มิงกะละบาร์ เมียนมาร์ ตอนที่ ๖
วันนี้หยุดฉันยา ขี้เกียจนอนทรมานด้วยฤทธิ์ยา อากาศหนาวขึ้นเล็กน้อย หลังอาหารเช้าท่านนาวินค้นเอาใบรับรองการบวชมาให้ บอกว่าครูบาญาณเซ็นให้อาตมาตั้งแต่ก่อนเข้าพรรษาปีที่แล้ว แต่ตอนไปรับอาตมา ท่านลืมเอาไปให้..!
ทางพม่าพอบวชแล้ว พระอุปัชฌาย์จะออกใบรับรองการบวชให้ ใช้แทนหนังสือสุทธิได้ทุกประการ ส่วนหนังสือสุทธินั้น ช่วงเข้าพรรษาทางอำเภอจะสำรวจยอดพระบวชใหม่ที่ยังเหลืออยู่จำพรรษา แล้วจึงจะออกหนังสือสุทธิให้ เป็นขั้นตอนที่ทางราชการต้องเข้ามาเกี่ยวข้องควบคุมด้วย ไม่เหมือนกับของไทยที่จบลงด้วยพระเพียงฝ่ายเดียว
“อูสุธัมมะ” (ชื่อในใบรับรองของอาตมา) นอนแขม็บ ๆ จะตายแหล่ไม่ตายแหล่ เรี่ยวแรงจะหายใจยังแทบไม่มี ท่านญาณะต้มน้ำมะตูมมาขันใหญ่ ครูบาน้อยชวนให้ฉันจะได้มีกำลัง ตะกายลุกมานั่งซดเข้าไปถ้วยหนึ่ง เออ..หวานดีแฮะ
รำคาญที่คล้ายกับมีก้างปลาเสียบคาซอกฟัน แคะด้วยไม้จิ้มฟันแขนงไผ่ออกมาก้อนเบ้อเร่อ..บรรลัยละซิ..! นี่มันโลหะอุดฟันนี่หว่า.. ผีซ้ำด้ำพลอยชัด ๆ เลย มันจะอยู่ไปจนถึงมือหมอเพชร (ทพ.เพชรไพฑูรย์ จันทร์ชูเชิด) หรือไม่วะนี่..?
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-02-2013 เมื่อ 15:33
|