เหตุใดคนนับถือพุทธถึงกินเนื้อสัตว์
 

ถาม : เผอิญคุยกับเพื่อนที่เป็นต่างชาติเขาบอกว่าเขาไม่กินเนื้อสัตว์ เขาก็บอกว่าเขาไม่เข้าใจว่าคนนับถือพุทธ ทำไมมีศีลข้อห้ามไม่ใช่หรือว่าไม่ให้ทำร้ายสัตว์ แล้วทำไมยังกิน ?
ตอบ : บอกว่าเรื่องนี้พระพุทธเจ้ากล่าวไว้ว่า ถ้าหากว่าเป็นอุทิสสะมังสะ คือเขาเจาะจงฆ่าให้เรากินโดยตรง อันนี้กินไม่ได้ เพราะว่าสัตว์นั้นตายเนื่องด้วยเรา แต่ถ้าปะวัตตะมังสะ ที่เขาทำขายเป็นปกติ คุณลองคิดดูว่าคุณไม่กินเนื้อสัตว์แล้วเขายังฆ่าเป็นปกติอยู่หรือเปล่า ? ก็ยังฆ่าเป็นปกติ ทีโบนสเต็กคุณไม่กินคนอื่นก็กิน สิ่งทั้งหลายที่เขาฆ่าเป็นปกติ เขาไม่ได้เจาะจงเฉพาะเรา อันนั้นสัตว์ไม่ได้ตายเนื่องเพราะเรา

ถ้าหากว่าเราเองไม่ได้ยินว่าเขาฆ่าเพื่อเรา ไม่ได้เห็นว่าเขาฆ่าเพื่อเรา ไม่รังเกียจว่าเขาฆ่าเพื่อให้เรากิน อันนี้ไม่ถือว่าผิด เพราะว่าเราไม่ได้ทำด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจของเราเอง

พระพุทธเจ้าตรัสว่า เรากินเพื่ออาศัยร่างกายนี้อยู่เพื่อปฏิบัติธรรมเท่านั้น ในเมื่อเราอาศัยร่างกายนี้อยู่เพื่อปฏิบัติธรรมเท่านั้นสิ่งต่าง ๆ ก็จำเป็นต้องมีให้ เพื่ออย่างน้อย ๆ จะได้มีแรงมีกำลังใจในการทำความดี ถ้าไม่ใช่เสาะแสวงหามาเพื่อความอยากของตน คือตามใจปากตามใจลิ้นจนเกินไป สิ่งทั้งหลายเหล่านั้น กินไปเถอะ เวลากินก็ตั้งใจอุทิศส่วนกุศลให้เขาไปด้วยก็แล้วกัน พระพุทธเจ้าท่านไม่ต้องการให้เราลำบากด้วยการเสาะหามาก ไม่ให้เราตามใจปากตามใจลิ้นมาก เพราะฉะนั้น..มีอะไรก็กินอย่างนั้น ใครต้องการจะกินผักก็กินผักไป ใครต้องการกินเนื้อก็กินเนื้อไป


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๔