มิงกะละบาร์ เมียนมาร์ ตอนที่ ๒
ไข้จับตั้งแต่ตีสอง ภาวนาจนถึงตีสี่ เสียงตีเกราะให้สัญญาณว่าพระจะออกบิณฑบาตดังขึ้น จึงลุกไปสรงน้ำ อากาศที่นี่ไม่หนาวเท่าไร กลับมาสวดมนต์ – ทำวัตร แล้วภาวนาต่อจนหกโมงครึ่ง
แม่ออกคำฮังมาแต่เช้า แต่พ่อออกดำผู้เป็นเขยยังไม่เห็นหน้า ท่านสุมังคะละนิมนต์ฉันเช้า ยังไม่ทันจะเรียบร้อย รถยนต์ที่พ่อออกสุจินต์ส่งมารับก็มาถึง จึงต้องรีบอิ่ม
ท่านนาวินเขียนหนังสือรับรองให้ท่านวิน ท่านไก่ และท่านน้อย ว่าเป็นคนหนองบัวไปบวชฝั่งไทยจริง ๆ ท่านวินกลายเป็นท่านญาณะ ท่านไก่เป็นท่านอาลอก๊ะ ท่านน้อยเป็นท่านจันทะ ท่านสุมังคะละเซ็นรับรองและประทับตราวัด เท่านี้ก็พร้อมที่จะเดินทางได้
ร่ำลาทุกคนแล้วออกมาในตลาด พ่อออกสุจินต์รออยู่แล้ว ผู้เฒ่าโดดขึ้นรถมาด้วย ตรงไปยังบ้านของโกเต็ง อาตมารวบของไม่กี่กระสอบโยนขึ้นรถ คิดว่าออกได้แล้ว ที่ไหนได้..โยมที่ไปด้วยยังไม่ได้แลกเงิน..!
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 27-12-2012 เมื่อ 19:19
|