"เดี๋ยวนี้วัดประเภทที่ไม่ค่อยเคยเห็นหน้าอาตมานี่มีน้อยแล้วนะ อาตมาชอบไปวัดประเภทนี้ ไปแล้วได้เห็นอะไรเยอะดี
พระที่ท่านมาเข้าพิธีด้วยกัน ดูหน้าก็รู้ว่าอาตมามีอาวุโสพรรษามากกว่า ทั้งอายุทั้งพรรษาของท่านต้องน้อยกว่าแน่ ๆ อุตส่าห์ยกมือไหว้ทักทายก่อน ท่านก็เมินไม่สนใจอาตมาก็ไม่ว่าอะไร ทักทายครบถ้วนเสร็จก็ไปนั่งอ่านหนังสือรอเวลา ปรากฏว่าพออีกสักพักหนึ่งครูบาหน่อแก้วฟ้ากับคณะมา ครูบาวิฑูรย์กับคณะมา มารุมมาล้อมมากราบมาไหว้ พวกนั้นก็งง ๆ ว่าเป็นใครวะ ? จนกระทั่งหลวงพ่อครูบาสนิทมานั่นแหละ เขาเห็นอาจารย์ใหญ่แถว ๆ นั้นมาทักมาทาย ก็เพิ่งจะรู้ว่าตูคงมองข้ามใครไปสักคนแล้ว...!"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 08-04-2016 เมื่อ 20:34
|