"เมื่อวานได้กล่าวถึงองค์การยูเนสโกที่กล่าวว่า หลักการศึกษาของโลกนั้นควรจะศึกษาอยู่ใน ๔ ลักษณะ คือ
๑. Learning to know เรียนแล้วต้องรู้ ไม่ใช่สักแต่ว่าเรียนให้จบ เมื่อเรียนแล้วต้องรู้ ก็แปลว่าต้องเอาความรู้ไปใช้งานได้ เขาถึงได้กำหนดหลักการที่สองว่า
๒. Learning to do ซึ่งสมัยนี้บอกว่าเอาวิชาการไปประยุกต์ใช้ได้ในชีวิตจริง
๓. Learning to live together ส่วนใหญ่แล้วไปไม่ค่อยถึงตรงนั้น เรียนรู้แล้วต้องอยู่ร่วมกับคนอื่นได้อย่างมีความสุข ในปัจจุบันนี้ที่บ้านเราวุ่นวาย เพราะส่วนใหญ่บรรดาคนที่ถือว่าตัวเองเป็นชนชั้นสูง เป็นคนชั้นมันสมอง ศึกษาหาความรู้จากต่างประเทศมาเป็นจำนวนมาก ซึ่งเคยเป็นผู้ที่ชี้แนวทาง ชี้นำการปกครองประเทศ รู้สึกว่าสถานภาพของตนเองกำลังสั่นคลอน
เนื่องจากชาวไร่ชาวนาตระหนักในสิทธิของตนเอง ว่าถึงเวลาแล้วต่างคนต่างมี ๑ คน ๑ เสียงเท่ากัน ในเมื่อคนพวกนี้รู้สึกว่าตนเองโดนสั่นคลอนสถานภาพ ด้วยความที่รักตัวเอง ยึดตัวเองเป็นใหญ่ มีอัตตาสูง ที่ภาษาอังกฤษเขาว่าอีโก้ ก็ต้องหาทางรักษาสถานภาพของตัวเอง ด้วยการสนับสนุนการใช้กำลังนอกระบบในการปกครองประเทศ
จะว่าไปแล้วก็เป็นเรื่องที่น่าสงสารมาก ไม่ได้สงสารบุคคลเหล่านั้น แต่สงสารประชาชนทั้งประเทศ ที่ประชาชนทั้งประเทศสามารถเข้าถึงข้อมูลได้ง่ายและหลายช่องทาง แต่ข้อมูลทั้งหมดไม่มีความจริงแท้เลย เป็นความจริงเพียงส่วนเดียวที่เขาแสดงออกเพื่อประโยชน์ทางฝ่ายเขาเท่านั้น ก็เลยทำให้ประชาชนจำนวนมากโดนแหกตาทั้งประเทศ คิดว่าตนกำลังปกป้องในหลวง หารู้ไม่ว่าโดนใช้เป็นบันไดเหยียบขึ้นไปสู่เป้าหมายที่เขาต้องการ
อาตมาเคยถามบางคนว่า คุณไปสนับสนุนเขา อาตมาไม่ว่าหรอก อยากจะบอกว่าอายุขนาดคุณเคยผ่านเหตุการณ์มาหมดแล้ว ทั้งช่วง ๑๔ ตุลา ๑๖ ช่วง ๖ ตุลา ๑๙ ช่วง เมษา ๒๔ ช่วง พฤษภา ๓๕ ตลอดจนกระทั่งปฏิวัติรัฐประหาร กันยายน ๔๙ คุณเคยเห็นนักการเมืองตายตอนประท้วงบ้างไหม ? มีแต่พวกคุณนั่นแหละที่ไปตาย ขนาดนี้ยังไม่มีปัญญาพอ ยังหูหนวกตาบอด ไปสนับสนุนให้บ้านเมืองวุ่นวาย ถ้าคุณรักและอยากปกป้องในหลวง ก็นอนอยู่กับบ้าน ถ้าหากบ้านเมืองไม่วุ่นวาย ในหลวงจะสบายพระทัยที่สุด
ในเมื่อหลักการของยูเนสโกคือ Learning to live together เรียนรู้แล้วต้องอยู่ร่วมกับคนอื่นอย่างมีความสุขได้ แล้วขนาดพวกจบปริญญาเอกจากต่างประเทศ มีอำนาจในการชี้นำ ยังไม่สามารถเรียนรู้แล้วอยู่ร่วมกับคนอื่นอย่างมีความสุขได้ แล้วคนระดับไหนถึงจะทำได้ ฉะนั้น..ก็ป่วยการที่จะกล่าวถึงระดับสุดท้ายคือ
๔. Learning to be เรียนรู้ที่จะเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ เพราะไม่มีทางที่จะเข้าถึงได้
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 01-02-2014 เมื่อ 02:32
|