ลูกเอย...สำหรับหลวงตาก็คิดเอาเองว่าสถานการณ์เป็นไปด้วยดี พบหลวงพ่อท่านก็ไม่เห็นจะว่ากล่าวห้ามปรามอะไร อารมณ์ใจตัวเองก็เบิกบานหวานชื่นเป็นปกติ พี่น้องก็หยุดว่ากล่าวบีบคั้น หลวงตาพบหลวงพี่นันต์วันหนึ่งที่หอฉันริมน้ำท่าเลี้ยงปลา ขณะรอเข้าวงฉันเพลก็เข้าไปกราบแล้วรายงานว่าคาถาปฏิญาณที่เมตตาสอนไปนั้น ได้ผลเป็นอัศจรรย์มีประโยชน์ต่อทั้งอารมณ์ตนเองและศิษย์ที่หลวงตาสอน บางทีเขายังไม่ได้ถาม ก็พูดตอบไปตรงใจได้ทุกรายไป ท่านก็ยิ้มพยักหน้า แล้วพูดว่า
“เออ..ดี..ดี..ทำไป ทำให้คล่องแคล่วขึ้นไปอีก
แต่สำคัญว่าอย่าย้อนเอาฆ่าครูบาอาจารย์เสียก็แล้วกัน”
จบต้นฉบับซ้ำคำกันกับฉบับที่แล้ว แต่เรื่องยังไม่จบหรอกลูกหลานเอย...
กำลังของกิเลสนั้นเหลือที่จะเล่าให้จบสิ้นได้ โดยเฉพาะคนที่ยังไม่รู้ตัวว่ายังมีกิเลสอยู่
น่าสมเพชหนอลูกหลานเอย...
......................จบตอนที่ ๓................