโนมยิทธิที่ท่านสอน ทำให้คนถอดกายทิพย์(ใจ) ไปพิสูจน์คำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่า นรก-สวรรค์-พรหม-นิพพาน มีจริงหรือไม่ ควรเชื่อถือหรือไม่-เพียงไร ท่านพยายามสร้างคนให้เป็นคนดี (ถ้าเห็นนรกเข้า คนก็ไม่กล้าเลวแล้ว) วิชามโนมยิทธิ ถ้าจะเรียนให้ตั้งเครื่องบูชาพระด้วยธูป ๓ ดอก เทียนหนัก ๑ บาท ๑ เล่ม ดอกไม้ ๓ สี สีละดอก กราบพระแล้วนั่งภาวนา นะมะพะทะ ครูฝึกจะมาสอนว่าต้องวางอารมณ์อย่างไร พอได้แล้วคราวนี้จะไปไหนก็ได้ ถ้าน้องหญิงอยากเรียนให้หาโอกาสไปวัด พี่จะสอนให้ คราวนี้พอได้ก็จะดัดแปลงเป็นรู้ อดีต- ปัจจุบัน-อนาคต ฯลฯ สารพัดอย่าง ที่สำคัญ “อย่าเพิ่งเชื่อ” จนกว่าจะพิสูจน์ได้จริง ๆ พี่อยากให้หญิงไปวัดในงาน “ยันต์เกราะเพชร” ดูก่อน ถ้าเห็นคนเลื่อมใสในหลวงพ่อว่า “ทำไมมากขนาดนั้น” แล้วสงสัย อยากแสวงหาคำตอบก็ให้ฝึกมโนมยิทธิ แล้วจะหายสงสัยเอง |
จดหมายพระอาจารย์_๘
1 Attachment(s)
:f449b82c:
.................. ต้นฉบับมาทันเวลาพอดีเลยครับ...ต่อเนื่องจากฉบับที่ ๗ .................. :f449b82c: งานยันต์เกราะเพชรปีนี้ ตรงกับ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๒๘ พี่จะไปตั้งแต่วันที่ ๑๓ ถ้าหญิงมีเวลา (คงเป็นไปได้ยาก) ต้องการจะไป ให้โทรทางไกลไปบอกพี่ก่อน เบอร์ (๐๒)-๓๒๑๓๔๒๕ พี่รับจ่ายทุกรายการ (วันมีงาน ทุกคนทำงาน งดสอนชั่วคราว) เอาละคราวนี้มาคุยเรื่องอื่นต่อ หญิงเขียนจดหมายถึงพี่ช้าไปนิด พี่เลยยกแสตมป์+หนังสือให้เขาเกือบหมดแล้ว ส่งมาให้ได้แค่นี้แหละจ้ะ พี่ชอบอ่านหนังสือประเภท ชีวิตสัตว์-ป่าดงพงไพร-การต่อสู้กับอุปสรรค ฯลฯ สรุปแล้วถูกใจถึงซื้อเก็บ แต่ถ้าไม่มีอะไรถูกใจ อะไรขวางหน้าก็อ่านหมด วิธีขอรูปพี่ ต้องเขียนไปบอกว่าต้องการจริง ๆ และถ้าไม่รังเกียจคนกลัวกล้องถ่ายรูป ต้องการรูปเก่า (๕-๖ ปี) ก็เขียนไป ไม่หวงหรอกจ้ะ แรก ๆ พี่สะสมทุกอย่างที่ขวางหน้า ตอนนี้สละออก ใครอยากได้ให้เขาเกือบหมด ขอโทษนะจ๊ะที่เขียนหวัด เวลามีน้อย รักหญิงเสมอ พี่เล็ก ป.ล. แสตมป์แบบนี้เขาเรียกบล็อกสี่ เป็นชุดรัชดาภิเษก และเอเชี่ยนเกมส์ ยังมีอื่น ๆ นิดหน่อย จะส่งมาทีหลัง เดี๋ยว น.น.เกิน บล็อกสี่ราคาท้องตลาดจะแพงกว่าดวงเดี่ยวมาก |
จดหมายพระอาจารย์_๘
2 Attachment(s)
:f449b82c:จดหมายรอบนี้ขอย้อนต้น..เป็นห้วงเวลาระหว่าง
จดหมายของพระอาจารย์ลำดับที่ ๑ และ ๒ ...................................................................... บันทึกความจำจากคุณครูหญิง ๑) จดหมาย - หมายเลข ๐๐๒ / ๒๒ ก.พ. ๒๗ **ปี พ.ศ. ๒๕๒๗ กำลังศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒** ๒) จดหมาย - หมายเลข ๐๐๓ / ๒๑ มี.ค. ๒๗ **เป็นจดหมายฉบับแรกที่กล่าวถึงการฝึกจิตและกรรมฐาน ** ................................................................... รอบหน้ามีรูปถ่ายพระอาจารย์สมัยเป็นทหารด้วย..แฮ่..แฮ่.. ใครอยากดูยกมือขึ้น...ขออนุญาตเกริ่นนำไว้ก่อน เพื่อเจริญ ศรัทธาไว้ล่วงหน้าครับผม :f449b82c: -------------------------------------------------- ๔๐/๖๒ ซ. โฆราวรรณ ๒ สุขุมวิท ๗๗ แขวงสวนหลวง เขตพระโขนง กรุงเทพฯ ๒๕ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๗ สวัสดีจ้ะยายหนู ได้รับจดหมายจากน้องพอดีเวลาว่าง จึงตอบได้ทันที คุณแม่ของพี่สบายดีจ้ะ แต่คุณหมอยังนัดให้ไปหาตามเวลา เพื่อตรวจอาการและหาโรคแทรกซ้อน คาดว่าคงจะหายดีในเร็ว ๆ นี้ ขอบใจมากที่มีแก่ใจถามถึง น้องก็เข้าใจนิสัยใจคอของตัวเองดี น่าจะหาทางแก้ไขได้เอง เราชอบผลัดวันประกันพรุ่ง ก็เลิกมันเสียสิจ๊ะ ตัดสินใจให้เด็ดขาด จับมันขึ้นมาอ่านขึ้นมาทำตั้งแต่บัดนี้ แล้วต่อไปจะดีขึ้นเอง อย่าเห็นแก่ความสนุกของการเล่น-ทีวี- และอื่น ๆ จนเกินไป อย่าลืมว่าอนาคตของเราขึ้นอยู่กับการเรียน ต้องทำใจให้ได้ เหมือนกับการตัดสินใจอาบน้ำขันแรกในหน้าหนาวนั่นแหละจ้ะ ราดโครมลงไปได้ขันต่อไปก็สบายมาก ภาษาอังกฤษจะเก่งต้องขยันท่องคำศัพท์ให้มาก ๆ จำกิริยาสามช่องและตัวแปลงต่าง ๆ ให้แม่น แล้วหัดพูดประโยคง่าย ๆ กับเพื่อน ๆ ก็ได้ หรือหัดแต่งเรื่องง่ายดู แล้วค่อยเรียงความเรื่องยาก ๆ จำไว้ว่าต้องใจกล้า ไม่อายเมื่อผิดพลาด แล้วจะเก่งเอง คณิตศาสตร์เป็นวิชาที่ละเอียดอ่อน ข้ามขั้นตอนไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจะไม่รู้เรื่องเลย เราต้องให้ความสนใจอยู่ทุกขณะจิต ไม่เข้าใจต้องถามทันที ถ้าทิ้งนานไปจะทำให้ความไม่เข้าใจพอกพูนไปเรื่อย แล้วเราเองจะเบื่อ พาลไม่สนใจไปเสียเลย ผลคือซ่อมแล้วซ่อมอีก ตั้งใจเอาดีใหม่ตั้งแต่บัดนี้นะจ๊ะ น้องคิดถูกแล้วจ้ะ “สักวันหนึ่งเราต้องชนะเขา” ขอเพียงเรามีความพยายามและความตั้งใจจริง เราต้องทำได้ ขอให้พยายามต่อไปนะจ๊ะ ใกล้สอบเต็มทีแล้ว เวลาสอบต้องทำใจให้สงบ ไม่ต้องตื่นเต้นเพราะทุกวิชาเราเรียนมาแล้วทั้งนั้น อ่านคำสั่งให้เข้าใจ อ่านปัญหาให้ละเอียด แล้วค่อย ๆ ทำ ใจเย็น ๆ ข้อยากข้ามไปก่อน ทำที่ง่ายจนหมดแล้วค่อยย้อนมาทำใหม่ ตรวจทานกระดาษคำตอบให้ครบถ้วนแล้วจึงส่ง จากนั้นก็เดินยิ้มไปอ่านหนังสือวิชาต่อไปสักนิด พอดีเข้าสอบวิชาใหม่ สบายมากจ้ะ เท่านี้ก่อนนะจ๊ะ จนกว่าจะพบกันใหม่ รักน้องเสมอ พี่เล็ก. ป.ล. ห้ามผลัดวันประกันพรุ่ง คิดจะทำอะไรจงทำทันที ----------------------------------------------------------- ๔๐/๖๒ ซ. โฆราวรรณ ๒ สุขุมวิท ๗๗ แขวงสวนหลวง เขตพระโขนง กรุงเทพฯ ๑๐๒๕๐ ๒๑ มีนาคม ๒๕๒๗ สวัสดีจ้ะยายหนู…. ปู่ไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยตอบจดหมายช้าไปหน่อย ตามธรรมดาของคนแก่ก็ต้องเข้าวัดบ้าง ปู่กำลังหัดนั่งกรรมฐานหนูสนใจเรื่องแบบนี้บ้างไหมล่ะ... เป็นอย่างไรบ้างจ๊ะน้องหนู...จะเป็นน้องหรือเป็นหลานดี พี่เป็นได้ทั้งนั้นเลยจ้ะ เพราะหลานของพี่ก็มีลูกแล้วไป ๒ คน ขณะที่ตัวเองยังไม่คิดจะหาแฟนบ้างเลย เสียท่าหลานกลายเป็นปู่โดยไม่มีย่า แย่ไปเลย กรุงเทพฯ ร้อนกว่าสงขลาประมาณ ๔-๕ องศาเซลเซียส ร้อนแค่ไหนก็ลองเดา ๆ เอา ของถนัดไม่ใช่หรือ เวิร์บ ทู เดา ระวังนะ ติดเกรดแซดแล้วจะว่าพี่ไม่เตือน พี่มันจบป.๔ไม่มีเส้น จะเป็นนายห้างกับเขาได้อย่างไรน้องเอ๊ย...อย่างดีก็แค่กรรมกรเต็มขั้น แต่ที่อยู่ก็ที่เดิมนี่แหละจ้ะไม่ต้องเปลี่ยนหรอก เขียนไปเถอะ ถ้าไม่ตายเสียก่อนรับรองตอบทุกฉบับ ดีใจด้วยนะที่ไฟฟ้าเข้าถึงบ้านแล้ว แล้วก็เสียใจด้วยที่ความฟุ่มเฟือยต่าง ๆ จะตามมา ทำให้เด็กใจแตกหมด นี่เป็นความเป็นห่วงล่วงหน้า เพราะที่กรุงเทพฯ นี่เด็ก ๆ ติดโทรทัศน์แจ และบ้าแฟชั่นตามโทรทัศน์ด้วย เห็นแล้วน่าสงสาร ช่างไม่มีความยับยั้งชั่งใจเสียบ้างเลย พ่อแม่ทำงานหนื่อยยากแทบตาย ลูก ๆ บ้าตามการ์ตูนเพี้ยน ๆ ล้างผลาญเงินทองของพ่อแม่ไปเท่าไรไม่รู้ พ่อแม่ก็กลัวลูกจะน้อยหน้าคนอื่นก็ตามใจในทางที่ผิด แล้วจะโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้อย่างไรกัน เฮ้อ...ขี้บ่นตามประสาคนแก่ อย่าถือสาเลยนะ...พี่เข้าวัดแล้วจึงวางภาระไปหลายเรื่อง เรื่องแสตมป์ก็เหมือนกัน เพราะการฝึกจิตมีความละเอียดอ่อนมากกว่ามานั่งพิจารณาแสตมป์ และพี่ก็คิดว่าน้องเลิกสะสมเสียแล้ว เพราะเคยส่งแสตมป์มาให้สองครั้ง ไม่เคยได้รับตอบเลย ไม่รู้ว่าได้รับหรือเปล่า... ปากคีบและแว่นขยายสั่งซื้อได้ตามร้านโฆษณาในวารสาร สมุดชนิดมีเม้าท์คือสมุดที่ช่องใส่แสตมป์เป็นพลาสติกต่างหาก ชักออกมาใส่แสตมป์แล้วสอดกลับคืนเข้าไปในแผ่นพลาสติกอีกชั้นหนึ่ง เป็นการป้องกันแสตมป์จากฝุ่นละอองและน้ำได้อย่างดี ส่วนแบบไม่มีเม้าท์ก็แบบธรรมดาที่มีช่องกระดาษแก้วให้เสียบทั่ว ๆ ไป แต่ถ้าเม้าท์อย่างเดียวก็เป็นแผ่นพลาสติกขนาดดวงแสตมป์ มีทั้งตามแนวตั้ง และแนวนอน เอาไว้ใส่แสตมป์เป็นชุด ๆ แล้วจัดใส่สมุดธรรมดาอีกที อุปกรณ์จำเป็นในการสะสมคือเงิน การเป็นนักสะสมที่ดีคือเก็บแสตมป์ทุกดวงที่ขวางหน้า และศึกษาเรื่องของแสตมป์อย่างจริงจัง (รับรองสอบตกแน่ ๆ) พี่พูดเล่นนะจ๊ะ อุปกรณ์จำเป็นก็ อัลบั้ม ปากคีบ แว่นขยาย มาตรวัดพันแสตมป์ เม้าท์ ถ้าไม่มีจริง ๆ สมุดอัลบั้มเล่มเดียวก็เหลือเฟือแล้ว ร้อนจังเลย จบก่อนนะจ๊ะ พี่เล็ก |
จดหมายพระอาจารย์_๙
2 Attachment(s)
:f449b82c: "ความไม่พอ ยากจนเป็นคนเข็ญ ถ้าพอเป็นร่ำรวยมหาศาล" :f449b82c:
............................................................. บันทึกความทรงจำ-คุณครูหญิง หมายเลข(จม.) ๐๑๕.๑-๑๕.๒ / ๒๖ ก.ย. ๒๘ *** หลวงปู่ หมายถึง หลวงปู่มหาอำพัน (พระภาวนาปัญญาวิสุทธิ์) วัดเทพศิรินทราวาส กรุงเทพฯ .............................................................. ๒๖ กันยายน ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะน้องหญิง หนูเอ๋ย...หลวงปู่จะเทศน์ให้ฟัง การฏิบัติธรรมไม่จำเป็นต้องโกนหัวนุ่งขาวหรอก นั่นมันเป็นเพียงเปลือกเท่านั้น การปฏิบัติที่แท้จริงปฏิบัติที่ใจ ทำใจให้ดีควบคุมกายวาจาให้ดี ธรรมะคือลักษณะการเป็นไปตามปกติของโลก ธรรมะภาคปฏิบัติสำหรับหนูก็คือ เป็นลูกให้เคารพเชื่อฟัง รัก และปรนนิบัติพ่อ-แม่ ดีที่สุดที่เราทำได้ เป็นศิษย์ตั้งใจฟังคำสั่งสอนของครูอาจารย์ เคารพ ยกย่องท่าน เป็นเพื่อนจงชักนำเพื่อนทำแต่ความดี สำหรับการอยู่ร่วมในสังคม ต้องเสียสละให้ปันช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มีวาจาที่น่ารัก อ่อนน้อมถ่อมตน สิ่งเหล่านี้ใครก็อยากให้คนอื่นทำแก่ตน ถ้าทำได้ก็มี “ธรรม” ประจำตนแล้ว หนูกำลังเจริญวัย ร่างกายต้องการอาหารไม่จำเป็นแล้วอย่าอดเลย ธรรมะของพระพุทธเจ้า ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ จงเลือกเอาที่เหมาะแก่ตนเถิด...จบ ต่อไปนี้พี่พูดกับน้องนะจ๊ะ หลวงปู่ของพี่กล่าวเสมอว่า “ความไม่พอยากจนเป็นคนเข็ญ ถ้าพอเป็นร่ำรวยมหาศาล” ถ้ารู้จักพอเสียอย่างเราก็สามารถแบ่งปันแก่คนอื่นตลอดเวลา ฉะนั้นไม่ใช่ของแปลกจนต้องทึ่งว่าพี่ “ให้” ได้ มันเป็นเรื่อง “ธรรมดา” จ้ะ ท.บ.สนามชายแดน พอย้ายฐานคนมาแทนก็รับเซ้ง จ.ม. ต่อ พอใจก็ตอบไม่พอใจก็ขยำทิ้ง พี่เป็นทหารมาแล้วพี่ทราบดี ทหารชายแดนสุขสบายตามอัตภาพ พวกที่บอกลำบากอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นพวก “อ้อนตีน” (เขาเรียกอย่างนี้จริง ๆ) ขอความเห็นใจจากแฟนมากกว่า แล้วหามารยาทในการตอบจ.ม.ไม่ได้เลย ลายมือสวยก็ตอบ ไม่สวยก็คัดทิ้ง (คนหนึ่งมีเขียนถึงเป็นสิบ) ทั้งที่ลายมือตัวอย่างกับไก่เขี่ย พออ้อนได้ที่คนหลงคารมส่งของกินของใช้ไปให้ก็ไปคุยทับกันว่าข้าแน่ ขนาดสาวหลงคารม แต่ที่ดีมารยาทก็มี แต่หายากนักหนา ขอโทษหญิงด้วยที่เขียนความจริงมากเกินไป พี่อยู่ชายแดนมานานรู้ดีถึงความกะล่อนของทหารด้วยกัน แนวหลังให้ความจริงใจด้วย แต่แนวหน้าทำตัวไม่สมกับที่เขาคิดเลย รูปพี่ถ่ายมานานแล้วตั้งแต่เป็นทหาร เอาไว้ทำพาสปอร์ต เขาให้ถ่าย ๒ โหล แต่ใช้จริง ๒ รูป เอาไว้กันผีได้ดี ของหญิงไม่ต้องให้พี่ ไม่มีที่เก็บ หน้าตาหญิงพี่นึกออกจ้ะ แม่เสาไฟฟ้า...! พี่เล็ก __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๑๐
1 Attachment(s)
:f449b82c:
ฉบับที่แล้ว ๆ มา......พระอาจารย์เคยพูดถึงต้นเหตุแห่งความฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยซึ่งมาพร้อมกับสายไฟฟ้าที่เข้าสู่หมู่บ้านในชนบท (เกือบ ๓๐ ปีแล้ว) ผมยังจำความรู้สึกตอนที่เป็นเด็กได้ มีความรู้สึกดีใจมากที่จะมีโอกาสได้ดูทีวีให้เต็มที่ สมกับความอยากรู้อยากเห็นของเด็กในวันนั้น...(เทียบกับสมัยนี้คงเหมือนกับเด็กที่ติดเกมส์) นับจากวันนั้น จนถึงทุกวันนี้ น่าสังเกตว่า ข่าวที่ยืนยงเคียงคู่กันมาทุกยุคสมัยในทีวีไทย คือ ข่าวสงคราม กับข่าวในพระราชสำนัก เสมือนธรรมะกับอธรรมะที่ต่อสู้กันอยู่ทุกยุคสมัย แม้จะมีข่าวกีฬาที่ยืนยงมาด้วยเช่นกัน แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นสงครามกีฬา หรือสามัคคีกีฬากันแน่...ปัญหาที่มาพร้อมกับความทันสมัย คงไม่ใช่ความหลงมัวเมาในวัตถุเพียงอย่างเดียว แต่ความสะดวกสบายก็ได้กลายเป็นปัญหาเสียเอง และทำให้น้ำอดน้ำทนของคนลดลงไป กลายเป็นคนบอบบาง....ไม่สู้...แล้วก็....อ้วน....เอ้อ..บ่นไปเรื่อย ๆ ก็เข้าตัวเองจนได้ เรื่องของโลกก็คงเป็นไปตามธรรมดาของโลก เรื่องของตัวเองถ้าปล่อยไปตามธรรมดาโลก...ก็คงไม่พ้นความเลวไปได้....คิดเช่นนั้นกันไหมครับ？:f449b82c: -------------------------------------------------------- ๑๕ ตุลาคม ๒๕๒๘ น้องหญิงจ๊ะ... ขอโทษที่ตอบ จ.ม.ช้า ขอตอบเรื่องเหตุการณ์อนาคตก่อน ถ้ามันไม่ดี เราก็ถามพระ, พรหม, เทวดา องค์ใดองค์หนึ่ง ว่าต้องแก้ไขกันอย่างไร แล้วทำตามที่ท่านบอก ก็สามารถเปลี่ยนร้ายเป็นดีได้ ซึ่งทั่ว ๆไป เขาเรียกว่า แก้กรรม ถ้าให้คนอื่นดู (ทำ) เขาคิดค่าดู (ทำ) แพงมาก เราทำเองได้ไม่ต้องง้อใคร เริ่มหนาวแล้ว อย่าท่องหนังสือดึกเกินไป ถูกความเย็นเข้าจะไม่สบาย ฉบับนี้ขอจบแค่นี้นะจ๊ะ ด้วยรัก พี่เล็ก __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๑๑
3 Attachment(s)
:f449b82c:
................................................ ขอเดาว่า.........เป็นครั้งแรกที่คุณครูหญิง ได้เห็นรูปหลวงพ่อ ..... นับเป็นกุศลยิ่งนัก ..............สาธุ...สาธุ...สาธุ.............. :f449b82c: -------------------------------------------------------- ๘ มกราคม ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะน้องหญิง ขอบใจมากสำหรับความสุขปีใหม่ที่ส่งให้พี่ และขอโทษที่ตอบจดหมายช้า เพราะตั้งแต่ ๒๙ ธันวาคม- ๖ มกราคม พี่เข้าวัดทำบุญ กลับมาเจอ ส.ค.ส. นอนยิ้มรออยู่แล้ว และจะซื้อตอนนี้ก็ไม่ทันใจ เลยส่ง ส.ค.ส. ให้หญิงด้วยรูปหลวงพ่อแทน คงไม่ว่ากันนะจ๊ะ ทุกอย่างหญิงก็ทราบอยู่แล้วว่าควรทำอย่างไร ทั้งการเรียน และทางบ้าน เพราะฉะนั้นพี่จะไม่เตือน แต่ขอย้ำว่า ทุกอย่างควรทำให้ดีที่สุด (ดีที่สุดของเรา ไม่ใช่ ๑๐๐%) ส่วนผลจะดีแค่ไหนไม่ใช่เรื่องต้องมากังวล ด้วยรัก พี่เล็ก -------------------------------------------------- สิทฺธิ กิจฺจํ สิทฺธิกมฺมํ สิทฺธิการิย ตถาคโต สิทฺธิลาโภนิรนฺตรํ สิทฺธิเตโช ชโยนิจจํ สพฺพสิทฺธิ ภวนฺตุเม พี่เล็ก |
จดหมายพระอาจารย์_๑๒
2 Attachment(s)
:f449b82c:
ทุกท่านที่ไปทำบุญที่บ้านอนุสาวรีย์......คงคุ้นเคยกับคำให้พร ของพระอาจารย์เล็ก......ซึ่งด้วยความเมตตาของพระอาจารย์ จึงมีคุณค่าอยู่ในใจของทุกท่านอยู่แล้ว........................... และเมื่อได้ฟังความหมายของคำให้พรที่มีอยู่ใน จม. ก็ทำให้รู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของเนื้อความ เปรียบดังพรจากพระพุทธองค์ที่ทรงมอบให้กับทุกท่าน ผ่านพระสงฆ์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ซึ่งรับมอบภาระของพระพุทธศาสนา ส่งมอบให้แก่ทุกท่านมาทุกยุคสมัย ------------------------------------------------------ สิทฺธิกิจฺจํ ( ความสำเร็จในหน้าที่การงาน ) สิทฺธิกมฺมํ ( ความสำเร็จในการกระทำ ) สิทฺธิการิย ตถาคโต ( ความสำเร็จดุจดังองค์ตถาคตเจ้า ) สิทฺธิลาโภ นิรนฺตรํ ( มีลาภตลอดกาล ) สิทฺธิเตโช ชโยนิจฺจํ ( มีอำนาจที่ยั่งยืน ) สพฺพสิทฺธิ ภวนฺตุเต ( ความสำเร็จทุกอย่างจงมีแก่ท่าน ) ขอให้มีความปรารถนาที่สำเร็จทุกประการ ----------------------------------------------------- บันทึกความทรงจำ - คุณครูหญิง จม.หมายเลข ๐๑๘.๑-๐๑๘.๒ / ๒๑ ม.ค. ๒๙ *** ๒ บรรทัดสุดท้ายเป็นวรรคทองของจดหมาย *** ----------------------------------------------------- ๒๑/๑/๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง จดหมายน้องหญิงก็ไม่ยาวนัก แต่พี่ต้องตอบยาวแน่ ๆ เอาทีละข้อนะจ๊ะ ขอโทษจ้ะ วิ่งไปรับโทรศัพท์เลยลืมปากกาเสียแล้ว เอาด้ามนี้เขียนต่อแล้วกัน ๑. ความเห็นเกี่ยวกับการบน...?.. พี่เชื่อและเคยบนมาแล้ว แต่ต้องบนเป็นด้วย เพราะกฎของกรรมที่ตามมาถึง บางที พระ, พรหม, เทวดา ก็ช่วยไม่ได้ ฉะนั้น เวลาบนให้ใช้คำพูดว่า “ถ้าไม่เกินวิสัย ขอให้สำเร็จด้วย” ๒. เรื่องชาติก่อน, ชาติหน้า, การระลึกชาติ..?..เชื่อและทำได้ด้วย ลูกศิษย์หลวงพ่อทำได้เป็นหมื่นเป็นแสนแล้ว แต่สังคมยังไม่ยอมรับ เพราะคิดว่าการไม่เชื่อไว้ก่อนเป็นความฉลาด… ๓. หน้าที่ครูฝึก...?..แนะนำการสร้างทิพจักขุญาณแก่ศิษย์ พอได้แล้วก็สอนให้รู้อดีต (ชาติก่อน), รู้อนาคต (ชาติหน้า), รู้ปัจจุบัน, ระลึกชาติ, รู้วาระจิตคนอื่น, รู้ว่าคนและสัตว์เกิดมาจากไหน ตายแล้วจะไปไหน, รู้ว่ากรรมอะไรทำให้เกิดเป็นสัตว์นรก, เปรต, อสุรกาย, สัตว์เดรัจฉาน, มนุษย์, เทวดา, พรหม, นิพพาน ฯลฯ โปรดสังเกตคำว่า “แนะนำ” ไม่ใช่ “ทำให้ได้” ทุกคนถ้าไม่รั้น ทำตามคำแนะนำ จะได้ทุกคน ถ้าดื้อ ชี้ซ้ายเดินขวาก็อด.../ ๔. การแบ่งบุญที่ทำให้คนอื่นได้หรือเปล่า...?..ได้..ถ้าเขายินดีรับ ถ้าไม่ยินดีรับก็ไม่ได้ ๕. การกรวดน้ำ, ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ล่วงลับไปแล้วจะได้รับหรือเปล่า...?...ได้เป็นบางคน...ถ้าเป็นสัตว์นรก และเปรต ๑๑ จำพวก จะไม่ได้รับเพราะกรรมหนัก ดวงจิตมืดมนเกินกว่าจะรับได้ ถ้าเป็นเปรตจำพวกที่ ๑๒ (ปรทัตตูปชีวีเปรต), อสุรกาย, สัมภเวสี (ผู้ตายที่กรรมดี-ชั่วยังไม่ส่งผล) เทวดา, พรหม เหล่านี้ได้รับแน่ ยิ่งสูงส่งยิ่งรับง่ายเพราะจิตสะอาดมาก ๖. ถ้าได้รับจะได้อย่างไร...?...ข้อนี้เป็นนามธรรม ถ้าได้มโนมยิทธิจะเห็นว่า ทันทีที่เขาโมทนา (ยินดีด้วย) ในผลบุญกุศล เขา (ผู้มีสิทธิ์รับ) จะมีกาย (ทิพย์) ที่เปลี่ยนสภาพทันที จะสวยสดงดงามขึ้นมาก เปรียบแบบง่าย ๆ กับคนที่มีสิทธิ์อาบน้ำ พออาบเสร็จก็สะอาดขึ้น ดีขึ้น ทำนองนี้จ้ะ ๗. ทำทุกอย่างด้วยความตั้งใจจริง, พยายาม, หมั่นทบทวน และตรวจผลงานเสมอ แต่ความสำเร็จจะมีเท่าใดไม่ต้องใส่ใจหวัง (เดี๋ยวผิดหวังจะเสียมาก) ทำให้ดีที่สุดก็แล้วกัน (อาจจะ ๑๐% ก็ได้นะ) ๘. สิทฺธิกิจฺจํ ( ความสำเร็จในหน้าที่การงาน ) สิทฺธิกมฺมํ ( ความสำเร็จในการกระทำ ) สิทฺธิการิย ตถาคโต ( ความสำเร็จดุจดังองค์ตถาคตเจ้า ) สิทฺธิลาโภ นิรนฺตรํ ( มีลาภตลอดกาล ) สิทฺธิเตโช ชโยนิจฺจํ ( มีอำนาจที่ยั่งยืน ) สพฺพสิทฺธิ ภวนฺตุเม ( ความสำเร็จทุกอย่างจงมีแก่ตน ) ให้ท่องเอง บาลี “เม” คือตัวเรา “เต” คือตัวตนคนอื่น พี่น่าจะเขียน “ภวนฺตุเต” แต่หญิงคงจะท่องเองเลยให้ “ภวนฺตุเม” จ้ะ **ทุกอย่างพิจารณาด้วยเหตุผลและทดลองเสียก่อน ถ้าได้ผลจึงเชื่อ ไม่ได้ผลก็อย่าเชื่อ** ด้วยรัก พี่เล็ก __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๑๓
2 Attachment(s)
:f449b82c:
ฉบับนี้เป็นฉบับแรกที่พระอาจารย์ลงท้ายจดหมายว่า "จากใจจริง" ตามชื่อกระทู้ที่ตั้งรอไว้แล้ว และในปี พ.ศ. ๒๕๒๙ นี้เอง ที่ท่านได้ตัดสินใจอุปสมบท ล่วงเลยมาจนถึงทุกวันนี้ ธรรมะจากใจจริงของท่าน ก็ยังเป็น ธรรมะร่วมสมัย.......ที่ไม่เคยผิดเพี้ยนไปจากคำเดิม........ ( แม้สักเพียงครึ่งคำ ) ------------------------------------------------- บันทึกความทรงจำคุณครูหญิง จม.หมายเลข ๐๑๙.๑-๐๑๙.๒ / ๔ ก.พ. ๒๙ *** ...โลกไม่ให้ช้ำ ธรรมไม่ให้เสีย... *** จึงเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตจนถึงทุกวันนี้ ------------------------------------------------- ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง ขอโทษอีกทีจ้ะที่ตอบช้าเช่นเคย เพราะต้นเดือนต้องไปสอนกรรมฐานที่บ้านสายลม หลวงพ่อมาที่นั่นทุกอาทิตย์ต้นเดือน วกเข้าปัญหาของน้องหญิงดีกว่านะจ๊ะ ๑. กรรมดี-กรรมชั่ว หักล้างกันได้หรือไม่...? ไม่ได้แน่นอนจ้ะ กรรมดีมีหน้าที่คอยหนุนเสริม กรรมชั่วมีหน้าที่ตามสนอง คนทำชั่วไว้มากมีวิธีหนีกรรมชั่วคือ ตั้งหน้าทำความดี “หนี” ความชั่ว ไม่ใช่ทำความดีเพื่อ “หักกลบลบล้าง” ความชั่ว ทำความดีมาก ๆ เข้า กรรมชั่วส่งผลสนองไม่ทัน (ไล่ไม่ทัน) แต่ความชั่วยังรอให้ผลอยู่ ถ้าประมาทหยุดทำความดี ความชั่วตามทัน ก็จะให้ผลทางลบทันทีจ้ะ เพราะฉะนั้น ใครที่รู้ตัวว่าทำความชั่วไว้มาก จงเร่งทำดีหนีชั่วเสียตั้งแต่บัดนี้เถิด.. ๒. การสมาทานศีลไม่จำเพาะเจาะจงว่าผู้ให้ต้องเป็นใคร การสมาทาน เป็นเพียงการบอกกล่าวว่าศีลมีข้อห้ามว่าอย่างไรบ้าง ถ้าเราทราบและตั้งใจงดเว้นตามข้อห้ามนั้น ๆ ก็มีศีลแล้ว ถ้าไม่งดเว้น ให้สมาทานจนปากฉีกถึงใบหูก็ยังเป็นคนไม่มีศีล ไม่จำเป็นต้องกล่าวว่ากระไรทั้งสิ้น บูชาพระรัตนตรัย แล้วตั้งใจงดเว้นก็ใช้ได้แล้ว ๓. “สังหรณ์” ก็คือทิพจักขุญาณนั่นเอง สังเกตด้วยว่าพี่ไม่ใช่คำว่าตาทิพย์นะจ๊ะ ตาทิพย์ก็คือ “ทิพยเนตร” มีได้เฉพาะโอปปาติกะ (ผี, เทวดา, พรหม, พระบนนิพพาน) เท่านั้น ถ้าเป็นมนุษย์ที่ฝึกฝนได้มาเรียกว่าทิพจักขุญาณ แปลว่า มีความรู้สึก (สังหรณ์) คล้ายกับมีตาทิพย์ และไม่รู้เฉพาะเหตุการณ์ล่วงหน้าเท่านั้น จะเป็นเรื่องดีหรือร้าย ถ้า “สมควร” หรือ “สนใจ” ผู้ได้ทิพจักขุญาณจะรู้ทั้งสิ้น ๔. การรู้ใจคนอื่น คือการทายใจคนอื่นได้นั่นเอง คนที่คล่องมาก ๆ สามารถพูดสิ่งที่ผู้อื่นคิดออกมาได้ทุกประโยค ถ้าทรงอารมณ์ได้ (รักษาเอาไว้ได้) จะรู้ทุกเวลา ถ้าทรงไม่ได้จะรู้เฉพาะตอนฝึกเท่านั้น... ๕. การที่คนเรามีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันในชาติปัจจุบัน เช่น พ่อ, แม่, ลูก, พี่น้อง, เพื่อนฝูง เนื่องจากการสร้างสมบุญร่วมกันมาในอดีตชาตินั้นอย่างหนึ่ง หญิงเข้าใจถูกต้องแล้ว อีกอย่างคือ เกื้อกูลเอื้อเฟื้อต่อกันจนชอบใจกันในชาตินี้ (เพื่อน, สามี, ภรรยา) ๖. ผู้มีพรสวรรค์ส่วนมาก (๙๙.๙๙%) เป็นเพราะอดีตชาติเคยทำสิ่งนั้นมาแล้วทั้งสิ้น อีก ๐.๐๑% สำหรับอัจฉริยมนุษย์จ้ะ จบการตอบปัญหาแต่เพียงนี้ น้องหญิงกำลังเรียน มีเวลาว่างค่อยศึกษาด้านนี้ อย่าจับปลาสองมือเดี๋ยวจะพลาด ต้องค่อยเป็นค่อยไป “โลกไม่ให้ช้ำ ธรรมไม่ให้เสีย” จึงถูกต้อง จากใจจริง พี่เล็ก __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๑๔
1 Attachment(s)
:f449b82c:
.....( กำลังเตรียมตัวไปงานเป่ายันต์ )..... ......ขอให้โชคดีทุก ๆ ท่านด้วยเทอญ..... ---------------------------------------------------- สวัสดีจ้ะน้องหญิง บ้านสายลมตั้งอยู่ที่ บ้านเลขที่ ๙ ซอยสายลม ๑ พหลโยธินซอย ๙ พญาไท กรุงเทพฯ ๑๐๔๐๐ จ้ะ บ้านนี้เดิมเป็นบ้านของ พล.อ.ท. มรว. เสริม ศุขสวัสดิ์ (สุขสวัสดิ์) ท่านเป็นศิษย์รุ่นแรก ๆ ของหลวงพ่อ ปรารถนาที่จะให้ผู้เคารพนับถือหลวงพ่อในกรุงเทพฯ ที่มีเวลาน้อย ได้พบกับหลวงพ่อทุกเดือน จึงถวายบ้านของท่านเป็นสมบัติส่วนกลาง เวลาหลวงพ่อลงไปกรุงเทพฯ จะพักอยู่ที่บ้านนี้ แล้วพวกเราก็ถือว่าตัวเองเป็นเจ้าของบ้านด้วยก็เฮโลกันไปกราบหลวงพ่อกัน ส่วนที่อื่นที่รับสอนมโนมยิทธิในกรุงเทพฯนั้น เป็นพวกครูฝึกเปิดรับจำนวนเล็กน้อยที่บ้านของแต่ละคนเป็นการส่วนตัว ใครรู้จักหรืออยู่ใกล้บ้านครูฝึกคนไหนก็ติดต่อกับคนนั้น สำหรับพี่ไม่สอนที่บ้านเพราะกลัวเด่นเกินไป (ไม้สูงมักต้านลมแรง) สุข-สมหวังในวันแห่งความรักจ้ะ พี่เล็ก |
จดหมายพระอาจารย์_๑๕
1 Attachment(s)
:f449b82c:
กราบอนุโมทนา....สาธุ.... กราบ....กราบ....กราบ.... ----------------------------------------------------------- ๘ เมษายน ๒๕๒๙ น้องหญิงจ๊ะ... พี่จะบวชในไม่นานนี้ ตอนนี้ต้องไปซ้อมการอยู่วัดก่อน พี่ขอลาหญิงเลยนะจ๊ะ กุศลบารมีใดที่พี่สมสร้างมาแต่ต้น ตลอดมาจนถึงการบวชครั้งนี้ ขอหญิงจงโมทนา ประโยชน์และความสุขใดที่พี่ได้รับ จากการทำความดีนั้น ๆ ขอหญิงจงได้รับเช่นเดียวกับพี่ทุกประการ จากใจจริง พี่เล็ก |
จดหมายพระอาจารย์_๑๖
1 Attachment(s)
:f449b82c:
" นามของคน เงาของไม้ " ขอโอกาสยกสำนวนดังกล่าวมาเป็นบทนำ ในวาระที่พระอาจารย์ได้รับฉายาทางพระว่า "สุธมฺมปญฺโญ "="เป็นผู้มีปัญญาในการปฏิบัติธรรมดีมาก" ด้วยความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อตามจดหมายฉบับนี้ ***************************** ภายใต้ร่มเงาของพระธรรมที่หยั่งรากลึกลงอย่าง มั่นคงแล้ว ย่อมนำความร่มเย็นแก่สาธุชนทั่วไป เช่นดังไม้ใหญ่ ซึ่งนำความร่มเย็นแก่โลกและ หมู่สัตว์ ... กราบมาด้วยความเคารพครับ ... --------------------------------------------------------- วัดท่าซุง ต.น้ำซึม อ.เมือง จ.อุทัยธานี ๑๒ มิถุนายน ๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง... หลวงพี่บวชแล้วตั้งแต่วันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๒๙ มาถึงวันนี้ มีโอกาสจึงเขียนจดหมายมาบอกข่าว หลวงพี่จำได้เฉพาะที่อยู่ของเธอที่บ้านนาทวีนี้เท่านั้น จึงเขียนมาทางนี้ ถึงช้าหน่อยได้แต่คงได้รับแน่... หลวงพี่มีฉายาทางพระว่า สุธมฺมปญฺโญ อ่านว่า สุ-ทำ-มะ-ปัน-โย แปลว่าเป็นผู้มีปัญญาในการปฏิบัติธรรมดีมาก เพื่อนร่วมบวชพร้อมกัน ๓๕ องค์ มาถึงตอนนี้ทยอยสึกไปจนเหลือแค่ ๒ องค์ หลวงพี่จะบวชไปเรื่อย ๆ ก่อน ใช้ชีวิตทางพระให้คุ้มกับข้าวที่ชาวบ้านเลี้ยงหน่อย กุศลบารมีใดที่หลวงพี่สร้างสมมาตั้งแต่ต้นจนบัดนี้ โดยเฉพาะกุศลจากการบวชครั้งนี้ ขอเธอจงโมทนา ประโยชน์และความสุขใดที่หลวงพี่จะพึงได้รับ ขอให้เธอได้รับประโยชน์และความสุขนั้นจงทุกประการ เทอญ จากใจจริง หลวงพี่เล็ก หากจะเขียนจดหมายถึงหลวงพี่ จ่าหน้าซองตามนี้ ส่ง พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ วัดท่าซุง ต.น้ำซึม อ.เมือง จ.อุทัยธานี ๖๑๐๐๐ |
จดหมายพระอาจารย์_๑๗
1 Attachment(s)
:f449b82c:
ลูกศิษย์ที่อยู่ใกล้ชิดพระอาจารย์เล็กทุกท่าน...คงทราบเบื้องหลังการทำงานหนักของพระอาจารย์ที่ติดตัวมานาน คือ.. ความป่วย.. ซึ่งท่านก็ไม่เคยแสดงออกด้านบุคลิกภาพให้ใครได้รู้-ได้เห็น......( แถมดุอีกต่างหาก ถ้าใครมายุ่งย่ามเรื่องสังขารของท่าน) นานมาแล้ว เคยรับฟังท่านเปรยมาว่า... ท่านคงต้องเหนื่อยอีกมาก ถ้าลูกศิษย์ของท่านยังมีกำลังใจไม่เข้มแข็งพอ และพึ่งตัวเองไม่ได้สักที ตรงกับข้อเขียนของท่าน ( กระโถนข้างธรรมมาสน์ / ก.ค.๕๒ / หน้า ๑๐ ) ที่ว่า"ทำอะไรร่วมกับท่านที่บารมียังอ่อน อาตมาได้แต่นั่งทำใจ" ..ฟังแล้วก็รู้สึกโทษตัวเองอยู่เหมือนกัน... ตรงกันข้ามกับสมัยที่พระอาจารย์เล็กยังอยู่กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุง นอกจากไม่เป็นภาระแก่หลวงพ่อแล้ว พระอาจารย์ยังแบ่งเบาภาระการงานของหลวงพ่อได้มาก ๆ ซึ่งสะท้อนให้เห็นจากงานเขียนของท่านรวมทั้งจดหมายที่แนบมาในครั้งนี้... ในสมัยนี้ได้ข่าวที่น่ายินดีว่า.... มีลูกศิษย์ที่บวชเข้ามาเป็นพระอาสา(ช่วยงานพระอาจารย์) ก็มาก ในสมัยก่อนท่านเคยอบรมพระลูกศิษย์ด้วยประโยคที่ได้ยินบ่อย ๆ ว่า "ลูกเสือ-ลูกตะเข้ไปตกอยู่ที่ไหน ก็หากินเองได้" คงไม่ได้หมายความว่าให้ไปเป็นเสือเป็นตะเข้ แต่เข้าใจว่า.. เมื่อเป็นศิษย์ที่มีครู ก็ย่อมมีความรู้และความสามารถที่จะพึ่งพาตัวเองได้ โดยไม่สร้างความเสื่อมเสียแก่ครูบาอาจารย์ เหมือนกับลูกเสือ-ลูกตะเข้ ที่มีสัญชาติญาณของความเป็นนักสู้ตามชาติพันธุ์ของเขา จึงขออนุโมทนาในความตั้งใจของพระอาสาทุกท่านมาด้วยความเคารพ และเป็นโอกาสดีที่ท่านจะได้ฝึกกำลังใจเพื่อเป็นเนื้อนาบุญแห่งพระพุทธศาสนาต่อไป มาถึงวันนี้.. พระอาจารย์อาจมีภาระที่หนักเพิ่มขึ้นกว่าเดิมอีก ตามจำนวนลูกศิษย์ที่เพิ่มขึ้น.. จึงขอโอกาสเชิญชวนผู้อ่านทุกท่าน ร่วมกันแบ่งเบาภาระของท่านตามกำลังความสามารถของแต่ละท่าน และร่วมกันอนุโมทนาในกิจกรรมสาธารณประโยชน์ของพระอาจารย์ทุกประการด้วยกัน... สาธุ... สาธุ... สาธุ... ------------------------------------------------------- ๑๓ สิงหาคม ๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง... จดหมายของหญิงหลวงพี่ได้รับหลายวันแล้ว แต่ที่เพิ่งตอบเพราะเพิ่งเลิกจากงาน...ทางวัดจัดงานเป่ายันต์เกราะเพชร ญาติโยมพุทธบริษัทมากันเป็นแสน เหนื่อยแทบขาดใจ แต่สนุกเพราะได้ทำงาน (ปกติก็ทำงานวัดทุกวัน แต่เวลาวัดจัดงาน งานหนักกว่าปกติหลายเท่า) ฉายาทางพระของหลวงพี่ หลวงพ่อท่านตั้งให้เอง นับเป็นมหากรุณาธิคุณอย่างยิ่ง ความจริงหลวงพี่จะบวชเมื่อไรก็ได้ แต่ที่รอจนบัดนี้เพราะยังไม่แน่ใจ ถ้าบวชไปแล้วไม่เป็นพระก็น่าเสียดาย รอจนแน่ใจก็โดดใส่เลย ภาษาบาลีเขียน “สุธมฺมปญฺโญ” “ญ” ไม่มี (ตัวไม้หันอากาศข้างใต้) เป็น ญฺ เฉย ๆ เพราะ ภาษามคธ (บาลี) มีแต่ตัว ญฺ ไม่มี ญ พระสะสมแสตมป์ไม่ผิดวินัยสงฆ์หรอกจ้ะ แต่สมควรหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าได้มาจากการเอาเงินญาติโยมถวายไปซื้อหาก็ไม่สมควร เพราะเขาถวายให้ใช้แต่สิ่งจำเป็นในกิจของสงฆ์ เช่น เจ็บไข้ จะได้ซื้อยา-หาหมอ เดินทางจะได้เป็นค่าพาหนะ ไปในที่บิณฑบาต (ไม่มี ร) ไม่ได้จะได้ซื้ออาหาร เป็นพระนักพัฒนาจะได้ก่อสร้าง ฯลฯ เป็นต้น ถ้าท่านได้มาจากการเก็บเอาซอง-ห่อที่เจ้าของเขาให้ ก็ช่างท่านเถิด หลวงพี่ว่าหญิงอย่าไปมองเลย เราควรสนใจแก้ไขตัวเราดีกว่าจับตาดูความบกพร่องผู้อื่น จริงไหมจ๊ะ..? ไม่มีใครอยากทำเรื่องไม่ดีไม่งามหรอกจ้ะ เพียงแต่บางคนหลงผิดไปเอง... มีอะไรถาม-เล่าให้หลวงพี่ฟังก็เขียนไปเถิดจ้ะ... ยังใจดีเหมือนเดิม (ไม่ดุหรอก) หลวงพี่เล็ก (พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ) ป.ล. ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ เพื่ออนาคตที่ดีของหญิงเองในภายหน้า __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๑๘
4 Attachment(s)
:f449b82c:
...ศีล นำให้เกิดความสุข... ...ศีล ยังทรัพย์มาให้... ...ศีล เป็นหนทางสู่พระนิพพาน... *********************** * บันทึกความทรงจำ - คุณครูหญิง * *********************** จดหมายฉบับที่ ๒๔.๓-๒๔.๔ / ๑ ก.ย. ๒๙ รูปพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และยันต์เกราะเพชร เป็นภาพเก่าเก็บ ตัดจากหนังสือพิมพ์รายวันฉบับหนึ่งในยุคนั้น ************************************** วัดท่าซุง อุทัยธานี ๖๑๐๐๐ ๑ กันยายน ๒๕๒๙ น้องหญิงจ๊ะ... คราวหน้าถ้ากำลังสอบอยู่ ไม่ต้องรีบตอบจดหมายนะจ๊ะ มีเวลาแล้วค่อยตอบ หลวงพี่ขออวยพรให้หญิงดูหนังสือตรงกับข้อสอบที่ออกจะได้ติดเอ.เยอะ ๆ ตัดเกรดเมื่อไรขอไม่มาก สัก ๔ ก็พอ ดีไหม...? ต่อไปเป็นรายละเอียดเรื่อง “ยันต์เกราะเพชร” จ้ะ ยันต์เกราะเพชรเป็นตำราตกทอดมาจากสมัยพระร่วง เป็นการอาราธนาบารมีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คุ้มครองผู้รับยันต์แล้ว อานุภาพยันต์เกราะเพชรคือ ๑. ป้องกันการกระทำทางไสยศาสตร์ทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นคุณผี-คุณคน คาถาอาคม วัตถุอาถรรพ์ ฯลฯ ไม่สามารถทำอันตรายผู้รับการ “เป่า” ยันต์เกราะเพชรได้เลย ๒. จะไม่ตายด้วยพิษของสัตว์มีพิษทุกชนิด ฯลฯ ยันต์เกราะเพชรจะมีอานุภาพคุ้มครองผู้รับยันต์ได้ ต่อเมื่อรับยันต์ไปแล้วไม่ขาดจากศีล ๕ หรืออย่างแย่ที่สุดศีล ๒ ข้อต้องไม่ขาดคือ ๑. อทินนาทานาฯ เว้นจากการหยิบฉวยของที่เจ้าของยังไม่ได้ให้ทุกชนิด คือ เว้นจากการลักขโมยนั่นเอง ๒. สุราเมรยะฯ เว้นจากการดื่มสุราเมรัยทุกชนิด ถ้าศีลอย่างน้อย ๒ ข้อไม่ขาด ยันต์เกราะเพชรจะคุ้มภัยดังกล่าวได้แน่นอน ผู้รับยันต์เกราะเพชรจะพิสูจน์ผลการรับยันต์ได้คือ ๑. ผู้หญิงท้องลูกคนแรก ถ้าไปรับยันต์มา คลอดลูกถ้าเป็นผู้ชายจะมียันต์ติดที่กระหม่อม หัวไหล่ มือ-เท้า อย่างน้อยสามวันจึงจะเข้าไปในกายหมด ๒. ผู้รักษายันต์ไว้ได้ เมื่อตายแล้วเผา เก็บกระดูกมาดูจะเห็นยันต์เกราะเพชรติดอยู่ที่กระดูกที่เผาไม่หมด วันเป่ายันต์เกราะเพชรจะทำได้เฉพาะวันเสาร์ห้าเท่านั้น (วันเสาร์ขึ้น ๕ ค่ำ เดือนใดก็ได้) บางปีมีเสาร์ห้า ๑ วันบ้างสองวันบ้าง บางปีก็ไม่มีเลย บางทีหลาย ๆ ปีจึงจะมีสักวัน ของอย่างนี้หญิงอย่าเพิ่งเชื่อนะจ๊ะ จนกว่าจะได้พิสูจน์เองเสียก่อน สำหรับหลวงพี่เชื่อ ๑๐๐% เพราะพิสูจน์แล้วทุกรูปแบบว่า ยันต์เกราะเพชร “ดีจริง” จึงเชื่อ...โดยปกติหลวงพี่เชื่อยากในทุกเรื่อง แต่ถ้าพิสูจน์แล้วว่าเชื่อได้ หลวงพี่ก็เชื่อสนิทใจ ไม่กลัวใครหัวเราะเยาะด้วย ยันต์เกราะเพชรมีรูปร่างอย่างที่ส่งมานี่แหละจ้ะ ซึ่งก็คือบทอิติปิโส สรรเสริญพุทธคุณนั่นเอง อ่านลงแบบหนังสือจีน จากซ้ายไปขวา (จีนจริง ๆ อ่านจากขวาไปซ้าย) ถ้าอ่านขวางแบบทั่วไปจะเป็น “อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา” ฯลฯ ผู้รับยันต์ไปแล้วเห็นผลมากก็บอกต่อ ๆ กัน เวลามีงานทีคนจึงไปกันเป็นแสน จากเหนือสุด-ใต้สุด ทั่วประเทศ เล่นเอาเวลามีงานที บรรดาหลวงพี่เหนื่อยแทบตายทุกที ปีหน้ามีงานวันที่ ๓ มกราคม ๒๕๓๐ จ้ะ ตอบภายนอก-ภายใน ภายนอก สิ่งที่สัมผัสด้วยประสาททั้ง ๕ ถือเป็นบรรทัดฐานไม่ได้เพราะสามารถปรุงแต่งลวงกันได้ ภายใน ใจมีหนึ่งเดียว แต่สิ่งรู้ไม่เคยมากกว่าสิ่งที่ไม่รู้ โลกภายนอก แสนกว้างใหญ่ ใครก็รู้ โลกภายใน ลึกซึ้งอยู่ รู้บ้างไหม อยากมองโลก แต่ภายนอก มองออกไป อยากมองโลก ภายในใจ ให้มองตน ฯ. จากใจจริง สุธมฺมปญฺโญ |
จดหมายพระอาจารย์_๑๙
2 Attachment(s)
***********************
* บันทึกความทรงจำ - คุณครูหญิง * *********************** จดหมายฉบับที่ ๒๕.๑-๒๕.๒ / ๒๐ ต.ค. ๒๙ ข้อ ๕ - ตัวอย่างลูกศิษย์พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ลพบุรี ************************************** วัดท่าซุง อุทัยธานี ๖๑๐๐๐ ๒๐ ตุลาคม ๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง ตอบจดหมายช้าไปสามวัน เพราะติดงานออกพรรษากับงานตักบาตรเทโว งานที่ขึ้นหน้าที่สุดและดังที่สุดของอุทัยธานีคือ งานตักบาตรเทโว ที่วัดสังกัสรัตนคีรีนี่แหละจ้ะ ตามพุทธประวัติ สมัยหนึ่ง องค์สมเด็จพระผู้มีภาคเจ้า เสด็จไปเทศน์โปรดพระพุทธมารดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ (พระพุทธมารดาอยู่ชั้นดุสิต แต่เทวสภาอยู่ชั้นดาวดึงส์) พอครบสามเดือนพอดีเป็นวันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๑ หลังออกพรรษา ๑ วัน พระองค์เสด็จกลับสู่มนุษย์โลกด้วยบันไดแก้ว ลงที่เมืองสังกัสนคร บรรดาประชาชนที่รอรับเสด็จ ก็พากันตักบาตร (ตักข้าวใส่บาตร) บรรดาพรหม-เทวดาที่ตามส่งเสด็จ ถือโอกาสร่วมทำบุญด้วย จึงเรียกว่าตักบาตรเทโว คือว่าเทวดาใส่บาตร หรือตักบาตรดาวดึงส์ (ขณะเสด็จลงมาจากดาวดึงส์) คราวนี้วัดสังกัสรัตนคีรี บังเอิญชื่อพ้องกับสังกัสนครในตำนาน และวัดนี้ตั้งอยู่บนเขาสะแกกรัง กลางเมืองอุทัยพอดี ทางจังหวัดเลยจัดให้มีงานระดับชาติ และระดับโลก (ชาวต่างชาติมาเยอะ) ด้วยการตักบาตรเทโว ภาพภิกษุ-สามเณรเป็นร้อย ๆ รูป เดินลงบันไดเป็นทิวแถว บรรดาพุทธบริษัทใส่บาตรกันมืดฟ้ามัวดิน รถติดทั้งเมือง... ! บันไดขึ้นเขา ๔๘๐ ชั้น ดูไกล ๆ สวยงามมาก ถ้าเข้าไปร่วมงานก็ทั้งเหนื่อยทั้งสนุก บรรดาทัวร์ต่าง ๆ จัดมางานนี้แทบทั้งนั้น อ.ส.ท. และท.ท.ท. แนะนำงานนี้ทุกปี เจ้าอาวาสวัดสังกัสรัตนคีรีเป็นพระอุปัชฌาย์ของหลวงพี่ด้วยจ้ะ เอาละ... เที่ยวเหนื่อยแล้ว มาตอบปัญหาเสียทีนะจ๊ะ วิสัชชนา.... ๑. ตาทิพย์ คนเรามีไม่ได้ คำว่าตาทิพย์ ตรงกับคำว่า “ทิพยเนตร” มีได้แต่โอปปาติกะ (โอ-ปะ-ปา-ติ-กะ = เกิดโดยพลัน) เช่น ผี-เทวดา เป็นต้น คนเราถ้าฝึกกรรมฐานทุกกอง (กรรมฐานมี ๔๐ กอง) จะมีได้คือ ทิพจักขุญาณ คำว่าญาณแปลว่ารู้ได้ ทิพจักขุญาณ แปลว่า รู้ได้เหมือนมีตาทิพย์ ผู้ชำนาญในการใช้ทิพจักขุญาณ จะสามารถรู้ทุกอย่างที่อยากรู้ คือ อยากรู้จึงจะรู้ ถ้าไม่อยากก็ไม่รู้อะไร เหมือนคนธรรมดาทั่ว ๆ ไปนั่นเอง ทีนี้คงทำความเข้าใจดีแล้วนะจ๊ะ ๒. บุรพาจารย์ คือหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค จ.อยุธยา ท่านขอให้ผู้รับยันต์เกราะเพชรรักษาศีลข้อ ๒ กับข้อ ๕ เชื่อว่านั่นต้องมีเหตุผลที่ปัญญาเราตามไม่ถึง ที่หญิงบอกว่า ๑ กับ ๓ นั้นสำคัญกว่า หลวงพี่ไม่เห็นด้วยจ้ะ การฆ่าสัตว์ สัตว์หนีได้ สู้ก็ได้ การผิดลูกผิดเมีย(ผัว)เขา ถ้าอีกฝ่ายไม่ร่วมมือด้วยก็ทำไม่ได้ สรุปคือ ข้อ ๑ กับข้อ ๓ ขาดยากกว่าข้อ ๒ กับข้อ ๕ เพราะข้อ ๒ กับข้อ ๕ สำเร็จด้วยการกระทำฝ่ายเดียวได้ จากการวิเคราะห์ด้วยปัญญาตื้น ๆ ของหลวงพี่ ได้ความว่า ข้อ ๒ ลักขโมย เป็นการเบียดเบียนผู้อื่น ข้อ ๕ ดื่มสุรา เป็นการเบียดเบียนตัวเอง เป็นโทษทั้งนอกทั้งใน และคนเราถ้าเมาเข้าศีลกี่ข้อก็อาจจะขาดหมด เพราะไม่มีสติสัมปชัญญะ หญิงว่าจริงไหมเอ่ย? ๓ .ถ้าเป็นลูกสาวคนแรกจะไม่มียันต์ให้เห็น และถึงเป็นลูกชายคนแรกถ้ารักษาศีลไม่ได้ ก็ไม่มียันต์เช่นกัน ๔. ยันต์เกราะเพชรรับได้เฉพาะวันงาน (วันเป่ายันต์) เท่านั้น และต้องเป็นวันขึ้น ๕ ค่ำ วันเสาร์ด้วย (เสาร์ห้า) ๕. การรักษาศีล ๒ ศีล ๕ ศีล ๘ มีผลต่างกันแน่นอนศีลยิ่งบริสุทธิ์ อานุภาพยันต์เกราะเพชรยิ่งแผ่ไพศาล และมีลูกศิษย์หลวงพ่อคนหนึ่ง รักษาศีล ๘ บริสุทธิ์หลังจากรับยันต์จนคลอด ถ้าปกติทั่วไป ลูกจะมียันต์สีดำติดตัว ๓-๗ วัน ก็จะหายเข้าตัวหมด ไม่ปรากฏอีกจนกว่าจะตายแล้วเผา จะปรากฏยันต์บนกระดูก แต่รายนี้ยันต์เป็นสีแดง หลังจากหายเข้าไปแล้ว จะกลับปรากฏใหม่ทุกวันพระ น่าทึ่งไหมล่ะ...? ดังได้วิสัชชนามาก็ชักเมื่อยมือ เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้จ้ะ มีปัญหาอะไรก็รวบรวมไว้ มีเวลาว่างเมื่อไรถามได้ทันที จะตอบเท่าที่ตอบได้ และจะรอถ้าหญิงคิดจะไปงานเป่ายันต์เกราะเพชร ปีหน้ามีครั้งเดียวตรงกับวันเสาร์ที่ ๓ มกราคม ๒๕๓๐ ปีต่อไปยังไม่ทราบ ยินดีต้อนรับลูกสาวคนใหม่ของหลวงพ่อ (แต่เป็นน้องแสนเก่าของหลวงพี่) เวลคัม ทู ยู ...! จากใจจริง หลวงพี่เล็ก ป.ล. ขอบใจสำหรับแสตมป์ |
จดหมายพระอาจารย์_๒๐
2 Attachment(s)
:f449b82c:
................ :f449b82c: ............... :f449b82c: |
จดหมายพระอาจารย์_๒๑
1 Attachment(s)
วัดท่าซุง อุทัยธานี ๖๑๐๐๐
๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง คิดถึงบ้านมากหรือจ๊ะ...? เก็บความคิดถึงใส่ลิ้นชักไว้ ตอนนี้เราต้องเรียนตามเวลาและหน้าที่ สิทธิ์ที่จะคิดถึงมีอยู่ แต่ห้ามคิดนาน เดี๋ยวมัวแต่นั่งใจลอย ปลายปีติดแซ่ดเข้าจริง ๆ จะยุ่งกันใหญ่ การปฏิบัติธรรมของหญิงไม่ได้เพลาลงหรอกจ้ะ ธรรมะที่พระพุทธเจ้ามอบให้พวกเรา เหมาะสมในสถานที่ต่าง ๆ ทุกแห่ง ในโรงเรียนก็ใช้หมวดสังคหวัตถุอย่างไรล่ะ...ทาน-เสียสละให้ปัน, ปิยวาจา-มีคำพูดอันเป็นที่รักใคร่ชอบใจของผู้อื่น, อัตถจริยา-ช่วยการงานของผู้อื่น, สมานัตตา-ทำดีเสมอต้นเสมอปลาย ทำได้แค่นี้คร้านที่จะมีคนรุมรักเสียอีก เกี่ยวกับโฆษณาของทัวร์สามแยกนั้น ลีลาการโฆษณาของเขาเพื่อชักจูงคนเป็นอย่างนั้นเอง เขาพาคนไปถึงวัดก็นับว่าจบหน้าที่ของเขา พระก็ทำหน้าที่ของพระ ใครสมหวัง-ผิดหวังเป็น “กรรมของเขาเอง” ห้อยพระจะกี่องค์ก็ตามใจ ท่านไม่ทะเลาะกันหรอกจ้ะ คนเราเอาความคิดของ “คน” ไปปะปนกับความเป็น “พระ” เลยคิดว่าท่านจะตีกันเอง ความจริงการแขวนพระนั้น โบราณจารย์ท่านฉลาด หาวิธีให้คนปฏิบัติธรรมกัน การห้อยพระเราก็ต้องนึกถึงพระ ถ้าเป็นพระพุทธรูปก็เป็น “พุทธานุสติ” ถ้าเป็นรูปพระสงฆ์ก็ได้ “สังฆานุสติ” ได้กรรมฐานหมวดอนุสติตั้งสองกอง คนปัจจุบันฉลาดสู้คนโบราณไม่ได้ เข้าใจความหมายของการห้อยพระผิด ๆ แถมคิดว่าท่านจะทะเลาะกันอีก นี่แหละคน...! ปิดเทอมเมื่อไรค่อยตอบจ.ม.ก็ได้จ้ะ ถึงจะลืมไปเลยก็ไม่เป็นไร ไม่ว่ากันอยู่แล้ว จากใจจริง สุธมฺมปญฺโญ |
จดหมายพระอาจารย์_๒๒
2 Attachment(s)
:f449b82c:
.............. ๗ มกราคม ๒๕๓๐ สวัสดีปีใหม่จ้ะน้องหญิง… ขอบใจมากสำหรับส.ค.ส. หลวงพี่เพิ่งมีโอกาสหายใจ หลังจากเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด จากงานเป่ายันต์เกราะเพชร เมื่อวันที่ ๓ มกราคมที่ผ่านมา ญาณทัสนะได้มานานแล้ว และไม่ใช่สิ่งที่หลวงพี่ปรารถนา “วิมุตติญาณทัสนะ” ต่างหากที่ต้องการ ตราบใดยังไม่ถึง “วิมุตติ” ตราบนั้นก็ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดร่ำไป ปีใหม่นี้ขอให้หญิงสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาทุกประการ จากใจจริง สุธมฺมปญฺโญ ป.ล. กลอนจาก “กัลยาณมิตร” เพราะดีจ้ะ ขอบใจอีกครั้ง...! จ.ม.ฝากใครไปส่งที่กรุงเทพฯ หรือไปเอง...? -------------------------------------------- ส.ค.ส. ๒๕๓๐ ขอให้หญิงมีความสุขมาก ๆ หลวงพี่ |
จดหมายพระอาจารย์_๒๓
2 Attachment(s)
:f449b82c::f449b82c::f449b82c::f449b82c:
.............................. วัดท่าซุง ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๐ สวัสดีจ้ะน้องหญิง จดหมายฉบับนี้ตอบช้าไปหน่อย เพราะหลวงพี่กลับไปเยี่ยมบ้านเสีย ๕ วัน จดหมายของหญิงไปถึงตอนหลวงพี่ไม่อยู่พอดี เข้ากรุงเทพฯ เที่ยวนี้พบความเปลี่ยนแปลงมากมาย แทบหลง... จากไปไม่ถึงปีดี ไม่นึกว่าจะแปลกไปมากขนาดนี้ เอาละ..ตอบจดหมายดีกว่า.. ๑. แสงประหลาดที่เกิดในรูปหลวงพ่อ เกิดจากอะไรก็สุดที่หลวงพี่จะเดา แต่ระหว่างที่เป็นฆราวาส หลวงพี่ถ่ายภาพที่เป็นปรากฏการณ์ประหลาดแบบนี้ได้บ่อย ๆ แตกต่างกันไปตามเวลาและสถานที่ ทั้งที่ผู้ชำนาญการถ่ายภาพเองและคนอื่นด้วยต่างก็เคยถ่ายภาพได้ จะเดาก็กลัวจะผิด เดี๋ยวเสียเหลี่ยมลูกกำนันหมด ขอยอมแพ้ ตอบไม่ได้ว่าเกิดจากอะไร...? หมายถึงอะไร...? และจุดมุ่งหมายคืออะไร...? ๒. ไม่มีรูปแจกทุกคนที่ไปงานหรอกจ้ะ นอกจากหลวงพี่จะแจกในบรรดาเพื่อนฝูงใกล้ชิด เพราะไม่มีเงินมากขนาดนั้น ๓. รูปที่ได้รับ หญิงจะบูชาแบบใดก็ตามแต่เห็นควร พวกหลวงพี่เขาเอาไปเคลือบพลาสติกแบบบัตรประชาชน แล้วพกติดตัว ๔. คำบาลีหญิงอย่าพยายามใช้นะจ๊ะ เพราะถ้าไม่เข้าใจความหมายถ่องแท้จะเข้าใจผิดไปใหญ่ “วิมุติญาณทัสนะ” ต้องแยกศัพท์เป็น วิมุติ=ความหลุดพ้น, ญาณ= เครื่องรู้, ทัสนะ= การเห็น รวมเป็น “การรู้เห็นเพื่อการหลุดพ้น” ต่างกับญาณทัสนะ “การรู้เห็น” คือ วิมุติญาณทัสนะ ถ้าปฏิบัติได้ก็หลุดพ้นจากโลกเป็นโลกุตตระ (เหนือโลก) ขณะที่ญาณทัสนะ ถึงปฏิบัติได้ก็เอาตัวไม่รอดเพราะเป็นโลกียะ (คลุกคลีกับโลก) ปฏิบัติอย่างไรถึงจะถึง “วิมุติ”? พูดกันสิบปีก็ไม่จบ สรุปย่อว่าปฏิบัติในศีล สมาธิ ปัญญา ในสัมมาปฏิบัติให้ครบถ้วนบริบูรณ์ก็จะ “วิมุติ” จ้ะ นับแล้ว “วิมุติญาณทัสนะ” สูงกว่า “ญาณทัสนะ” มาก ๕. หลวงพ่อเคยผ่านวิมุติหรือไม่หลวงพี่ไม่ทราบและไม่คิดจะทราบ ทราบแค่ว่าสิ่งที่ท่านสอนมีมากมายมหาศาลจนทำได้ไม่จบ เลยไม่มีเวลาแม้แต่จะสงสัย ถ้าทำจนจบความรู้ของท่านคงจะตอบได้ แต่หลวงพี่ไม่ทราบว่า ชาตินี้จะเรียนจบหรือไม่ ถ้าจบจะตอบหญิงเอง รอไปสักชาติหน้าตอนค่ำ ค่ำนะจ๊ะ ...ฮิ...ฮิ...! ๖. สันติอโศกมีการปฏิบัติแนวไหนหลวงพี่ไม่ทราบเอาเสียเลย พอชอบใจธรรมะของหลวงพ่อ หลวงพี่ก็ลงหลักปักฐาน ไม่เหลียวแลใคร ตั้งหน้าทำตามคำสอนหลวงพ่ออย่างเดียว เลยโง่มากกับเรื่องอื่น ๆ เพราะไม่มีเวลาไปสนใจจริง ๆ (ตอบไม่ได้อีกแล้ว) หญิงละจ๊ะ...? เห็นว่าสันติอโศกเป็นอย่างไร มีเวลาเล่าไปให้ทราบบ้างนะจ๊ะ ๗. “กรรม” คือ “การกระทำ” “ดวง” คือ “ผลที่จะเกิดขึ้นจากการกระทำมาก่อน” สรุปกรรมทำให้เกิดดวง ถ้าเกิดขึ้นแล้วเรียกว่าเสวยผลแห่งกรรม (ดีหรือเลวก็แล้วแต่กรรม) ถ้ายังไม่เกิดขึ้น แต่ผู้รู้สามารถรู้ว่าจะเกิดขึ้นคือดวง ๘. การดูลายมือ+ลักษณะนิสัย ถ้าชำนาญสามารถทายถูกถึง ๘๐% เพราะโบราณาจารย์ เก็บรวบรวมสถิติของผู้มีลายมือแบบนี้ เป็นจำนวนมาก และด้วยระยะเวลาอันยาวนาน มาผูกขึ้นเป็นตำรา ดังนั้น ลายมือแบบไหนเป็นอย่างไร ลักษณะแบบไหนเป็นอย่างไร ก็ใกล้เคียงกับตำรา น้อยรายที่แหกคอกออกไป หลวงพี่เชื่อคนที่เรียนรู้ด้านนี้เพื่ออนุรักษ์ความรู้ แต่ไม่เชื่อคนเรียนรู้เพื่อหากินมากนัก เพราะอย่างหลังบางรายหลอกลวงเพื่อหาผลประโยชน์ แนวทางแก้ปัญหาแบบนี้เป็นไปทางโลก เพราะพุทธศาสนาสอนให้ยอมรับกฎของกรรม ฉบับนี้ทำให้หญิงผิดหวังหรือเปล่าที่บางข้อหลวงพี่ตอบไม่ได้ และสงสัยไหมว่าทำไมถึงตอบไม่ได้...? ใกล้สอบแล้วขออวยพรล่วงหน้าให้หญิงสอบได้ และขอให้มีความสุขมาก ๆ ในวันแห่งความรัก จากใจจริง หลวงพี่ ______________ |
จดหมายพระอาจารย์_๒๔
1 Attachment(s)
:f449b82c::f449b82c::f449b82c:
........................................................................ วัดท่าซุง ๒๔ มีนาคม ๒๕๓๐ สวัสดีจ้ะน้องหญิง… เหนื่อยสมองมาทั้งปี ได้พักเสียที หลวงพี่ดีใจที่หญิงเลือกการกลับบ้านมาทำสวน แทนที่จะเที่ยวเตร่เฮฮาแบบคนอื่น แสดงถึงความเป็นผู้มีความรู้สึกผิดชอบสูง ไม่ทำให้หลวงพี่ผิดหวังเลย... หญิงรู้ไหม...? ปัจจุบันนี้คนรุ่นใหม่ห่างไกลธรรมชาติ เข้าไปสัมผัสกับแสงสีวิทยาศาสตร์มากขึ้น ทำให้เป็นคนใจร้อนใจเร็ว ปราศจากความยั้งคิด จึงมักทำอะไรผิด ๆ ได้ง่าย... หญิงเลือกทางถูก ที่มาคลุกคลีกับบ้านป่าบ้านสวน ได้ใกล้ชิดกับธรรมชาติ พบเห็นแต่สิ่งเย็นตาเย็นใจ สุขภาพจิตก็ดีกว่าคนอื่น หลวงพี่อยากให้ทุกคนเอาอย่างหญิงด้วยซ้ำไป หลวงพี่เป็นเด็กบ้านนอก สมัยทำงานอยู่กรุงเทพฯ หลวงพี่ต้องหาโอกาสอย่างน้อยปีละครั้ง หลบงานไปพักที่บ้านไร่ ไปให้ห่างจากสังคมที่มีแต่การปรุงแต่ง กลับไปสู่ธรรมชาติ สายลม แสงแดด หมู่ไม้ ใบหญ้า กระทั่งนก แมลง ดูจะดีอกดีใจ และเต็มใจต้อนรับเวลาหลวงพี่กลับไป หายใจได้เต็มปอดกับอากาศสดชื่น พักผ่อนสายตาจากตึกรามบ้านช่องกับสีเขียวของแมกไม้ เวลาเช่นนั้น เหมือนกับเราอยู่ในโลกส่วนตัว สุขใจอย่างบอกไม่ถูก ความผูกพันกับ “บ้าน” กับแผ่นดินถิ่นเกิด ยิ่งมากขึ้นทุกทีที่ความเจริญทางวิทยาศาสตร์มีบทบาทมากขึ้น ขอให้มีความสุขกับธรรมชาติ เรือกสวนไร่นา ตักตวงความสุขกายสุขใจไว้ให้มากที่สุด เพื่อเอาไว้ต่อสู้กับการศึกษาครั้งใหม่.. จากใจจริง พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ ป.ล. ถ้าพระอยู่ที่ใจ ที่ใด ๆ ก็คือวัดเหมือนกัน __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๒๕
1 Attachment(s)
:f449b82c::f449b82c:
.................. วัดท่าซุง ๒๘ เมษายน ๒๕๓๐ สวัสดีจ้ะน้องหญิง… หลวงพี่ลอกเขามาให้หญิงอ่านบ้าง เป็นของวัดปิปผลิวนาราม (ปิป-ผะ-หลิ) จ.ระยอง เขาว่าอย่างนี้จ้ะ เราเนาว์สราญสุข.................... นิรทุกข์เกษมสันต์ (นิ-ระ) เฉกเช่นลดาวัลย์..................... สะพรั่งติด ณ แผ่นผา ความทุกข์แลกำหนัด................. ก็สลัดมินำพา วิเวกและเอกา........................ ดุจทิพย์ที่ลอยลม (ดุด-จะ) ผิว์แม้นจะลอยล่อง (ผิ).............. ก็มิต้องอาลัยสม บคิด บปรารมภ์........................ บมิห่วงอาลัยมี สถิตย์เหนือ ณ อาสน์เอี่ยม........... กระจ่างเยี่ยมจรัสศรี ครั้นรัตติกาลมี......................... ศศิส่อง ณ แนวไพร (สะ-สิ) แม้พาหิรชน (พา-หิ-ระ)............. จราจลแลบรรลัย เรามั่นสถิตย์ใน........................ สุขธรรมบมิคลอน (สุก-ขะ-ทำ) แม้นใครมาพบเรา.................... ก็จุ่งเนาว์จะสั่งสอน ชี้ทางอันบวร.......................... เสถียรสุขนิรันดร์เทอญ. (ผิว์=ถ้า, ปรารมภ์= คิดคำนึง, นิร=ไม่, ดุจ=คล้ายกับ, อาสน์=ที่นั่ง, รัตติกาล=กลางคืน, ศศิ=ดวงจันทร์, พาหิร=ภายนอก, เสถียร=มั่นคง, นิรันดร์= ตลอดไป) อ้อ ..ยังมีเนาว์=อยู่ อีกตัว ความจริงแปลแค่ พาหิร คำเดียวก็พอนิ.../ ถ้าผิดพลาดขออภัย จำมานานแล้วอาจตกหล่น ขอให้มีความสุขกับการเรียนนะจ๊ะ จากใจจริง หลวงพี่ (เจ้าเก่า) |
จดหมายพระอาจารย์_๒๖
2 Attachment(s)
:f449b82c:
......... วัดท่าซุง ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๓๐ สวัสดีจ้ะน้องหญิง… คงเข็ดกรุงเทพฯไปอีกนานสินะ... เมารถจนลืมส่งจดหมายเลยหรือ? เขียนวันที่ ๗ หลวงพี่ได้รับวันนี้เอง โรงเรียนเปิดมาตั้ง ๑๐ วันแล้ว คงกำลังหน้ามืด เอ๊ย...กำลังสนุกกับการเรียน หลวงพี่อิจฉาแต่ไม่ขอเป็นนักเรียนอีก จะบอกหญิงหลายครั้งแล้ว แต่ก็ลืมเสียทุกที คือ มีลูกศิษย์หลวงพ่อขอเปิดสำนักขึ้นที่หาดใหญ่ ไม่ทราบว่าเขาสอนนั่งกรรมฐานหรือเปล่า...เขาเป็นเจ้าของโรงแรมสุคนธา ชื่อ อภิชาติ สุขุม ถ้าหญิงสนใจขึ้นมาเมื่อไร ลองติดตามข่าวดูนะจ๊ะ คนไม่ได้เรียน ร.ด. ถ้าสมัครเป็นทหารจะต้องเป็นกี่ปีขึ้นอยู่กับความรู้ของตน คือ... จบปริญญาตรี- อนุปริญญา เป็นหกเดือน จบปวส. เป็น หนึ่งปี จบปวช.ปวท. เป็น ปีครึ่ง ถ้าจบต่ำกว่านี้เป็นเต็มโควตาสองปี อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงได้ เพราะตั้ง ๗-๘ ปีมาแล้ว ที่สำคัญ...วันสมัครต้องเอาหลักฐานความรู้ไปยื่นแสดง และขอลดหย่อนการเป็นทหารเลย แล้วพอเข้ากรมกองก็เอาใบลดหย่อนไปแสดงกับฝ่ายกำลังพลให้ทำเรื่องให้ทันที ผิดจากนี้รับเละสองปีเต็ม... การเป็นทหารสนุกจะตายไป กลัวว่าเวลาปลดเกณฑ์จะขออยู่ต่อเสียอีกนะสิ...! ขอให้สนุกกับการเรียนจ้ะ จากใจจริง สุธมฺมปญฺโญ บันทึกคุณครูหญิง- ฉบับที่ ๓๒ - ๒๒ พ.ค.๓๐ *** ปีหน้าจะสอบ ENTRANCE พยายามสนุกกับการเรียนรู้ดังคำสอน *** ฉบับที่ ๓๓ - ๒๒ มิ.ย.๒๙ *** ส่งบัตรกราบอวยพรวันเกิดเป็นกตัญญูกตเวทิตาคุณแด่ครูบาอาจารย์ *** |
จดหมายพระอาจารย์_๒๗
2 Attachment(s)
:f449b82c:
........ วัดท่าซุง ๘ พฤศจิกายน ๒๕๓๐ สวัสดีจ้ะน้องหญิง… เดาได้เก่งมากที่ว่าหลวงพี่ยังอยู่วัด น่าจะมีรางวัลให้ แต่บังเอิญเดาผิดว่าหลวงพี่ได้รับธรรมะที่ต้องการแล้ว เลยหักลบกลบล้างหมดเกลี้ยงพอดี ธรรมะไม่ใช่ของง่ายเลย ต้องสร้างสมบารมี ๑๐ ให้ครบถ้วน เพื่อทำลายสังโยชน์ ๑๐ ให้สิ้นไป ถ้าทำได้อย่างนี้จึงได้ธรรมะที่หลวงพี่ต้องการ ซึ่งคนเราเวียนตายเวียนเกิดจนนับชาติไม่ถ้วนยังทำไม่ได้เลยจ้ะ หลวงพี่เองมั่นใจว่าทำได้แน่..แต่เมื่อไรนั้นรอดูไปก่อน...! ดีใจที่น้องหญิงอยู่เป็นสุขดี การเปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนวิธีการเรียน จะมากจะน้อยก็ต้องมีผลกระทบต่อเราในระยะแรก แต่หลวงพี่มั่นใจในตัวของหญิงมาก เชื่อว่าหญิงต้องปรับตัวได้เร็วแน่ ๆ เลยจ้ะ ใกล้เป้าหมายแรกในชีวิตเข้ามาทุกขณะแล้ว หญิงจงอย่าประมาทนะจ๊ะ เพราะถ้าพลาดนอกจากเสียเวลาแล้ว ยังต้องเสียใจด้วยสิ ดังนั้นต้องพยายามและพยายามเท่านั้น หลวงพี่จะรอแสดงความยินดีกับหญิงจ้ะ เด็กสมัยนี้น่าตีมาก อะไร ๆ เล่นคำย่อกันยันเตเลย อยากเขียนแค่ มอ.ตานี นางตานีเลยโผล่มาหลอกเสียให้เข็ด หลวงพี่คิดจะช่วยผีหลอกเสียด้วยซ้ำไป ฮะ..ฮะ..คงสนุกน่าดู...! เรื่องของโอปปาติกะเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมาก ดีแล้วจ้ะที่หญิงไม่หลงเชื่อเพื่อนแล้วด่าส่งเดช เขาอาจจะเป็นเปรต อสุรกาย สัมภเวสีที่มีทุกข์ ต้องการผลบุญจากเรา จึงพยายามแสดงตัวให้เห็น เพื่อขอส่วนบุญ คราวหน้าถ้าเห็นปุ๊บ ขอให้หญิงตั้งจิตตรงถึงเขาทันที คิดว่า “กุศลบารมีใด ที่เราสมสร้างมา ตั้งแต่ต้นจนบัดนี้ ขออุทิศให้เธอ ขอเธอจงโมทนา และได้รับประโยชน์สุขนั้นโดยพลัน ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด” เท่านี้ก็เรียบร้อย ไม่ใช่ว่าเขาพยายามแสดงตนแทบตาย ถูกด่ากระเจิงทุกที คงร้องไห้แง ๆ ไปเลย และคิดว่า อุตส่าห์เห็นว่าเป็นคนมีบุญ ไม่ให้ไม่ว่า ทำไมต้องด่าหนูด้วย...ถ้าเราอุทิศส่วนกุศลให้เขามีความสุข เขาเหล่านี้มีความกตัญญูมาก จะค่อยช่วยเหลือคุ้มครองเราจากภัยต่าง ๆ เท่าที่วิสัยของเขาจะทำได้ เราก็จะมีอินวิซิเบิ้ลการ์ดที่ดี คอยเป็นผู้คุ้มกัน น่าภูมิใจออก... อีกประเภทหนึ่ง เขาอาจเป็นภูมิเทวดา หรืออากาศเทวดาที่เป็นเจ้าของสถานที่ เราไปอาศัยเขาอยู่ อาจจะไม่เคารพเขา มีการเอะอะโวยวายตามประสาวัยรุ่น เขาก็โผล่มาเป็นการเตือนว่า “เบา ๆ หน่อยจ้ะ แม่คุณ เกรงใจฉันบ้างสิ” ถ้าแบบนี้ก็ง่ายมาก ให้จุดธูปขอขมาด้วยใจเคารพจริง ๆ แล้วฝากเนื้อฝากตัวอยู่ใต้การดูแลของเขาเสียเลย เมื่อผู้ใหญ่เอ็นดูว่ามันว่าง่าย อ่อนน้อมถ่อมตน ทีนี้เด็กจะทำอะไรก็น่ารักไปหมด เราดีคนเดียวคนอื่นรับเละต่อไป ประเภทสุดท้าย เป็นเพื่อนเก่าแต่ชาติก่อน พวกนี้พอเห็นเรามีกำลังใจพอจะเข้มแข็งบ้าง ก็จะโผล่มาจ๊ะเอ๋ด้วย เป็นการทักทายตามประสาเพื่อนเก่า และเป็นอุบายช่วยทำให้กำลังใจดีขึ้น แบบนี้มีประโยชน์มาก จะตื่นเวลาไหนบอกเขาได้รับรองปลุกตรงยิ่งกว่านาฬิกาเสียอีก มีอันตรายอะไรมาถึงขอให้เขาเตือนก่อนได้ ช่วยคุ้มครองอันตรายต่าง ๆ ได้ ที่แน่นอนที่สุดคือ ถ้าติดต่อได้ชัดเจนเหมือนตาเห็น ถามเขาได้เลยว่าข้อสอบออกอะไรบ้าง และจะตอบแบบไหนถึงจะถูกใจคนตรวจ รับรองว่าเขาบอกถูกหมดทุกตัวอักษรเลยทีเดียว พวกนี้ส่วนมากเป็นเทวดาหรือพรหม เห็นเพื่อนซี้มัวย่ำต๊อกเป็นมนุษย์เดินดินอยู่ เลยมาแซวเล่น ถ้ากลัวเขาก็จะเลิก ถ้าไม่กลัวจะให้ช่วยอะไรขอให้บอก ถ้าไม่เกินวิสัย ได้เลยจ้ะ.. ที่หลวงพี่เขียนมามันอาจจะเหลือเชื่อเกินไป แต่หลวงพี่กล้ายืนยันกับหญิงว่า ทุกอย่างที่เขียนมานั้นมีจริง เป็นจริง หญิงค่อย ๆ พิสูจน์เอาแล้วกันนะจ๊ะ ได้ผลอย่างไรเขียนไปเล่าให้หลวงพี่ทราบด้วย ขอให้ความสำเร็จทุกประการจงเป็นของหญิงจ้ะ สุธมฺมปญฺโญ บันทึกคุณครูหญิง - ฉบับที่ ๓๔.๑ - ๘ พ.ย.๓๑ *** มอ.ตานี หมายถึง มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี อ.เมือง จ.ปัตตานี *** |
จดหมายพระอาจารย์_๒๘
3 Attachment(s)
:f449b82c:
........ บันทึกคุณครูหญิง ฉบับที่ ๓๕ / ๕ ธ.ค.๓๑ *** ปีนี้น้ำท่วมหนักทางภาคใต้ *** ฉบับที่ ๓๖.๑ - ๓๖.๒ / ๑๓ ธ.ค.๓๑ *** "พระ" จริง ๆ หวังในการสงเคราะห์ญาติโยมอย่างเดียว*** ----------------------------------------------------- ๕/๑๒/๓๑ น้องหญิงจ๊ะ... ทางบ้านเป็นอย่างไรบ้าง? แล้วขณะนี้ถ้าหญิงลำบากด้วยเรื่องอะไร ถ้าคิดว่าหลวงพี่ช่วยได้ก็ให้รีบบอกนะจ๊ะ อย่ามัวแต่เกรงใจกันอยู่ ทางวัดหนาวมากแล้ว ๑๗-๑๘ องศาเซลเซียส กลางแจ้งประมาณ ๒๔-๒๕ องศาเซลเซียส มือเย็นเจี๊ยบเลย จากใจจริง หลวงพี่ ……………………………................................................. วัดท่าซุง ๑๓ ธันวาคม ๒๕๓๐ สวัสดีจ้ะน้องหญิง… โล่งใจไปทีที่หญิงไม่ถึงกับตกน้ำป๋อมแป๋ม นอนแบนแต๊ดแต๋ใต้แพซุงอย่างคนอื่นเขา แถมยังสนุกเสียอีก ก็อย่าถึงกับเพลินจนซ่อมเสียล่ะ...ไม่ได้แช่งนะจ๊ะ กลัวไว้ก่อนละดี คนเราเกิดมาอยู่ใต้กฎของกรรม กรรมฝ่ายดีเรียกว่ากุศลกรรม ฝ่ายเลวเรียกว่าอกุศลกรรม กรรมทั้งสองฝ่ายนี้ผลัดกันให้ผลในการดำเนินชีวิตของเรา กุศลกรรมคือบุญ ถ้าให้ผลเราจะทำอะไรก็เนี้ยบไปหมด ชนิดเก็บขยะไปขายก็ไปเจอทอง รวยจนได้ อกุศลกรรม คือ บาปเคราะห์ให้ผล ทำอะไรก็หาที่ปิ๊งไม่เจอ จากขายทองกลายเป็นขายขวด อะไรทำนองนี้แหละ... ทีนี้คนโบราณเขาเก่ง เขาสังเกตการให้ผลของบาป-บุญในแต่ละจังหวะชีวิตของคน แล้วกำหนดลักษณะการให้ผลทั้งดี-เลว เป็นอาการ ๙ อย่าง เรียกว่านพเคราะห์ มีการวางตัวให้เทวดาต่าง ๆ ว่าเป็นผู้ให้ผลเสียด้วย เช่น พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก พระอาทิตย์เล็งลักคน์ พระจันทร์กุมราศี ฯลฯ เทวดาเขาอยู่ดี ๆ ถูกมนุษย์ยัดข้อหาให้โดยไม่รู้ตัว รับเละไปเลย... ดังนั้นคำว่าเคราะห์ ก็มีทั้งดีและร้าย แต่เราหมายเอาร้ายฝ่ายเดียว คราวนี้พออกุศลกรรมให้ผล เราก็วิ่งหาอาจารย์สะเดาะเคราะห์กันอุตลุด สะเดาะไปสะเดาะมา เคราะห์ของฝ่ายอาจารย์หมดไปเพราะรวยขึ้นทุกที ลูกช้างที่กู้หนี้ยืมสินเขามาสะเดาะก็เคราะห์หนักขึ้น เพราะไปหลงเชื่อท่านจานพลาสติกเข้า อ้าว...อย่างนั้นจะให้ทำอย่างไรละคะ? ... ง่ายนิดเดียวจ้ะ.. การสะเดาะเคราะห์คือการทำบุญหนีบาป ไม่ใช่ล้างบาปนะจ๊ะ บาปคือคราบสกปรกที่ทนทาน น้ำยายี่ห้อไหนก็ล้างไม่ได้ แต่หนีได้ด้วยการทำบุญ วิธีทำบุญก็แสนง่าย คือ จะให้ทาน รักษาศีล หรือทำสมาธิภาวนาก็ได้ ให้ทานก็การทำบุญใส่บาตร รักษาศีลก็ตั้งใจว่า เราจะไม่ละเมิดข้อห้ามทั้ง ๕ เจริญภาวนาก็นั่งนึกถึงความดีของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ฯลฯ แล้วนั่งจับลมหายใจ จะว่า พุท-โธ, ธัม-โม, สัง-โฆ หรืออะไรก็ได้ตามถนัด เมื่อเราไม่อยู่เฉย คือ ทำบุญ เหมือนอาการวิ่งหนี ก็จะพ้นจากเคราะห์ที่เหมือนหมาดุไล่กัดได้ ถึงไม่พ้นทีเดียว เจ้าหมาก็หมดแรงตอนไล่ตามก็กัดเรามากไม่ได้ แจ่มแจ้งหรือยังน้องหนู? เพราะฉะนั้นการให้พระสะเดาะเคราะห์ก็ทำได้ เพราะท่านไม่ได้เรียกเทวดามากราบไหว้ขอร้อง แต่ในเมื่อเราทำเองได้ ทำไมต้องไปยุ่งกับพระและสารพัดอาจารย์ด้วยใช่ไหมจ๊ะ เพราะนอกจากจะไปเจอจิตวิทยามาจากจานสารพัดยี่ห้อจนเคราะห์หนักขึ้นแล้ว ยังจะต้องเจอบรรดาพระแต่เปลือก จ้องจะถลกหนังขบกระดูกญาติโยมเข้าจะแสบทรวงหนักขึ้น บรรดาพระแต่เปลือกปัจจุบันนี้เดินหลีกไม่พ้น มากมายเหลือเกิน นอกจากบรรดาที่เป็นพระจริง ๆ หวังในการสงเคราะห์ญาติโยมอย่างเดียว และเรามั่นใจก็ไปหาท่านเถอะ เพราะการพบพระเป็นลาภอันประเสริฐ ถ้าพบแพะก็กรรมของสัตว์โลก...! ถามมานิดเดียวตอบเสียยาวเลย และลายมือแย่มาก เพราะตอนเขียนนี้ ๑๔:๔๐ น. แดดจ้าเลย แต่เทอร์โมมิเตอร์แค่ ๒๔ องศา มือไม้แข็งหมดเขียนแทบไม่เป็นตัว เอาละจ้ะ ดังได้วิสัชนามาก็สมควรแก่เวลา เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้ ขอให้หญิงสำเร็จทุกประการจ้ะ หลวงพี่เจ้าเก่า...! |
จดหมายพระอาจารย์_๒๙
3 Attachment(s)
:f449b82c:
..................................................................... ๔/๑/๓๒ น้องหญิงจ๊ะ... ขอบใจมากสำหรับส.ค.ส. เพิ่งได้รับจ้ะ เนื่องจากหลวงพี่ไปงานศพคุณยายมา โชคดีปีใหม่ที่ยายมาเสียพอดี จะมีใครเฮงแบบนี้ไหมนะ ? หาส.ค.ส.ให้ไม่ทันจ้ะ ปีใหม่ขอให้หญิงมีความสุขมาก ๆ ปรารถนาอะไร ขอให้สมหวังทุก ๆ ประการนะจ๊ะ จากใจจริง หลวงพี่ …………………………….. วัดท่าซุง ๗ เมษายน ๒๕๓๒ น้องหญิงจ๊ะ จ.ม.เที่ยวนี้ของน้องหญิงแปลกไปมาก เหมือนไม่ใช่น้องคนเดิมเลย ถ้าไม่ใช่เหนื่อยจากงานมา ก็คงมีเรื่องกระทบกระเทือนใจบ้าง ถ้ามีอะไรที่หลวงพี่ช่วยหญิงได้ก็บอกไปนะจ๊ะ... การฝืนใจทำอะไรที่ไม่ชอบ แต่ทำเพื่อประโยชน์ที่ดีแสดงว่าหญิงโตพอที่จะรับผิดชอบอะไรต่อมิอะไรได้แล้ว เพราะคนที่ทำแบบนั้นได้ ต้องรู้จักคิดตรองหาเหตุผลก่อน หญิงทำถูกแล้วจ้ะ หลวงพี่ปีนี้มีลูกสาวสามคนแล้ว คนโตอายุ ๒๔ จบปริญญาตรีแล้ว คนกลางอายุ ๑๗ ปีนี้ขึ้นม. ๖ คนเล็ก ๑๒ ขวบ ปีนี้อยู่ม. ๒ เป็นอย่างไรจ๊ะ...? น่าทึ่งไหม...? เด็กดีแถวนี้เขารักนับถือหลวงพี่มาก ๆ บวกกับพ่อแม่เขาฝากฝังไว้ หลวงพี่เลยกลายเป็นพ่อลูกอ่อน กระเตงลูก ๆ เป็นพรวนเลย เพราะเวลาไปหา เขาเอาเพื่อนไปคนละโขยง...! หลวงพี่คงอบรมพวกเขาไม่ดีนัก เพราะตัวเองเป็นพระ และพวกเขาโตเป็นสาวกันแล้ว ได้แต่เป็นแบ๊คให้ห่าง ๆ คอยชี้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร แล้วให้เขาเลือกกันเองว่าจะทำอะไร ยังโชคดีที่คนโตกับคนเล็กว่าง่าย น่ารักมาก คนกลางติดจะดื้อหน่อย แต่ธรรมดาของวัยรุ่น เราไม่ควรปิดกั้นการแสดงออกของเขาใช่ไหมจ๊ะ...? คนเป็นพ่อแม่ลำบากอย่างไร ตอนนี้หลวงพี่ทราบซึ้งเลยจ้ะ ชั้นจะกินอะไรก็คิดว่าแล้วลูกจะมีกินไหม... จากใจจริง พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ ป.ล. ฝากความคิดถึงมายังคุณพ่อประภาสด้วยจ้ะ... ......................................................................... วัดท่าซุง ๑๙ กรกฎาคม ๒๕๓๒ น้องหญิงจ๊ะ... ขอบใจมากที่แฮปปี้เบิร์ธเดย์ย้อนหลังให้ และหลวงพี่ก็ดีใจที่หญิงชอบหนังสือที่ส่งมาให้ เพิ่งทราบเดี๋ยวนี้เองว่าหญิงเรียนเอกบรรณารักษ์ คงอ่านหนังสือตาแฉะแน่เลย เป็นธรรมดานะจ๊ะ เมื่อต่างคนต่างเรียนสูงขึ้น ย่อมทุ่มเทให้กับการเรียน จนมีเวลาให้เพื่อนน้อยลง แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ถ้าเราจริงใจกับเพื่อน ย่อมดีกว่าปั้นหน้าหลอกกันแน่นอน ลูก ๆ ของหลวงพี่ว่าง่าย น่ารักมาก แม้จะดื้อบ้างซนบ้าง ก็ต้องปล่อยเขา เพราะยังอยู่ในกรอบที่ขีดไว้ แม้ว่าเขาจะเข้าใจยากเป็นบางครั้งตามประสาวัยรุ่น แต่ไม่เคยหนักใจเลยจ้ะ... เวทีชีวิตมีหลายรส จะหวังทุกอย่างให้เป็นไปดังที่ต้องการย่อมไม่ได้ การอยู่ร่วมกันต้องกระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา ‘โกวเล้ง’ เขียนไว้ว่า “ฤดูหนาว ตัวเม่นเบียดกันหาความอบอุ่น ย่อมต้องเจ็บปวดบ้าง เพราะขนแหลมของอีกฝ่ายทิ่มแทง หากท่านไม่ทนกับความเจ็บปวดเล็กน้อย ท่านก็ต้องหนาวเหน็บอ้างว้าง...” เดินหน้าต่อไปนะจ๊ะ หากเหนื่อยนักก็พักบ้าง หายเหนื่อยค่อยเดินต่อ จุดหมายรออยู่ข้างหน้า หลวงพี่ขออวยพรให้หญิงพบความสำเร็จทุกประการจ้ะ จากใจจริง หลวงพี่เล็ก __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๓๐
4 Attachment(s)
:f449b82c:
......... ๑๐ ส.ค. ๓๒ น้องหญิงจ๊ะ... คราวก่อนตอบจ.ม.ตอนงานยุ่งมาก ๆ เลย ลืมเรื่องคาถาชินบัญชรเสียสนิท ฉบับนี้ขอตอบใช้หนี้จ้ะ “คาถา” เป็นภาษาบาลี แปลเป็นไทยว่า “วาจาเป็นเครื่องกล่าว” ตกลงคำว่าคาถา คือ คำพูดธรรมดานี่เอง แต่ในความหมายของเรามักจะเป็นไปทางเวทย์มนต์เสียหมด คาถาจะศักดิ์สิทธิ์แค่ไหน ขึ้นกับพลังจิตอันแน่วแน่ของผู้ใช้ ยิ่งเป็นสมาธิแนบแน่นเท่าไร ผลของคาถายิ่งเกิดขึ้นรวดเร็วและมากมายเท่านั้น คาถาทุกบท หากผู้ใช้เชื่อมั่นไม่สงสัย และมีสมาธิตั้งมั่น จะทำได้ทุกบทตามที่เราเลือกใช้... สรุป คาถาชินบัญชร เชื่อได้ ๑๐๐% แต่ที่มาของคาถาอย่าเชื่อ...!เพราะกล่าวไปหลายทางเหลือเกิน เอาเป็นว่าเราใช้คาถาชินบัญชรเมื่อใด นึกถึงหลวงปู่โตวัดระฆัง เป็นอันมีผลแน่นอน ขอให้ตั้งใจจริง ทำจริง ๆ เท่านั้นจ้ะ จากใจจริง พระเล็ก ..................................................... วัดท่าซุง ๒ พ.ย. ๓๒ น้องหญิงจ้ะ.. หลวงพี่โดนปรับ ๓ บาท เพราะหญิงเผลอติดแสตมป์สองดวงรวมแล้วบาทเดียว หลวงพี่เลยเคราะห์ดีไป ๔๙๒-๕๒๙ คือ หมายเลขประจำตัวพระของหลวงพี่จ้ะ หลวงพี่ไม่ได้สะสมหนังสือแล้ว ของเก่ายกให้ห้องสมุดร.ร.ไปเกือบครึ่งห้อง ส่งให้เพื่อนที่ชายแดนหลายลัง ที่เหลือเจ้าตัวเล็กมักเอาไปอ่าน มีลูกสามคนก็มีเจ้าตัวเล็กที่นิสัยเหมือนพ่อ ชอบทำอะไร ๆ ตามอย่าง ทีนี้ของมันพอจะเหลือนิดหน่อย ก็แบ่งให้น้องหญิงอ่านบ้าง หลวงพี่รักหนังสือมาก ทุกเล่มอ่านหลายเที่ยว แต่หนังสือไม่เคยช้ำ เห็นคนทำหนังสือช้ำมันปวดใจ แบ่งให้หญิงก็เป็นที่มั่นใจว่า หนังสือต้องไม่ช้ำแน่ ๆ หลวงพี่อยากมาเที่ยวปักษ์ใต้บ้าง ในชีวิตลงมาใต้ไกลสุดแค่หัวหิน แต่คงหาเวลาว่างยาก ปิดเทอมปีไหนอยากเป็นไกด์นำพระทัวร์ภาคใต้ก็บอกนะจ๊ะ จะได้มาซิ่งบ้างถ้าว่างพอดี... เชื่อมั่นในความตั้งใจแน่วแน่ของหญิงในการเรียน ผู้ที่ตั้งใจดีสำเร็จไปกว่าครึ่งแล้ว คำอวยพรจะมีส่วนก็น้อยมาก เอาเป็นว่า ขอให้หญิงใช้ความพยายามเต็มที่แล้วกัน ผลต้องออกมาดีแน่นอน หวังว่าจ.ม.ฉบับนี้คงฝ่าสายน้ำมาถึงหญิงโดยปลอดภัยนะจ๊ะ...แปลกคน เห็นน้ำท่วมเป็นเรื่องสนุกไปได้นิน้องเรา...! จากใจจริง พระเล็ก ..................................................... ๒๑ ส.ค. ๒๕๓๒ ไปเยี่ยมสถานีวิจัยเพื่อรักษาต้นน้ำแม่กลอง จากซ้ายไปขวา แม่-น้าเล็ก-น้าเจี๊ยบ-น้องจุ๊บ และหลวงพี่เองจ้ะ พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ |
จดหมายพระอาจารย์_๓๑
2 Attachment(s)
:f449b82c:
........... บันทึกคุณครูหญิง ๔๑.๑ - ๔๑.๒ ( ๑๔ ธ.ค. ๓๒ ) ** เริ่มตั้งใจว่าจะกวาดบุญทุกอย่างที่ขวางหน้า ** .......................................................... วัดท่าซุง ๑๔ ธ.ค. ๓๒ น้องหญิงจ๊ะ… ขนาดไม่มีเวลาคิดนะนี่ ยังมีคำถามตั้งสามข้อ ถ้ามีเวลาคงมากกว่านี้หลายเท่า ว่าจะส่งหนังสือชุดสุดท้ายที่มีอยู่มาด้วยก็ไม่ทัน เพราะหลวงพี่ต้องเตรียมตัวเข้าป่า คงต้องรอกลับจากป่าก่อนนะจ๊ะ แล้วจะส่งมาให้ ขอไปตุ๊กะดงค์ก่อน (ธุดงค์) ถ้าไม่ถูกพม่าหรือกะเหรี่ยงเจี๋ยนเสียก่อนคงได้พบกันจ้ะ... ตอบคำถามนะจ๊ะ...คำพูดหรือคำอวยพรของผู้ทรงศีล ย้ำ ผู้ทรงศีลจริง ๆ นะจ๊ะ มีผลตามนั้นแน่ ๆ ถ้า ข้อ ๑ ท่านผู้นั้นมีความบริสุทธิ์ (กาย วาจา ใจ) จริง ๆ ..ข้อ ๒ เป็นเวลาที่กุศลกรรม (ผลบุญ) ส่งผลให้เราพอดี ถ้าสองข้อรวมกันจะมีผลทันที ถ้าบกพร่องข้อใดผลก็น้อยลงตามไปด้วย แต่ก็ให้ผลแน่ ๆ จ้ะ จะมากจะน้อยก็ต้องมีผล การถือศีลนั้น ความดีเกิดกับเรา จะยกให้คนอื่นไม่ได้ แต่ถ้าผู้อื่นเขาโมทนาบุญนั้น เขาก็จะได้รับผลบุญนั้นจากส่วนปัตตานุโมทนามัย คือมีใจยินดีกับผู้อื่นโดยไม่อิจฉาริษยา ตามตำรากล่าวว่า ได้เกือบเท่าคนทำเลยจ้ะ… ข้อสุดท้ายเกี่ยวเนื่องกับข้อที่สองคือ การที่เราทำบุญแล้วบอกผู้อื่นโมทนา เขาจะได้รับผลบุญแน่ ๆ ถ้า..(เรื่องสนุกต้องมี “ถ้า”) เขายินดีด้วยอย่างจริงใจ แต่ว่าตำราเล่มเดียวกันบอกว่า เวลาผลบุญนั้นให้ผล ผู้ทำเองจะรับก่อน ผู้โมทนาจะรับทีหลังนิดหนึ่ง เช่น คนทำเป็นเศรษฐีวันนี้ คนโมทนาเป็นเศรษฐีพรุ่งนี้ เป็นต้น ถ้าจะให้ดี เรากวาดบุญทุกอย่างที่ขวางหน้าเป็นการเผื่อเหนียว ทำเองก็ทำ โมทนาก็เอา ใครเขาได้เราได้ด้วย ของเราเองก็มีด้วย รวมแล้วเราเยอะกว่า ฮ่า.. ฮ่า..! ทางวัดของหลวงพี่หนาวเอาการ ประมาณ ๑๔-๑๘ องศาเซลเซียส แต่พรุ่งนี้หลวงพี่ไปทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี ตรงนั้นติดพม่า “เขาว่า” อุณหภูมิ ๘.๕ องศา คงไม่ถึงกับกลายเป็นไอศกรีมแท่งหรอกจ้ะ ถ้ามีโอกาสหลวงพี่จะมาใต้แน่นอน มีคนรู้จักที่หาดใหญ่หลายคน แต่ไม่แน่ว่าเป็นเมื่อไรนะจ๊ะ เพราะโปรแกรมแน่นเปรี๊ยะเลย เข้าป่าแทบทุกรายการ ผลบุญใดที่หลวงพี่ทำมาแต่ต้นจนบัดนี้ ขอให้หญิงโมทนา ขอจงได้รับประโยชน์และความสุขเช่นเดียวกับหลวงพี่ทุกประการ ขอให้หญิงมีความปรารถนาสมหวังจ้ะ จากใจจริง พระเล็ก |
จดหมายพระอาจารย์_๓๒
2 Attachment(s)
:f449b82c:
........... บันทึกคุณครูหญิง - จม.ฉบับที่ ๔๒ / ๑๖ ก.พ.๓๓ ** “พัมพ์คินชาเรจ” รูปล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ ๕ ** ............................................................ อู่ทอง ๑๖ ก.พ. ๓๓ น้องหญิงจ๊ะ… หลวงพี่กลับจากธุดงค์เมื่อวาน วันนี้แวะมาหาแม่ที่อู่ทอง แล้วจะกลับวัด “พัมพ์คินชาเรจ” ที่ส่งไปให้ได้รับแล้ว ขอบคุณมากเลยจ้ะ จุดมุ่งหมายของการไปธุดงค์ของหลวงพี่ก็คือ ไปหาธรรมะในจุดที่ตนยังพร่อง และไปแบบ “หาที่ตาย” จริง ๆ เพราะเขียนพินัยกรรมไว้เลย… หลวงพี่เข้าป่าจริง ๆ ผจญภัยแทบเอาชีวิตไม่รอด ไปพบป่าดงดิบที่สมบูรณ์แบบ พบรอยพระพุทธบาทรอยใหม่เอี่ยมของประเทศไทยบนเทือกเขาระหว่างสุโขทัย -ลำปาง... ประสบการณ์แปลก ๆ เล่ากันไม่หวาดไม่ไหว น่าเสียดายสมุดบันทึกการเดินทาง หลวงพี่พลาดตกในลำห้วย สมุดเสียหายหมด... เหนื่อยยาก หิว หนาว เปียก และ ทาก เห็บ เหลือบ ปีนสวนน้ำตกไปเป็นหลาย ๆ สิบก.ม.ล้วนเป็นประสบการณ์พิลึกพิลั่นบรรยายไม่ถูก ขอให้หญิงดำเนินตามหนทางของตนอย่างราบรื่นนะจ๊ะ คิดถึงหลวงพี่เมื่อไรก็เขียนจ.ม.ไปหาได้ทุกเวลา ถ้าอยู่ต้องรีบตอบแน่ ๆ จากใจจริง พระเล็ก ป.ล. สมุดบันทึกธุดงค์เล่มเล็กมาก เลยเขียนตัวเล็กจนชินจ้ะ .......................................................... วัดท่าซุง ๓๑ มีนาคม ๓๓ น้องหญิงจ๊ะ... คงจะสบายดีนะจ๊ะ หลวงพี่ส่งผู้ชนะสิบทิศมาให้ มีเวลาค่อยอ่านนะจ๊ะ อ่านช้า ๆ แล้วจะเห็นฤทธิ์ยาขอบ บางทีเขาพูดความเลวเป็นความดีได้หน้าตาเฉย ขอให้หญิงชนะปัญหาทุกอย่างเหมือนบุเรงนองจ้ะ จากใจจริง พระเล็ก __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๓๓
2 Attachment(s)
:f449b82c:
บันทึกคุณครูหญิง จม.ฉบับที่ ๔๔ / ๒๑ พ.ค. ๓๓ **…ลำบากให้เคยชิน ต่อไปจะไม่มีอะไรลำบากสำหรับเรา...** **...เป็นข้อคิดในการใช้ชีวิตเสมอมา...** _______________________________________ วัดท่าซุง ๒๑:๕:๓๓ น้องหญิงจ๊ะ… จ.ม.จะถึงทันหญิงกลับม.อ.หรือเปล่าก็ไม่รู้...? หลวงพี่ส่งผู้ชนะสิบทิศไปให้หญิงที่ม.อ.ทั้งชุดเลย เกือบสองเดือนแล้ว ถ้าได้รับแล้วช่วยตอบด้วยนะจ๊ะ... หลวงพี่เพิ่งหายจากป่วยหนัก เป็นตั้งแต่สงกรานต์แล้วไม่รักษาให้ดี ลุยไปพม่าต่อ พอกลับมาเลยหงิกรับประทาน ลูกเพิ่มเป็น ๕ คนแล้วจ้ะ คงไม่รับเพิ่มอีก มีคนรองกำลังเรียนม.ธ.ปี ๓ กับเจ้าตัวจิ๋วเพิ่งขึ้นป.๔ ใช่จ้ะ “งานหนักไม่เคยฆ่าคน” พวกที่ไหลตายก็ไม่ได้เป็นเพราะงานหนัก กรรมเก่าของเขาต่างหาก... ลำบากให้เคยชิน ต่อไปจะไม่มีอะไรลำบากสำหรับเรา บางทีต้นปีหน้า หลวงพี่จะมาหาดใหญ่บ้าง ขอให้สุขสันต์วันเปิดเทอมนะจ๊ะ พระเล็ก .......................................................... วัดท่าซุง ๑๙ มิถุนายน ๓๓ น้องหญิงจ๊ะ... หลวงพี่ตอนนี้สบายดีทุกอย่างจ้ะ ขอบใจมากที่ถามถึง ตอนนี้ฝนชักจะตกบ่อย ทำท่าจะเป็นหวัดเหมือนกัน แต่ยังไม่ยอมเป็นตอนนี้หรอกจ้ะ... ลูกปุ๋มก็เป็นแบบหญิงเปี๊ยบเลย คือเรียนวิชาที่ตัวเองชอบ แต่ทำคะแนนไม่ได้ดีดังใจ เลยร้องไห้ฟ้องหลวงพ่อเสียเรื่อยเลย เด็กขี้แย...! เรื่องไหลตาย เกิดจากกรรมเก่าจ้ะ คนทั้งหลายเหล่านั้นเคยเป็นทหาร ไปทำลายกองทัพข้าศึก ด้วยการรมควันด้วยกำยานผสมผงพิษ ข้าศึกหายใจเข้าไปเลยหลับตายไปเฉย ๆ ตอนนี้กรรมกำลังสนองจ้ะ วิธีแก้กรรม (ไม่ใช่สะเดาะเคราะห์นะจ๊ะ) ให้ปั้นหุ่นด้วยดินเหนียว เขียนชื่อใส่หุ่น (ชื่อตัวเอง) เอาผ้าแดงทำผ้านุ่งให้หุ่น เอาหุ่นพร้อมขนมต้มขาวต้มแดง ใส่กระจาดไปไว้ที่ทางสามแพร่ง ว่านะโมสามจบ พุทธํ สรณํ คจฺฉามิ – ตติยมฺปิ ฯลฯ แล้วอธิษฐานให้เจ้ากรรมนายเวร มาเอาหุ่นพร้อมเครื่องสังเวยมาแทนตัวเรา เท่านี้ก็ปลอดภัย (หญิงไม่เคยฆ่าวิธีนี้ ไม่ต้องทำนะจ๊ะ) คาถาทุกบท (ไม่เฉพาะชินบัญชร) จะสวดเวลาใดก็ได้ถ้าใจเป็นสมาธิ เวลาไหนก็ได้ผลเท่ากัน ไม่เกี่ยวกับกลางวัน-กลางคืน ขึ้นหรือแรมใด ๆ เลย ถ้าสมาธิดี “พุทโธ” คำเดียวก็สะเดาะกลอนได้ อยู่ที่การอธิษฐานจิตเท่านั้น ถ้าสมาธิดี ตั้งใจอย่างไรก็ได้แบบนั้นจ้ะ (ทุกอย่างสำเร็จด้วยใจ) อย่าเพิ่งบวชชีตอนนี้เลยจ้ะ ตั้งใจเรียนให้จบก่อน หน้าที่ของเราตอนนี้คือเรียน เรื่องอื่นเก็บไว้ก่อน ขอให้หญิงโชคดี มีเงินใช้ ไร้โรคา ปรารถนาสมหวังทุกประการ จากใจจริง พระเล็ก |
จดหมายพระอาจารย์_๓๔
2 Attachment(s)
:f449b82c:
........... บันทึกคุณครูหญิง จม.ฉบับที่ ๔๗ ( ๒ พ.ย. ๓๓ ) *** ..ของแบบนี้พูดง่ายแต่ทำยาก ..ต้องอาศัยปัญญาพิจารณา ..และการฝึกฝนเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน ..แต่ถ้าทำได้ก็คุ้มเหลือเกินเพราะเราจะมีที่พึ่งที่ดีที่สุด ..จดจำและปฏิบัติตามเสมอมา *** _______________________________________ วัดท่าซุง ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๓๓ น้องหญิงจ๊ะ… ขอบคุณมากจ้ะที่แฮ็ปปี้เบิร์ธเดย์ไปให้ ความจริงหลวงพี่ลืมวันเกิดของตัวเอง แต่บรรดาญาติโยมทั้งหลายเขาไม่ยอมลืม เขาปรึกษาจะจัดงานวันเกิดกันใหญ่โต แต่หลวงพี่เป็นคนลืมตัวง่าย ขืนให้คนมาจัดงานมายกย่อง รับรองว่าต้องหลงติดลาภยศสรรญเสริญแน่ เลยปฏิเสธไม่ให้มีงานวันเกิด ถึงกระนั้นก็ตาม ยังมีคนไปช่วยให้วันธรรมดาวันหนึ่ง มีสีสันเพิ่มขึ้นไม่น้อยเลย เป็นความดีของเขาทุกคนเลยจ้ะ เรื่องไหลตายต้องขออภัยน้องหญิงด้วย ที่หลวงพี่ตอบไปคราวก่อนเป็นกฎของกรรมล้วน ๆ แถมอธิบายเป็นตุเป็นตะไปเลย ซึ่งบางที เรื่องแบบนี้ก็สุดที่คนจะยอมรับได้ และคนที่รู้เรื่องแบบนี้จริง ๆ จะมีสักกี่คน ถ้าเอาเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ หลวงพี่ขออธิบายว่า อยู่ ๆ กล้ามเนื้อหัวใจและหลอดเลือดก็เกิดอาการเครียดขึ้น พอหดตัวแล้วไม่ยอมคลาย จึงเกิดภาวะเลือดเลี้ยงหัวใจและสมองไม่พอ ทำให้หมดสติและหมดลมในที่สุด พอหมดลมหายใจ กล้ามเนื้อหัวใจและหลอดเลือดก็คลายเป็นปกติ.. ที่ว่ามานี้หญิงอย่าถือเป็นบรรทัดฐานนะจ๊ะ เพราะถ้าเชื่อและนำไปอธิบายกับคนอื่น ก็จะเกิดการโต้แย้งกันเปล่า ๆ และความรู้ของหลวงพี่ก็เป็นความรู้แบบ “ผีบอก” หาเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้เอาเลย จัดเป็น “กรรมวิสัย” ที่พระพุทธเจ้ากล่าวไว้ คือกฎของกรรมเป็นไปได้ทุกอย่าง แต่กฎของวิทยาศาสตร์ มันไม่น่าจะเป็นไปได้... ลูก ๆ ทุกคนสบายดีจ้ะ หญิงอย่าคิดถึงขนาดว่าหลวงพี่ทราบอนาคตของเขาเลยนะจ๊ะ มันจะเก่งเกินไป เอาเป็นว่าในปัจจุบัน ทุกคนมีปัญหาทั้งนั้น และหลวงพี่ต้องเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเขา คือ พอหมดทางจริง ๆ ก็ยังมีกำแพงให้เขาพิง เพื่อต่อสู้กับชีวิตต่อไป หลวงพี่เป็นกำแพงนั้น เป็นที่พึ่ง-ที่ปรึกษาของพวกเขา จนเขาเรียกพ่อไปเลย ก็เท่านี้เอง จบแล้วจ้ะ จากใจจริง พระเล็ก ป.ล. ขอให้คุณพ่อและทุกคนสบายดีนะจ๊ะ .......................................................... วัดท่าซุง ๒ พฤศจิกายน ๒๕๓๓ น้องหญิงจ๊ะ... หวังว่าจ.ม.ฉบับนี้คงไม่มาถึงหญิงพร้อมน้ำท่วมนะจ๊ะ ทางวัดหลวงพี่หมดฝนแล้ว ตอนนี้เริ่มหนาวแล้วจ้ะ ระยะนี้กรรมเก่าตามทวงคนรอบกายหลวงพี่เป็นการใหญ่ เริ่มจากแม่ถูกรถชนขาหัก สะโพกหลุด เชิงกรานแตก ตอนนี้กำลังหัดเดิน ถัดมาแม่คนที่สองเข้าโรงพยาบาล ๒ หน เพราะเป็นนิ่วในไต ปัสสาวะไม่ออก ต้องวางยาสลบ ให้หมอเกี่ยว (ไม่ใช่ผ่า) ออกให้ รายต่อไปคุณยาย (แม่ของแม่คนที่สอง) ถูกรถชนกระดูกเชิงกรานหัก จนบัดนี้เกือบเดือนครึ่งที่นอนซมกับเตียง ได้ยินว่าก้นเริ่มเป็นแผลเปื่อยแล้ว รายล่าสุดพ่อของเพื่อนที่แสนดี เป็นโรคหัวใจวูบไปเฉย ๆ หลวงพี่เพิ่งไปเผามา จากเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น หากเราเชื่อกฎของกรรมว่าใครทำอะไรย่อมได้อย่างนั้น และเห็นความเจ็บความตายเป็นธรรมดา เกิดมาต้องพบกับมันแน่ ๆ ถ้าแบบนี้เราก็จะไม่สะเทือนใจเลย แม้แต่จะเกิดกับคนที่เรารักหรือตัวเราเองก็ตาม ของแบบนี้พูดง่าย แต่ทำยาก ต้องอาศัยปัญญาพิจารณา และการฝึกฝนเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน แต่ถ้าทำได้ก็คุ้มเหลือเกิน เพราะเราจะมีที่พึ่งที่ดีที่สุดเลยจ้ะ... ดูเหมือนปากกาใกล้หมึกหมด หลวงพี่ไม่ได้ไปเที่ยวเชียงใหม่กับหลวงพ่อ...(หมดจริง ๆ นะแหละ) เพราะติดงานศพพ่อเพื่อน แต่ช่วยทำบุญกฐินวัดต่าง ๆ ทั่วประเทศไป ๒๘ วัด ขอให้หญิงโมทนาบุญกับหลวงพี่นะจ๊ะ ขอให้หญิงพบแต่สิ่งที่ดี ๆ ตลอดชีวิตนี้ จากใจจริง พระเล็ก ป.ล. ฝากความคิดถึงคุณพ่อด้วยจ้ะ |
จดหมายพระอาจารย์_๓๕
2 Attachment(s)
:f449b82c:
......... ฉบับที่ - ๔๘ / ๒๒ ธ.ค. ๓๓ *** ครบรอบ ๙ ปี ในการเขียนจดหมาย *** ฉบับที่ - ๔๙ / ๒๓ มี.ค. ๓๔ *** ก็เลยต้องคอยประคับประคอง ให้เขาเข้าใจว่า เราเข้าข้างเขา เขาจะได้ไว้วางใจ มีอะไรก็นำมาบอก นำมาถาม ดูเหมือนคนเจ้าเล่ห์แต่ก็จริงใจ เป็นแนวทางในการใส่ใจลูกศิษย์และการคบหา กับเพื่อนพ้องเสมอมา *** ________________________________ วัดท่าซุง ๒๒ ธันวาคม ๒๕๓๓ น้องหญิงจ๊ะ… สคส.นี้เป็นภาพที่หลวงพี่ถ่ายเองจ้ะ เจ้าปลาชนิดนี้มีชื่อว่า “ปลาแรด” เป็นปลาเศรษฐกิจของชาวอุทัยธานี ราคาก.ก.ละ ๘๐-๑๒๐ บาท เหตุที่ชื่อปลาแรดเพราะบนหัวมันมีโหนกทุกตัว ดูเหมือนนอแรดจ้ะ บางทีชาวบ้านเรียก “ปลาจาน” คือตัวละ ๑ จานพอดี แต่หลวงพี่อยากเรียกว่า “ปลาถาด” เหตุเพราะมันตัวโตขนาดเต็มถาดเลย เป็นปลาน่ารักเลี้ยงง่าย โตเร็ว ที่แพหน้าวัดมีเยอะเลยจ้ะ ทีนี้เขาเลยสร้างอนุสาวรีย์ (ให้คำจำกัดความผิดกระมัง?) เป็นรูปปลาแรดเล่นน้ำพุ แต่ในภาพเขาไม่ได้เปิดน้ำพุจ้ะ สถานที่นี้เลยมีชื่อว่า “วงเวียนปลาแรด” อยู่กลางเมืองอุทัยฯ พอดี มือเจ็บจ้ะ ลายมือเลยแย่มาก ๆ จากใจจริง พระเล็ก .......................................................... วัดท่าซุง ๒๓ มีนาคม ๒๕๓๔ น้องหญิงจ๊ะ... จดหมายได้รับหลายวันแล้วจ้ะ แต่ตรงกับงานประจำปีที่วัดเลยตอบช้าหน่อย คงจะไม่ว่านะจ๊ะ.. หลวงพี่เพิ่งหายป่วยไม่นาน เหตุเพราะเข้าป่าไปเจอภูเขาที่มีแร่ยูเรเนียม โดนกัมมันตภาพรังสีมากไป พอกลับวัดก็หงิกเลย... แต่ยังไม่เข็ดหรอกจ้ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปอีกแล้ว คราวนี้จะไปถ้ำเหล็กไหล บึงลับแล ฯลฯ กลับมาคงมีเรื่องสนุกมาเล่าให้ใคร ๆ ฟังอีกตามเคย คุณแม่หายดีแล้วแต่กระดูกไม่เข้าที่ ทำให้เดินไม่ค่อยถนัด วันงานประจำปียังอุตส่าห์ไปวัดเลยจ้ะ ที่ปัญหามากก็คือลูกสาวทั้งหมดนั่นแหละ เจ้าคนเล็กสามคนกำลังหัดมีความรัก พาหนุ่ม ๆ มาให้ดูด้วย น่าหวดสักป้าบ ! ความจริงก็น่าชมพวกเขา ว่าไม่เสียทีที่อบรมมา มีอะไรไม่เคยปิดบังพ่อเลย แม้แต่เรื่องความรักของหนุ่มสาว ที่คนส่วนใหญ่ถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัว และก็ต้องชมหนุ่ม ๆ เหล่านั้น พ่อเจ้าประคุณตื๊อสะบั้นเลย ไม่ว่าจะให้กลั่นแกล้งแบบไหนเขาก็ยอมทน จะครองโลกด้วยความตื๊อจริง ๆ … มันเป็นเรื่องธรรมดาของเขา หลวงพี่ก็เคยเป็นแบบเขา จึงรู้ดีว่ามันเป็นอย่างไร จึงต้องเป็นกำแพงให้เขาพึ่งพิงยามซวนเซ... ห้ามพวกเขาในเรื่องแบบนี้ไม่สำเร็จแน่.. “ความรักเหมือนโคถึก มันยิ่งคึกผิว์หากขัง ย่อมแหกด้วยกำลัง บ่กลัวเจ็บแลกลัวตาย…” ก็เลยต้องคอยประคับประคองให้เขาเข้าใจว่าเราเข้าข้างเขา เขาจะได้ไว้วางใจ มีอะไรก็นำมาบอกนำมาถาม ดูเหมือนคนเจ้าเล่ห์แต่ก็จริงใจ... บ่นเรื่องลูกมาเสียยาวเลย ระยะหลังหลวงพี่เข้าป่าเรื่อย หนังสือหนังหาไม่ค่อยได้อ่าน พวกลูก ๆ เขาขนไปเกือบหมด... ตอนนี้มี “สาวสองพันปี” กับ “คืนสู่พงไพรและสายน้ำ” ๒ เล่ม กับกำลังภายใน ๓-๔ ชุด หญิงอ่านกำลังภายในหรือเปล่าจ๊ะ...? ขอให้แม่ค้าขายปลาและทุกคนมีความสุขมาก ๆ จ้ะ จากใจจริง พระเล็ก |
จดหมายพระอาจารย์_๓๖
3 Attachment(s)
:f449b82c:
.......... ....บันทึกคุณครูหญิง.... ฉบับที่ ๕๑.๑ - ๕๑.๒ / ๑ มิ.ย. ๓๔ *** ๔ ปีต่อมาจึงได้รับบันทึกการเดินทาง ๒ เล่ม *** ________________________________________ วัดท่าซุง ๑๕ เมษายน ๓๔ น้องหญิงจ๊ะ… ขณะเขียนจ.ม.นี้อากาศกำลังอุ่นมาก ๔๑ องศาเซลเซียส จ.ม.ของหญิงได้รับเมื่อสามวันก่อน พอดีติดงานสงกรานต์ของวัด เลยตอบช้าหน่อยจ้ะ... เรื่องหนังสือที่หลวงพี่ให้นั้น ขอให้น้องหญิงรับไว้เถอะจ้ะ อย่าเป็นคนคิดมาก เพราะหลวงพี่เป็นคนขยันให้และไม่หวงของอะไรเลย... ของทุกอย่างถ้ามีคนต้องการ หลวงพี่จะรีบให้เลย และถ้าคนผู้นั้นรู้คุณค่าของสิ่งของและดูแลรักษาเป็น หลวงพี่ยิ่งเต็มใจให้ใหญ่เลย... ดังนั้นหลวงพี่เป็นคนที่มีของมากที่สุด และเป็นคนที่ไม่มีอะไรเลยในเวลาเดียวกันเพราะมีมาก็อยู่ไม่นาน มันจะไปอยู่กับคนอื่นแทน... ลูก ๆ ทุกคนสบายดีจ้ะ และเป็นเด็กดีทุกคน นับว่ามีความรับผิดชอบตัวเองดี สมกับที่หลวงพี่ไว้วางใจ ถ้ำเหล็กไหล+บึงลับแลเป็นเรื่องที่อธิบายยาก คนฟังคงไม่เชื่อ ต้นไม้ขนาดสิบสี่คนโอบ ต้นไผ่ลำเท่าตัวคน ต้นกล้วยขนาดคนโอบไม่รอบ ฯลฯ และบรรดาสัตว์ร้ายตัวมหึมา ภูติผีปิศาจ เทพยดาอารักษ์ มันเป็นเรื่องที่อธิบายให้เราเชื่อไม่ได้ แต่หลวงพี่มีประจักษ์พยานสิบกว่าคน... รายละเอียดหลวงพี่มีไว้ในบันทึกเดินทาง หากมีโอกาสพิมพ์เป็นเล่มจะอภินันทนาการแก่หญิงแน่นอนจ้ะ... ข้อมูลต่าง ๆ ของลูกที่หญิงอยากรู้จัก - ลูกปุ๊ก เป็นคนโต เดิมชื่อหมวยนี้ ชื่อจริงสุมาลี เกิดปี ๐๘ จบรามคำแหง เปิดร้านจิวเวลรีอยู่สีลม (เป็นหุ้นส่วนของร้าน) รูปร่างขาวโปร่ง ใส่แว่น - ลูกปุ๋ม คนรอง ตัวอ้วนกลมเชียว ชื่อจริง ชุติมา เกิดปี ๑๓ กำลังอยู่ปี ๓ ของม.ธ. ทำงานไปเรียนไป ขยันมาก ๆ แต่ใจอ่อนขี้สงสารคน - ลูกปลา คนเล็ก จบ ม. ๕ กำลังจะสอบเข้าเรียนปริญญาตรี เกิดปี ๑๕ ชื่อจริง ปรานี เป็นตัวรำไทยประจำของโรงเรียน กลัวหมาที่สุดในโลก... อีกสองคนส่งคืนพ่อ-แม่เขาไปแล้ว ถ้าอยู่พร้อมหน้ากัน จะถ่ายรูปมาให้หญิงรู้จักหน้าจ้ะ จากใจจริง พระเล็ก .......................................................... วัดท่าซุง ๑ มิ.ย. ๓๔ น้องหญิงจ๊ะ... ลูกปลาสอบได้ดังใจหวัง อันดับดีมากด้วย รับรางวัลจากพี่ป้าน้าอาเพียบเลย ลูกปลาคล่องตัวในมโนมยิทธิมาก เพราะเรียน ม.๑-๖ ที่โรงเรียนของหลวงพ่อ ซึ่งบังคับว่านักเรียนทุกคนต้องได้มโนมยิทธิ... ลูกปุ๊กนั้น ติดหลวงพี่แจมาตั้งแต่สมัยหลวงพี่เป็นฆราวาส มีความสามารถพิเศษคือ บางขณะสามารถแยกกายอยู่สองแห่งในเวลาเดียวกัน มีความเข้าใจและมั่นคงในศาสนามาก... ลูกปุ๋มมาทีหลังเพื่อน ฟังหลวงพี่ชี้แจงธรรมะครั้งเดียว เกิดความเข้าใจในส่วนที่ตนข้องอยู่ เลยติดตามมาตลอด มีความพยายามสูงที่จะเรียนรู้ให้เท่าพี่น้อง นั่งสมาธิทุกวัน เมื่อเป็นอย่างนี้ ลูกทุกคนย่อมเชื่อมั่นและศรัทธามาก เพราะการฝึกมโนมยิทธิคือการปฏิบัติธรรมะ ยิ่งทำมากก็ยิ่งเข้าใจมาก ยิ่งเข้าใจมากก็ยิ่งศรัทธามาก เรื่องนี้หลวงพี่ภูมิใจในตัวเขามากจ้ะ สำหรับหญิง คนที่สนใจธรรมในชาตินี้ ชาติก่อนต้องเคยปฏิบัติมามากแล้ว ชาติก่อนจะเป็นศิษย์หลวงพี่หรือไม่ก็ช่าง ถ้าชาตินี้หญิงไม่รังเกียจ หลวงพี่ก็ยินดีรับศิษย์คนนี้อยู่แล้ว... ขอตอบคำถามนะจ๊ะ ๑. พระจีนหรือพระไทยก็พระเช่นกัน บูชาท่านแบบเดียวกัน ไม่ต้องแยกต่างหากหรอกจ้ะ ตั้งไว้ต่ำกว่าพระพุทธรูปนิดหนึ่งก็ใช้ได้ ไม่ต้องกังวลอีกนะจ๊ะ... ๒. การสวดมนต์-คาถาต่าง ๆ แม้แต่อาฏานาฏิยสูตร ควรขึ้นต้นด้วยนะโมฯ ๓ จบ เพราะเป็นการแสดงความเคารพ นอบน้อมต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๓. บางที ขอย้ำว่า “บางที” การตั้งชื่อที่มีตัวกาลกิณี ก็ให้ผลร้ายต่อเจ้าของชื่อเช่นกัน แต่ทางพระพุทธศาสนา ท่านให้เชื่อกฎของกรรม ผลร้ายเกิดขึ้นให้ถือเป็นกรรมเก่ามาสนองเราจ้ะ การเป่ายันต์ตรงกับ ๑๘ พ.ค. ที่ผ่านมา คนเยอะมาก อดนอน หิว เหนื่อย ดีที่ลูกทุกคนมาช่วย เลยเบาแรงไปได้เยอะ ส่วนแม่ของหลวงพี่นั้นแข็งแรงเป็นปกติแล้วจ้ะ... หลวงพี่บันทึกการเดินทางและประสบการณ์แปลก ๆ ไว้ ถ้าพิมพ์เมื่อไรคงไม่ลืมให้หญิงแน่นอน หนังสืออ่านเล่นตอนนี้มี ๗-๘ เล่ม ไม่ทราบว่าสมควรส่งมาตอนนี้หรือไม่...? จากใจจริง พระเล็ก __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๓๗
3 Attachment(s)
:f449b82c:
.......... วัดท่าซุง ๔ ต.ค. ๓๔ น้องหญิงจ๊ะ… รูปอาทิตย์ (ขึ้น? ตก?) กับทะเลสวยมาก ถ่ายเองหรือเปล่า? ถ้าถ่ายเอง ฝีมือนับว่าดีมากจ้ะ หลวงพี่ส่งหนังสือมาให้ กำลังภายในผ่านมาหลายมือ สภาพโทรมไปหน่อยต้องขออภัยด้วย... ลูกปุ๋มกับลูกปลากำลังลุยหนังสือสอบกันอยู่ ลูกปุ๊กเขาทำงาน ปิดเทอมสัญญาว่าจะพาพวกเขาเที่ยว ทุกคนสบายดีจ้ะ เอ็นจอยแว็กเคชั่นนะจ๊ะ จากใจจริง พระเล็ก .......................................................... วัดท่าซุง ๑๓ มกราคม ๓๕ น้องหญิงจ๊ะ... สวัสดีปีใหม่จ้ะ หลวงพี่รอ..ร้อ..รอ ว่าเมื่อไหร่หญิงจะส่งข่าวมาให้ทราบ เห็นว่าไปฝึกงานหลายที่ เลยไม่แน่ใจว่าอยู่ตรงไหน… หนังสือบางเล่มโทรมหน่อยนะจ๊ะ เพราะไปช้ากว่าเขา กลายเป็นของเหลือจากคนอื่นเสียแล้ว แต่ก็ส่งมาให้ด้วยความเต็มใจ จากใจจริง พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ ……………………… วัดจันทาราม (ท่าซุง) ๒๘ มกราคม ๓๕ น้องหญิงจ๊ะ... ระยะนี้ไปรษณีย์ปฏิวัติหรืออย่างไรก็ไม่รู้ หลวงพี่รู้แต่ว่าจดหมายถึงช้ามาก เรื่องหนังสือหลวงพี่ดีใจที่หญิงชอบ แต่ร้านหนังสือในอุทัย ก็เต็มที ไม่ค่อยมีหนังสือดี ๆ ให้ซื้อเลย ประกอบกับนาน ๆ จะเข้าเมืองสักครั้ง (วัดอยู่ห่างจากเมือง ๑๐ ก.ม.) หนังสือดี ๆ ก็ถูกเลือกไปหมด เหลือแต่ที่ช้ำชอกยับเยิน บางทีเห็นแล้วไม่อยากได้เลย... “แย้มโฉมเจ้าจันทร์” ดีตรงที่เราได้ทราบเบื้องหน้าเบื้องหลังของหนังสือ “เจ้าจันทร์” แต่หลวงพี่ชอบอ่านเองคิดเองมากกว่า มันเป็นอิสระดี ไม่มีใครมายัดเยียดหรือตีกรอบให้เราคิดตาม จินตนาการจะกว้างไกลกว่ากันมาก ส่วนอาถรรพ์เลข ๑๓ นั้น หลวงพี่ว่าบังเอิญมากกว่า เขาเขียนดีอย่างนี้สมควรได้รางวัลอยู่แล้ว... หลวงพี่และลูกทั้งสามสบายดี ลูกปุ๊กการงานราบรื่น แต่แม่เขาป่วยเป็นมะเร็งในสมอง ต้องทำใจหน่อย ลูกปุ๋มจะจบเทอมนี้ กำลังเตรียมตัวสอบโท MBA ลูกปลาลงเอกนาฏศิลป์ มีงานนอกสถานที่บ่อยเลยจ้ะ.. ถ้าหญิงมีเวลาว่าง แวะไปวัดหลวงพี่บ้างนะจ๊ะ ยินดีต้อนรับเสมอ ป.ล. รูปริมบึงม.ช.สวยดีจ้ะ แต่สีจืดไปนิด... จากใจจริง พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ __________________ |
จดหมายพระอาจารย์_๓๘
2 Attachment(s)
:f449b82c:
......... >>บันทึกเพิ่มเติมคุณครูหญิง<< (จม.ฉบับที่ ๕๕, ๑๔ ก.พ.๓๕) *** ตามรอยเท้าพ่อ *** ...หนทางแม้สุดไกล ขอมุ่งไปกว่าจะถึง ยากเข็ญมิคำนึง ถึงทุกข์ทนสักเพียงไร เดินตามรอยเท้าพ่อ มั่นคงต่อธรรมวินัย พ่อชี้หนทางใด จะมุ่งไปไม่ลังเล ...จิตมั่นด้วยศรัทธา ทุกเวลามิหันเห ผู้ใดจะรวนเร มิซวนเซตามเขาไป พ่อนำทางให้ลูก มีแต่ถูกลูกมั่นใจ ขอเดินตามพ่อไป ตราบจนถึงซึ่งนิพพาน... พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ ๑ มกราคม ๒๕๓๖ --------------------------------------------- วัดท่าซุง ๑๔ ก.พ. ๓๕ น้องหญิงจ๊ะ… ขอแสดงความยินดีล่วงหน้ากับบัณฑิตใหม่จากรั้วม.อ. ต่อไปนี้คงได้พบกับรสชาติที่เข้มข้นของชีวิต จากการทำงานกับบุคคลประเภทเขี้ยวลากดินเสียที... กาลเวลาผ่านไปเหมือนติดปีกบิน เผลอหน่อยเดียวหญิงก็จะรับปริญญาแล้ว ส่วนของหลวงพี่เอง ก็เพิ่งจะเป็นก้าวแรกที่เดินเท่านั้น… หนทางธรรมที่เรียกว่ามรรค ๘ นั้น ทั้งขรุขระและยาวไกลยิ่งนัก บุคคลที่เดินถึงปลายทางจริง ๆ ต้องคิดเป็น ๑ ในล้านส่วน… ระยะ ๖ ปีขึ้นปีที่ ๗ ที่ผ่านมา หลวงพี่ขอยืนยันว่าเป็นเพียงก้าวแรกจริง ๆ ยังห่างจุดหมายที่ใฝ่ฝันลิบลับนัก แต่ตั้งใจไว้ว่า… “หนทางแม้สุดไกล ขอมุ่งไปกว่าจะถึง ยากเข็ญมิคำนึง ถึงทุกข์ทนสักเพียงไร” งานเป่ายันต์เกราะเพชร มีอีกครั้งวันที่ ๔ ก.ค. ๓๕ ถ้าหญิงไปจะแนะนำให้รู้จักกับลูก ๆ ของหลวงพี่ ซึ่งมีงานทีถึงอยู่พร้อมหน้ากัน... ถ้าหญิงไปวัด ช่วยแจ้งให้ทราบล่วงหน้าสักนิดนะจ๊ะ จากใจจริง พระเล็ก .......................................................... วัดท่าซุง ๒๒ กุมภาพันธ์ ๓๕ น้องหญิงจ๊ะ... หลวงพี่ส่งหนังสือมาให้เช่นเคย คงช่วยให้ความฝันเรื่องห้องสมุดส่วนตัวของหญิงใกล้ความจริงเข้ามาอีกนิดหนึ่ง... เอาหนังสือที่เรารักไปให้เขาเช่า หลวงพี่ว่าหญิงคงตัดใจไม่ได้ ตัวหลวงพี่เอง เวลาได้หนังสือหัก ๆ ยับ ๆ มา ยังเศร้าใจไปนานเลย เปิดร้านหนังสือก็ดี แต่สมัยนี้ขายดีแต่พวกโป๊พวกเปลือย จะขายแต่ประเภทที่เราอ่านคงไปไม่รอด ค่อย ๆ คิดหาหนทางไปก่อนจ้ะ... หญิงจะว่างไปวัดปีไหนหลวงพี่ก็ยินดีต้อนรับเสมอ ถึงจะไม่ไปเลยก็จะเป็นไรไป ในเมื่อรู้จักกันทางจ.ม.มาตั้งนานแล้ว... ถึงโยกย้ายไปไหนก็ตาม ขอให้แจ้งข่าวให้หลวงพี่รู้บ้าง จะได้เขียนจ.ม.มาคุยกันอย่างไรละจ๊ะ... จุดมุ่งหมายในการบวช คือ บรรลุธรรมในส่วนที่หวัง หลวงพี่มั่นใจตนเองว่า สักวันหนึ่งต้องทำได้อย่างแน่นอนจ้ะ จากใจจริง พระเล็ก __________________ |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 02:07 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.