[โอรส]

ถาม :คนที่จะมานั่งสนทนาเป็นคู่สนทนากับหลวงพ่อหรือว่ากับพระครูปลัดฯ อย่างนี้ต้องอย่างไร ถึงจะเป็นได้ ?

ตอบ :ถ้าหากว่าอย่างของหลวงพ่อนั้นก็อย่างอาจารย์ยกทรง อาจารย์ยกทรงนั่นเป็นนักเทศน์เก่า บวชมา ๒๒ พรรษาแล้วถึงสึก นักเทศน์รุ่นเก่านั้นปฏิภาณจะดีทุกคน แกมีลูกเล่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทำให้คนฮาได้ตลอด บางทีก็แกล้งโง่ บางทีก็แกล้งเซ่อ มันต้องมีลูกล่อลูกชนตลอด บางครั้งเหมือนท่านไม่ให้ความเคารพหลวงพ่อไล่จี้ติดเลยอย่างนั้น แต่ว่ามันจะทำให้คนได้อะไรดี ๆ เพิ่มขึ้นเยอะ หลังจากที่จบแต่ละงานท่านก็ต้องไปกราบขอขมาหลวงพ่อ

เพราะฉะนั้นถ้าหากว่า...ได้ผู้ที่มีปฏิภาณไหวพริบดีมีการปฏิบัติดีแล้วก็รู้จริง ๆ ได้อะไรต่อมิอะไรเยอะเลย สมัยก่อนที่เขาเทศน์กัน ๒ ธรรมาสน์, ๓ ธรรมาสน์, ๕ ธรรมาสน์ ถ้าหากว่าเป็นพระปฏิภาณดี ๆ ประเภทความรู้แน่นแม่นตำราญาติโยมได้เยอะ ฟังไม่รู้เบื่อ หลวงพ่อท่านบอกว่าหลวงพ่อพระครูโวฯ นั้นสุดจะเยี่ยม พระครูโวทานธรรมาจารย์ หรือเรียกพระครูโวฯ

คราวนี้หลวงพ่อพระครูโวฯ ลูกศิษย์ลูกหาท่านเป็นนักเทศน์ดัง ๆ ทั่วประเทศเลย ในยุคนั้นงานศพพระครูโวฯ ลูกศิษย์ถวายผ้าไตรคนละไตร เงินคนละ ๕๐๐ บาท สมัยก๋วยเตี๋ยว ๒ ชาม ๕ สตางค์มันเท่าไร ? ไม่ต้องพึ่งพาใครเลยจัดเทศน์ ๕๐๐ ธรรมาสน์ ผลัดกันตอบคนละประโยคเท่านั้นหมดวันแล้ว ๕๐๐ ธรรมาสน์...(หัวเราะ)... ลูกศิษย์ท่านแสดงว่าต้องไม่ต่ำกว่า ๕๐๐ คน ไม่อย่างนั้นเทศน์ ๕๐๐ ธรรมาสน์ไม่ได้

งานศพพระครูโวฯ พระครูโวฯ มานั่งฟังเทศน์งานศพตัวเอง...(หัวเราะ)... ท่านจัดงานศพตัวเอง แต่ตัวท่านยังไม่ตายท่านบอกถ้าตูตายแล้วตูไม่ได้เห็นก็จัดตอนนี้...(หัวเราะ)...เอากะท่านซิ ถ้าตูตายแล้วตูไม่ได้เห็นตูจะจัดตอนนี้...เฮ้อ...ลูกศิษย์ลูกหาก็มาเหมือนกับตายจริง ๆ นั่นแหละ ท่านก็ฟังเทศน์ในงานของท่าน ลูกศิษย์ลูกหาคนไหนลีลาไม่ทันเขาก็โดนด่าโขมงโฉงเฉงไป แต่จริง ๆ แล้วที่ขึ้นเทศน์นั้น เสือเขี้ยวลากดินทั้งนั้น ไม่มีหรอกที่ไม่ทันกันมีแต่จะไล่บี้อีกคนหนึ่งร่วงให้ได้ แล้วเวลาขึ้นธรรมาสน์เทศน์นี่ต้องไม่มีเด็กไม่มีผู้ใหญ่เหมือนอย่างกับเวลาประชุมสงฆ์ เวลาประชุมสงฆ์นั้นไม่ต้องเกรงใจอาวุโส ไม่ต้องเกรงใจตำแหน่งหน้าที่ หนึ่งคนหนึ่งเสียงเท่ากัน แต่ว่าหลังประชุมแล้ว สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เราทำไปอาจจะเป็นการล่วงเกินผู้อาวุโสกว่าต้องกราบขอขมากัน