ออกจากบีลีนมานิดเดียว เบรกติด ลูกยางปั๊มเบรกละลาย เหม็นไหม้ควันโขมง..! คนอื่นรอซ่อมแต่อาตมากับครูบาน้อยเตรียมหารถใหม่ พอดีเจ้าของรถตัดสินใจถอดชุดผ้าเบรกออกหมด ใส่ล้อเข้าไปวิ่งสามล้อไปต่อหน้าตาเฉย..!
ไปได้ไม่นานคราวนี้ควันไม่ขึ้นอย่างเดียว ไฟแลบออกมาด้วย ญาติโยมวิ่งหนีอลหม่าน คนขับกับเด็กท้ายช่วยกันเอาน้ำสาดดับทัน..! กว่าญาติโยมจะตัดสินใจว่าจะเอาอย่างไร พระสองรูปก็ทิ้งค่ารถ เผ่นขึ้นรถคันแรกที่ผ่านมาไปลิบแล้ว..! พวกเขาเคยชินกับการรอ ขณะที่เวลาของพวกเราเป็นเงินเป็นทองกันหมด...
ลงที่ท่ารถเมืองตะโทง จ่ายไปร้อยห้าสิบ โชคดีอย่างมหาศาล เพราะได้กราบพระเจดีย์ชุยซายาน (สุวรรณจาริก) ยังไม่พอ ยังพอดีทันสองแถวเที่ยวสุดท้ายที่จะไปเขาตามะยะด้วย นั่งเอ้เต้ไปหน้ารถ บ่ายสามโมงตรงเขาก็ตรงเข้ารัฐกะเหรี่ยง...
นึกว่าจะเสร็จด่านโหดของกะเหรี่ยงเสียแล้ว ขนาดรถวิ่งทุกวัน มันยังไม่ยอมอะลุ้มอะล่วย เล่นเอาคุณลุงเจ้าของรถด่าโขมงโฉงเฉง เจ้าหน้าที่มันเต๊ะท่ารอเขาลงไปเคลียร์ เลยสบายอาตมาตรงที่มันไม่ขึ้นมาตรวจ รอดไปอีกงาน...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-07-2013 เมื่อ 18:16
|