[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวถามโยมว่า "ทิดตู่ยังได้ติดต่อกับทิดรัตน์บ้างหรือเปล่า ? ไม่รู้ทิดรัตน์เป็นตายร้ายดีอย่างไรบ้าง ตอนนี้การปฏิบัติของภรรยาทิดรัตน์แซงหน้าไปแล้ว เป็นเรื่องแปลก เจอมาหลายต่อหลายคน ตอนแรกสามีนี่ทำท่าประเภท “กูไปแน่เลย” แล้วคงเกิดลักษณะที่ว่าภรรยาก็คงทุกข์ใจ กลุ้มใจ พอท้ายสุดไม่รู้จะแก้ไขปัญหาอย่างไรก็เลยปฏิบัติด้วย คราวนี้ภรรยาเจอทุกข์มามากจึงวางได้เร็ว ก็เลยแซงหน้าไปเลย


สมัยก่อนที่หลวงพ่อวัดท่าซุงอยู่ก็มีคุณสุวิทย์กับคุณประภา ครอบครัวนี้เข้าวัดทั้งคู่ คราวนี้คุณสุวิทย์เขาเป็นลูกคนจีน แล้วลูกคนจีนสมัยก่อนถือสาที่สุดก็คือไม่มีหลานอุ้ม แต่คุณสุวิทย์จ้องจะไปพระนิพพานอย่างเดียว เขาจับให้แต่งงานแกก็แยกห้องนอนกับเมีย แล้วจะทำอย่างไรคราวนี้ คุณประภาเสกลูกเองไม่ได้นะสิ ก็โดนแม่ผัวด่าอยู่ทุกวัน ท้ายสุดคุณประภาเครียดขึ้นมา แกก็เลยเข้าวัดปฏิบัติธรรมบ้าง

ไป ๆ มา ๆ คุณประภาไปพระนิพพาน คุณสุวิทย์ยังย่ำต๊อกอยู่จนทุกวันนี้ ไม่รู้จะสมน้ำหน้าดีหรือเปล่า ต้องบอกว่าเกิดมาส่งเสริมให้เขาไปพระนิพพาน ถ้าไม่ไปเล่นเขาหนักขนาดนั้น เขาก็คงยังไม่อยากปฏิบัติธรรม สมัยก่อนเวลาตามหลวงพ่อวัดท่าซุงไปทำบุญ ถ้านั่งรถคันเดียวกันคุณประภาจะมานั่งคุยด้วย แกนินทาคุณสุวิทย์ตั้งแต่ต้นทางยันปลายทาง อาตมาก็เลยเห็นว่า “เออ..ความทุกข์ต่าง ๆ ที่รับมา พออยู่ในลักษณะว่าถึงขีดสุดแล้ว คนเราจะแสวงหาทางออกเอง”

เพียงแต่ลูกศิษย์สายหลวงพ่อวัดท่าซุงโชคดีตรงที่ว่า ทางออกที่หานั้นเป็นทางที่ถูก ถ้าเป็นสายอื่นนี่ยังไม่แน่ ในเมื่อทางออกเป็นทางที่ถูก เมื่อปฏิบัติก็เลยไปพระนิพพานกัน กรณีคุณสุวิทย์นั้นไม่เหมือนตาตั้มของพวกเราหรอก ตาตั้มเป็นประเภทไปต่อต้านทีละเล็กละน้อย คุณสุวิทย์แกไม่สนใจหรอก แต่งได้แต่งไป กูไม่อยู่ห้องเดียวกันเลย แกแยกห้องไปนอนห้องพระ ภาวนาของแกไป แกจะไปพระนิพพานท่าเดียว"