ความประทับใจจากงานสวดพระคาถาเงินล้านถวายสมเด็จพระสังฆราช
 

ส่วนที่ห้า : การเตรียมพื้นที่ (วันงาน)

วันอาทิตย์ (๑๕) ก่อนวันงาน ๑ วัน ผมได้ไปร่วมงานในพิธีเปิดและดูพื้นที่จริง ซึ่งภาพที่เห็น คือ พื้นที่เล็กกว่าที่คิดไว้ แถมในวันเปิดงานคนก็ไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก ส่วนหนึ่งเพราะคนไม่ทราบว่าเป็นงานอะไร แถมฝนยังตกอีกด้วย ผมจึงวางแผนว่า ในวันจันทร์ผมจะรีบมาพื้นที่งานก่อนบ่ายโมงให้ได้

เย็นวันนั้นผมได้รับข้อความจากพระอาจารย์ว่า

"ช่วยไปจุดธูปขอกับพระพรหมเอราวัณ ขอให้ฝนหยุดตั้งแต่บ่ายโมงถึงสามทุ่ม เพื่อจะได้ทำบุญใหญ่ร่วมกัน และขอให้ท่านโมทนาบุญทุกอย่างในวันนี้ด้วยจ้ะ"

ตอนนั้นผมเริ่มคิดแล้วว่า "ผมไปไม่ทันบ่ายโมง" เพราะช่วงเช้าต้องวิ่งรอกไปงานสัมมนา ๒ ที่ จึงขอให้พี่ ญ.ผู้หญิงช่วยดำเนินการแทน และบอกพี่หญิงว่าให้ "ถวายนางรำชุดใหญ่" ด้วย


ในวันงานผมนัด Staff ไว้ประมาณบ่ายสอง (ชุดแรก) และบ่ายสี่ (ชุดสอง) โดยวินาทีแรกที่ผมเห็นเต็นท์ปะรำพิธี คือ "ขยะเพียบ" และเก้าอี้ที่เปียกน้ำเนื่องจากฝนตกเมื่อวาน

สิ่งแรกที่ผมทำ คือ ไปถามทหารที่ดูแลพื้นที่ว่า ไม่มีคนจัดโต๊ะเก้าอี้ให้หรือ คำตอบ คือ "ไม่มี" ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมคาดการณ์ไว้แล้ว แต่ไม่เป็นไร "ยังมีเวลา" ตอนนั้นมีน้องมาถึงพื้นที่ประมาณ ๔ คน

สิ่งแรกที่ทำ คือ จัดปะรำพิธีใหม่ เพราะเดิมทีผู้จัดฯ หันเก้าอี้ไปทางโต๊ะหมู่ ผมจึงหันหน้าโซฟาออกด้านหน้าแทน เพื่อให้ทุกคนสามารถเห็นพระอาจารย์ได้และด้วยความหวังดีของผม ผมได้บอกให้น้อง ๆ ช่วยยกโซฟาออกมาหน้าเต็นท์เล็กน้อย เพื่อที่คนที่อยู่ไกลจะได้เห็นพระอาจารย์ได้ เพราะถ้าจัดไว้ในเต็นท์ คนจะมองไม่เห็นท่าน (แต่การจัดโซฟาไว้ด้านนอก สุดท้ายก็ทำให้พระอาจารย์ท่านเปียกจนได้..!)

หลังจากจัดโซฟาเสร็จ ผมก็มองหาโต๊ะสำหรับวางของ เพราะเตรียม DVD ธรรมะ ๒,๐๐๐ แผ่น พร้อมธงชัยเกราะแก้วสารพัดนึก (พร้อมจีวร ๑๗ ปีพระอาจารย์เล็ก) มาแจกอีก ๑,๐๐๐ ชุด แต่ปรากฎว่า "ไม่มี" ทั้ง ๆ ที่ผู้จัดฯ รับปากว่าจะหาโต๊ะให้ ๑๐ ตัว

ผมเดินไปถามทหารว่า "เจ้าหน้าที่ของผู้จัดฯ (ขอสงวนชื่อ)" มาหรือยัง ? ทหารบอกว่า "ยังครับ แต่เดี๋ยวคงจะมา" ตอนนั้น ผมเริ่มหงุดหงิดแล้ว เพราะสิ่งที่ประสานไว้เบื้องต้น "ผิดพลาดไปหมด" แต่พอมองท้องฟ้าแล้วก็หายหงุดหงิด เพราะ "ฟ้าเปิด แดดออก" (ในใจคิดว่า วันนี้ฝนไม่ตกแน่)

ว่าแล้วก็ชวนน้อง ๆ เดินไปหาที่แขวนป้ายไวนิลขนาดใหญ่ (ซึ่งพวกเราออกแบบกันเอง และจ่ายเงินค่าผลิตเอง) แต่ก็ยังหาที่แขวนไม่ได้

ถึงตรงนี้ผมอยากจะบอกทุกคนว่า แม้พระอาจารย์เล็กท่านจะไม่เห็นหน้างาน แต่ท่านได้บอกให้ผมเตรียมป้ายไวนิลงานฉลอง ๑๐๐ ปีสมเด็จพระสังฆราชฯ มาด้วย ซึ่งสิ่งที่ผมมาเห็นก็คือ ไม่มีป้ายบอกว่างานอะไรเลย "แปลกดีเหมือนกัน"

สักพักพี่โต (นวศรี) และน้องโอก็ตามมาสมทบและช่วยกันติดตั้งป้ายไวนิล ส่วนน้องเอกก็มาได้จังหวะพอดี ผมจึงให้น้องเอกช่วยไปตามเจ้าหน้าที่ของห้างมากวาดขยะในเต็นท์ปะรำพิธีและในบริเวณงาน

ถึงตรงนี้ผมเริ่มเบาใจเพราะ Staff เริ่มมาประจำที่ และผมก็ไปยกโต๊ะจากเต็นท์อื่นมาใช้ก่อน เพราะเจ้าหน้าที่ของผู้จัดฯ บอกว่า "ใช้ได้" จากนั้นเสื่อ ๓๐ ผืนก็ทยอยมา น้ำดื่ม ๖๐๐ ขวดก็ทยอยมา ขนมปังก็ทยอยมา และทีมจัดโต๊ะหมู่ก็มาพร้อม ซึ่งพระอาจารย์อภิวิชญ์ อภิชโย ท่านได้เมตตามาจัดโต๊ะหมู่ให้ด้วย


พอทุกอย่างเริ่มเข้าที่ ผมเห็นว่าเรามีของมาส่งเรื่อย ๆ ตรงทางขึ้น ซึ่งเป็นวินจักรยานยนต์รับจ้าง ผมจึงใช้วิธี "ดึงคนเหล่านี้มาเป็นพวก ซึ่งวิธีง่าย ๆ คือ เราต้องมีน้ำใจกับพวกเขาก่อน"

ผมเดินไปขอขนมปังและน้ำดื่มจาก Staff ที่เต็นท์ ผมบอกว่า "ขอเอาไปให้พี่วินมอเตอร์ไซค์นะครับ" ผมหยิบขนมปังใส่ถุงขนาดใหญ่พร้อมน้ำดื่มไปให้พี่ ๆ วินมอเตอร์ไซค์ และบอกว่า "ผมเอามาให้ครับพี่ มีของมาส่งบ่อย รบกวนพวกพี่นิดหนึ่งนะครับ"

ผมคิดว่า "งานในวันนี้" จะต้องไม่เกิดโทษกันใคร และผมไม่อยากให้ใครมาตำหนิว่า "พวกเรามาทำให้พวกเขาหรือคนอื่นเดือดร้อนจากการจัดงาน"

สิ่งที่เกิดขึ้น คือ พี่ ๆ วินมอเตอร์ไซค์ช่วยกันโบกรถให้เรา แถมช่วยขนของไปไว้ที่เต็นท์ (ช่วงหลังพวกพี่ ๆ ช่วยยกลังน้ำแข็งขนาดใหญ่ให้ด้วย และที่น่าดีใจ คือ แม้พวกเขาจะมีเงินไม่มาก แต่เขาก็ควักแบงค์ยี่สิบหรือเหรียญสิบบาท วิ่งไปถวายสังฆทานกับพระอาจารย์เล็กด้วย)

ผมมองภาพที่ทุกคนช่วยกันทำงานแล้ว ทุกคนดูมีความสุขดีและผมคิดว่าคงเตรียมงานได้ทันห้าโมง แต่ผมก็ดีใจได้พักเดียว เมื่อมีสายรายงานมาว่า "พระอาจารย์ขึ้น BTS ออกมาแล้ว" ตอนนั้นเวลาประมาณบ่ายสาม เมื่อผมได้ข่าวมา ผมแทบจะเป็นลม ...๕๕๕... เพราะพระอาจารย์จะต้องมาถึงงานภายใน ๔๕ นาทีแน่ ๆ

ผมบอกทีมงานว่า "งานเข้าแล้ว" พระอาจารย์มาก่อนกำหนด แต่ลึก ๆ ก็แอบดีใจ เพราะว่าอย่างน้อยหากผมจัดพื้นที่ไม่เหมาะสม ท่านคงให้คำแนะนำได้

ผมคิดในใจว่า "งานนี้ไม่มีอะไรจะเสีย เพราะผมถือว่าผมตายตั้งแต่วันที่นิมนต์พระอาจารย์แล้ว" คำว่า "ตาย คือ พร้อมตาย" เพราะปกติหากผมไป "เสือกรับทำงานใหญ่ ๆ" ผมมักจะโดนเล่นงานหนักอยู่เสมอ

ส่วนที่หก : ภาพรวมในวันงาน

"วินาทีแรก" ที่ผมเห็นพระอาจารย์เล็กมาถึงบริเวณงาน ผมยอมรับว่า "ใจเต้นตุ๊บ ๆ"
เพราะยังจัดการอะไรไม่เรียบร้อย โดยเฉพาะพระอาจารย์ท่านแจ้งมาล่วงหน้าว่า
หากท่านมาถึงเร็ว ท่านจะรับสังฆทานด้วย ซึ่งผมยอมรับว่า ผมไม่ได้วางแผนตรงนี้ไว้
เพราะเดิมทีตั้งใจให้ทุกคนรวมปัจจัยกันใส่กล่องและถวายครั้งเดียว
แต่การที่พระอาจารย์รับสังฆทานเอง ก็ช่วยให้บรรยากาศความคุ้นเคยของทุก ๆ คนกลับมา

แถวที่เรียงต่อกันเป็นแนวยาว เป็นภาพที่คุ้นตาสำหรับคนที่ไปร่วมทำบุญที่วัดท่าขนุน
แต่ก็เป็นภาพที่แปลกตาสำหรับคนที่มาร่วมงานครั้งแรก โดยเฉพาะคนที่เคยพบพระอาจารย์เล็กเป็นครั้งแรก
ผมคิดในใจว่านี่แหละ "ซูเปอร์สตาร์ตัวจริง" เพราะวันแรกที่ "เจมส์ จิรายุ" มา คนยังไม่มากเท่านี้
โดยเฉพาะวินาทีที่พระอาจารย์หยิบ "ลูกแก้ว" ออกมาแจก

ผมคิดในใจว่าวันนี้ "พระอาจารย์สงเคราะห์เต็มพิกัด"

ในระหว่างรอ ผมก็มองท้องฟ้าไปเรื่อยเปื่อยและเห็นแสงแดดจ้าจึงคิดว่า "วันนี้ฝนไม่ตกแน่"
แต่พอชะล่าใจ สักพักเมฆก็เริ่มมา ตอนนั้นพี่ก้านบัวบอกว่า

"ถ้าวันนี้ฝนตก เอ็งตายแน่..!" (คิดแล้วเสียวจริง ๆ)
หลังจากนั้น พระอาจารย์ท่านก็หยิบคู่มือสวดพระคาถาเงินล้านไปดู
แล้วท่านก็บอกว่า "ท่านแก้ให้แล้ว แต่ยังมีคนเก่งกว่าท่านอีก ไปแก้กลับจนผิดเหมือนเดิม"

ผมรู้สึกเหมือน "ตายไปหลายรอบในวันนั้น"
ผมคิดว่า ผมคงส่งไฟล์ผิดไปให้คนจัดหน้าเองครับ

ช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาประมาณ ๑๖.๑๕ น. พระอาจารย์ท่านก็นั่งเจริญศรัทธาญาติโยม
และทีมงานเริ่มเข้าพื้นที่ โดยเฉพาะเสื่อที่พวกเราตั้งใจซื้อมาใช้ในงานนี้โดยเฉพาะ
และตั้งใจจะนำไปถวายที่วัดท่าขนุนเพื่อใช้ในกิจกรรมของวัดต่อไป

ตอนเริ่มปูเสื่อ "ทิดกวาง" เสนอว่า ควรจะนำรองเท้าไปวางไว้ที่อื่นเพื่อให้เป็นระเบียบ
ซึ่งในช่วงแรกคนก็ไม่ค่อยทำตามที่แนะนำกัน แต่พอทีมงานขอความร่วมมือและถือรองเท้าไปวางให้
หลาย ๆ คนก็เริ่มทำตาม จนสุดท้ายคนที่นั่งในเสื่อเกือบทั้งหมดทำตาม

เสียดายที่ผมไม่มีภาพและไม่ได้เห็นภาพรองเท้าวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ
แต่จากการฟังทีมงานมาเล่าให้ฟัง หลายคนประทับใจภาพรองเท้าวางเรียงกันมาก
เพราะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้คนส่วนใหญ่ทำในทิศทางเดียวกัน และเราไม่ได้ใช้ไมโครโฟนในการบอก
แต่การที่คนส่วนใหญ่ทำตามเพราะเขาคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีและคนส่วนใหญ่เขาทำกัน

ถึงตรงนี้ผมนึกถึงคำที่พระอาจารย์เล็กสอนอยู่เสมอในการบวชเนกขัมมะ คือ
"พวกเรา (คนที่ไปบวช) เป็นพวกทวนกระแสโลก คือ แทนที่จะไปกินไปเที่ยวเหมือนคนอื่น
กลับหันหน้าเข้าวัดและมาปฏิบัติธรรม"

เวลาประมาณ ๑๗.๒๐ น. คนเริ่มมามากขึ้น และผมเริ่มมั่นใจว่า "คนคงเต็มพื้นที่พอดี"
แต่ผมก็ประเมินผิดเพราะเมื่อถึงเวลาจริง คนมามากจน "ล้นพื้นที่" ออกไปบริเวณข้างนอก
บรรยากาศตอนนั้นผม "เริ่มจะชุลมุน" เพราะคนมามากจริง ๆ

แล้วสุดท้ายในความวุ่นวายทั้งหมด พระพิรุณท่านก็โปรยฝนลงมา
ตอนแรกหลายคนนั่งสู้ฝน แต่ฝนตกลงมาแรงจริง ๆ จนสุดท้ายก็ต้องหลบฝน
แต่คนที่มีร่มและเสื้อกันฝนก็เสื้่อกันฝนก็นั่งลุยฝนต่อไป จนสักพักฝนก็หยุดและตกปรอย ๆ

ตอนฝนตก "หัวใจผมหล่นลงไปถึงตาตุ่ม ในใจคิดว่าตายอีกรอบแล้วตู"

ส่วนที่เจ็ด : ความรู้สึกของทีมงาน (Staff)

สำหรับความรู้สึกของทีมงานนั้น เท่าที่ผมได้มีโอกาสสอบถาม
ทุกคนยืนยันว่า "ตั้งใจทำถวายครูบาอาจารย์ มีพระปัจเจกพุทธเจ้า
หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
และที่สำคัญ คือ ถวายพระอาจารย์เล็กที่เมตตามาเป็นประธานนำสวดในครั้งนี้"

หลาย ๆ คนไม่เคยพบพระอาจารย์เล็กมาก่อน ส่วนใหญ่ได้อ่านคำสอนของพระอาจารย์
ผ่านเฟซบุ๊กและเว็บพลังจิต โดยเฉพาะคำตอบของพระอาจารย์เล็กเป็นคำตอบที่ทันสมัย
และ "เข้ากับจริตของคนรุ่นใหม่"

อาจจะกล่าวได้ว่า "ทีมงานหลายคนเป็นคนรุ่นใหม่
แต่ได้มีโอกาสมาพบพระอาจารย์เล็ก ทุก ๆ คนดีใจมาก
โดยเฉพาะเรื่องผลของการสวดพระคาถาเงินล้าน ซึ่งพระอาจารย์เล็กได้ทำให้เห็นเป็นตัวอย่างมาแล้ว

สิ่งหนึ่งที่ทีมงานปลื้มปีติกันมาก คือ "บังเกิดเหตุอัศจรรย์หลายเรื่องในการสวดพระคาถาเงินล้านในครั้งนี้" อาทิ

๑. หลาย ๆ คนตากฝน แต่ก็ไม่เปียกมากนัก แม้ฝนจะตกมาค่อนข้างแรง แต่ก็ไม่ได้ทำให้เสื้อเปียกโชก
พูดง่าย ๆ คือ เมื่อสวดพระคาถาเงินล้านครบ ๑๐๐ จบ เสื้อของหลายคนแทบจะแห้งสนิทเลยทีเดียว

๒. ความพร้อมเพรียงของหมู่คณะตลอดงาน โดยผู้มาร่วมงานให้ความร่วมมือกับทีมงานเป็นอย่างดี
ตั้งแต่การจัดเรียงรองเท้าอย่างเป็นระเบียบ การขยับที่นั่งในการนั่งเรียงแถวให้เป็นระเบียบ
เพื่อให้เพื่อน ๆ ได้มีโอกาสนั่งบนเสื่อด้วยกัน การแบ่งปันคู่มือสวดพระคาถาเงินล้านให้แก่คนที่สวดไม่ได้

นอกจากนั้นเรายังได้รับความร่วมมือจากหลาย ๆ ส่วนงาน อาทิ พนักงานของเซ็นทรัล เวิร์ลบางส่วน
ก็มาร่วมสวดมนต์ด้วย พี่ ๆ ที่วินรถจักรยานยนต์รับจ้างก็ให้ความร่วมมือและช่วยยกของ ฯลฯ
อาจจะกล่าวได้ว่า เป็นงานที่ไม่ต้องบอกอะไรมาก เพราะทุก ๆ คนรู้หน้าที่ของตัวเองดี
สำหรับพิธีกร ๓ ท่าน แม้ว่าผมจะเตรียมสคริปต์ให้ไม่ทัน แต่ก็มีความพยายามที่จะหาข้อมูลมาอ่านให้คนฟัง
แม้บางครั้งอาจจะตะกุกตะกักบ้าง แต่ผมคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา เพราะแรงศรัทธาของมหาชนในวันนั้นล้นหลามจริง ๆ

๓. ประเด็นเรื่อง "เสื่อเกิน" ก็เป็นเรื่องที่ทีมงานหลายคนตื่นเต้น โดยเฉพาะคนปูเสื่อซึ่งมีเพียง ๓๐ ผืน
แต่ภาพที่ถ่ายออกมามีเสื่อเกิน ๓๐ ผืน แม้จะพยายามพิจารณาว่า "เป็นเสื่อที่คนนำมาเอง"
แต่ทีมงานก็ยืนยันว่า "ผมปูเองกับมือครับพี่"

๔. เรื่อง "พระจันทร์ทรงกลด" ดูจะเป็นเรื่องที่สร้างความปีติให้มากที่สุด โดยเฉพาะหลาย ๆ คนมองไปบนท้องฟ้าที่มืดมิด
และค่อย ๆ เห็นฟ้าเปิดออกทีละนิดจนเห็นพระจันทร์ทรงกลด และที่น่าตื่นเต้นมาก คือ "เมื่อขยายภาพ" หลาย ๆ คนมองเห็น
"พระวิสุทธิเทพ พระปัจเจกพุทธเจ้า หลวงปู่ปาน และหลวงพ่อฤๅษี" ในดวงจันทร์ซึ่งก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน
ที่สำคัญ คือ เมื่อช่างภาพถ่ายภาพสุดท้ายเสร็จ "ฟ้าก็ปิด" เหมือน "ข้างบน" ท่านจะทำให้เรารับรู้ว่า
สิ่งที่เราทำในวันนี้ "พระท่านมาโมทนาด้วย"

ทั้งหมดเป็นเรื่องที่ทีมงานคุยกันทั้งภายในงาน ระหว่างงาน และหลังจบงานครับ

ส่วนที่แปด : ปัญหาที่เกิดขึ้น สิ่งที่ต้องปรับปรุง และแนวทางการปรับปรุง
(เล่าให้ทราบเพื่อเป็นอุทาหรณ์นะครับ มิได้ตำหนิผู้ใด)

ในการวางแผนและเตรียมงาน ผมถูกสอนมาว่า

"ในการทำงานอะไรก็ตาม ให้ลองเขียนปัญหาที่คาดว่าจะเกิดขึ้นออกมาให้หมด
และให้ลองประเมินผลกระทบที่รุนแรงที่สุดของแต่ละปัญหา แล้วให้วางกำลังใจเมื่อเผชิญกับปัญหานั้น
พอเราเผชิญกับสถานการณ์จริง เราจะรับมือกับปัญหาได้ทุกระดับ"

ในเรื่องนี้ผมจำได้ว่า พระอาจารย์เล็กเคยสอนไว้เหมือนกัน

**********************

ปัญหาที่ผมคาดว่าจะเกิดขึ้น คือ

๑. เรื่องเงินทำบุญ

หนึ่งในปัญหาใหญ่ในการทำงานบุญ คือ "เงินทำบุญ" จะนำไปใช้ประโยชน์อย่างไร
โดยในประเด็นนี้ ผมได้สอบถามกับคณะผู้จัดฯ แล้วว่า เงินทำบุญจะจัดสรรอย่างไร
คณะผู้จัดฯ ได้ตอบว่า "มีตู้ให้ร่วมบุญแยกตามรายการต่าง ๆ อยู่แล้ว"

ผมฟังแล้วถามต่อว่า "แล้วเงินที่คนทำบุญกับพระอาจารย์เล็ก จะจัดสรรอย่างไร ?"
คณะผู้จัดฯ เงียบไปสักพัก ผมจึงบอกคณะผู้จัดฯ ต่อไปว่า

"โดยปกติถ้าพระอาจารย์เล็กรับกิจนิมนต์ไปวัดต่าง ๆ ท่านจะถวายปัจจัยให้วัดและไม่นำกลับ ยกเว้นคนถวายส่วนองค์
ดังนั้น..ในกรณีสวดพระคาถาเงินล้าน ๑๐๐ จบครั้งนี้ ก็สุดแล้วแต่พระอาจารย์จะพิจารณานะครับ"

**เป็นอันว่า "ข้อตกลงนี้" มีการคุยกันก่อนเริ่มจัดงานแล้วว่าจะดำเนินการอย่างไร**

อย่างไรก็ดี ในวันงานคณะผู้จัดฯ ถามผมว่า ผมตั้งตู้รับบริจาคปัจจัยหรือไม่ ?
ผมตอบไปว่า "ผมไม่ได้ตั้งตู้ หากใครอยากร่วมบุญให้ไปถวายพระอาจารย์ด้านหน้าได้เลย"

หลังจบงาน "มีบางคนเอาไปพูดลับหลังว่า เหตุใดพระอาจารย์นำปัจจัยกลับ ? และหลายคนมาเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง"
ตอนแรกที่ได้ยิน ผมยอมรับว่า "ไม่พอใจมาก..เพราะงานนี้พระอาจารย์เล็กเมตตามาสงเคราะห์พวกเราโดยใจบริสุทธิ์"

ผมจึงโทรถามคณะผู้จัดฯ เพื่อสอบถามข้อมูลว่า "เหตุใดจึงมีข่าวเช่นนี้ออกมา ?"
คณะผู้จัดฯ ตอบมาว่า "อาจจะเข้าใจผิดในการสื่อสาร เพราะสิ่งที่ต้องการ คือ อยากจะทราบยอดร่วมบุญ เพื่อบันทึกในรายงานให้คนโมทนาบุญ"
ก็ขอโมทนาบุญกับคณะผู้จัดฯ ด้วย ส่วนข่าวลือนั้น ใครคิดอย่างไรก็รับกรรมไปเองนะครับ

๒. การเตรียมงาน

จริง ๆ แล้วในการเตรียมงานในลักษณะนี้ ผมเองก็ไม่เคยทำ และเชื่อว่าหลาย ๆ คนก็ไม่เคยทำ
และยิ่งตกใจมากยิ่งขึ้น เมื่อทราบว่า "คณะผู้จัดฯ ดำเนินการเอง" ดังนั้น..หลาย ๆ อย่างจึงจำเป็นต้องตัดสินใจ
โดยเฉพาะการ "รวบอำนาจการตัดสินใจทั้งหมดมาไว้ที่ผมคนเดียว"

ตอนเตรียมงาน ผมพิมพ์รายละเอียดขั้นตอนต่าง ๆ ไว้ค่อนข้างละเอียดและได้กราบเรียนพระอาจารย์ให้ทราบ
โดยพระอาจารย์แนะนำมาว่า "ทำให้ได้ตามกำหนดการก็แล้วกัน"
ผมนำคำแนะนำของพระอาจารย์มาคิดหลายตลบ เพราะผมเชื่อว่า "ท่านสอนอะไรผมแบบอ้อม ๆ"

สุดท้ายก็เป็นไปตามที่ท่านแนะนำ คือ กำหนดการที่ผมตั้งใจไว้นั้น เกือบทั้งหมด "หลุดคิว"
เพราะก่อนวันงาน งานประจำผมเยอะมากเพราะเป็นปลายปีงบประมาณ (เดือนกันยายน)
แต่ในที่สุด งานทั้งหมดก็ผ่านมาได้เพราะ "ทุก ๆ คนช่วยกัน"

เป็นบทเรียนที่ผมต้องเก็บไปทบทวนตลอดชีวิตว่า
"อย่าประมาทในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะถ้าเผลอทุกอย่าง (อาจ) จะพังได้"

ส่วนที่เก้า : ความรู้สึกส่วนตัวของผมในฐานะผู้ประสานงาน

สำหรับความรู้สึกของผมนั้น ผมอยากจะบอกสั้น ๆ ว่า

"ผมไม่ใช่คนดีอะไร ออกจะเกเรด้วยซ้ำไป เรื่องเลว ๆ ผมทำมาเกือบหมดแล้ว
แต่ที่ผมกลับเข้าสู่เส้นทางทุกวันนี้ได้ เพราะเว็บพลังจิต และเว็บพลังจิต
ก็เป็นช่องทางให้ผมได้ไปที่วัดท่าขนุน และได้พบกับพระอาจารย์เล็ก"

ดังนั้น แม้ในการใช้ชีวิตของผมจะมีการแวะไปสถานที่อื่น ๆ บ้าง
แต่ท้ายที่สุดแล้ว "ความปรารถนาสุดท้ายของชีวิตผมจะจบลงที่วัดท่าขนุน"
ชีวิตผมถ้าไม่มี "พระอาจารย์เล็ก" ผมคงหลุดวงโคจรไปไกลกว่านี้

ท้ายที่สุดนี้ ผมอยากจะบอกทุก ๆ คนว่า วันที่ผมกราบนิมนต์พระอาจารย์เป็นประธานสวดพระคาถาเงินล้าน

"ผมกลัวมากครับ"

:onion_no: ประทับใจในความไม่อินังขังขอบกับสังคมของคุณสุรจิตรครับ งานใคร ยิ่งใหญ่แค่ไหนก็ช่าง ตูจะนุ่งกางเกงขาสั้นไป มีปัญหาไหม ? ช่างไร้กาลเทศะจริง ๆ ไม่ไว้หน้าครูบาอาจารย์เลย..!

ก่อนอื่นคิดว่างานนี้ผมไม่ได้ไปแน่ ๆ แต่สุดท้ายก็ได้ไป ดีใจมาก ๆ ครับ ไม่ไปคงเสียดายไปตลอดชีวิตแน่ ๆ เลย เพราะพูดอย่างไร เล่าอย่างไร ก็ไม่เหมือนไปด้วยตนเอง ประสบการณ์กับบรรยากาศหลาย ๆ อย่าง สุดยอดครับ

๑. ประทับใจและเทิดทูนในท่านพระอาจารย์เล็กครับ ท่านเมตตามาก แม้โดนน้ำฝนที่ค้างบนหลังคาเต็นท์ เปียกใส่องค์ท่านถึง ๒ ครั้งก็ไม่บ่น ท่านกลับเห็นเป็นเรื่องที่ไม่ควรกังวล เห็นเป็นการสงเคราะห์ลูกศิษย์แทน

ตอนที่ประมาณ ๑๘.๐๐ น. ที่ฝนยังตก พระอาจารย์ท่านกล่าวถึงกำลังใจของคนที่ทำบุญในสมัยพุทธกาล ผมว่าน่าประทับใจมาก ๆ ครับ เรียกคนที่หลบฝนในเต็นท์ออกมาข้างนอก พร้อมยืนตากฝนกันได้ (อยากให้ทีมงานนำเสียงส่วนนี้มาให้ผู้ที่ไม่ได้ไปงานมาฟัง)

ประทับใจในทีมงานทุกท่าน โดยเฉพาะคุณชยาคมน์ ทำงานด้วยใจจริง ๆ ขออนุโมทนาบุญในการจัดงานในครั้งนี้ให้สำเร็จลุล่วงไปได้ดีครับ

๒. สถานที่จัดงาน ในส่วนของการไปมาสะดวกดีครับ เพราะอยู่ใจกลางเมือง ทั้งรถไฟฟ้า หรือรถเมล์ไปมาสะดวก แต่ที่น่าจะปรับปรุงคือเรื่องสถานที่จัดงาน ซึ่งเป็นช่วงหน้าฝนน่าจะจัดในอาคารที่สามารถรองรับผู้คนไม่ให้เปียกฝน (แต่ถึงไม่มีที่หลบฝน ส่วนตัวก็ยืนยันว่าจะไปอยู่ดีครับ)

ส่วนของประธานในพิธี ตอนแรกน่าจะเตรียมสถานที่ให้พระอาจารย์ท่านนั่งในเต็นท์ตั้งแต่แรกนะครับ เพราะถึงฝนไม่ตก ถ้าแดดออกพระอาจารย์ท่านก็ร้อนเพราะแดดส่องได้ และเรื่องของพัดลมระบายอากาศ ควรเตรียมให้ท่านตั้งแต่แรก เพราะคนเยอะ คนมุงกัน ผมว่าพระอาจารย์ท่านคงร้อน แต่ท่านมีความอดทนและความเมตตา ท่านจึงไม่ปริปากบ่นครับ

๓. ของที่คุณชยาคมน์และทีมงานนำมาแจกเป็นที่ระลึก ผมว่าสุดยอดมาก ๆ ครับ (ชอบธงและจีวรเป็นพิเศษครับ) แต่แนะนำว่า ส่วนของเอกสารที่แจก ถ้าทำปกเป็นกระดาษแข็งเคลือบมันก็สวยดี เพราะถือไปถือมาโดนน้ำ โดนฝน โดนเหงื่อ ปกเสียหายครับ อยากเก็บไว้เป็นที่ระลึกครับ

๔. ส่วนของกินและน้ำไม่ได้ไปรับมาครับ ทางทีมงานยังมีแจก แต่เพราะยอมทนหิวครับ กลัวลุกจากที่นั่งแล้วไปห้องน้ำไม่ได้ที่นั่งเดิม

๕. เรื่องเสียงของลำโพง ช่วงตอนหลัง ๆ ลำโพงเสียงไม่ค่อยถึงครับ

๖. ไม่ทราบงานนี้เป็นงานครั้งแรกในประวัติศาสตร์ชาติไทย ที่มีการสวดพระคาถาเงินล้านในที่ชุมชนใหญ่แบบนี้หรือเปล่าครับ (ไม่รวมที่พวกเราสวดกันในวัดหรือสถานที่ปฏิบัติธรรม)

๗. น่าจะมีจุดลงทะเบียน จะได้ทราบจำนวนคนที่เข้ารวมงาน (ทำเป็นสถิติเพื่อมีการรวมพลครั้งต่อไป จะได้ทำยอดให้สูงขึ้น)

๘. เรื่องป้ายแนะนำที่เต็นท์แต่ละจุด เช่น เต็นท์นี้กองอำนวยการ เต็นท์นี้ทำบุญ ผมว่าน่าจะมีมากกว่านี้ เพราะตอนไปคนเยอะ ๆ แล้วหาไม่เจอ

สุดท้ายผมให้คะแนนดีมากครับ (เกรด ๔) เพราะจัดเป็นครั้งแรกในงานกลางแจ้ง คนเยอะ ๆ ได้แค่นี้ก็สุดยอดแล้วครับ สุดท้ายอนุโมทนากับทุก ๆ ท่านนะครับ

๑. montrik

ผมตั้งใจไปร่วมงานครั้งมาก ประทับใจ ปลื้มปิติ ไม่มีวันลืมครับ ได้ทำบุญกับหลวงพี่เล็ก ครูบาเจ้าหน่อแก้วฟ้า ได้ร่วมภาวนาและตั้งจิตอธิษฐานให้สมเด็จพระสังฆราช ทรงมีพระพลานามัยเข็งแรง มีพระชนมายุยิ่งยืนนาน เป็นมิ่งขวัญแก่ปวงชนชาวไทย และชาวพุทธทั่วโลกจนจบพีธี บนเสื่อที่เปียกชุ่มด้วยน้ำฝน เช่นเดียวกันกับหลาย ๆ ท่าน ฝนมหัศจรรย์ตกเฉพาะก่อนพิธีชุดใหญ่ พอจะเริ่มพิธี ก็หยุดตกทั้ง ๆ ที่เมฆครึ้มและลอยต่ำมาก ขออนุโมทนากับทางผู้จัด ผู้สนับสนุน และผู้เข้าร่วมพิธีทุกท่านครับ

โดยทั่วไปจัดเตรียมได้ดีมาก ทั้งสถานที่ และพิธีการ แต่อาจประเมินผู้เข้าร่วมต่ำไปนิด เพราะมีสาธุชนที่ศรัทธามามากกว่าที่คาดไว้ ผมขอเสนอแนะเพื่อปรับปรุงในคราวต่อไปเกี่ยวกับพิธีกร ผมทราบว่าทุกคนมาด้วยใจ แต่การพูดสื่อสารไม่ค่อยราบรื่น อ่านคำยาก ๆ ตะกุกตะกักตลอด น่าจะมีเวลาทำการบ้านมาก่อนสักนิดจะดีกว่านี้มาก เป็นแนวคิดที่ดีมาก ที่เรามาจัดสนามนักบุญในที่แห่งนี้ครับ

ชยาคมน์ตอบ : ในส่วนนี้ผมขอรับผิดเองครับ เพราะผมรับปากพิธีกรว่าจะเตรียมสคริปต์ให้ แต่ผมติดงานด่วนท้ายปีงบประมาณ ก็เลยทำให้ไม่ทันครับ เขาต้องไปหาข้อมูลกันเอาเองครับ

ความเห็นจากเฟซบุ๊ก ชุดที่ ๑

๑. Tee Skulchaisiriwit
พระอาจารย์เล็กท่านเมตตามากครับ
ขอบคุณ Staff ทุกท่านที่เหนื่อยเตรียมงาน
จัดคิวคนทำบุญ ^^

๒. บัวคำศรี สาวชนบท
ชอบมากค่ะ ปลื้มปิติ และรู้สึกถึงบุญกุศลมาก ๆ อิ่มบุญเลยค่ะ วันนั้น
อยากให้มีแบบนี้อีกค่ะ

๓. Jiradech Panatuhk
ปิติมาก คนมาร่วมกันเยอะ

๔. สุรีรัตน์ หอระคุณ
ประทับใจเรื่องฝน เรียกได้ว่าเป็นฝนที่ทดสอบกำลังใจโดยแท้ เพราะตกมาแค่ ๑๕ นาที ก่อนเริ่มงาน พอเริ่มงานแล้วไม่ตกอีกเลย แถมมีพระจันทร์ทรงกลดด้วย

๕. Winai Janlamool
ได้สถานที่ดี เหมาะกับคนเมือง ดีครับ จัดบ่อย ๆ

๖. Pannarai Plengsangsri
มองไปทางใด..ก็ลูกพ่อเดียวกัน ทุกคนตั้งใจมาสวดพระคาถาพร้อมกัน ๑๐๐ จบ..สงบท่ามกลางความวุ่นวายของคนเมือง
ฝน..พระจันทร์ทรงกลด เห็นเด็ก ๆ ใส่ชุดนักเรียนมาร่วมสวดด้วยหลายคน

๗. Tanaka Cutekorn
ขนลุกมาก ๆ ที่ทุกคนมาจากหลายสาย บางครั้งเคยเห็นกระทบกระทั่งกันในที่อื่นบ้าง
แต่ในงานทุกคนพร้อมใจกันสวดมนต์ด้วยกันตามเสียงหลวงพ่อเล็ก มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกครับ

๘. Pornchai Pa
ประทับใจทุก ๆ อย่างที่เกี่ยวกับงานนี้ครับ

๙. เชน เองงง
ประทับใจทีมงานและผู้มาร่วมงาน แสดงถึงความสมานสามัคคีกันมาก ๆ

๑๐. Panida Suriya Nok
โมทนาสาธุกับทุก ๆ ท่านที่ได้ไปร่วมสวดมนต์ แม้จะไม่ได้ไปร่วมยังสถานที่
แต่ก็ปิติที่เห็นทุก ๆ ท่านได้แสดงออกต่อสมเด็จฯ ท่านค่ะ

๑๑. Lift Up Chawaphon
ไม่ค่อยได้ร่วมงานบ่อย งานนี้ได้ร่วมบุญกัน ช่วยกัน ร่วมแรงใจกันอย่างดีมากครับ

๑๒. Silom Dental
ประทับใจกำลังใจผู้ร่วมงานทุกคน ฝนตกไม่มีถอย สวดกันด้วยความตั้งใจ ถ้อยทีถ้อยอาศัย
คนมาทีหลังคู่มือหมด สวดไม่เป็น ให้ยืมคู่มือสวด มีการส่งน้ำดื่มระหว่างสวดแก้คอแห้ง
เหมือนงานพบปะญาติมิตร ดูเหมือนเคยเกี่ยวข้องกันมา เหมือนเคยรู้จักทุกคน
สวดปุ๊บ ฝนหยุดปั๊บ เหมือนยอมเปิดทางหลังทดสอบกำลังใจ ขนลุกเป็นระยะ
โดยเฉพาะตอนที่หลวงพี่เล็กแผ่เมตตา นำอุทิศส่วนกุศล คงมีผู้คนมากมายมาโมทนาบุญ

๑๓. Ratana Wh
ปลื้มปีติยินดีกับงานในครั้งนี้ เป็นภาพที่ควรค่าแก่การจดจำ เป็นบุญแก่คนไทยที่ได้ร่วมบุญ
ถวายแด่องค์พระสังฆราช และขอร่วมโมทนาสาธุการกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

๑๔. Piticha Maiket
ปลื้มยินดีในงานครั้งนี้ โมทนากับทุกคนที่ทุ่มเทเสียสละ เป็นบุญที่เราได้ทำเพื่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
รู้สึกถึงความเมตตาของครูบาอาจารย์ ท่านอายุมากแล้ว เหน็ดเหนื่อยเพื่อมวลชนทั้งหลาย เห็นท่านแล้วก็หายเหนื่อย
ยอมสู้ ยอมอดทน ทำตัวเป็นคนดี การทำสิ่งใด หากเราทำเพื่อคนอื่น มักจะมีพลังทุ่มเทที่มหาศาลมาก ๆ ค่ะ โมทนาอีกครั้งค่ะ

๑๕. Ching Pyeong Ravi
ยอมรับว่าจิตตกเล็กน้อยตอนฝนตก แต่พอหยุดและเริ่มสวดก็คิดว่า ไหน ๆ ก็มาแล้วต่อให้เปียกก็จะสวดให้จบ
ถึงจะเจ็บคอบ้างก็ไม่หยุดสวด ยิ่งพระอาจารย์เล็กบอกว่าพระพิรุณมาโมทนาด้วยก็ยิ่งปีติมาก
รู้สึกภูมิใจว่าเราก็ได้ทำเพื่อประเทศชาติบ้างเหมือนกัน

๑๖. Jiradech Panatuhk
เมื่อคืนฝันว่าหลวงพ่อฤๅษีมาหาที่บ้าน สาธุ

๑๗. ปิยะวุฒิ ศุภโชคสุนทร
เลิกเรียนจากที่ราชบุรีก็รีบมางานเลยครับ คิดว่าไม่ทันแล้ว โชคดีจริง ๆ ที่ทัน
รู้สึกปลื้มใจมาก ความรู้สึกปีติบอกไม่ถูกเลย อยากไปร่วมงานเช่นนี้อีกครับ

๑๘. DiNi Tibhayana Srisatidham
เป็นงานบุญที่สามัคคีและถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน น่าประทับใจในการดำเนินงานต่าง ๆ ของผู้นำและผู้ประสานงาน
ที่ทำให้ได้สวดมนต์บทนี้ร่วมกันเป็นบุญใหญ่ รวมถึงประทับใจชาวพุทธที่ไปร่วมสวดมนต์ด้วยกันค่ะ
โดยเฉพาะช่วงที่ฝนเทลงมาก่อนเริ่มสวดฯ วิ่งเข้าไปหลบในเต็นท์กัน ที่ก็จำกัดแต่ทุกคนก็เอื้อเฟื้อ แถมยังชวนคุยอีกด้วยค่ะ
ขอบคุณและอนุโมทนาสาธุ

๑๙. พรศักดิ์ ดำรงทวีศักดิ์
ชอบครับ ถ้าจัดอีก จัดวันอาทิตย์บ้างนะครับ

๒๐. บัวคำศรี สาวชนบท
ตอนแรกก็คิดว่า ทำไมจัดงานในวันทำงาน น่าจะจัดในวันหยุด แต่พอรู้ว่าจัดเพื่อถวายสมเด็จพระสังฆราชฯ ก็เข้าใจค่ะ
และเข้าใจมากขึ้น เมื่อมีคนบอกว่า วันที่ ๑๖ - ๑๗ กันยายน ๒๕๕๖ เป็นวันมหาสิทธิโชคค่ะ
โอกาสหน้าหากมีวันดีตรงกับวันหยุด ก็คงจะได้ร่วมกันสวดมนต์ในวันหยุดนั้นอีกค่ะ

๒๑. Aoom Sam
สำหรับลูกหลานหลวงพ่อ มีกำลังใจหนักแน่น ตั้งใจมาร่วมงานกันอยู่แล้ว ที่มาจากต่างจังหวัดก็มีมาก โดยส่วนตัวมีความรู้สึกว่า
"คาถาเงินล้าน" จะสวดกันในกลุ่มลูกหลานของหลวงพ่อ การใช้บทสวดนี้เหมือนเป็นการประกาศถึงความดี ความเมตตาของหลวงพ่อ
และเป็นการแสดงความกตัญญูของพวกเรา ที่น้อมรับคำสอนมาปฏิบัติเป็นความดีงามในชีวิต อีกทั้งการร่วมสวดคาถาเงินล้านครั้งนี้
ก็เพื่อถวายพระกุศลแด่สมเด็จพระสังฆราชฯ

การทำงานในเมืองใหญ่ที่วุ่นวาย โอกาสที่จะสร้างกุศลด้วยการสวดมนต์ดูเป็นเรื่องยาก เมื่อเลือกจัดเวลาเลิกงานและย่านเศรษฐกิจกลางเมือง
ก็เป็นการเปิดโอกาสให้คนเหล่านั้นได้สร้างกุศล ได้รู้จักคาถาเงินล้าน ถ้ามีการจัดงานลักษณะนี้อีก อยากให้มีป้ายประชาสัมพันธ์ติดไว้ก่อนวันงาน
เพื่อให้คนที่ผ่านไปมาย่านเซ็นทรัล เวิลด์ ได้รับทราบและเตรียมตัวมาร่วมงาน ส่วนเรื่องสถานที่ต่าง ๆ เรียบร้อยเหมาะสมดีแล้วค่ะ

๒๒. Kim Jom Sook
รู้สึกประทับใจที่ได้ร่วมมหาบุญ มหากุศลกับกัลยาณมิตรลูกหลานหลวงพ่อทุกท่าน บอกตรง ๆ ว่า ปีติล้นทะลักมาก ๆ สวดไปขนลุกไป
ปีติจะล้นออกทางตา ต้องกลั้นไว้ ไม่อย่างนั้นอายคนอื่นแน่ ๆ

๒๓. อณูเล็ก ๆ แห่งวิถีพุทธะ
รู้สึกดีค่ะ รับรู้ได้ถึงพลังที่ดึงดูดกันและกัน จัดอีกนะคะ สาธุ อนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

๒๔. David Chet
ส่วนตัวผม การได้เห็นพระอาจารย์เล็ก ก็ถือว่าคุ้มค่าแล้วครับ เสียดายเล็กน้อยที่ไม่ได้อยู่รับพระบรมสารีริกธาตุหลังจากสวดเสร็จ
เพราะต้องรีบไปขึ้นรถที่หมอชิตกลับเชียงใหม่ สมบัติพ่อให้มา ลูกโง่ ๆ เลว ๆ คนนี้จะพยายามรักษาไว้ครับ
โมทนากับคณะผู้จัดงาน อาสาสมัคร ทุกท่านที่ไปสวดในงานและที่บ้านด้วยครับ สาธุ

ประทับใจงานนี้มากเช่นเดียวกันครับ

ทีแรกมีฝนตกมาในช่วงเวลาประมาณ ๑๗.๓๐ น. ก็ตกใจและเกรงว่าฝนจะตกนาน
แต่ปรากฏว่าฝนตกเพียงครู่เดียวเท่านั้น ให้พอได้ชุ่มฉ่ำ เย็นสบาย
หลังจากนั้นก็อากาศดี ท้องฟ้าแม้มีเมฆมาก แต่ฝนก็ไม่ตกลงมาอีกเลย

ในฐานะที่มาห้างบริเวณนั้นบ่อย ๆ
ทุกครั้งจะรู้สึกถึงความอึกทึกวุ่นวายของสถานที่และผู้คนโดยรอบ
แต่ในช่วงเวลาที่มีการสวดมนต์ร่วมกันนั้น กลับรู้สึกสงบและสบายใจ
ทั้งที่อยู่ใจกลางเมืองในบริเวณห้างเช่นนี้ครับ
และในตอนที่อุทิศบุญกุศลนั้น ก็รู้สึกโล่งใจอย่างประหลาด (บรรยายไม่ถูก)


ในงานนี้พระอาจารย์ท่านเมตตาอย่างยิ่งในการมาเป็นประธาน
เพราะปกติแล้วการเข้ามาในเมืองนั้นรถจะติดมาก ท่านก็มาโดย BTS ครับ

ส่วนสถานที่ซึ่งจัดให้พระอาจารย์นั่ง
มองว่าอากาศอาจไม่ค่อยถ่ายเทนัก เนื่องจากมีผู้คนมาร่วมงานเป็นจำนวนมาก
หากมีอุปกรณ์หรือเครื่องช่วยระบายอากาศก็น่าจะดีครับ (หรือมีแต่ผมไม่เห็น)

ดีใจที่เห็นท่านต่าง ๆ มาร่วมกันสร้างคุณงามความดีในครั้งนี้ด้วยความตั้งใจ
และขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยครับ

ชื่นชมที่สุด คือทีมงานทุกท่านที่เสียสละค่ะ

ฝนหยุดให้อย่างที่คาดไว้ค่ะ น่าปลื้ม แต่ถ้ามีคราวหน้าและเลือกเวลาได้ หลีกเลี่ยงหน้าฝนได้ก็ดีนะคะ จะได้เดินทางกันสะดวกขึ้น

คงเพราะคนมากกว่าที่คาดเอาไว้ ทำให้การจัดการที่นั่งไม่ทั่วถึง ทำให้คนบางส่วนไปนั่งปิดทางเดิน ปิดบันไดเลื่อน ปิดประตูร้าน
หากมีงานทำนองนี้ในคราวหน้า ขอความกรุณาช่วยประชาสัมพันธ์ว่า อย่าทำให้คนในพื้นที่เขาต้องมาลำบากเพราะการทำบุญของพวกเราเลย ถึงเขาไม่โมทนา ก็จะได้ไม่ต้องมาขุ่นข้องหมองใจจนได้บาปเพราะเรา

๒๕. Surasak Boonkla
งานบุญแบบนี้ นาน ๆ จะมีที ต้องไปครับ เพราะเดินทางสะดวกอยู่แล้ว และที่ทำให้ผมรู้สึกศรัทธาหลวงพี่เล็กมากขึ้นไปอีก
ก็คือ พระจันทร์ทรงกลดตอนสวดใกล้ครบร้อยจบ ซึ่งไม่ใช่บังเอิญที่จะเกิดแบบนี้ในวันที่เมฆฝนหนาทึบ
นี่แสดงให้เห็นว่า งานสวดมนต์ครั้งนี้ "บริสุทธิ์" จริง ๆ ครับ

๒๖. Thanya Mam
ตั้งใจที่จะไปร่วมงานตั้งแต่ทราบข่าว และดีใจที่ได้พาคุณแม่ และเพื่อน ๆ มาร่วมบุญในครั้งนี้ด้วย
อยากให้มีการจัดงานบุญแบบนี้บ่อย ๆ ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ

๒๗. Doramon Doramee
รู้สึกประทับใจและปีติ อิ่มในบุญครั้งนี้จริง ๆ ค่ะ

๒๘. Pehda Chaiyabut
สวดเสร็จรู้สึกเย็นสบายดีจริง อ้อ..ที่แท้เปียกไปทั้งตัวเลย

๒๙. บัวคำศรี สาวชนบท
ตอนที่ฝนตกแล้วไม่ได้วิ่งไปหลบฝน แต่ปักหลักอยู่ตรงนั้น
รู้สึกถึงความตั้งใจที่เต็มเปี่ยมของตัวเองเลยว่า อย่างไรก็ไม่ถอย

๓๐. Pla ParamPara
อนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านนะคะ ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะสามารถสวดพระคาถานี้ได้ดัง ชัดเจน และสวดได้จนครบ
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ (ตอนเดินทางกลับ ยังเห็นหลวงพี่เล็กขึ้น bts ด้วย)

๓๑. Chitarpha Deeprawat
ปกติเป็นคนไม่ชอบเดินทางไกล ยิ่งวันทำงาน หลังเลิกงานแล้วยังมีฝนตกรถติดด้วย เนื่องจากที่ทำงานไกลจากเซ็นทรัล เวิลด์มาก
แต่เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่า พระอาจารย์เล็กท่านเดินทางมาจากกาญจนบุรีเพื่อมาสงเคราะห์พวกเรา
เพื่อสวดถวายพระกุศลแด่สมเด็จพระสังฆราช ท่านยังมาได้ เราอยู่ใกล้แค่นี้ก็ต้องไปให้ได้เหมือนกัน
แล้วก็มาทันในที่สุด โดยมีทั้งแม่ ญาติ และพี่สาว มารวมตัวสวดพระคาถาเงินล้านด้วยกัน และที่ขนลุกเลย คือ
ได้เห็นรูปภาพจากทีมงานว่า พระอาจารย์เล็กท่านก็ขึ้นรถไฟฟ้า BTS ไป-กลับ เหมือนกับเราด้วย ยิ่งเคารพนับถือท่านมากขึ้น
เพราะท่านเป็นพระเถระชั้นผู้ใหญ่แล้ว แต่ท่านยังวางองค์ได้สมถะและเรียบง่ายมาก
ขอบคุณทีมงานทุกท่านที่เสียสละในการจัดงานอันเป็นมหามงคลครั้งนี้ค่ะ งานนี้จะเป็นอีกงานที่อยู่ในความทรงจำไปตลอดชีวิต

๓๒. Supakorn Temkamkwan
ได้บารมีหลายตัวครับ โดยเฉพาะตอนที่ฝนตกหนัก ตั้งใจว่า ถ้าจะต้องตัวเปียกกลับบ้านจนไม่สบายก็ยอม
งานนี้ขอถวายเป็นพุทธบูชา ธัมมบูชา สังฆบูชา มาตาปิตุบูชา และอาจาริยบูชา ตนเองสวดเสียงดังฟังชัด ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีหยุดพักดื่มน้ำเลย

และที่ประทับอีกเรื่องก็คือ การได้เห็นภาพของผู้คนจำนวนมาก ดั่งมหาสมุทรแห่งศรัทธา
มีความพร้อมเพรียง สามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในการสร้างความดี น่าชื่นใจมาก ๆ ครับ
อีกทั้งครูบาอาจารย์ก็เป็นผู้นำที่ดี ทั้งหลวงพ่อเล็ก ครูบาหน่อแก้วฟ้า และท่านอื่น ๆ กราบโมทนาอย่างยิ่งครับ _/|\_

๓๓. Tanaporn Dumsawat
ดีมาก ๆ ค่ะ เป็นการสร้างบารมีด้วย โอกาสหน้าสวดยันทุนฯ บ้างนะคะ

๓๔. PM Thanabadee Chotiko
กิจกรรมดี ๆ แบบนี้น่าจะมีอีก เพิ่มบทสวดเจ็ดตำนานหรือสิบสองตำนานบ้างก็จะดีมาก ๆ

๓๕. Pramote Kumdee
กำลังใจในการทำความดีของทั้งผู้ที่มาร่วมสวดและเจ้าหน้าที่ ขนาดฝนตกยังไม่มีใครแสดงท่าทีท้อถอยเลย สุดยอดครับ

ความประทับใจ
 

๓๖. Jittipong Chuenarrom
โมทนายินดีในน้ำจิตน้ำใจความเสียสละของทุกท่าน ในทุกหน้าที่ครับผม
เป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจครั้งใหญ่ในชีวิต เห็นว่าคุณความดีของพระรัตนตรัยและครูบาอาจารย์
สามารถสงเคราะห์สรรพสัตว์ทั้งหลายให้เข้าถึงความดีได้ในทุกที่ ทุกผู้คนจริง ๆ

๓๗. คุณนุช สุภัคนันท์
ปลื้มลูกหลานหลวงพ่อมาช่วยงาน มาร่วมงานเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน พลังแห่งสามัคคี
น้อมถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา ทุกอย่างสำเร็จแล้วด้วยใจ โมทนาค่ะ

๓๘. Kyōka Suigetsu
ปีติสุขเกินคำบรรยายภาษามนุษย์

๓๙. Awerapin Yotin
ดิฉันร่วมสวดมนต์ออนไลน์ค่ะ เสียงสวดตามสายกะท่อนกะแท่น บางทีก็ดีเลย์ตลอดเลย ทำให้สวดตามยากมากค่ะ แต่ก็ปีติที่ได้ทำค่ะ

๔๐. B'bunniie NannAn
รู้สึกดีใจที่ได้ไปสวดมนต์ ขอแบ่งบุญให้คุณคมน์ด้วยนะคะ

๔๑. Warut Jaengsadaeng
ชอบพระจันทร์ครับ

๔๒. Patchareeya Aum
ชอบค่ะ สะดวกมากเรื่องสถานที่จัดงาน เพราะเดินทางสะดวก แต่การประชาสัมพันธ์คิดว่าน้อยไปนิด
บางคนเสียดายที่พลาดโอกาส น่าจะเพิ่มลำโพงให้มีเสียงดังกว่านี้ ด้านหลังไม่ค่อยได้ยินค่ะ
แต่ด้วยใจล้วน ๆ ของทุก ๆ คน ทำให้ทุกอย่างออกมาอย่างสวยงามและดีที่สุด
อนุโมทนากับทีมงานทุกท่านที่ได้ทำให้เกิดงานนี้ขึ้นมา กราบขอบพระคุณค่ะ

๔๓. คุณลักษ์ ลักษมณ
ได้เห็นความตั้งใจ ความมีน้ำใจ ความรัก ความสามัคคีของลูกหลานหลวงพ่อทุกคนค่ะ..สุดยอด

๔๔. Nipa Patchana
สวดออนไลน์ค่ะ เสียงขาด ๆ หาย ๆ สงสัยจะอยู่ไกลไปหน่อย แต่ก็ดีใจค่ะ สาธุ
อนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยนะคะ

๔๕. DrWendy Thienk
ขอขอบคุณและโมทนาทุกท่านเลยค่ะ อยากให้จัดเป็นประจำทุกปีหรือทุก ๖ เดือนแล้วแต่สมควรค่ะ สาธุค่ะ

๔๖. Güte des Herzens
ประทับใจในความสามัคคีของหมู่คณะ และรอยยิ้มที่มีให้กัน แม้ว่าจะไม่รู้จักกันมาก่อน
ขอขอบคุณและโมทนาบุญทุกอย่างกับเจ้าภาพ ผู้จัดงาน และผู้ร่วมสวดมนต์ทุกท่านด้วยนะคะ สาธุ

ความเห็นจากเฟซบุ๊ก ชุดที่ ๗

๔๗. Life-is Roller Coaster
อิ่มใจค่ะ

๔๘. จิต สุวพัชร์
ปีติค่ะ ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่ (สวดที่บ้านค่ะ)

๔๙. นวรัตน์ สุขล้น
โมทนาสาธุกับทุก ๆ ท่าน ด้วยนะคะ พี่สวดออนไลน์ค่ะ ดีใจที่ได้ร่วมบุญสวดฯ ค่ะ
ขอโมทนาในการถ่ายสดทางเสียงด้วยนะคะ

๕๐. ง้าม งาม ตามรอยธรรม
สวดออนไลน์ค่ะ ดีใจที่มีส่วนร่วมด้วย ถึงจะได้ยินแต่เสียง ก็สวดไปขนลุกไป อยากเห็นภาพบรรยากาศขณะสวดด้วยด้วย
น่าจะมีสถานีธรรมสถานีใดสถานีหนึ่ง มีส่วนในการถ่ายทอดด้วยนะคะ จะดีมาก จัดบ่อย ๆ ก็ดีค่ะ เช่น สวดถวายในหลวง ในโอกาสต่าง ๆ ฯลฯ

๕๑. บี ศิริขวัญ วสส.พล
ขอขอบคุณและโมทนาทุกท่านเลยค่ะ สาธุค่ะ

๕๒. Sirivan Nawusoop
ดีใจที่สุดเลยค่ะ ที่ได้ร่วมสวดในครั้งนี้ ถึงแม้สมาธิจะวอกแวกไปบ้าง แต่ก็ยังได้ทำตามที่ตั้งใจไว้

๕๓. Eakzeedza Lapawat
ปีติครับที่ได้ไปช่วยงาน และอนุโมทนากับทุก ๆ ท่านด้วยคับ แม้ฝนตกเราก็ไม่ถอยครับ

๕๔. เด็ดดอกไม้ สะเทือนดวงดาว (ท่านเฟิร์ส)
อนุโมทนาในกุศล
ลุพระชนม์ถ้วนศตวรรษสมัย
วาระเลิศมงคลเกล้าฯ เหล่าผองไทย
ร้อยดวงใจถวายองค์สังฆราชา

๕๕. Thamathon Patsathon
ไม่ได้ไปร่วมงานค่ะแต่ในฐานะพุทธศาสนิกชน ปลื้มใจ และดีใจที่มีงานบุญแบบนี้ค่ะ

๕๖. Son Chai
สุขใจครับ

๕๗. Muthita K รักในหลวง
ดีใจที่ได้ไปร่วมงานครั้งนี้มาก ปีติมากค่ะ ครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้สวดคาถาเงินล้านร่วมกับหลวงพ่อเล็กและพระอาจารย์อีกหลายท่าน
และทุกท่านอีกหลายพันคน ที่มาร่วมใจสวดคาถาเงินล้านกันในครั้งนี้ โมทนากับเจ้าภาพทุกท่านและผู้ที่มาร่วมสวดทุกรูปทุกนามด้วยค่ะ
ถ้ามีโอกาสได้จัดงานแบบนี้อีกต่อไปก็ยินดีค่ะ

๕๘. คนหน้าลาว ลูกข้าวเหนียว
ประเสริฐครับ

๕๙. May Ree
ไม่ได้ไปร่วมงานแต่ปลื้มใจ ปีติยินดีมากค่ะ

๖๐. Nok Chaoprayaprincess
ได้ความรู้สึกที่ดี ปีติ ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในการทำความดี แต่ตัวเองนั่งค่อนข้างไกลมาทางใต้ตึก จะได้ยินเสียงหลวงพี่เบาไปนิด
รวมถึงตอนที่อุทิศแผ่ส่วนกุศล ช่วงกลาง ๆ ทางห้างเปิดเพลงดังกลบเสียงหลวงพี่เล็ก ทำให้เสียสมาธิมาก หลายคนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
พอท้าย ๆ จึงปิด แต่ระหว่างนั้นไม่ได้ยินเสียงหลวงพี่แล้ว เลยตั้งจิตอุทิศบุญด้วยตัวเองไปเลยค่ะ

เขียนจากที่เล่าให้กันฟังหลังไมค์มาก่อน
และขอเว้นการเขียนว่าประทับใจพระอาจารย์ และพระที่ร่วมพิธี ร่วมนำสวด
เพราะอยากยกพระอาจารย์ขึ้นไว้เป็นองค์ประธานในที่บูชาของใจ
เมตตาท่านทั้งหลายเพียงไหน อยู่ในใจพวกเราทุกคนเต็มเปี่ยม

...เรื่องแรกประทับใจน้องคมน์ กับทีมงานเป็นอย่างมาก
ที่จัดให้มีวันนี้ขึ้น และผ่านพ้นไปอย่างดียิ่ง
(แม้ว่าตั้งใจจะไปรับจีวรที่กองอำนวยการ
แต่เอาเข้าจริงก็ยินดีที่จะได้ไปกราบพระอาจารย์ จึงเดินผ่านเลยไป)

...เรื่องที่สอง ประทับใจที่เป็นงานถวายกุศลสมเด็จพระสังฆราช
โดยการรวบรวมกำลังใจในการภาวนาของคนหมู่มาก
หาคนคิดทำน้อยมาก ถวายกุศลเป็นการภาวนานี้ เป็นการแสดงความเคารพอย่างยิ่ง

...เรื่องที่สาม ประทับใจคนหมู่มากนั้นแล ที่ตั้งใจกันมาทั่วสารทิศ เพื่อถวายกุศลนี้
ยิ้มแย้ม แจ่มใส ให้ความเคารพหลวงปู่สมเด็จฯ พระอาจารย์ และพระในพิธี
ในภาพรวมเรียกได้ว่าสง่างามทุกท่าน

...เรื่องที่สี่ ประทับใจสถานที่ เนื่องจากเป็นใจกลางเมือง
เป็นสถานที่จับจ่าย เดินดูข้าวของ ทำกิจกรรมแบบคนเมืองแท้ ๆ
ไม่เคยคิดว่าจะจัดกิจกรรมการกุศลเช่นนี้ได้อย่างเหมาะเจาะ
เป็นที่เปิด มองเข้ามาได้หลายมิติ จากผู้คนที่ใช้ชีวิตกลางเมือง
หรือแม้แต่คนที่เกาะกระจกมองลงมาดูว่าทำอะไรกัน
...ทั้งยังมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นที่บริเวณนั้น
เป็นบริเวณที่รู้สึกเอาเองว่ามีเทวดามาร่วมอนุโมทนาหนาแน่น
(ใครที่ไม่เคยถอดรองเท้าเดินห้าง ก็คราวนี้แหละ)

...เรื่องที่ห้า ประทับใจความสามัคคี พร้อมเพรียงในการร่วมกิจกรรม
โดยที่ไม่ได้ซักซ้อมกันมาก่อน
ไม่ว่าจะเป็นการขยับที่นั่ง ที่ยืนให้ลงตัว ร่วมกันร้องเพลงชาติ
และภาวนาพระคาถาเงินล้าน ในจังหวะของพระที่นำสวด
ซึ่งอาจไม่ตรงกับจังหวะที่สวดในวัดหรือสถานที่ซึ่งแต่ละคนเคยสวดเป็นปกติ

...เรื่องที่หก ประทับใจคนรอบข้าง
นอกจากสหายธรรมที่คุ้นเคยกัน จะมาพบกันในงานแล้ว
ยังมีโอกาสได้เจอศิษย์หลวงพ่อวัดท่าซุง
ที่รู้จักพระอาจารย์ จากไปร่วมงานเป่ายันต์เกราะเพชรที่วัดเมื่อหลายปีมาแล้ว
น้องผู้ชายอีกท่านก็มาเดี่ยว เพราะได้ทราบข่าวผ่านทางอินเตอร์เน็ต
มองไปไกล ๆ นอกรั้วที่กั้นไว้ มีหนุ่มสาวคู่หนึ่ง ลักษณะเหมือนยังเรียนมัธยมอยู่
ทั้งสองมองเข้ามาระหว่างสวดอย่างสนใจ และหาทางจะเข้ามาร่วมกิจกรรม น่าชื่นใจ

...กลุ่มลูกศิษย์หลวงพ่อ เมตตาแบ่งปันแผ่นพลาสติกให้คลุมกันฝนอยู่ด้วยกัน
ห้าหกคนตรงนั้น ก็ไม่ได้ขยับจากที่นั่งเลย
น้ำบนผ้ามากแล้ว เราก็เอียงเทออกด้านหลัง ซึ่งคนลุกไปที่เต็นท์กันชั่วคราว
เมื่อเสร็จจากสวดแล้ว ต่างก็ยินดี ชื่นใจว่า นี่พี่น้องกันนะ

...เรื่องที่เจ็ด ประทับใจคนตัวเปียก
คนรวยเหล่านี้ กระจายกันไป เดินไปทั้งเปียก ไม่แยแส
ในห้องน้ำ ก็เห็นบ้าง ไปถอดกางเกง ถอดกระโปรงออกบิด
ส่วนเราเอง กระโปรงเปียกทั้งตัว เดินไป น้ำหยดไป เข้าไปเดินในห้าง
(ส่วนเสื้อลูกไม้แห้งดี ๕๕๕)

...เรื่องที่แปด ประทับใจเสียงสวด ดังสม่ำเสมอดีไม่มีตก
แม้จบสุดท้าย เราจะเบาเสียงตัวเองลง เพื่อให้พระนำสวด
บังเอิญเป็นจังหวะเงียบเดี๋ยวหนึ่ง เราจึงชูนิ้วขึ้นให้ทราบว่าเหลืออีก ๑ จบ
ไม่ทราบหนุ่มด้านหลัง นับเองอยู่แล้ว หรือเห็นนิ้วเรา จึงส่งเสียงขึ้น
เป็นจบสุดท้าย ที่ชื่นใจจริง ๆ

…เรื่องที่เก้า ประทับใจเทวดาที่รักษาตัว
ท่านเมตตาตั้งแต่เราไม่มีชุดขาว ท่านก็พาให้เราได้เสื้อลูกไม้ขาวตัวนั้นมา
ครั้นจะเปลี่ยนใส่กระโปรงขาวที่ไปกราบหลวงพ่อสมเด็จฯ วัดสระเกศ
ก็ไม่เหมาะทำงานวันนั้น และยุ่งยากเปลี่ยนด้วย

…เราทำงานไม่ค่อยทัน คิดว่าจะมาจากที่ทำงานอย่างไรให้ทัน
พลันก็ได้รับคำสั่งให้ไปอบรม วันที่อบรม ๑๖ กันยายน ๒๕๕๖ สถานที่ เซ็นทรัลเวิลด์
ต่อมาก็คิดว่า จะเดินทางอย่างไร ถ้าเอารถไป จะจอดที่ไหน
พลัน (อีกแล้ว… พลันแปลว่าเดี๋ยวนั้น ทันทีที่คิด) ผู้จัดอบรมส่งข่าววิธีเดินทาง
และบอกให้จอดที่จอดรถใต้ตึกได้ เราก็ได้จอดฟรีถึงหกชั่วโมง
เช้าใส่เสื้อลูกไม้ขาว จะเอาร่มไป ก็คิดว่า งานแบบนี้ ถ้าฝนตกกางร่มไม่มีประโยชน์หรอก
จึงตัดสินใจ ตากฝนไปเลยก็ได้ แต่เอ เสื้อคงมอมมาก (มันน่า..ไหม !! เสียดายเสื้อ)
พลันได้ยินคล้ายว่า โดนฝนเปียกแน่ แต่เสื้อไม่มอมหรอก… เอาละ เชื่อท่าน โมทนาด้วยแล

…เรื่องที่สิบ ประทับใจตัวเอง (จริงนะ)
เนื่องจากปัจจัยที่กล่าวมาทั้งหลาย ใจก็เลยชื่นมื่น
สมาธิจึงดีมาก ขาไม่เมื่อย ไม่ปวดไม่เจ็บ ไม่เป็นเหน็บ ไม่เป็นตะคริว
ส่งเสียงไปเถิด ไม่มีเจ็บคอ เสียงแหบหากพูดเบา แต่ถ้าจะสวดต่อ ก็มีเสียงเท่าเดิม
นึกว่าจับพระตาเนื้อ ๆ ที่มณฑปพระบรมสารีริกธาตุ และพระปัจเจกพุทธเจ้าตรงหน้า
เมื่อสมาธิดีมากขึ้น ก็จะเห็นเป็นพระวิสุทธิเทพที่เราอาราธนาขอบารมีท่านแผ่ออกไป
อยู่ตรงหน้าองค์ใหญ่ คลุมทั่วบริเวณ… เล่าตรง ๆ เลยว่า
ไม่คิดกระทั่งจะหันไปดูพระอาจารย์ตอนท่านสวดเลย

ขออนุโมทนาบุญทุกท่านเป็นอย่างสูง

เป็นบุญจริงหนอ... กราบ กราบ กราบ

ประทับใจหลวงพ่อ ที่มาให้กำลังใจพวกเราตั้งแต่บ่าย

ประทับใจหลวงพี่หลาย ๆ องค์ที่เป็นต้นเสียงสวดพระคาถา

ประทับใจพี่คมน์ ที่พยายามผลักดันกิจกรรมอย่างเต็มที่

ประทับใจคนที่มาช่วยงาน ที่นำผลของการปฏิบัติมาใช้อย่างเต็มที่
ไม่มองเรื่องขุ่นใจ แต่มองไปที่งานตรงหน้า พยายามทำหน้าที่ของตัวเอง
อย่างเต็มที่ เต็มความสามารถ

ประทับใจคนที่มาร่วมงาน ที่ไม่ท้อถอยกับอุปสรรคเล็ก ๆ น้อย ๆ

ประทับใจคนที่ร่วมงานผ่านออนไลน์ แม้ตัวจะมาไม่ได้ แต่มีใจมา

ดีใจที่สุด ที่ทุกคนช่วยกันรักษาสมบัติที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงของเราให้ไว้
ดีใจที่ลูก ๆ ของหลวงพ่อรักกัน มีน้ำใจต่อกัน เป็นอันหนึ่งกันเดียวกัน

กราบน้อมถวายกุศลแด่สมเด็จพระสังฆราชด้วยความเคารพเจ้าค่ะ :875328cc:

๑. ประทับใจ พระอาจารย์มางานก่อนพิธีหลาย ชม. ครับ
๒. ประทับใจ ในความเมตตาของพระอาจารย์
๓. ประทับใจ ทีมงานแจกธงยันต์เกราะแก้วสารพัดนึก พร้อมจีวร ๑๗ ปี ของพระอาจารย์
๔. ประทับใจ พระอาจารย์แจกลูกแก้วจักรพรรดิ ไว้สวดคู่คาถาเงินล้าน
๕. ประทับใจ ทุก ๆ คน ที่ร่วมแรงกาย แรงใจ ในงานครั้งนี้ครับ

สำหรับพระปัจเจกพุทธเจ้าปิดทองคำแท้ ขนาด ๗ นิ้ว (องค์ซ้ายด้านบน)
"พวกเรา" ทุกคน (ทั้งที่ไปสวดและไม่ได้ไปสวด จะร่วมใจกัน "ถวายพระอาจารย์เล็ก" ด้วยกันนะครับ

ก่อนเริ่มงานผมได้แจ้งให้ทุกคนในเฟซบุ๊กทราบแล้วว่า จะถวายพระปัจเจกพุทธเจ้าองค์นี้เพื่อเป็น
"พระพุทธรูปประจำงานสวดพระคาถาเงินล้าน ๑๐๐ จบ ที่ลูกศิษย์รวมใจกันถวาย" นะครับ
โดยผมจะนำไปประดับเพชรให้สวยที่สุดในโลกครับ ซึ่งพี่ปิราณี (ลูกสาวป้าเนียร) รับปากจะทำให้สวยที่สุดครับ
พอพี่เขารู้ว่า พวกเราจะถวายพระอาจารย์เล็ก พี่เขาขอร่วมบุญด้วย ๕,๐๐๐ บาท โดยคิดค่าประดับเพชรเพียง ๕,๐๐๐ บาท)

อีกเรื่องหนึ่งที่ผมอยากจะบอกทุก ๆ คนนะครับว่า "ตะกรุดแม่พระธรณีทองคำ" ที่ผมจองไว้นั้น
ผมขออนุญาตถวายไว้รวมกับ "พระพุทธพลังจิตทองคำ" (ผมจะนำตะกรุดติดที่ฐานพระหรือใต้ฐานพระ)
จากนั้น ผมจะเตรียมถวายในหลวงนะครับ ถือว่า "พวกเราทุก ๆ คน" เป็นเจ้าภาพร่วมกันครับ
ถ้าลำดับเหตุการณ์ให้ดี ๆ จะเห็นว่ามี ๗ สิ่งที่ร้อยรวมดวงใจพวกเราไว้ด้วยกันนะครับ

๑. "พระยอดซุ้มงานสืบชะตาพระอาจารย์เล็ก (ปิดทองประดับเพชร)" เราเคยถวายร่วมกันแล้ว

๒. "พระพุทธพลังจิตทองคำ" เราสร้างด้วยกันและฉลองที่วัดท่าขนุนแล้ว (ปัจจัยส่วนหนึ่งร่วมสร้างพระพุทธรูปทองคำที่พระอาจารย์จะสร้าง)

๓. ช่างที่สร้างพระพุทธพลังจิตทองคำก็เป็นคนเดียวกับที่ทำฝักพระขรรค์ฯ (เล่มใหญ่ที่มี ๘๔ เล่มของพระอาจารย์)

๔. "ตะกรุดแม่พระธรณีทองคำ" สร้างที่วัดท่าขนุน และส่วนหนึ่งจะอยู่คู่กับพระพุทธพลังจิตทองคำที่จะถวายในหลวง

๕. "พระปัจเจกพุทธเจ้า (ปิดทองประดับเพชร)" จากงานสวดพระคาถาเงินล้าน ๑๐๐ จบ เราจะได้ถวายร่วมกัน

๖. ในวันสวดพระคาถาเงินล้าน ๑๐๐ จบ เราได้ร่วมกันถวายทองคำหนึ่งสลึงเพื่อร่วมสร้างพระพุทธรูปทองคำกับพระอาจารย์ครับ

๗. คนที่มาร่วมงานแบ่งเป็น ๓ ส่วน ส่วนแรก คือ ลูกศิษย์ขาประจำของพระอาจารย์เล็ก
ส่วนที่สอง คือ คนในเว็บพลังจิตที่เคยอ่านธรรมะของพระอาจารย์แต่ไม่เคยเจอตัว และ
ส่วนที่สาม คือ คนรุ่นใหม่ที่อ่านธรรมะของพระอาจารย์เล็กจากเฟซบุ๊ก
คนส่วนใหญ่มาด้วยศรัทธาในพระอาจารย์เล็ก และงานนี้เราช่วยกันทำทุกอย่าง
มี Staff มาจากหลายคณะ แต่เรารวมกันเป็นหนึ่งเดียวครับ
จะเห็นได้ว่า ทุกอย่างมีความสัมพันธ์กันหมดโดยเฉพาะความเป็น
ศิษย์และอาจารย์ที่ผูกพันกันมานานหลายปีครับ

เร็ว ๆ นี้ เราอาจจะได้เห็นการทำงานเชิงรุกครั้งสำคัญในโลกไซเบอร์
เพื่อสร้างเครือข่ายในการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาครับ "จิ๊กซอว์" หลาย ๆ ตัวกำลังถูกต่อเข้าด้วยกันครับ

หากผมไม่ตายก่อน คงมีโอกาสมาเล่าให้ฟังนะครับ

๖๑. เพียงขอให้ ใจเรารวมเป็นหนึ่ง
โมทนาทุกท่านครับ

๖๒. EEd Kamol Sepia
อยากให้จัดเรื่อย ๆ ครับ หากตรงกับวันหยุดคงจะมีคนร่วมเยอะกว่านี้ครับ เสียดายมีเวลาน้อย ลางานได้วันเดียว

๖๓. Salawaree Namkaew
ปีติและปลื้มใจมากค่ะ ที่ได้ร่วมสวดภาวนากับหลวงพ่อและลูกหลานหลวงพ่อทุกท่าน
ถึงฝนจะตกแต่กำลังใจทุกคนไม่มีถอย ขออนุโมทนากับทุกท่านค่ะ

๖๔. ชาตเวท โกนตะสิงห์
ดีแล้ว

๖๕. Arnon Yookhong
ผมเสียดายมากไม่ได้ไปร่วมงาน ก็เลยสวดที่บ้านกับภรรยาครับ มีความปีติสุขยิ่งเช่นกัน
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ

๖๖. เสาวลักษณ์ อ้อ ชวเดชารัตน์กุล
อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ คราวหน้ามีงานบุญก็จะขอร่วมทำด้วยนะคะ ได้เจอญาติธรรมเยอะเลย..อิ่มใจ

๖๗. ทัศนีย์ ดวงรัตน์ ธีระชาติ
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ น่าชื่นใจแทนคณะกรรมการที่จัดให้มีงานนี้ขึ้นค่ะ

๖๘. จิตติ นิธิโภคินกุล
อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ ได้ร่วมสวดที่บ้านแล้วค่ะ

๖๙. Jackie Ketsuda
ราบรื่นดีค่ะ ฝนตกไม่ใช่อุปสรรค อนุโมทนาค่ะ

๗๐. Kate Kadsunchai
ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจในการอุทิศตนทำงานบุญนะคะ..สาธุ ^^

๗๑. Pinky Girlss
ยืนตากฝนเย็นดี ^^

๗๒. SoRn BusCom
ความตั้งใจของทีมเกิน ๑๐๐ อยู่แล้วครับ วัดกันตรงที่เจตนาดีกว่า ขอชื่นชมทีมงานและสาธุชนทุกท่าน

๗๓. Wan Than
สาธุ อนุโมทนากับพี่คมน์และทีมงานทุกท่านค่ะ

๗๔. การ์ตูน โอม
สมบูรณ์ที่สุดแล้วค่ะพี่ พระจันทร์ทรงกลดด้วย อนุโมทนาทุกรูปทุกนาม ทุกดวงจิตดวงวิญญาณค่ะ

๗๕. DiNi Tibhayana Srisatidham
สวัสดีค่ะ ขออนุโมทนาด้วยค่ะ ไปร่วมงานมาเพราะการประชาสัมพันธ์ที่ดีและการดูแลงานอย่างดีของทีมงานทุกคน
สาธุ ๆ ๆ ขอบคุณค่ะ

๗๖. Jeab Jirapatch
สาธุ...อนุโมทนาในบุญ ขอความคล่องตัวในทางโลก แจ่มใสในทางธรรม จงบังเกิดกับท่านและญาติธรรมเพื่อนกัลยาณมิตรทุก ๆ ท่านค่ะ

ความประทับใจของผมคือ สามารถทำตามความตั้งใจที่จะต้องสวดให้ได้ ๑๐๐ จบได้สำเร็จ แต่สำเร็จอย่างทุลักทุเล เริ่มตั้งแต่เป็นหวัดตั้งแต่วันอาทิตย์ พอวันงานเจอฝนตกอีก ใจเริ่มฝ่อ จะกลับดีไหมหนอ ? แต่ได้กำลังใจจากพระอาจารย์เลยนั่งตากฝนอยู่ต่อ พอจะเริ่มสวดศรีภรรยาที่บ้านดันโทรตามอีก บอกว่าหมาที่บ้านตาย รีบกลับด่วน (น้ำเสียงประมาณว่า ถ้าไม่รีบกลับมีเรื่องแน่..!) สุดท้ายนึกถึงองค์พระบรมสารีริกธาตุเบื้องหน้า นึกถึงคุณสมเด็จพระสังฆราชท่าน และพระอาจารย์ กลั้นใจอยู่ต่อ กะว่าเตรียมใส่หมวกกันน็อกเข้าบ้าน นั่งสวดเสียงแหบเสียงแห้งกลืนเสลดตัวเองจนครบ ปีติมาก ๆ เหมือนนั่งแป๊บเดียวเอง รีบกลับบ้าน ถึงบ้านศรีภรรยานั่งเล่น net เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บอกพ่อเอาหมาไปฝังแล้ว สงสัยบารมีธงชัยเกราะเพชรที่ได้รับแจกคงคุ้มครอง สาธุ..อนุโมทนากับทุกท่านครับ

ความเห็นจากเฟซบุ๊ก ชุดที่ ๙

๗๖. เสาวลักษณ์ อ้อ ชวเดชารัตน์กุล
อิ่มใจอิ่มบุญ...ได้เจอญาติธรรมมากมาย..ได้รับน้ำมนต์จากเทวดาด้วยเจ้าค่ะ....

๗๗. Aloha Newyear
สิ่งที่ดีคือสิ่งที่เกิดขึ้นและผ่านไปแล้วครับ ขออนุโมทนาสาธุอย่างสูงครับ [^_^]

๗๘. อนุช ดอกพุดซ้อน
อนุโมทนาสาธุกับทุก ๆ ท่านค่ะ ถึงตัวจะไม่ได้ไป แต่สวดออนไลน์พร้อมการถ่ายทอดเสียง ปลื้มปีติ สบายใจค่ะ

๗๙. Polpat Saiawongse
บุญครั้งนี้ไม่น้อย เบื้องบนท่านรับรู้และช่วยอยู่ สำเร็จสมบูรณ์บริบูรณ์ด้วยดี

๘๐. อดิเรก แจ้งสว่าง
ผมลางาน เดินทางจากชลบุรี (แหลมฉบัง) ตั้งแต่เวลา ๑๕.๐๐ น. ในใจก็คิดว่าไปไม่ทันตอนเริ่มงานแน่ ๆ ก็เลยพยายาม สวดคาถาเงินล้านไปบนรถ
และในที่สุดก็ถึงที่งานเวลา ๑๗.๓๐ น. พร้อม ๆ กับฝนตก และก็ได้ร่วมสวดตั้งแต่ต้นจนจบ เห็นทุกท่านยอมนั่งบนพื้นเปียก ๆ กำลังใจดีมาก ๆ
และได้พบกับญาติธรรมที่รู้จักโดยมิได้นัดหมาย

ถือเป็นงานรวมญาติลูกหลานหลวงพ่อจริง ๆ และตัวเองก็สุขใจ ปีติที่ได้ร่วมสร้างกุศลกับพี่น้องลูกหลานหลวงพ่อร่วมกัน สาธุครับ

๘๑. Sao Boonyarangsan
ดีใจที่ได้เจอลูกหลานหลวงพ่อ และมีพระจันทร์ทรงกลดขณะสวดพอที่จะจับภาพได้แต่ไม่ชัด ทั้ง ๆ ที่ฝนตก พออุทิศบุญกุศลเสร็จฟ้าก็ปิด อนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านค่ะ

๘๒. Pasit Seangvilai
ไม่มีโอกาสไปร่วมงาน แต่ยังพอมีบุญที่ทันได้ร่วมโอนเงินทำบุญกับคุณคมน์ครับ ขออนุโมทนาสาธุกับผู้จัดงานบุญใหญ่นี้
รวมทั้งผู้ที่ไปร่วมงานทุกท่านด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

๘๓. Mai Paprom
สวดที่บ้านค่ะ...ได้เกินร้อยเลย..เพราะนับลูกประคำได้ ๒ รอบ..

ความประทับใจในการร่วมสวดมนต์ทำสมาธิ สวดคาถาเงินล้าน ๑๐๐ จบ ถวายสมเด็จพระสังฆราช

ผมได้ทราบข่าวการจัดงานตั้งแต่ปลายเดือนสิงหาคม ว่าจะจัดในเย็นวันจันทร์ซึ่งเป็นวันทำงาน ปกติผมจะต้องเลิกงาน ๑๘.๐๐ น. จึงทำให้ไม่มีโอกาสที่จะมาร่วมสวดมนต์ในครั้งนี้ได้เลย จึงตัดใจและฝากเงินทำบุญถวายหลวงพ่อผ่านทางพี่บิ๊ก (BigBig Blue) ในวันที่มาถวายสังฆทานต้นเดือนที่ผ่านมา (วันจันทร์เป็นวันเปิดงาน ไม่สะดวกที่จะลางาน เนื่องจากต้องอยู่สะสางงานให้เรียบร้อยครับ)

แต่ก็มีเหตุอัศจรรย์ใจที่ให้ผมสามารถเปลี่ยนวันหยุดได้ ผมจึงมีโอกาสได้มาในที่สุด เช้าวันจันทร์ ตื่นมาตอนสายก็เริ่มเปิดคอมพิวเตอร์ รีบทำงานส่งเจ้านาย และสะสางงานผ่านทางอินเตอร์เน็ต (ผมหยุดแต่บริษัททำงานตามปกติ) พบว่า อีเมลล์ (E-Mail) เข้ามาถึง ๔๐ กว่าฉบับ แต่ละเรื่องต้องใช้เวลาพอสมควร และด้วยนิสัยเอื่อยเฉื่อยของผมเอง จึงทำให้เถลไถลไปพอสมควร รู้ตัวเมื่อกระเพาะทำหน้าที่ยามเที่ยง เลยต้องชงมาม่ากินรองท้องไป ๑ ห่อ (เช้าไม่ได้กินครับ) แล้วลุยสะสางงานให้เจ้านายต่อ รวมความว่าสะสางงานเสร็จเวลา ๑๔.๐๐ น.

จากนั้นจึงรีบอาบน้ำ แต่งตัว และรีบขับรถไปจอดที่เซ็นทรัลพระรามสอง (ผมอยู่มหาชัยครับ) แวะเอาคอมฯ ไปส่งร้านซ่อม ปรากฏว่า เดินหาร้าน J.I.B. Computer ไม่เจอ ลองเดินข้ามฝั่งไปบิ๊กซีพระรามสอง สอบถามทางเจ้าหน้าที่ของห้างก็ไม่ทราบ จึงลองเปิดอินเตอร์เน็ตผ่านมือถือ พบว่าร้านอยู่ฝั่งเซ็นทรัล ชั้น ๓ ที่เดินผ่านร้านมาเมื่อสักครู่ (เดินคนละฝั่ง ไม่ทันได้มอง) พบร้านแล้วรีบนำไปส่งซ่อม ช่างซ่อมแกะดูคอมฯ ปรากฏว่าไม่ได้พัง แต่สายไฟ Mainboard หลุดไป ๑ เส้น ไฟเลยไม่พอ จึงต้องเดินย้อนไปที่จอดรถ เพื่อเอาคอมฯ ไปเก็บในรถ แล้วรีบเดินไปขึ้นรถเมลล์ด้านหน้าห้าง

ระหว่างที่เดินอยู่บนบันไดเลื่อนในห้าง ไฟฟ้าเกิดดับมืดทั้งห้าง เกิดความคิดแวบขึ้นมาว่า ท่านพี่ (มาร) มาทดสอบกำลังใจอีกแล้วหรืออย่างไร ? เลยพาลเกิดความกลัวขึ้นนิดหน่อย จึงเลือกเดินทางไปเซ็นทรัล เวิลด์ด้วยรถเมล์ (ความตั้งใจแรกจะเดินทางด้วยรถตู้หรือไม่ก็รถแท็กซี่แล้วไปต่อ BTS)

พอหาที่นั่งได้ ก็หยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาฟังเพลงให้เพลิดเพลิน ปรากฏว่าอาจารย์โอ (โอรส) ส่งข้อความมาในไลน์ สอบถามว่าได้ยินเสียงถ่ายทอดชัดเจนหรือเปล่า ? ผมจึงนึกขึ้นมาได้ว่ามีถ่ายทอดเสียงสด รีบเปลี่ยนไปฟังเสียงเทศน์ ในใจขณะนั้นเริ่มจิตตก เสียใจว่าทำไมเราถึงเรื่อยเปื่อย ไม่รีบไปให้ถึงที่ไว ๆ (เวลาขณะนี้ประมาณ ๑๕.๐๐ น.) ท่องคาถาเงินล้านในใจไปด้วย ฟังถ่ายทอดสดไปด้วย พอพิธีกรพูดภาษาอังกฤษแนะนำวัดและตำบล, อำเภอ,จังหวัดแบบทับศัพท์ หลวงพ่อท่านจึงเมตตาสอนพิธีกรให้ จังหวะนี้ผม “ฮากระจาย” บนรถเมลล์ครับ (กราบขอขมาและขออภัยครับ) รวมความว่า มาถึงเซ็นทรัล เวิลด์เวลา ๑๗.๓๐ น.

พอมาถึงเต็นท์ได้ไม่ถึง ๑ นาที ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก และหายอย่างปลิดทิ้ง (ในระหว่างฝนตกอยู่นั่นเอง ผมได้รับขนมปังโดยไม่ต้องเอ่ยปากขอจากทีมงาน ๑ ก้อน เพื่อรับประทานรองท้อง ผมรู้สึกว่า เป็นขนมปังที่อร่อยมาก ๆ ขอบคุณครับ) ผมจึงได้มีโอกาสผาติกรรมผ้าไตร ดอกไม้ธูปเทียนและนำไปน้อมถวายหลวงพ่อพร้อมทำบุญกับท่าน จังหวะนั้น ผมรู้สึกตื้นตันมากครับที่ได้ทำบุญ (ถึงขนาดถวายดอกไม้และธูปเทียนไปด้วย) หลังจากนั้นได้ทักทายกัลยาณมิตรตามสมควร และหาที่นั่งอันควรเพื่อสวดมนต์

พอเริ่มสวดมนต์ ผมก็นิมนต์พระปัจเจกทองคำ วัดเขาวง, ลูกแก้วที่ได้รับมอบมาจากหลวงพ่อ, พระปิดตาจัมโบ้รุ่น ๒ มาไว้ในมือเพื่อสวดมนต์ด้วย ช่วงแรก ๆ ประมาณ ๑ - ๕ จบแรก สมาธิไม่ค่อยอยู่กับตัวเท่าใด เพราะจุดที่ผมนั่งเป็นที่นั่งริมทางเดิน ผู้คนสัญจรผ่านไปผ่านมา ผมจึงตั้งใจหลับตาและสวดมนต์ไปจนจบ ๑๐๐ จบ

ในระหว่างที่หลับตาสวดอยู่นั้น ผมมีความรู้สึกว่า เหมือนจะมีคนมาสะกิดที่เอวผมประมาณ ๒ - ๓ ครั้ง คิดในใจว่า รอบนี้ท่านพี่แหย่เรา เราก็จะไม่สนใจ จะเสียงแหบแห้งอย่างไร หรือเราจะเป็นอย่างไรก็ไม่สนใจ จะขอสวดมนต์ให้จบเท่านั้นพอ สักพัก ความรู้สึกเหมือนมีคนมาสะกิดก็หายไป (ไม่มั่นใจว่าเป็นอุปาทานหรือเปล่า ?)

อีกสักพัก เวลาที่สวด ๆ ไปเพลิน ๆ ไม่ได้คิดอะไร ผมมีความรู้สึกเหมือนวิญญาณจะหลุดจากร่าง ความรู้สึกมันเหมือนแผ่นดินไหวบ้าง, เหมือนวูบตกจากที่สูงบ้าง, พอได้สติก็หาย (ยังไม่ได้มโนฯ ครับ จึงไม่ทราบว่าใช่การหลุดไปแบบมโนฯ หรือเปล่า ?) ตั้งใจกำหนดจิตอยู่ที่ปาก ให้จิตจับคำสวดมนต์ทุกคำที่ปาก

ช่วงการสวดได้ครึ่งทาง ผมมีความรู้สึกเห็นเหมือนพระปัจเจกพุทธเจ้าทองคำ ท่านมาปรากฏอยู่ไกล ๆ เป็นรูปองค์ท่านนั่งสมาธิเหมือนกับรูปองค์ท่านที่ผมบูชาอยู่ในมือ เห็นประมาณ ๒ นาที จิตก็เริ่มส่ายไม่เป็นสมาธิ ภาพจึงหายไป

สุดท้าย ผมก็สวดจบ ๑๐๐ จบไม่ขาดไม่เกิน เมื่อจบแล้ว ลืมตาขึ้นมาเห็นปะรำพิธีและบุษบกประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ ผมรู้สึกอิ่มใจและอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก เพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ชี้ชวนให้ดูพระจันทร์ทรงกลด ยิ่งทำให้ผมอัศจรรย์ใจในคุณพระรัตนตรัยยิ่งนัก

ท้ายสุดนี้ ผมขออนุโมทนาในกุศลเจตนาของทุกท่าน ที่ร่วมกันทำความดีอันยิ่งใหญ่ถวายแด่องค์สมเด็จพระสังฆราช และขอกราบขอบพระคุณองค์หลวงพ่อ ที่มาเป็นหลักชัยให้กับพวกเรา ขอบคุณทีมงานที่ได้จัดงานครั้งนี้ ขอบคุณกัลยาณมิตรที่มาร่วมงานและหยิบยื่นไมตรีจิตต่อกัน ทำให้บรรยากาศในงานอบอวลด้วยมิตรภาพ และขอขอบคุณเว็บวัดท่าขนุน ที่มอบพื้นที่ให้ผมได้เขียนบรรยายความรู้สึกดี ๆ ในครั้งนี้ ขอกราบขอบพระคุณครับ

ผมขอตั้งใจไว้ว่า ผมจะปฏิบัติตนให้สามารถพึ่งตนเองให้ได้มากที่สุด จะพยายามเป็นภาระต่อครูบาอาจารย์ให้น้อยที่สุด จะมุ่งตรงสู่แดนพระนิพพาน จะปฏิบัติตัวภายใต้กรอบของศีล ๕ ให้ได้อย่างสม่ำเสมอครับ

ป.ล. ช่วงเดินทางกลับ มีบททดสอบกำลังใจ โดยผมลงรถเมล์ที่เซ็นทรัลพระรามสอง ในระหว่างนั้นสายตาเหลือบไปเห็นสถานบันเทิง “โรงเบียร์ฮอลล์แลนด์” เกิดอาการระลึกถึงความหลัง นึกถึงเพื่อนเก่า ๆ ทั้งที่ยังอยู่และได้ตายจากไปแล้ว ฟุ้งอยู่นานจิตจึงขมวดความคิดกลับมาได้ว่า “ตั้งแต่เราเคารพนับถือหลวงพ่อมาได้ ๓ ปี เราพัฒนาขึ้นกว่าแต่เก่าเยอะเลย อย่างน้อยเราก็เลิกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ได้เด็ดขาดแล้ว เป็นบุญของเราโดยแท้ ที่ได้พบและปฏิบัติตามหลวงพ่อ สาธุ"
:875328cc::875328cc::875328cc:

๑. เสาวลักษณ์ อ้อ ชวเดชารัตน์กุล
คิดว่าได้เคยทำบุญกุศลร่วมกันมานะเจ้าคะ ดิฉันถึงได้มีโอกาสได้มาร่วมทำบุญกับพระอาจารย์และคนอื่น ๆ..
ทั้ง ๆ ที่ต้องยอมรับเลยว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน..อนุโมทนากับกุศลครั้งนี้ด้วยค่ะ...สาธุ

๒. Ball Za
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ กราบพ่อแม่ครูอาจารย์

๓. Siluate Boom
จะปฏิบัติตามคำสอนหลวงพ่อ ตามพระอาจารย์ครับ กราบพระอาจารย์ครับ สาธุ ๆ ๆ

๔. B'bunniie NannAn
มีโอกาสได้พบพระอาจารย์และได้ร่วมบุญกับท่าน นับว่าเป็นบุญอย่างยิ่งค่ะ ขอกราบนมัสการพระอาจารย์เล็กนะคะ

๕. Kyōka Suigetsu
จะพยาพยามปฏิบัติตามคำสอนหลวงพ่อ กราบสาธุขอรับ

๖. Saowanee Pipatrangsan
น้อมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่เมตตามาสงเคราะห์พวกเราเจ้าค่ะ และรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ได้มีโอกาสเกิดมาเป็น "คน"
บนแผ่นดินไทย ได้มีโอกาสมาเจอครูบาอาจารย์ที่ดี ๆ และได้รับความเมตตาจากหลวงพ่อในเรื่องคำสอนและปฏิปทา
ที่หลวงพ่อท่านทำให้ดูทำให้เห็น ให้พวกเราจำไปปฏิบัติตามค่ะ

๗. ปราบไพรี พินาศ
ร่วมโมทนาทุกอย่างครับ มีโอกาสเมื่อไรจะไปกราบพระอาจารย์
ร่ามทำบุญและปฏิบัติธรรมที่วัดท่าขนุนครับ

๘. Somjate Sangsasithon
ร่วมอนุโมทนาบุญนี้ด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ สืบสานคำสอนหลวงพ่อต่อไปตราบนานแสนนาน ขอกราบนมัสการพระอาจารย์เล็กครับ

๙. อั๋น อั๋น
ขอน้อมกราบนมัสการพระอาจารย์เล็กค่ะ ช่วงที่ให้ต่อแถวทำบุญหลังจากสวดพระคาถาเงินล้านจบ
ดิฉันได้ใส่แหวนทองคำวงน้อยนิดลงไปในขันเงินด้วย ตั้งใจจะร่วมทำบุญสร้างพระทองคำ
หรือตามที่พระอาจารย์เล็กเห็นสมควร ขอให้แหวนไปถึงมือพระอาจารย์ด้วยเถิด สาธุ

ตอบโดยชยาคมน์ @อั๋น อั๋น ของทุกอย่างใน "ขันเงิน" ผมรับรองด้วยชีวิตว่าถึงมือหลวงพ่อเล็กทั้งหมด ไม่มีตกหล่นแม้เพียงเศษเสี้ยวของสลึงครับ มั่นใจได้ครับ

อั๋น อั๋น
ขอบคุณค่ะคุณคมน์ มั่นใจเช่นกันค่ะ ^^

๑๐. Pornchai Pa
ตื้นตันใจจนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ครับ ขอกราบแทบเท้าพระอาจารย์เล็ก ที่ท่านเมตตามาเจริญศรัทธาครั้งนี้ครับ

๑๑. Salawaree Namkaew
น้อมกราบนมัสการพระอาจารย์เจ้าค่ะ รู้สึกดีใจและโชคดีมาก ที่พระคุณท่านเมตตาสงเคราะห์บุญในครั้งนี้
มีความศรัทธาเลื่อมใสพระอาจารย์มากค่ะ

๑๒. ไก่ฟ้า มหาลาภ (ช่างภาพวัดเขาแร่ฯ)
_/l\_ น้อมกราบนมัสการพระอาจารย์เล็กด้วยเศียรเกล้า น้อมกราบขอบพระคุณในความเมตตาสงเคราะห์ลูกหลาน
และน้อมกราบโมทนาบุญด้วยทุกประการ ขอรับ

๑๓. EEd Kamol Sepia
กราบนมัสการหลวงพ่อครับ อยากไปปฏิบัติกับหลวงพ่ออีกครับ ตั้งแต่ท่านย้ายกลับบ้านไม่มีโอกาสเลยครับ
ทั้ง ๆ ที่ตั้งใจว่าอย่างน้อยที่สุดจะไปถวายสังฆทานเดือนละครั้ง ปลื้มใจครับ ที่ครั้งนี้โอกาสไม่หลุดลอยไปไหน
สัจจะบารมีผมยังพร่องอยู่เยอะมาก ผมจะพยายามทำให้สำเร็จให้ได้ กราบขอขมาหลวงพ่อด้วยครับ

๑๔. Thanachot Kokra
เป็นครั้งแรกที่ได้เจอพระอาจารย์ครับ

๑๕. Chawarnphop Pornongpp
งานนี้ตั้งใจมาเต็มที่ เพราะพระอาจารย์ท่านเมตตามาสงเคราะห์พวกเราถึงกรุงเทพฯ ผมเห็นผู้ที่มาร่วมงานแต่ละคนมีแต่รอยยิ้ม
อิ่มบุญกันถ้วนหน้า กลับบ้านกันอย่างมีความสุขครับ

๑๖. คุณลักษ์ ลักษมณ
กราบพระอาจารย์เล็กค่ะ ที่ท่านเมตตามาเป็นผู้นำบุญให้กับลูกศิษย์และญาติธรรมทุกท่าน กราบ กราบ กราบ

๑๗. Jirsin Thumaruksa
กราบนมัสการพระอาจารย์เล็กค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

๑๘. Komkrich Nammongkhun
อนุโมทนาสาธุครับ ขอบคุณสำหรับสิ่งดี ๆ นี้ เป็นของขวัญที่งดงาม สำหรับผู้สวดและส่วนรวม อนุโมทนากับทุก ๆ ท่านครับ

๑๙. Kraiwin Suksanguan
หลวงพ่อนำพวกเราตามนาน ๆ จะได้สวด ๑๐๐ จบ เป็นบุญใหญ่จริง ๆ สาธุกับทุกท่านครับ

๒๐. กำลังใจในสายลม เธอคือความสุขของฉันใช่ไหม
น้อมกราบนมัสการพระอาจารย์เล็ก ที่เมตตามาเป็นเนื้อนาบุญ เป็นขวัญกำลังใจให้ลูกหลาน น้อมนำคำสอนของหลวงพ่อ หลวงพี่เล็กมาปฏิบัติ
ธรรมใดที่พระอาจารย์เล็กได้บรรลุแล้ว เห็นแล้ว สำเร็จแล้ว ลูกขอถึงธรรมนั้นโดยฉับพลันด้วยเถิดเจ้าค่ะ สาธุ

๒๑. Nik Patcharaporn
กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ

๒๒. Sarawuth Thongraea
ปลื้มใจมากเลยครับ ได้ไหว้พระบรมสารีริกธาตุ ฟังหลวงพ่อเล็กสอนธรรมะด้วย ได้ทำบุญกับหลวงพ่อเล็ก ได้สวดมนต์ ได้สวดคาถาเงินล้าน ได้เจอเพื่อน ๆ พี่ ๆ ด้วยอิ่มใจครับ

๒๓. Surasak Boonkla
ผมขอยึดหลวงพี่เป็นที่พึ่งทางใจอีกท่านหนึ่ง นอกจากหลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤๅษี และหลวงพ่อจรัญ
ขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์ครับ

รู้สึกดีใจที่ได้ร่วมสวดคาถาเงินล้านถวายกุศลแด่สมเด็จพระสังฆราช กับทุก ๆ คนโดยมีพระอาจารย์เล็กเป็นประธาน และชื่นชมในกำลังใจของทุกท่าน ที่ตั้งมั่นไม่ถดถอยในการทำความดีครั้งนี้ครับ

๒๔. Sarawuth Thongraea
ผมดีใจที่ได้ฟังพระอาจารย์เล็กสอนธรรม ได้ทำบุญกับท่าน ได้สวดพระคาถาเงินล้านกับท่านครับ

๒๕. Adirek Trat
ผมขอขอบพระคุณหลวงพี่เล็ก ที่สืบทอดแนวทางของหลวงพ่อ และนำธรรมะดี ๆ มาสั่งสอนพวกเรา
ขอโมทนาบุญในทุก ๆ อย่างที่หลวงพี่เล็กทำครับ

๒๖. Natchda Tangittisak
ถึงจะอยู่ไกลแต่ใจเคารพและศรัทธาพระอาจารย์เล็กค่ะ แม้เพียงได้ยินได้ชมภาพผ่านทางหน้าจอ ก็ถือว่าเป็นบุญแล้วค่ะ สาธุ ๆ ๆ ค่ะ

๒๗. Theerada Eksomtramate
ขอบคุณหลวงพ่อที่มานำสวดมนต์ในครั้งนี้ รู้สึกปลื้มปีติ และมีกำลังใจในการสวดมนต์ทำความดีเพิ่มขึ้นมากค่ะ ^^

๒๘. หมาป่า เดียวดาย
ธรรมะของพระพุทธเจ้า อันครูบาอาจารย์เอาชีวิตเข้าแลกมาและเมตตาสั่งสอนศิษย์รุ่นหลังสืบมา
พวกเราจักนำมาปฏิบัติตามให้สมกับที่ท่านเมตตาทุ่มเทสั่งสอน เพื่อตอบแทนคุณพระรัตนตรัยครับ

๒๙. Pubest Tanapipat
เคารพและศรัทธาพระอาจารย์มากครับ กราบพระอาจารย์ครับ

๓๐. David Chet
เป็นครั้งแรกที่ได้พบพระอาจารย์เหมือนกันครับ ปีติมาก ๆ หลังจากเคยฝันเห็นท่าน ๓ ครั้ง
ครั้งแรกฝันว่า (ตอนนั้นปวดข้อเท้าครับ ปวดมาก ๆ ถึงมากที่สุด) หลวงพ่อพระราชพรหมยานท่านมาบอกว่า ให้ไปขอยาที่พระอาจารย์เล็ก
ซึ่งท่านก็เมตตามอบยามาให้หนึ่งตลับเล็ก ๆ ผมกำลังจะถามท่านอะไรซักอย่าง นาฬิกาปลุกก็ดังเสียก่อน
ครั้งที่ ๒ ก่อนมาสวดคาถาเงินล้านไม่กี่วันเอง ฝันว่าตัวผมเองถือเงินในมือ ๑๕ บาทจะนำไปถวายท่าน
แต่ว่าคนที่มาหาท่านเยอะเหลือเกิน จนผมโดนชนล้มลงไป แต่ที่สุดผมก็ลุกขึ้นมาใหม่ จนได้ถวายกับท่านในที่สุด
แล้วท่านก็เหมือนข้ามเขตแดนที่มนุษย์ไม่สามารถเข้าถึงได้ ดีใจที่ได้ไปร่วมงานนี้ครับ

๓๑. Warongkorn Panja
ธรรมใดที่ท่านบรรลุแล้ว ขอให้ผมบรรลุธรรมนั้นด้วยเทอญ_/\__/\_/\_

๓๒. May Phakdeedindan
ดีใจที่ได้ไปค่ะ ตั้งใจมาก ๆ ว่า อย่างไรก็จะต้องไปให้ได้ ก่อนวันงานไม่สบายมาเกือบอาทิตย์ ก็กังวลอยู่ว่าจะเดี้ยง แต่พอเริ่มสวดไปได้สัก ๑๐ กว่าจบ
เกิดพลังมากมาย (สงสัยพระท่านสงเคราะห์) สวดเสียงแจ๋วไม่มีตก ไม่ได้หยุดดื่มน้ำเลย ^ ^ ส่วนเรื่องอื่น ท่านอื่น ๆ ก็พูดไปแล้ว..
ขอพูดถึงทีมงานแล้วกัน..ขอกล่าวชมจากใจจริง ๆ ว่า เจ้าหน้าที่ทุกคนทำงานแข็งขันดีจัง กุลีกุจอเข้ามาช่วยเหลือแนะนำเป็นอย่างดี
และเป็นระบบระเบียบดีมาก ต้องขอบคุณและโมทนากับทีมงานทุกท่านด้วยค่ะ

๘๔. Gk Guk
รู้สึกดี มีความสุขที่ได้ไปร่วมงานบุญนี้ และได้ทำบุญกับพระอาจารย์เล็กครับ เป็นครั้งแรกของผมเลยที่ได้พบพระอาจารย์ ของแจกผู้ที่มาร่วมงานก็ดี ๆ ทั้งนั้นเลย
ขออนุโมทนา ขอขอบคุณผู้จัดและผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหมด ที่ทำให้เกิดงานนี้ขึ้นมาครับ

๘๕. พระธาตุแก้ว มณีโชติ
สาธุ ขอร่วมโมทนา มหาบุญทุกอย่างถวายเป็นพุทธบูชาฯ

๘๕. Ann Preeyasiri
ภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของงานนี้ค่ะ เราตั้งใจเดินทางมาจากเชียงใหม่ ชวนพี่ชาย น้องสาว และ มีเพื่อนชาวต่างชาติ มาร่วมสวด
ตั้งแต่ต้นจนจบ คุณจิโนกับเพื่อนนั่งพื้นไม่ได้ (หลังจากหลบฝน ) ยืนจนจบงาน พร้อมเตรียมคาถาเงินล้านภาคภาษาอังกฤษ มาร่วมสวดด้วยค่ะ
ภูมิใจที่ได้พบพี่น้อง ลูกหลาน หลวงพ่อ มารวมพลังครั้งนี้ ท่านหลวงพี่เล็ก ท่านเสียงดีมาก เสียงท่านไม่ตกเลย
สวดตามยังเสียงแห้งเลย ขอโมทนาบุญ ทุก ๆ ท่าน ทุกประการค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

๘๖. Warongkorn Panja
ขอบคุณหลวงพ่อที่เมตตามา ขอบคุณผู้จัดงาน ขอบคุณพี่คมน์และเว็บพลังจิตครับ

กราบนมัสการหลวงพ่อค่ะ

หนูและครอบครัวรับรู้ถึงความเมตตาไม่มีประมาณในการสงเคราะห์ศิษย์ทั้งใกล้และไกล
มีความมั่นใจว่าจะปลอดภัยจากภัยเศรษฐกิจทั้งปวง
ดีใจมากที่พ่อกับแม่ก็มาร่วมสวดมนต์หน้าคอมพิวเตอร์จนจบค่ะ เพราะว่าทั้งสองท่านอายุมากแล้ว แถมพ่อเสียงใส แรงดีไม่มีตกด้วยค่ะ ส่วนลูกหยุดเป็นพัก ๆ

สุดท้ายขอบคุณทีมงาน ทั้งทีมจัดงานและทีมถ่ายทอดสดค่ะ

ความประทับใจของผม

๑. ครั้งแรกที่ได้อ่านในกระทู้ว่า พระอาจารย์ท่านจะนำสวดพระคาถาเงินล้านในพิธีนี้ ความรู้สึกแรกคือ "ไม่เชื่อ" ไม่ใช่ไม่เชื่อว่าท่านจะไม่นำสวดนะครับ แต่ไม่เชื่อว่าตัวเองจะได้มีโอกาสได้สวดพระคาถาเงินล้านโดยมีพระอาจารย์ท่านนำสวดแบบนี้

๒. ตั้งแต่วันที่ทราบข่าว อยากจะให้ถึงวันงานเร็ว ๆ เพื่อที่จะได้กราบพระอาจารย์ ได้ทำบุญกับท่าน จนกระทั่งถึงวันงาน รู้สึกตื่นเต้นและดีใจเป็นพิเศษที่วันนี้มาถึง และด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้นึกถึงพระคาถาเงินล้าน เกิดขึ้นเป็นธัมมานุสติบ่อยกว่าช่วงก่อนหน้าที่ทราบข่าว

๓. การสวดพระคาถาเงินล้านในครั้งนี้ เป็นบุญใหญ่ครั้งหนึ่งในชีวิตอีกบุญหนึ่ง ที่มีโอกาสได้เข้าร่วม นอกจากนี้ถือเป็นสิริมงคลอย่างยิ่ง ที่ได้ร่วมทำบุญถวายสมเด็จพระสังฆราชพร้อมกับพระอาจารย์ด้วย

๔. โดยส่วนตัวของผม การไปเซ็นทรัล เวิลด์ในครั้งต่อไป คงจะทำให้ระลึกถึงการที่ได้มีโอกาสกราบไหว้และถวายผ้าไตรบูชาพระบรมสารีริกธาตุ นึกถึงการสวดพระคาถาเงินล้านที่ครูบาอาจารย์ท่านได้สืบทอดมา และนึกถึงพระอาจารย์ที่ไม่คิดว่าจะได้กราบท่าน ณ ลานหน้าเซ็นทรัล เวิลด์แห่งนี้

สุดท้ายนี้ขอขอบคุณและโมทนาบุญในการจัดงาน และความเสียสละของทีมงานทุก ๆ ท่านครับ