[เถรี]

สำหรับพวกเราทั้งหมด ส่วนใหญ่มีพื้นฐานของการปฏิบัติมาแล้ว ดังนั้น..ส่วนที่สำคัญที่สุดในปัจจุบันนี้ก็คืออานาปานุสติ คือลมหายใจเข้าออก คือการสร้างเสริมสมาธิให้มั่นคงอย่างแท้จริง ถ้าเราสามารถสร้างเสริมสมาธิให้มั่นคงอย่างแท้จริง อันดับแรก เราก็จะมีกำลังเพียงพอที่จะหยุดยั้งกิเลสไว้ ไม่ไหลตามไปโดยส่วนเดียว

เมื่อเราสามารถหยุดยั้งกิเลสได้ เราก็จะเห็นหน้าตาของกิเลสได้ชัดเจน เมื่อถึงเวลานั้นก็จะรู้ว่าความรัก ความโลภ ความโกรธ ความหลง เกิดจากสาเหตุใด แล้วเราเว้นจากการทำซึ่งสาเหตุนั้น ๆ รัก โลภ โกรธ หลง ก็เกิดขึ้นไม่ได้ สภาพจิตของเราก็จะผ่องใสมากขึ้น ๆ เมื่อผ่องใสจนถึงที่สุดก็สามารถที่จะยกจิตของตน ให้พ้นจากกองทุกข์ทั้งปวงเข้าสู่พระนิพพานได้ ดังนั้น..ในปัจจุบันนี้สิ่งที่สำคัญก็คืออานาปานุสติ คือการรู้ลมหายใจเข้าออก การสร้างเสริมฌานสมาบัติให้เกิดขึ้นให้ได้ เพื่อเป็นบันไดส่งเราก้าวพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวง

ลำดับต่อไป ให้ทุกท่านดูลมหายใจเข้าออกของเรา ถ้ายังมีลมหายใจเข้าออกอยู่ ตามดูตามรู้ลมหายใจเข้าออก ถ้าเผลอสติไปคิดเรื่องอื่น รู้ตัวเมื่อไร ให้ดึงกลับมาอยู่ที่ลมหายใจเข้าออกทันที ถ้ามีคำภาวนาอยู่ กำหนดคำภาวนาควบคู่กับลมหายใจไปด้วย ถ้าลมหายใจเบาลง คำภาวนาหายไป ให้กำหนดใจดูว่า ตอนนี้ลมหายใจเบาลง ตอนนี้คำภาวนาหายไป ตอนนี้ลมหายใจหายไป อย่ากลัวที่เป็นเช่นนั้น อย่าดิ้นรนให้เป็นเช่นนั้น และอย่าตะเกียกตะกายกลับมาหายใจใหม่ เรามีหน้าที่ตามดูตามรู้ไปเฉย ๆ สภาพจิตจะค่อย ๆ ดิ่งลึกลงสู่สมาธิจนทรงตัวเต็มที่ไปโดยอัตโนมัติเอง

ลำดับต่อไป ให้ทุกท่านภาวนาและพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา

พระครูวิลาศกาญจนธรรม
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านวิริยบารมี
วันเสาร์ที่ ๓๐พฤศจิกายน ๒๕๕๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษรโดยคะน้าอ่อน)