เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนกันยายน ๒๕๖๑
 

ถาม : ตะขาบชอบเข้าในบ้าน จะมีวิธีจัดการอย่างไรครับ ?
ตอบ : ทุบ...! ถ้าตะขาบเข้าในบ้านแปลว่าในบ้านมีแมลงสาบเยอะมาก ฉะนั้น..ควรที่จะไล่แมลงสาบออกไปก่อน เพราะว่าตะขาบชอบกินแมลงสาบ สัตว์บางอย่างเขามาเพราะมีอาหาร จึงต้องจัดการแหล่งอาหารให้ได้ก่อน เดี๋ยวนี้เขามีเครื่องไล่หนูไล่แมลงสาบด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ลองไปซื้อมาติดสักเครื่องก็แล้วกัน

ถาม : ในการทำสังฆกรรมบวช หากมีภิกษุที่เป็นกระเทย ซึ่งเขาเหล่านั้นมีกายเป็นชายใจเป็นหญิง เข้าไปร่วมในสังฆกรรมบวชพระ การบวชนั้นจะเป็นโมฆะหรือไม่ หรือได้เป็นแค่เณร ?
ตอบ : ไม่เป็นโมฆะ ถ้าเขาบวชเข้ามาแล้วรักษากฎเกณฑ์กติกาได้ทุกอย่าง ความเป็นพระของเขาก็สมบูรณ์ ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีใจเป็นหญิงหรือไม่เป็นหญิง

ถาม : ตามที่ท่านอาจารย์ได้บอกไว้ว่า บุคคลที่เป็นกระเทยเขาสามารถบวชได้แต่เก็บอาการให้อยู่ ถ้าหากเขาแสดงอาการหรือร้องวี้ดว้ายควรให้นาสนะ เหตุที่ให้นาสนะเนื่องมาจากวิบัติใช่หรือไม่ครับ ?
ตอบ : อยู่ที่พระอุปัชฌาย์อาจารย์เป็นผู้พิจารณา ส่วนเรื่องวิบัติหรือไม่วิบัติท่านพิจารณาตั้งแต่ก่อนบวชแล้ว ถ้าบวชเข้ามาได้ก็แปลว่าไม่วิบัติ

ถาม : ในงานหล่อหลวงปู่เทพโลกอุดร เมื่อวันที่ ๑๙ กรกฎาคม ๒๕๖๑ หลวงปู่เทพโลกอุดรท่านเสด็จมาในงานด้วยไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าเห็นก็มา ถ้าไม่เห็นก็ไม่ได้มา

ถาม : หลวงปู่เทพโลกอุดร ท่านสงเคราะห์หรือให้พรวัตถุมงคลที่เสกในงานอย่างไรบ้างครับ ?
ตอบ : ถ้าได้ยินท่านก็บอกเอง ถ้าไม่ได้ยินก็ไม่รู้

ถาม : ไม่เข้าใจ วัญจกธรรม ในบางข้อครับ ?

- อาชีวปาริสุทฺธิปฏิรูปตาย อสํวิภาคสีลตา วญฺเจติ
ความเป็นผู้มีปกติไม่แบ่งปัน ย่อมลวงเหมือนกับว่ามีการเลี้ยงชีพที่บริสุทธิ์
ตอบ : ประเภทขี้เหนียว ได้อะไรมาไม่ให้เพื่อนฝูง แต่บอกว่าสิ่งที่ตนเองได้มาโดยอาชีวปาริสุทธิศีล ก็คือเป็นผู้ที่ขอเขาได้มา พูดง่าย ๆ ก็คือ เป็นข้ออ้างที่จะไม่ให้คนอื่น

- สํวิภาคสีลตาปฏิรูปตาย มิจฺฉาชีโว วญฺเจติ
มิจฉาอาชีวะ ย่อมลวงเหมือนกับว่าเป็นผู้มีปกติแบ่งปัน
ตอบ : ประเภทถึงเวลาก็ไปบอกใบ้ให้หวยจนได้มา แล้วก็เอามาแบ่งปันให้เพื่อนฝูงตัวเอง เพื่อจะอุดปากไม่ให้เขาตำหนิตัวเอง

- อปิสุณวาทิตาปฏิรูปตาย อนตฺถกามตา วญฺเจติ
ความเป็นผู้ใคร่ในสิ่งที่ไม่ใช่ประโยชน์ ย่อมลวงเหมือนกับว่าเป็นผู้ไม่กล่าวส่อเสียด
ตอบ : สรุปง่าย ๆ ว่าทำแต่เรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง แต่พวกนี้มีความดีอยู่อย่างหนึ่ง คือ ทำแล้วนิ่ง ในเมื่อนิ่งไม่พูดไม่จา ไม่ว่าไม่กล่าว ไม่ถามไม่ตอบ ไม่อือไม่หือ ใครก็ตำหนิไม่ได้

- กุลานุทฺทยตาปฏิรูปตาย กุลมจฺฉริยํ วญฺเจติ
ความตระหนี่ตระกูล ย่อมลวงเหมือนกับว่ามีความประพฤติเกื้อกูลต่อตระกูล
ตอบ : พูดง่าย ๆ ว่าถ้ามีโยมรวย ๆ ก็พยายามเอาอกเอาใจ เพื่อที่จะดึงเขาไว้ให้อยู่กับวัดของเรา แต่ก็บอกว่าที่แท้เราให้การสงเคราะห์ญาติโยม ดูแลญาติโยม คำว่าตระหนี่ต่อตระกูลในที่นี้ก็คือ กลัวว่าโยมจะไปวัดอื่น

-โลกาธิปเตยฺยปฏิรูเปน อตฺตนิ ธมฺเม จ ปริภโว วญฺเจติ
ความดูหมิ่นตนและดูหมิ่นธรรม ย่อมลวงเหมือนกับว่ามีโลกเป็นใหญ่
ตอบ : ทั้ง ๆ ที่ตนเองทำไม่ดี แต่ก็บอกว่าในส่วนนี้คนอื่นใคร ๆ เขาก็ทำกัน คำว่าโลกในที่นี้หมายถึงส่วนรวม ก็คือคนส่วนมาก

- อนุญฺญาตปฏิเสวนปฏิรูปตาย กามสุขลฺลิกานุโยโค วญฺเจติ.
กามสุขัลลิกานุโยค (การประกอบเนือง ๆ ซึ่งความหมกมุ่นอยู่ในกาม) ย่อมลวงเหมือนกับว่าเสพในสิ่งที่พระผู้มีพระภาคทรงอนุญาตไว้
ตอบ : ทำในสิ่งที่ตนเองเอาสะดวกเอาสบายเข้าว่า อย่างเช่นว่าอนุญาตให้มียานพาหนะ ก็จะขี่แต่เบนซ์ อนุญาตให้มีกุฏิได้ ก็สร้างเสียหรูหราเต็มที่ ราคาหลายสิบล้าน เป็นต้น

- อปิสุณวาทิตาปฏิรูปตาย อนตฺถกามตา วญฺเจติ
ความเป็นผู้ใคร่ในสิ่งที่ไม่ใช่ประโยชน์ ย่อมลวงเหมือนกับว่าเป็นผู้ไม่กล่าวส่อเสียด
ตอบ : คำตอบเดียวกับเมื่อครู่

- ธมฺมาธิปเตยฺยปฏิรูเปน สพฺรหฺมจารีสุ อคารวํ วญฺเจติ
ความไม่เคารพในเพื่อนผู้ประพฤติพรหมจรรย์ทั้งหลาย ย่อมลวงเหมือนกับว่ามีธรรมเป็นใหญ่
ตอบ : พูดง่าย ๆ ก็คือ วางเรื่องต่าง ๆ ไว้บนกบาลชาวบ้าน แล้วบอกว่ากูวางได้แล้ว

ถาม : ในมหาปรินิพพานสูตร เมื่อพระเจ้าอชาตศัตรูได้สร้างมหาเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุแล้ว พระองค์ได้วางแท่งแก้วขนาดใหญ่ไว้หน้าประตูเจดีย์แล้วให้จารึกไว้ว่า "ในอนาคตกาล เจ้าแผ่นดินที่ยากจน จงถือเอาแก้วมณีแท่งนี้ กระทำสักการะพระบรมธาตุทั้งหลายเทอญ" หากว่ามีผู้กระทำตามคำจารึกของพระเจ้าอชาตศัตรูจะได้รับผลเป็นเช่นไรครับ ?
ตอบ : ได้อานิสงส์การบูชาพระธาตุด้วยแก้วมณี ส่วนเจ้าของที่แท้จริงคือพระเจ้าอชาตศัตรู ก็จะได้อานิสงส์ไปอีกส่วนหนึ่ง เพราะว่าได้ช่วยให้งานบุญของคนอื่นสำเร็จ

ถาม : หากผมจะนำดวงแก้วจุยเจียหรือโป่งข่ามที่ผ่านพิธีพุทธาภิเษกแล้วไปสักการะพระปฐมเจดีย์ จะได้รับผลเช่นเดียวกับคำจารึกของพระเจ้าอชาติศัตรูหรือไม่ หรือว่ามีวิธีการเฉพาะแบบไหนที่ผมควรจะปฏิบัติเพื่อให้ได้ผลครับ ?
ตอบ : ควรจะหาแก้วมณีแบบพระเจ้าอชาตศัตรูถึงจะได้อานิสงส์เดียวกัน แก้วมณีในที่นี้คือโคตรเพชร ไม่ใช่แก้วโป่งข่าม

ถาม : หนูมองเห็นตัวเอง ภายนอกปากของหนูไม่ได้พูดอะไร แต่ภายในพูดไม่หยุดจนหนูเหนื่อย อยากหยุดคิดแต่ก็ทำไม่ได้ หรือว่าหนูควรจะตามดูความคิดไปเรื่อย ๆ บางครั้งก็ท้อแท้ไม่ทราบจะปฏิบัติไปทางไหนดี รบกวนพระอาจารย์โปรดชี้แนะด้วยค่ะ
ตอบ : รู้ตัวเมื่อไรให้รีบดึงมาอยู่กับลมหายใจเข้าออก ถ้าสติสมาธิอยู่กับลมหายใจเข้าออกก็จะไม่ฟุ้งไปที่อื่น

ถาม : การทำบุญเป็นเจ้าภาพสร้างลูกนิมิตมีอานิสงส์อย่างไรคะ ? จะมีอานิสงส์เท่าวิหารทานไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าตั้งใจว่าสิ่งที่เราทำเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้โบสถ์ซึ่งเป็นสถานที่ทำสังฆกรรมนั้นเสร็จลง ภายในโบสถ์ตั้งไว้ด้วยพระพุทธรูป สิ่งที่เราทำนั้นเป็นสิ่งที่เราสละออกตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า โบสถ์หลังนี้พระสงฆ์ทั้งหลายได้ทำสังฆกรรม ก็แปลว่าเราจะได้อนุสติทั้งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ไปพร้อมกัน

ถาม : โยมอ่านเจอว่าการปิดทองสร้างลูกนิมิตไม่ใช่พุทธแท้ เรื่องนี้เป็นความจริงไหมคะ ?
ตอบ : พระพุทธเจ้าท่านอนุญาตให้ว่า จะใช้สถานที่ใดทำสังฆกรรมก็ได้ หากมีนิมิตคือมีเครื่องหมายบอกเขตอย่างชัดเจน แต่สมัยนี้ส่วนใหญ่ก็เอาเฉพาะก้อนหินมาเป็นนิมิตเท่านั้น ในเมื่อเป็นเช่นนี้จะเรียกว่าไม่ใช่พุทธแท้ก็ไม่ใช่ ส่วนใหญ่พวกที่กล่าวลักษณะนี้ไม่ได้ดูบริบทว่าสังคมได้เปลี่ยนไปแล้ว

สมัยก่อนพวกสิ่งก่อสร้างโดยเฉพาะวัสดุต่าง ๆ หายากมาก ไม่ว่าจะเป็นหวาย เป็นไม้ เป็นจากมุงหลังคา พระพุทธเจ้าจัดเป็นครุภัณฑ์ที่ห้ามแบ่งปันกับวัดอื่น ที่ห้ามแบ่งปันไม่ใช่หวง แต่ถ้าตัวเองแบ่งให้คนอื่นไป ก็ต้องไปรบกวนไปขอจากชาวบ้านเขาอีก จะสร้างความเดือดร้อนให้กับชาวบ้านมาก

ดังนั้น โบสถ์สมัยก่อนก็เลยใช้นิมิตในลักษณะที่ว่า แต่ละทิศมีอะไรเป็นเครื่องหมาย แล้วก็ทำสังฆกรรมกันในนั้น แต่สมัยนี้การก่อสร้างต่าง ๆ เป็นไปโดยง่าย วัสดุต่าง ๆ หาง่าย ญาติโยมมีศรัทธา จะสร้างโบสถ์ให้ใหญ่สักเท่าไรก็ไม่มีใครว่า ถ้าไม่ไปรบกวนญาติโยมให้เขาเดือดร้อน ดังนั้น...ในส่วนนี้ถ้ากล่าวว่าไม่ใช่พุทธแท้ ก็ต้องไปอยู่ป่าอยู่ดงอย่างเดียว แสดงว่ามีความคิดแบบเดียวกับพระเทวทัต คือเคร่งแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ

ถาม : การละสมมติบัญญัติเกิดขึ้นเมื่อเราปล่อยวางในขันธ์ ๕ ได้ใช่ไหมคะ ?
ตอบ : การละสมมติบัญญัติมีเป็นลำดับไป ทันทีที่เราเห็นคำว่าธรรมดา เราก็จะเริ่มละได้บางส่วน คราวนี้คำว่าธรรมดานั้นลึกซึ้งไม่เท่ากัน ธรรมดาของปุถุชนอย่างหนึ่ง ธรรมดาของผู้ทรงฌานอย่างหนึ่ง ธรรมดาของพระอริยเจ้าแต่ละระดับขั้นก็แต่ละอย่างของท่านไป

ถาม : การละในโลกธรรม ๘ ซึ่งเป็นสภาวะที่เป็นสิ่งคู่ จัดว่าเป็นการละในขั้นไหนคะ ?
ตอบ : โลกธรรม ๘ ก็เป็นเรื่องของ รัก โลภ โกรธ หลง ธรรมดานี่เอง เพียงแต่ว่าถ้าเรามีสติรู้ระมัดระวังอยู่ ก็จะไม่พลาด แต่ถ้าขาดสติเมื่อไรก็จะไหลตามกระแสไป แค่ระดับผู้ทรงฌาน ถ้าไม่หลุดออกมาเลยก็ละได้แล้ว แต่เป็นการละแค่ชั่วคราว ถ้าจะละถาวรเลยก็ต้องระดับพระอนาคามีขึ้นไป

ฉะนั้น เราจะสังเกตว่านักปฏิบัติ ไม่ต้องใครมากหรอก...เอาเฉพาะพระก็แล้วกัน บวชเข้ามาโดยเจตนาดี ก็คือตั้งใจจะปฏิบัติเพื่อจะละกิเลส แต่พอมี ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เข้ามา ก็เริ่มแปรเปลี่ยนไป เริ่มผิดไปจากเป้าหมายที่ตนเองตั้งเอาไว้ แทนที่จะเสียสละเพื่อส่วนรวม เพื่อวัดวาอาราม เพื่อพระศาสนา ก็กลายเป็นทำเพื่อความสุขเฉพาะตัว

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้สังเกตดูได้โดยง่าย ถ้าใครทำเพื่อตัวเอง ข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ก็จะหรูหรามากเป็นพิเศษ อันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับสิ่งที่โยมเขาถวายด้วยศรัทธา แต่เป็นการตะเกียกตะกายหามา อย่างชนิดที่นั่งเครื่องบินส่วนตัวก็มี เราก็เห็น ๆ กันอยู่

ถาม : ผมได้อ่านกระโถนข้างธรรมาสน์ และสังเกตว่าหลวงพ่อไปสถานที่ศาสนาที่ศักดิ์สิทธิ์หลายที่ หลายประเทศ ผมอยากถามว่า สถานที่ใดที่หลวงพ่อไปแล้วทำสมาธิแล้วสงบง่ายสุดครับ ?
ตอบ : วัดท่าซุง

ถาม : ตอนที่ผมรู้ตัวว่าความคิดฟุ้งซ่านกำลังเข้ามา มันเหมือนกับเป็นพลังงานก้อนใหญ่ ๆ ก้อนหนึ่งที่กำลังจะมาหาตัวจิต อยากทราบว่าที่ผมรู้สึกแบบนี้ผมคิดไปเอง หรือจริง ๆ แล้วความคิดมันคือพลังงานเป็นก้อนกันแน่ครับ ?
ตอบ : ถ้าเราเห็นเป็นก้อนก็เป็นก้อน ถ้าไม่เห็นก็จะเป็นแค่ความคิด แต่สิ่งทั้งหลายเหล่านี้มีพลังในการชักจูง ให้เราไหลไปสู่ทางต่ำได้ง่าย ต้องระมัดระวังให้ดี อาตมาเคยเตือนญาติโยมหลายครั้งว่า ความดีความชั่วที่เราทำไม่ได้ไปไหน แต่รวมตัวกันเป็นพลังงานมหาศาลอยู่ ในส่วนที่ชั่วก็ดึงดูดให้เราทำชั่วได้ง่าย ในส่วนที่ดีก็ดึงดูดให้เราทำดีได้ง่าย แต่ในปัจจุบันนี้การทำชั่วมีมากกว่าความดี พลังงานที่สั่งสมไว้มีเป็นจำนวนมหึมาจนน่ากลัว เพราะว่าสามารถเปลี่ยนแปลงได้กระทั่งดินฟ้าอากาศอย่างที่เห็นในปัจจุบัน

ถาม : พระพุทธเจ้าตรัสว่าไม่มีธรรมอะไรเลยที่เร็วกว่าจิต แปลว่าจิตเร็วที่สุดแล้ว ผมอยากถามว่าถ้าเราฝึกจิตให้เร็ว สติเราก็เร็วตามจิต แปลว่าจิตและสติจะเร็วกว่ากิเลส ใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าไม่เร็วกว่ากิเลสก็สู้กิเลสไม่ได้ ทุกท่านที่สามารถตัดละกิเลสได้ตามลำดับขั้น สภาพจิตต้องเร็วกว่ากิเลสนั้น ๆ จึงจะป้องกันไม่ให้กิเลสเกิดได้ทัน

ถาม : เมื่อไม่นานมานี้มีข่าวว่าเด็กชั้น ม. ๑ โดนเพื่อนร่วมชั้นต่อยสลบและตาย เนื่องจากเด็กที่ตายไปถ่มน้ำลายใส่คู่กรณี และผมมั่นใจว่าผู้ตายอาจจะเคยรังแกคู่กรณีหลายครั้ง แต่คู่กรณีก็อาจจะเก็บกดจนทนไม่ไหว ระเบิดใส่ทีเดียว แต่อยากถามในด้านของธรรมะ ว่าถ้าคู่กรณีหรือคนอื่นที่ถูกเพื่อนร่วมชั้นรังแก ควรจะทำอย่างไรดีครับ ควรจะเลียนแบบพระขันติดาบสไหมครับ ที่ปล่อยให้โดนตัดแขนตัดขาสุดท้ายก็ตาย แต่ก็ไม่โกรธ หรือควรจะเอาคืน ?
ตอบ : ถ้าทำได้อย่างขันติวาทีดาบส ก็จะเป็นเรื่องที่ประเสริฐที่สุด

ถาม : ผมอ่านเรื่องที่หลวงพ่อวัดท่าซุงเล่าว่า มีโยมผู้หญิงชอบดูดวง แต่จะดูดวงกับพระที่เป็นหมอดู และเวลาไปหาพระ โยมผู้หญิงก็จะนำปิ่นโตมีข้าวไปถวายเพลพระ และพอโยมเสียชีวิตก็ไปเกิดเป็นนางฟ้า วิมานของเธอประดับไปด้วยปิ่นโตเพชรสวยมาก อยากถามหลวงพ่อครับว่า ตัวผมเคารพพระรัตนตรัยมาก และอยากให้วิมานของผมมีธงที่เป็นรูปธรรมจักร อยากถามว่าถ้าผมทำบุญแล้วขอให้มีวิมานแบบนี้จะเป็นไปได้ไหมครับ แล้วต้องถวายธงที่เป็นรูปธรรมจักรด้วยไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าอยากได้ก็ต้องถวายและตั้งความปรารถนาเอาไว้แบบนั้นบ้าง แต่ก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมต้องการไปแค่นั้น ?

ถาม : หากว่าผมจะสร้างคาถาใหม่ขึ้น แล้วจะขอให้พระ พรหมหรือเทวดามาช่วยรักษาคาถาของผมให้มีผลและไม่เสื่อม ผมจะต้องทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : ตั้งใจผูกบทคาถาขึ้นมา อธิษฐานทับด้วยอภิญญา แล้วก็ไปขอบารมีพระ หรือพรหม หรือเทวดาท่านช่วยดูแลรักษาไว้ให้ว่า ถ้าใครประพฤติปฏิบัติตามกฎกติกาที่เรากำหนดเอาไว้ ก็ขอช่วยให้อนุเคราะห์สงเคราะห์ให้คาถานี้มีผลด้วย

ถาม : วันหนึ่งทะเลาะกับพ่อแล้วโมโหมาก กลับไปนั่งในห้องนอนนึกขึ้นได้ว่า ฝาท่อระบายน้ำในห้องน้ำใกล้ห้องนอนของพ่อที่วางครอบไว้ ยังไม่ได้หมุนให้ลงล็อคสนิท ด้วยความโกรธเลยคิดว่าไม่ปิดละ ให้ตะขาบไต่ขึ้นมากัดให้ตายไปเลย แล้วก็คิดได้ว่า ที่คิดอยู่ไม่สมควรคิด แล้วลุกขึ้นไปปิดให้ลงล็อค สมมติว่าหากระหว่างที่ผมคิดแบบนั้นจนกระทั่งปิดลงล็อค มีตะขาบหรือสัตว์มีพิษอื่นใดขึ้นมากัดพ่อผมตาย จะเป็นอนันตริยกรรมหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไม่เป็นอนันตริยกรรม เพราะเราไม่ได้ตั้งเจตนาที่จะทำอย่างนั้นตั้งแต่แรก แต่ช่วงที่กำลังคิดแบบนั้นอยู่ถ้าตายก็ลงอบายภูมิแน่นอน..!

ถาม : การบูชาวัตถุมงคลหลาย ๆ ชิ้นห้อยคอติดตัว มีทั้งวัตถุมงคลที่มีรูปพระพุทธเจ้า พระสงฆ์ ท้าวเวสสุวรรณ หรืออาจจะมีเสือกันชงด้วย ต้องเรียงลำดับตรงกลาง หรือสูงต่ำอย่างไรในสร้อยคอเส้นนั้นครับ ?
ตอบ : อยากจะบอกว่าทำอะไรก็ได้ที่ตัวเองสบายใจ เพราะว่าเรื่องของพระท่านไม่ได้มีกิเลสมากเหมือนกับเอ็งที่คิดหรอก..! แต่คราวนี้โลกเขานิยมทำอย่างไรก็ทำตามนั้น อะไรที่เป็นพระพุทธ ที่เป็นพระสงฆ์ ก็ให้อยู่สูงกว่าสักหน่อยหนึ่ง

ถาม : จากเหตุการณ์ที่เนื่องกับพุทธศาสนาในขณะนี้ที่พระอาจารย์กล่าวว่าเข้าขั้นจะวิกฤต ไม่ทราบว่าท่านที่บำเพ็ญพระโพธิญาณ ถึงเวลาต้องออกมาปกป้องหรือยังครับ หรือว่าเหตุการณ์นี้ยังไม่ถึงเวลาครับ ?
ตอบ : ไปถามท่านเอง

ถาม : เหตุการณ์นี้หากเป็นฆราวาสทั่วไป สามารถทำอย่างไรถึงจะสามารถช่วยได้บ้างครับ ?
ตอบ : พยายามปฏิบัติตัวเองให้เป็นพระอรหันต์กันเยอะ ๆ จะได้มาช่วยยืนยันว่าพระพุทธศาสนาดีจริง

ถาม : ผู้ที่บำเพ็ญพระโพธิญาณ หากมีผู้ที่คิดจะทำลายพุทธศาสนา ต่อให้มีเป็นล้านคน ท่านก็สามารถฆ่าได้อย่างไม่ลังเลใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ไม่รู้สิ..ถ้าเป็นอาตมาก็คงจะลังเลนะ ฆ่าคนที่คิดคนเดียวดีกว่า..จบเร็วดี...!

ถาม : ไม่ทราบว่าในอดีตชาติขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน มีชาติไหนที่พระองค์ท่านเคยเกิดในพระพุทธศาสนา ได้บวชเป็นพระภิกษุ แล้วทรงกรรมฐานครบทั้ง ๔๐ กอง และสอนลูกศิษย์เป็นอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ อย่างเช่นหลวงปู่ปานบ้างครับ ?
ตอบ : เป็นไปไม่ได้ อย่าลืมว่าแม้แต่หลวงปู่ปานท่านก็ไม่ได้สอนใครให้บรรลุมรรคผล เพราะว่าช่วงท้ายท่านจะแนะนำให้ไปหาครูบาอาจารย์ที่เป็นของจริงของแท้ เราต้องไม่ลืมว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้มีกฎเกณฑ์ที่ถือว่าเป็นมารยาทเลยก็คือ ทำได้แค่ไหนควรที่จะสอนแค่นั้น

ถาม : ควรทำบุญ อธิษฐานจิต ทรงฌาน หรือทำอย่างไร จึงจะติดอยู่ในภูมิของมนุษย์ที่เป็นอมตะ ไม่แก่และไม่ตายครับ อยากอยู่บนดาวโลกไปนาน ๆ ?
ตอบ : เพิ่งเห็นมึงคนแรกนี่แหละ...! จะมีโลกที่ไหนเป็นอมตะไม่ตายบ้างวะ ? ขนาดพรหมหรือเทวดาถึงเวลาก็ยังต้องจุติเพราะหมดอายุ เขาเรียกว่าฟุ้งซ่านในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ถาม : จริงไหมคะที่เขาบอกว่า ความทุกข์ของพรหมเทวดา คือการจุติลงมาเป็นมนุษย์ ?
ตอบ : ความทุกข์ของท่านคือทำอย่างไรจะเข้าสู่พระนิพพาน

ถาม : ผมอ่านมาว่า ก่อนที่คนเราจะตาย จะเห็นภาพต่าง ๆ เช่น ถ้าเห็นพระมารับไปดีแน่นอน หรือเห็นพรหมมารับก็ไปเกิดเป็นพรหม เห็นเทวดาก็ไปเกิดเป็นเทวดา หรือถ้าเห็นเนื้อก็ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน แต่บางคนก็เห็นมีผู้ชายนุ่งแดงมารับ หรือบางคนก็เห็นภาพในอดีตตั้งแต่แรกจนถึงปัจจุบันอย่างไวมาก อยากทราบว่าตามความจริงคนเราก่อนที่จะตาย จะเห็นอะไรแน่ครับ ?
ตอบ : คนถามคงจะเห็นเนื้อแล้วไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานแน่เลย ถ้าหากเห็นชิ้นเนื้อหรือเห็นก้อนเนื้อเขาไปเกิดเป็นมนุษย์กัน น่าจะเป็นมนุสสติรัจฉาโน แสดงว่าคนถามไปต่ำกว่าความเป็นจริงมาก

การจะเห็นอะไรก่อนตายขึ้นอยู่กับอาสันนกรรม คือ กรรมก่อนตาย กรรมตัวนี้จะเป็นตัวพลิกชีวิตหลังความตายของเราให้ดีหรือชั่ว ก็ตามสภาพจิตที่เคยมีความเคยชินนั้น ๆ เขาถึงสอนให้เกาะพระให้เคยชิน เพื่อเป็นการประกันความเสี่ยงว่าเราจะได้ไปที่ดีแน่ ๆ

ถาม : หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบำเพ็ญมาสายพระโพธิสัตว์ และบารมีใกล้จะเต็ม และท่านก็ลาพุทธภูมิ ณ จุด ๆ นี้หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเกิดมาหลายอสงไขยและมีบริวารมาก ผมสงสัยมีความเป็นไปได้ไหมครับ ที่บริวารของหลวงพ่อเกิดไม่ทันหลวงพ่อ แต่ลงมาเกิดหลังจากหลวงพ่อท่านไปแดนพระนิพพานแล้ว และถ้าเป็นไปได้ พอจะมีอะไรเป็นจุดสังเกตว่าคนนี้เป็นบริวารของหลวงพ่อครับ ?
ตอบ : มีมาก..สังเกตได้ว่าพวกนี้จะโง่เป็นพิเศษ ขนาดหัวแถวอยู่ทางไหนก็ยังหาไม่เจอ หัวแถวไปพระนิพพานแล้ว ตัวเองก็ยังงมโข่งอยู่นั่นแหละ

ถาม : คู่ปรับของพระโพธิสัตว์ ก็คือมารตัวเป็น ๆ ที่เป็นเทวดา และสมัยพระพุทธเจ้าตอนที่ท่านจะหนีบวชก็โดนมารกวน และตอนที่จะตรัสรู้ก็โดนมารกวน และในชาดกบางชาติพระโพธิสัตว์ก็โดนมารขัดขวาง ผมเลยสงสัยครับ ว่าพระโพธิสัตว์สมัยนี้ยังโดนมารตัวเป็น ๆ ขัดขวางไหมครับ ?
ตอบ : โดนเป็นปกติ

ถาม :แล้วในฐานะที่หลวงพ่อปฏิบัติทำสมาธิมานาน หลวงพ่อเคยเจอมารขัดขวางไหมครับ ?
ตอบ : เคย...ชอบมาถามปัญหาแบบนี้อยู่ทุกเดือน...!

ถาม : ผมอ่านประวัติพญามาร และทราบว่าท่านปรารถนาจะเป็นพระพุทธเจ้า และตอนนี้ท่านชื่อว่าท่านท้าวมาลัย และจะได้ตรัสรู้ในอนาคต ผมสงสัยว่าพระโพธิสัตว์ที่ปรารถนาจะขนย้ายดวงจิตไปแดนพระนิพพาน ทำกรรมแบบไหนดันไปเป็นพญามารที่คอยขัดขวางคนทำความดีได้ครับ ?
ตอบ : ก็แค่เป็นมิจฉาทิฐิ มีความเข้าใจผิด คิดผิด พูดผิด ทำผิด เพียงนิดเดียวเท่านั้น แสดงว่าอ่านประวัติไม่ครบ เพราะว่าท่านพระยามาราธิราชตัดใจแล้วว่าไม่ไปต่อ เข้าพระนิพพานเลยดีกว่า

ถาม : ผมอ่านอดีตชาติของพระอรหันต์ที่เป็นพระเอตทัคคะ ที่เก่งในด้านใดด้านหนึ่งกว่าพระสาวกองค์อื่น ๆ และท่านเหล่านี้ที่ได้เป็นเอตทัคคะ เพราะว่าได้ตั้งความปรารถนามาในศาสนาของพระพุทธเจ้าในอดีต และพระพุทธเจ้าในอดีตก็ประกาศบอกว่า เธอจะเป็นเอตทัคคะในศาสนาของพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน จนสุดท้ายท่านก็ได้เป็นตามที่ปรารถนา ผมเลยสงสัย การที่เราตั้งใจอะไรสักอย่าง แต่ยังไม่สำเร็จ ก็ต้องไปเกิดอีกจนกว่าจะได้ใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ถูกต้องแล้วครับ เพราะฉะนั้น...ตั้งใจอะไรที่ยาก ๆ เข้า ไว้ จะได้เกิดมาทุกข์เยอะ ๆ...!

ถาม : วันหนึ่งประมาณ ๒ ทุ่ม ผมกำลังคุยกับญาติ ๆ ในบ้าน แล้วผมเป็นคนชอบพูดเสียงดัง ทีนี้ญาติของผมนึกอย่างไรก็ไม่รู้ อยู่ดี ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า พูดเสียงดังมากระวังผีหลอกนะ ด้วยความคะนอง ผมก็เลยบอกว่า มาเลยผี ไม่กลัวหรอกจะเตะให้ปลิวไปเลย ว่าแล้วก็ยกเท้าไปที่ป่าช้าแถวบ้านหนึ่งที ที่บ้านห่างจากป่าช้าประมาณ ๒๐๐ - ๓๐๐ เมตร จนกระทั่งดึก ๆ ผมจะเดินไปเปิดประตูบ้าน เพื่อออกไปข้างนอก ก็ได้ทำการปลดล็อกกลอนทั้งหมด เสร็จแล้วก็ทำการผลักประตูออกไป กลายเป็นว่าผลักประตูไม่ออก ผลักอย่างไรประตูก็นิ่งสนิทไม่เขยื้อนเลย

ผมก็เลยคิดว่าที่หน้าประตูน่าจะมีอะไรมาขวางไว้ ก็เลยลองเดินออกไปทางประตูหลังบ้าน แล้วเดินอ้อมกลับมาดูที่หน้าบ้าน พบว่าไม่มีอะไรขวางประตูเลยครับ หน้าประตูโล่ง ไม่มีอะไรทั้งนั้น แต่ที่ผมตกใจกว่านั้นก็คือ มีรอยนิ้วมือตรงที่ประตู ลักษณะเหมือนกับเอามือทาบลงไปบนประตูทั้งสองบาน โดยเป็นรอยมือเดียว ซึ่งผมจำได้ว่าไม่เคยมีรอยนี้มาก่อน เลยสงสัยว่าน่าจะเป็นผีที่ผมไปพูดลบหลู่เอาไว้เมื่อตอนหัวค่ำ นึกได้ก็เลยยกมือไหว้กล่าวขอโทษขอขมาผีที่ได้พูดลบหลู่ไป ที่ผมอยากจะกราบเรียนถามพระอาจารย์ก็คือ

ถ้าเป็นผีที่ป่าช้าจริง ทำไมถึงเข้ามาในบ้านได้ครับ ทั้ง ๆ ที่ในบ้านก็น่าจะมีผีบ้านผีเรือนเฝ้าอยู่ และที่บ้านก็มีหิ้งพระ มีพระเครื่องเยอะแยะ ?

ตอบ : นึกว่าจะแน่จริง ท้ายสุดก็ต้องขอขมาก่อน ก็ต้องดูด้วยว่าผีระดับไหน ถ้าเป็นมหิทธิกาเปรตหรือกาลกัญจิกอสุรกาย เทวดาระดับล่าง ๆ ยังต้องหลีกให้เขา อีกอย่างคุยว่ามีหิ้งพระอยู่ในบ้าน ตัวเองเคยไหว้บ้างหรือเปล่า ?

ถาม : ถ้าเป็นผีจริง ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่มีร่างกาย มีแต่จิตวิญญาณ ทำไมถึงได้มีแรงมาดันหรือบังประตูได้ครับ และดูเหมือนจะมีแรงต้านที่มากกว่าคนทั่วไปอีกด้วย เพราะดันอย่างไรประตูก็ไม่เขยื้อนเลยแม้แต่นิดเดียวครับ ?
ตอบ : ต้องบอกว่ายังไม่รู้จักผี ถ้าเขามีความสามารถมาก เขาสามารถทำให้กายหยาบขึ้นมาเพื่อใช้งานได้ ฉะนั้น...ไม่ต้องสงสัยหรอกว่าทำไมผีถึงหักคอคนได้

ถาม : หลวงพ่อเคยสอนว่า ความกลัวทุกอย่างมาจากการที่เรากลัวตาย เพราะยังมีขันธ์ ๕ อยู่ แล้วการที่เรากลัวว่าคนอื่นจะมองเราอย่างไร เชื่อมไปถึงการที่เรากลัวตายอย่างไรคะ ?
ตอบ : ก็เพราะเรากลัวว่าถ้าคนอื่นมองเราในแง่ไม่ดี แล้วจะไม่มีใครคบ ในเมื่อไม่มีใครคบค้าสมาคมด้วย เราก็อาจจะไม่มีงาน ไม่มีกิน ท้ายที่สุดก็ตาย ก็แปลว่า ที่กลัวก็คือกลัวตายนั่นเอง

ถาม : ควรพิจารณาอย่างไรในการปล่อยวางกำลังใจ ไม่ให้สนใจสิ่งที่คนอื่นคิดเกี่ยวกับตัวเราคะ ?
ตอบ : แล้วจะไปยุ่งอะไรกับความคิดของคนอื่น ? อยู่กับปัจจุบันคือลมหายใจเข้าออกตรงหน้าก็พอแล้ว

ถาม : วัยเรียนเป็นวัยที่ต้องคบหาสมาคมกับผู้อื่นอยู่มาก โดยเฉพาะเพื่อนร่วมห้อง เพื่อนร่วมชั้น ซึ่งไม่ใช่คนปฏิบัติธรรม เราควรวางกำลังใจอย่างไรให้อยู่ร่วมกับเขาโดยไม่ทุกข์คะ ?
ตอบ : ไปแค่กรอบของศีล ถ้าไม่เกินกรอบของศีลก็บ้ากับเขาได้ทุกเรื่อง แต่ถ้าจะทำให้ศีลขาดเราไม่เอาด้วย

ถาม : การที่พระโพธิสัตว์มีคู่บารมี หากคู่บารมีที่เป็นหญิงก็ปรารถนาพุทธภูมิเหมือนกัน ทำไมจึงมาเป็นคู่บารมีของพระโพธิสัตว์ได้ ? เช่น ในกรณีหลวงพ่อฤๅษีปรารถนาพุทธภูมิ ท่านมีเจ้าแม่กวนอิมเป็นคู่บารมี ขณะที่เจ้าแม่กวนอิมก็ปรารถนาพุทธภูมิด้วย
ตอบ : จับแพะชนแกะไปเรื่อยนะ คนหนึ่งเป็นไทย คนหนึ่งเป็นเจ๊กก็เอามาปนกันได้...! การจะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าต้องเกิดชนิดไม่ต้องนับ ในเมื่อเกิดกันไม่ต้องนับก็ต้องมาเจอกัน มีความสัมพันธ์กันบ้างเป็นปกติ คราวนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าความปรารถนาของแต่ละคนว่าของใครเข้มข้นกว่า ใครสร้างบารมีมามากกว่า ถ้าหากอีกฝ่ายหนึ่งเข้มข้นกว่า สร้างบารมีมามากกว่า อีกฝ่ายหนึ่งก็ต้องไหลตามไปเอง

ถาม : งานพุทธาภิเษกสืบชะตาตุ๊พ่อสิงห์ ที่วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ พระท่านให้พรเหรียญท้าวเวสสุวรรณในด้านป้องกันคุณไสย คุณผี คุณคน อาถรรพ์ เหมือนกับที่ท่านให้พรในงานพุทธาภิเษกเป่ายันต์ฯ ด้วยไหมครับ ?
ตอบ : ท่านบอกแค่ไหนก็ได้แค่นั้นแหละ

ถาม : พญากาสรโพธิสัตว์มีอานุภาพด้านใดเป็นพิเศษครับ ?
ตอบ : ไปถามคนสร้างเอาเอง

ถาม : ในการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานของพม่า ที่มีความเคร่งครัด จะส่งผลให้ผู้ที่เข้าไปบวชศึกษามีโอกาสเป็นพระโสดาบันได้หรือไม่ ถ้าได้ขึ้นอยู่กับปัจจัยอะไรบ้างคะ ?
ตอบ : ยากสุด ๆ เพราะว่าเป็นการกดดันผู้ปฏิบัติมากจนเกินไป จัดว่ามาในสายของทุกขาปฏิปทา คือปฏิบัติยาก ทันธาภิญญา บรรลุก็ลำบาก

ถ้าหากจะเป็นพระโสดาบันได้ กำลังใจจะต้องยึดมั่นในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มีศีลบริสุทธิ์เป็นปกติ และท้ายที่สุดรู้ตัวอยู่เสมอว่าต้องตาย ถ้าตายเมื่อไรเราขอไปพระนิพพาน ถ้านอกเหนือไปจากกฎเกณฑ์กติกานี้ ก็แปลว่าเหนื่อยเปล่าไปชาติหนึ่ง

ถาม : ขณะนี้มีเพื่อนกัลยาณมิตรหลายท่าน มีกำลังใจคิดว่าชาตินี้คงไปพระนิพพานไม่ได้แน่ ๆ แล้ว ควรจะแก้ไขกำลังใจนี้อย่างไรคะ ?
ตอบ : ปล่อยเขาไป จะไปห่วงทำไม ? เอาตัวเองให้ไปพระนิพพานให้ได้ เดี๋ยวเขาเห็น เขาก็ตามมาเอง ส่วนใหญ่ไปห่วงเรื่องของคนอื่น คนอื่นจะคิดกับเราอย่างไร คนอื่นเขาทำอย่างนั้นได้อย่างไร ควรจะห่วงว่าตัวเราจะไปพระนิพพานได้หรือไม่มากกว่า

พระอาจารย์กล่าวว่า "เรื่องของเด็ก เราอาจจะเห็นว่าเด็กทุกข์น้อยกว่าเรา เพราะว่าความต้องการของเด็กมีน้อยกว่า สำหรับเด็กแล้ว แค่กินได้อย่างใจ เล่นได้อย่างใจแค่นี้ก็พอแล้ว แต่ผู้ใหญ่อย่างเราหวังมากกว่านั้น จึงทุกข์มากกว่า"

พระอาจารย์กล่าวว่า "เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเห็นว่าพวกเรามีศักยภาพถึงระดับที่จะบรรลุมรรคผลได้ แต่ก็หาคนที่ปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผลจริง ๆ จัง ๆ น้อยมาก โดยเฉพาะว่าแค่การพัฒนาศักยภาพของตนเองเพื่อให้อยู่ในโลกนี้อย่างมีความสุขก็ยังไม่ค่อยจะทำกัน

ส่วนใหญ่ก็ครึ่ง ๆ กลาง ๆ สะเทินน้ำสะเทินบก ดีก็ดีไม่ทั่ว ชั่วก็ชั่วไม่หมด ไม่รู้ว่าจะเลี้ยวไปทางไหนดี ประเภทนี้ก่อนตายจะลำบาก ลำบากตรงที่ว่ากำลังใจยังไม่แน่ว่าจะเกาะอะไร คราวนี้ก็รอลุ้นว่าจะมีใครมารับหรือเปล่า ? ถ้าไม่มีใครมารับก็ไปตรงเลย แสดงว่าไปตามยุคสมัย เพราะสมัยนี้มหาวิทยาลัยต่าง ๆ ก็นิยมรับตรง...!

พวกเราส่วนใหญ่ปฏิบัติธรรมแบบคนมีเวลามาก คำว่ามีเวลามากก็คือ เอาไว้ค่อยทำก็ได้ ในเมื่อไม่ทุ่มเทจริงจัง โอกาสที่จะได้อะไรชนิดเห็นหน้าเห็นหลังก็เป็นเรื่องที่ยาก แล้วก็ได้แต่ไปชมสมบัติเศรษฐีของคนอื่น ว่าคนนั้นทำแล้วดีอย่างนั้น คนนี้ทำแล้วดีอย่างนี้ แต่ตัวเราเองไม่มีอะไรดีที่จะอวดเขาได้ ต้องลองนึกถึงคำพิจารณาของพระที่ว่า คุณวิเศษของเรามีหรือไม่ ? เพื่อจะได้ไม่เก้อเขินเมื่อเพื่อนสหธรรมิกไต่ถาม"