25-04-2015, 01:50
|
|
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
|
|
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,928
ได้ให้อนุโมทนา: 275,123
ได้รับอนุโมทนา 847,653 ครั้ง ใน 13,006 โพสต์
|
|
ซัวสะเดย..เนียงลออ ตอนที่ ๙
จอมคนแห่งกัมโพชกับบริวารมาลา
วันจันทร์ที่ ๓๐ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๕๕
รู้สึกตัวเพราะแสงสว่างส่องเต็มหน้า ลืมตาขึ้นมาเจอจอมคนแห่งกัมโพชทรงเครื่องเต็มยศ สว่างไสวแพรวพราวไปหมด ขาดแต่มหามงกุฎเท่านั้น มาปลุก "หาหอก" อะไรตอนนี้วะ ? "วันนี้พระคุณท่านจะกลับเมืองไทยแล้ว เมื่อวานข้าพเจ้าติดประชุมที่เทวสภา ส่วนวันนี้ก็เป็นวันพระ ไม่มีใครติดตามรับใช้พระคุณท่านได้ เพราะมีภาระเต็มมือด้วยกันทั้งนั้น ข้าพเจ้าก็ต้องไปรวบรวมบัญชีการทำความดีของเหล่ามนุษย์ จึงขอโอกาสมาลาในตอนนี้เลย" เออ..ถ้าอย่างนั้นก็ "โหสิ" ให้ นึกว่าถ้าไม่มีเรื่องสำคัญแล้วมาปลุกแบบนี้ ตูจะงับหูให้เข็ด..!
ตั้งใจน้อมเอากุศลทั้งหมดที่เคยทำมาตั้งแต่ต้น อุทิศให้แก่จอมคนแห่งกัมโพชและบริวารทั้งหลาย เสียงสาธุการดังจนน่าตกใจ เมื่อกำหนดใจ "มอง" กว้างออกไป จึงเห็นบรรดาบริวารของจอมคนแห่งกัมโพชนับแสน แห่ห้อมกันสลอนไปหมด เนื่องจาก "เจ้านาย" อยู่ใกล้ ท่านทั้งหลายเหล่านี้จึงคอยอยู่ห่าง ๆ แต่พอมีบุญให้ก็ไม่มีใครสนใจ "เจ้านาย" แล้ว กูขอรับไว้ก่อน..!
อาตมาขอบพระคุณทุกท่านที่เมตตาสงเคราะห์ อะไรที่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจไป ก็ขอให้เป็นอโหสิกรรมต่อกัน หากมีลูกศิษย์ของอาตมาหลงมาบ้านนี้เมืองนี้ อะไรที่ไม่เกินวิสัยได้โปรดอนุเคราะห์สงเคราะห์ให้ด้วย ทุกท่านสาธุการอีกครั้ง ก่อนที่จะเลือนลับไปพร้อมกับจอมคนแห่งกัมโพช ถ้าเป็นคนทั่วไปก็น่าใจหายอยู่เหมือนกัน...
|