[อภิรมย์]

กราบนมัสการครับ
มีอยู่วันหนึ่ง ผมระลึกถึงพระพุทธคุณที่พระองค์ท่านเมตตากับโลกกับสรรพสัตว์ ใจมันนึกไปถึงแสงสว่างในโลกนี้ พระกรุณาของพระองค์ท่านอยู่ทุกอณู เปรียบเสมือนแสงสว่างในโลก เหมือนท่านแผ่มาให้ ใจผมมันอิ่มเอิบ ผมก็เลยหลับตาเพราะมันสงบ ผมเห็นเป็นนิมิตแสงเหมือนสีรุ้งอาบไล้ไปทั่วโลก อาบและไล้ไปตามตึกรามบ้านช่อง และสิ่งต่าง ๆ บนโลก .. แบบนี้เป็นกรรมฐานอะไรครับ? จนวันนี้ผมยังระลึกถึงพระพุทธคุณที่มีอยู่ทุกอณู ใจก็ยังอิ่มเอิบได้อยู่เลย แต่ภาพที่เห็นตอนหลับตาไม่ชัด ไม่สดเท่าเดิม ไม่เหมือนเดิมครับ และต้องปรับหรือมีอะไรเพิ่มเติมไหมครับ?