"ตอนที่ย้อนเวลาก็ประมาณ ๘ โมงครึ่งของเมืองไทย ปกติอาตมาจะฉันเช้าประมาณ ๖ โมง พอ ๘ โมงครึ่งก็ไส้แขวน ท้องลั่นโครกคราก ๆ เอง กว่าเขาจะมาเสิร์ฟอาหารให้อีกก็เป็นชั่วโมง ๆ เพราะเขาจะต้องรอให้สว่างก่อนแล้วค่อยเสิร์ฟ รอไปเถอะ..ตอนนั้นเพิ่งจะรู้ว่าไม่น่าไปให้พ่อเจ้าประคุณต้มเอาเลย รอให้ถึงเวลากินแล้วค่อยย้อนเวลาก็ได้ แต่อย่างว่า..เทวดามักจะบอกแต่บอกไม่หมด เพื่อดูความฉลาดของพวกเรา ลองเมื่อไรโง่กว่าเขาทุกที..!
ขาไปตั้งใจไปให้เครื่องบินตกก็ไม่ยอมตก...ท่านเอามือช้อนเครื่องบินไป ไม่ใช่ท่านราหู นี่อีกท่านหนึ่งแต่ว่ามาแนวพระโพธิสัตว์เหมือนกัน ตั้งใจว่าจะไปเครื่องบินตกตายแท้ ๆ ไม่ยอมให้ตาย สรุปว่าเดินทางข้ามประเทศแล้วเพี้ยน หลับ ๆ ตื่น ๆ ก็เลยฝันบ้างตื่นบ้าง จึงมีเรื่องมาเล่าให้โยมฟัง"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 15-08-2013 เมื่อ 02:16
|