[เถรี]

วิธีที่ ๔ ท่านบอกว่าให้พิจารณาโดยฤทธิ์ บุคคลที่มีฤทธิ์ มีอำนาจมาก อย่างในสมัยพุทธกาลคือพระโมคคัลลานะ มีฤทธิ์เป็นเลิศยิ่งกว่าพระสาวกทั้งปวงขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ไม่สามารถที่จะรอดพ้นจากความตายไปได้ เป็นต้น

แม้กระทั่งในยุคปัจจุบัน หลวงปู่ หลวงพ่อจำนวนมากมายที่มีคุณวิเศษ เป็นที่เชื่อมั่น เป็นที่เคารพศรัทธาของมหาชน ต่างก็ล่วงลับดับขันธ์ไปตามลำดับ ดังนั้น..การพิจารณาความตายว่า แม้กระทั่งบุคคลที่มีประกอบไปด้วยฤทธิ์อำนาจเห็นปานนี้ ก็ยังไม่สามารถจะล่วงพ้นความตายไปได้ จึงเป็นวิธีพิจารณาความตายอีกนัยหนึ่ง

วิธีที่ ๕ ให้พิจารณาโดยปัญญา อย่างเช่นพระสารีบุตรเป็นอัครสาวกผู้เลิศด้วยปัญญา กล่าวกันว่าแม้กระทั่งนักปราชญ์ในปัจจุบันของเรานั้น ถ้าแบ่งเอาปัญญาพระสารีบุตรออกเป็น ๑๖ ส่วน แล้วนำ ๑ ส่วนใน ๑๖ ส่วนนั้นมาแบ่งลงออกเป็นอีก ๑๖ ส่วน นำส่วนหนึ่งใน ๑๖ ส่วนที่สองมาแบ่งลงอีก ๑๖ ดังนี้เป็นลำดับ ๆ ไป จนถึงส่วนที่ ๑๖ ของ ๑๖ ก็ยังมีปัญญามากมายมหาศาลกว่าบุคคลทั้งหมดในยุคปัจจุบันของเรา บุคคลที่มีปัญญาขนาดพระสารีบุตรก็ยังไม่สามารถจะใช้ปัญญาหลบหลีกความตายไปได้ การพิจารณาความตายโดยนัยแห่งปัญญาก็มีดังที่ได้กล่าวมานี้

วิธีที่ ๖ ให้พิจารณาว่า แม้แต่พระปัจเจกพุทธเจ้า ผู้สามารถตรัสรู้โดยตนเอง ยังไม่สามารถที่จะล่วงพ้นความตายไปได้ พระปัจเจกพุทธเจ้าถึงเวลาก็อุบัติขึ้นทีละหลาย ๆ พระองค์ บางครั้งก็เป็นแสน ๆ พระองค์ในคราวเดียวกัน พระองค์ท่านประกอบไปด้วยคุณความดีดังองค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกประการ ขาดแต่เพียงสัพพัญญุตญาณเท่านั้น เป็นผู้ที่เลิศกว่าอัครสาวกอย่างพระโมคคัลลาน์พระสารีบุตร จนไม่สามารถจะประมาณคุณความดีได้ แต่ทุกพระองค์ก็ล้วนแล้วแต่ดับขันธ์เข้าสู่พระปรินิพพานไปแล้วทั้งสิ้น การพิจารณาความตายโดยยึดเอาพระปัจเจกพุทธเจ้าเป็นอุทาหรณ์ ก็สามารถพิจารณาได้ดังที่กล่าวมานี้