รศ.ภิญโญ สุวรรณคีรี ตีกลองเนปาลีให้ฟัง
ไล่ดูไปดูมาไปเจอซอเนปาลีเข้า อาตมาบอกว่า "เอ๊ะ...ตอนไปเนปาลเขาเล่นเพลง Ressem pee dee dee ให้ฟัง" ท่านอาจารย์บอกว่า “เพลงนี้ผมก็เล่นได้...ผมเล่นได้” แล้วท่านก็เปิดเพลง เป็นทำนองนั้นจริง ๆ ที่ "นายชีวัน" เขาร้องให้ฟัง ท่านบอกว่าท่านก็ไปพักที่นากาก็อตที่วิลล่าคันทรีนั่นแหละ แล้วทางโน้นเขาเล่นเพลงกัน ท่านก็เลยไปขอเล่นบ้าง ทางด้านโน้นก็ถามว่าเล่นได้หรือ ? ท่านก็บอกว่าได้ ก็เล่นให้เขาดู ท่านจำชื่อเพลงไม่ได้ พออาตมาออกปาก ท่านบอกว่า "ใช่เลย...เพลงนี้แหละ ” เป็นเพลงพื้นเมืองยอดฮิตของเนปาลคล้าย ๆ เพลงลอยกระทงของเรา ท่านบอกว่าใช่ เพราะพอท่านเล่นให้เขาฟังเสร็จ เขาก็เลยเล่นเพลงลอยกระทงคืนมา
อัธยาศัยน่ารักมากทั้งสามีทั้งภรรยา ท่านพาไปดูที่ห้องทำงาน ที่ห้องใต้ดิน ฯลฯ ดูจนหมด ท่านบอกว่าเป็นเรือนไทยหมู่เดียวที่มีห้องใต้ดิน อาตมาบอกว่าเคยเห็นของท่านอาจารย์ มรว.คึกฤทธิ์ แต่ไม่ใช่ห้องใต้ดิน จะยุบลงไปเป็นหลุมแค่ครึ่งตัว ท่านบอกว่าของท่านอาจารย์ มรว.คึกฤทธิ์ไปซื้อของเก่าเขามา เสร็จแล้วก็เลยต้องทำให้เข้ากับของเก่า
อาตมามอบหนังสือวัดท่านขนุนเป็นที่ระลึกให้ท่านไป ๒ เล่ม ท่านบอกว่าท่านอยากจะฝากผลงานไว้ในแผ่นดิน ไม่ได้คิดอยากจะได้สะตุ้งสตางค์อะไร ก็เลยมอบหนังสือให้เป็นที่ระลึกแทน
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-01-2016 เมื่อ 17:12
|