[เถรี]

ถ้าโยมเห็นหมาเข้าสมาธิแบบทรงฌานได้จะคิดอย่างไร ? ตั้งเวลาได้ด้วยนะ ต้องการเข้าเมื่อไรได้ทันที ต้องการออกเมื่อไรออกได้ตอนนั้น ถ้าเคยเจอแบบอาตมาแล้วจะรู้ว่าเรานี่เสียชาติเกิดจริง ๆ สู้หมายังไม่ได้เลยอาตมาอายหมามาก เจ้าหมาตัวนั้นชื่อ "ทหาร" เจ้าทหารอยู่ที่วัดท่าซุง สร้างกรรมเก่าไว้เยอะ เป็นขี้เรื้อนเหม็นตลบเลย แต่เจ้าทหารขยันมาก พอ ๕ โมงเย็นมายืนรอแล้ว พอพระขึ้นรถรางเตรียมไปทำวัตรที่วิหาร ๑๐๐ เมตร เจ้าทหารก็กระโดดขึ้นรถรางไปทำวัตรด้วย

ไปแล้วก็เข้าไปในวิหาร ๑๐๐ เมตร คราวนี้เจ้าทหารอยู่กับพระนานจนคิดว่าตัวเองเป็นพระหรือเปล่าก็ไม่รู้ ? เวลาพระไปนั่งตามลำดับพรรษา หลวงพี่บางท่านไม่มาที่นั่งก็จะว่าง เจ้าทหารก็จะไปนั่งเกาขี้เรื้อนตรงนั้นแหละ ประจานพระชัด ๆ เลยว่าขี้เกียจกว่าหมาอีก..!

ทหารเป็นหมาที่ฉลาดมาก ไม่เคยฉี่รดต้นเสาให้เห็น เข้าในวิหาร ๑๐๐ เมตรไม่เคยทำสกปรกเลย ยกเว้นที่ตัวเองซึ่งขี้เรื้อนแล้ว คนเขาจึงรังเกียจที่มีกลิ่นเหม็น ตอนหลังก็เลยมีคนที่ไม่รู้ ทนเหม็นไม่ไหว ไล่ลงจากรถราง เจ้าทหารก็ไม่ว่า วิ่งตามรถไป ใครเคยไปวัดท่าซุง หน้าโบสถ์วัดท่าซุงกับวิหาร ๑๐๐ เมตรนี่ไม่ใช่ใกล้ ๆ นะ..เกือบกิโลเมตร ทหารวิ่งตามรถไปแล้วก็เข้าไปในวิหาร ๑๐๐ เมตรตามเดิม พระจึงปิดประตูไม่ให้เข้า เจ้าทหารยืนหอนที่หน้าวิหาร ๑๐๐ เมตรแบบหัวใจสลาย เหมือนจะถามว่า "เราจะมาทำความดี..ทำไมมากีดกันแบบนี้"

อาตมาได้ยินเสียงปุ๊บรู้เลย “เป็นเรื่องแล้วงานนี้” จริง ๆ ด้วย รุ่งขึ้นหลวงพ่อวัดท่าซุงประกาศเสียงตามสาย บอกว่า “ให้ทหารเข้าไปสวดมนต์ทำวัตรแล้วก็เจริญกรรมฐานด้วย หมาตัวนี้ไม่ทำสกปรกหรอก” อาตมาได้ยินแล้วรู้เลย เพราะว่าสังเกตเจ้าทหารมาตลอด เมื่อไปนั่งแทนที่พระ พอถึงเวลาพระขึ้น โยโส ภควาฯ เจ้าทหารหมอบปั๊บ ใจใสปิ๊งเลย ใจเป็นแก้วทั้งดวงเท่ากับคนทรงฌาน ๔..!

พอพระสวดมนต์เสร็จสรรพเรียบร้อย กราบพระ อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภควาฯ เจ้าทหารลุกพรวดสะบัดตัว วิ่งไปเตรียมเจริญกรรมฐาน เขาตั้งเวลาได้ขนาดนั้น จะเข้าสมาธิเมื่อไรเข้าได้เดี๋ยวนั้น จะออกเมื่อไรออกได้เดี๋ยวนั้น มีสมาปัชชนวสี ความชำนาญในการเข้าฌาน มีวุฏฐานวสี ความชำนาญในการออกจากฌานขนาดนั้นเลย