ความเพียร ๔ ประการ
 

พระอาจารย์ถามว่า อะไรเป็นสิ่งที่จะประกันคุณภาพของพระพุทธศาสนา? ...ทุกคนนั่งนิ่ง
ตัวอาตมาเองอยากจะตอบว่า ศีล แต่ท้ายสุด ท่านอาจารย์ก็เป็นคนเฉลยเองว่า สัมมัปปธาน ๔ หรือความเพียร ๔ ประการ นั่นเอง ได้แก่

๑.เพียรระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้นในจิตใจ (สังวรปธาน)
๒.เพียรละบาปที่เกิดขึ้นแล้ว (ปหานปธาน)
๓.เพียรให้กุศลเกิดขึ้นในจิตใจ (ภาวนาปธาน)
๔.เพียรรักษากุศลที่เกิดขึ้นแล้วมิให้เสื่อม (อนุรักขนาปธาน)

ท่านว่าความเพียรเหล่านี้จะเป็นเครื่องรับประกันคุณภาพของพระพุทธศาสนาไว้ได้ ถ้าเราจะพิจารณาให้ดี สัมมัปปธาน ๔ จะครอบคลุมคุณธรรมแทบทุกเรื่อง เพราะที่สุดก็คือการทำจิตของตนให้บริสุทธิ์ผ่องใส จึงรวมทั้ง ศีล สมาธิและปัญญาเข้าไว้ด้วยกัน ซึ่งทั้งหมดก็อยู่บนพื้นฐานของความเพียรเป็นสำคัญ

จากเว็บกระโถนข้างธรรมาสน์

นอกจากนี้แล้วเถรีจำได้ว่า ตอนไปพักอยู่ที่เกาะพระฤๅษีเมื่อปี ๒๕๕๑ เห็นกระดาษแผ่นหนึ่งติดอยู่ตรงฝาผนัง บริเวณจุดสำหรับน้ำดื่มและกาแฟ

เนื้อหาใจความในกระดาษนั้นได้กล่าวถึง อารักขกรรมฐาน ซึ่งเป็นกรรมฐานที่นักปฏิบัติควรรักษาไว้ มีอยู่ด้วยกัน ๔ อย่าง คือ

๑. พุทธานุสติ ระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้า
๒. อสุภกรรมฐาน พิจารณาร่างกายให้เห็นเป็นอสุภะ เป็นสิ่งที่น่าเกลียด โสโครก ปฏิกูล
๓. การเจริญเมตตาพรหมวิหาร
๔. มรณานุสติ การระลึกถึงความตาย

ไม่แน่ใจว่าตอนนี้กระดาษแผ่นนั้นยังอยู่หรือเปล่า