กระดานสนทนาวัดท่าขนุน - ปกิณกธรรมสัปดาห์วันวิสาขบูชา ช่วงค่ำวันอาทิตย์ที่ ๔ มิถุนายน ๒๕๖๖

สิ่งจำเป็นในชีวิตจริง ๆ มีแค่ ๔ อย่าง รุ่นอาตมภาพท่องมาตั้งแต่เรียนชั้น ป. ๑ เลย

ปัจจัยเครื่องอาศัยในชีวิตมี ๔ อย่าง

๑. อาหาร
๒. เครื่องนุ่งห่ม
๓. ที่อยู่อาศัย
๔. ยารักษาโรค

แค่นี้แหละ..สิ่งที่สำคัญจริง ๆ คืออาหารที่ต้องกินทุกวัน เขาบอกว่า "สามมื้อเพื่อกาม สองมื้อเพื่องาน หนึ่งมื้อเพื่อพรหมจรรย์" กินเยอะเกินไปแล้วคึก จะผลิตลูกอย่างเดียว ดูไก่วัดท่าขนุนก็พอ ไก่ป่าปกติอย่างเก่งก็ออกไข่ ๓ - ๔ ฟอง แต่พอเอามาเลี้ยงไว้ในวัด ออกไข่ครั้งละ ๒๐ กว่าฟอง..!

เพราะว่ามีอาหารไม่จำกัด กินเท่าไรก็กินได้ พวกสัตว์เขาจะมีลูกตามอาหาร ถ้าอาหารเยอะก็แพร่พันธุ์มาก คนเราอย่าลืมว่า ถ้าหากไม่มีหลักธรรมเอามาแยกแยะตนเองออกจากสัตว์ คนก็คือสัตว์นั่นแหละ กิน ถ่าย นอน สืบพันธุ์ เหมือนกัน

เพราะฉะนั้น..กินมาก ๆ ก็คึก ตั้งท่าจะผลิตลูกอย่างเดียว เขาเลยบอกว่า "สามมื้อเพื่อกาม สองมื้อเพื่องาน หนึ่งมื้อเพื่อพรหมจรรย์" สองมื้อเพื่องานนี่ดูพระก็รู้ ฉันสองมื้อ..ทำงานเช้ายันค่ำเลย แต่ถ้าจะเอาเด็ดขาดจริง ๆ ก็ฉันมื้อเดียวเป็นพระวัดป่า แล้วปฏิบัติธรรมไป

อย่างที่สอง เครื่องนุ่งห่ม เชื่อเถอะ..พวกเราทุกคนถ้าขนเสื้อผ้าทั้งหมดที่มีออกมา ใส่วันละชุดคิดว่าเดือนหนึ่งไม่ซ้ำนะ..มั่นใจเลย แล้วเปิดตู้มายังจะบอกว่า "ไม่มีผ้าจะใส่" "โบ๊ะ" ให้หัวทิ่มดีมั้ง..? แบบนี้ก็แปลว่ามีเสื้อผ้าพอแล้ว

อย่างที่สาม ที่อยู่อาศัย ถ้ามีบ้าน อย่างน้อย ๆ ก็อยู่ได้ ๔๐ - ๕๐ ปี บ้านบางหลังอยู่กันเป็นร้อยปี อย่างศาลาหลังนี้รับประกันว่าอีกร้อยปีไม่พังหรอก อาตมาทำเต็มที่เลย กำแพงมีปัญญาก็มาวางระเบิดไปสิ กำแพงหนาเกือบเท่าโต๊ะที่อยู่ข้างหน้าอาตมาตัวนี้ นอกจากจะใช้อิฐมอญใหญ่พิเศษยาวเกือบศอกวางขวางแล้ว ตรงกลางยังเทคอนกรีตเสริมเหล็กอีก ก็เลยเหมือนกับอยู่ในถ้ำ เข้ามาแล้วค่อนข้างจะเย็น

อย่างที่สี่ ยารักษาโรค ยาซื้อทีหนึ่งอยู่ได้สี่ปี ที่เขาบอกว่ายาหมดอายุอย่าไปเชื่อเขา นั่นบริษัทยาเขาจะขายของ หมดอายุก็กินไปเถอะ อาตมากินมาเยอะแล้ว ไม่เห็นจะเป็นอะไร ยังรักษาโรคได้ตามปกติ

สี่อย่างนี้ถ้ามีก็พอแล้ว นอกนั้นเป็นส่วนเกิน เพื่อนพระของอาตมาไปยุโรปด้วยกัน ซื้อนาฬิกาเรือนละแปดหมื่นบาท อาตมาถามว่า "มึงซื้อไปทำไมวะ ? กูมีนาฬิกามิกกี้เมาส์ราคา ๒๕๐ บาท ก็ดูเวลาได้เหมือนกับมึงนั่นแหละ" นาฬิกามีไว้บอกเวลา ไม่ได้มีไว้บอกฐานะ

ที่บ่น ๆ มานี่ก็คือ ให้พวกเราพิจารณาดูว่า ทุกวันนี้ที่รุงรังอยู่รอบตัวนั้น เยอะพอหรือยัง ?

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ปกิณกธรรมสัปดาห์วันวิสาขบูชา
ช่วงค่ำวันอาทิตย์ที่ ๔ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล)