"ประมาณปี ๒๕๓๒ อาตมาธุดงค์ไปทางทองผาภูมิ ก็ไปกราบขอความรู้จากหลวงปู่สาย วัดท่าขนุนนั่นแหละ เห็นว่าชายคาโบสถ์ทรุดพังลงไปซีกหนึ่ง จึงกราบเรียนถามหลวงปู่ว่า "หลวงปู่จะไม่ซ่อมชายคาโบสถ์สักหน่อยหรือครับ ?" ท่านบอกว่า "เดี๋ยวก็มีคนมาทำให้" สรุปว่าคนที่มาทำให้ นั่งอยู่ตรงนี้นี่แหละ...(หัวเราะ)...
พอคล้อยหลังมาอีก ๑๒ ปี ตอนนั้นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัด คือหลวงพ่อพระเทพเมธากร ท่านส่งอาตมาไป บอกว่า "วัดหลวงปู่สายโทรมเต็มทีแล้ว อาจารย์เล็กไปช่วยทำให้ใหม่หน่อยสิ" อาตมาก็เลยต้องไปเริ่มซ่อมเริ่มสร้าง ทำอยู่ได้ ๒ ปี คือปี ๒๕๔๔ - ๒๕๔๕ พอปี ๒๕๔๖ ท่านส่งไปเป็นเจ้าอาวาสวัดทองผาภูมิ อาตมาไปทำวัดทองผาภูมิอยู่ประมาณ ๑๐ กว่าเดือน ท่านก็เรียกกลับมาช่วยที่วัดท่ามะขามของท่าน พอปี ๒๕๕๑ กลับไปเป็นเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ที่ซ่อมไว้โทรมหมด ต้องเริ่มลงมือทำใหม่อีกแล้ว
ถ้าวัดวาอารามไม่มีเจ้าอาวาสที่ค่อนข้างเข้มงวด พระเณรก็ปล่อยปละละเลย วัดจะโทรมเร็ว อย่างปัจจุบันวัดท่าขนุนเป็นที่เลื่องลือไปทั้งทางคณะสงฆ์และชาวบ้าน เข้มงวดถึงขนาดขอมติคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิว่า ถ้าพระภิกษุสามเณรรูปใดรูปหนึ่งโดนไล่ออกจากวัดท่าขนุน เพราะการกระทำที่ละเมิดพระวินัยหรือระเบียบวัด ขอให้วัดที่เหลืออย่ารับไว้ ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่กลัวโดนไล่ออกจากวัดกัน"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 03-12-2012 เมื่อ 01:32
|