[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ในพระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย เทวตาสังยุตต์ เทวดาท่านบอกว่า “คนมีบุตรย่อมรื่นเริงเพราะบุตร คนมีโคย่อมรื่นเริงเพราะโค” พระพุทธเจ้าต้องตรัสใหม่ว่า “คนมีบุตรย่อมทุกข์เพราะบุตร คนมีโคย่อมทุกข์เพราะโค”

ในส่วนของเทวตาสังยุตต์ พรหมสังยุตต์ และมารสังยุตต์ กล่าวถึงเรื่องของพรหม ของเทวดา ของมาร เป็นจำนวนมากมหาศาล ในส่วนของเปตวัตถุ วิมานวัตถุ ก็กล่าวถึงผู้ล่วงลับไปแล้ว อยู่ในภูมิต่ำบ้าง ภูมิสูงบ้าง แต่เหมือนกับว่านักวิชาการเขาทำเป็นไม่เห็นตรงนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าไม่มีความเชื่อถือในเรื่องนี้ เวลากล่าวถึงก็อ้างว่าไม่มีในพระไตรปิฎก

เรื่องของภูมิละเอียด ไม่ว่าจะเป็นผี เป็นเทวดา เป็นนางฟ้า เป็นพรหม ไม่ใช่สิ่งที่จะยืนยันให้แก่คนทั่วไปรู้เห็นได้ ฉะนั้น..แม้แต่ในสมัยพุทธกาล พระมหาโมคคัลลานะพอไปเจอเทวดา นางฟ้า หรือว่าบรรดาเปรต สัตว์นรก ท่านก็ต้องนำข่าวมาแจ้งแก่ญาติของเขาทั้งหลายเหล่านั้น

พระพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ว่า "บุคคลผู้ตั้งใจเจริญอานาปานสติเป็นแสนคน จะยังฌานสี่ให้เกิดสักคนก็แสนยาก บุคคลที่ทรงฌานสี่ได้เป็นแสนคน จะยังทิพจักขุญาณให้เกิดสักคนก็แสนยาก" ก็เลยไม่ใช่ของทั่วไปที่เป็นสาธารณะ ทำให้นักวิชาการบางท่านกล่าวว่า อะไรที่คนทั่วไปทำไม่ได้อย่าเพิ่งเชื่อ

เหตุที่เป็นอย่างนั้นเพราะว่านักวิชาการส่วนใหญ่ขาดศรัทธา ศรัทธาในที่นี้ ก็คือ ตถาคตโพธิสัทธา ศรัทธาในการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ว่าพระองค์ท่านรู้แจ้งเห็นจริงในทุกเรื่อง ทรงสอนให้เราเชื่อกรรม ถ้าหากว่าเรามีศรัทธาก็จะเชื่อตามท่าน ไม่อย่างนั้นแทนที่เชื่อกรรมเราก็ไปเชื่อการบวงสรวง การอ้อนวอนขอร้องแทน วิปากสัทธา เชื่อผลของกรรมว่าทำดีต้องได้ผลดี ทำชั่วต้องได้ผลชั่ว เป็นต้น"