ขวดเล็ก ๖๐ บาท ขวดใหญ่ ๘๐ บาท
พระครูปรีชาเห็นว่าอาตมาได้พวงกุญแจไปในราคาพวงละ ๑ ยูโร จึงขอให้ช่วยพูดกับเจ้าของร้าน จนได้ไปในราคาเดียวกัน แล้วอาตมาก็เดินออกมาก่อน รู้สึกกระหายน้ำจนคอแห้งผาก ผ่านร้านที่มีน้ำขวดวางขาย เห็นน้ำขวดเล็กราคา ๑.๕ ยูโร ขวดใหญ่ ๒ ยูโร อาตมาควักใบละยูโรส่งให้ ๒ ใบ "Aqua, The large one." แหม่มเจ้าของร้านรูปร่างอ้วนใหญ่ ที่กำลังตักไอศกรีมให้ลูกค้า เปิดตู้แช่หยิบน้ำขวดใหญ่เย็นเจี๊ยบมาส่งให้ "Normal, not cold." หล่อนจึงเก็บขวดเดิมเข้าตู้ และหยิบขวดใหม่ไม่ได้แช่เย็นออกมาจากลังส่งให้ พร้อมกับรับเงินไปหย่อนใส่กระป๋องข้างตัว...
อาตมาเปิดน้ำกรอกลงไปเกือบครึ่งขวด เดินมาทันหลวงพ่อพระครูเลิศจึงสะกิดท่านส่งน้ำไปให้ ท่านกรอกน้ำที่เหลือลงคอรวดเดียวเกือบหมด...
"ดีเหลือเกินพ่อคุณเอ๋ย..กำลังหิวน้ำแทบตาย ไปขอซื้อเขาก็สั่นหัวไม่ขายให้"
"หลวงพ่อพูดไม่ชัด เขาเลยไม่เข้าใจมั้ง ?"
"ผมก็ว่า Water ชัด ๆ แล้วนะครับ"
"ถ้าอย่างนั้นอดแน่ครับ ในยุโรปนี่ส่วนมากเขาเรียกน้ำว่า Aqua คำเดียวกับ Aquarium ที่แปลว่าพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนั่นแหละครับ"
"อ้าว..ผมไม่รู้นี่ ตอนเรียนภาษาอาจารย์ท่านก็ไม่เคยบอกให้เรียกแบบนี้"