อมตธรรม
สำหรับคนที่ปรารถนาพระนิพพาน
(พระครูภาวนาพิลาศ)
ถาม...
หลวงตาครับ ผมขอย้อนถามเกี่ยวกับเรื่องศีลครับ คือ ศีลที่บอกว่าศีลบริสุทธิ์นี่ คือไม่ทำลายด้วยตนเอง หรือยุยงส่งเสริมเขา และก็ไม่ยินดี แต่ในขณะที่บางทีเราเห็นเขากำลังทำผิดอยู่ เราจะวางอารมณ์ใจอย่างไรครับ?
เราไม่ยินดีด้วย มีความสลดใจ มีความสงสาร ไม่ได้เห็นด้วย ไม่ได้ยุยง ไม่ได้ใช้ให้เขาทำ แต่กฎของกรรมบางด้านสมมติว่าเราไปยุ่งเกี่ยวไม่ได้ ...เราก็ต้องวางด้วยอุเบกขาว่าสิ่งเหล่านี้มีแต่ให้ทุกข์กับเราแสนสาหัส แต่ว่าทุกข์มันเกิดเพราะร่างกายยังมีชีวิต แต่เราก็รู้นี่ว่า ร่างกายผลสุดท้ายก็ต้องจากกัน เมื่อร่างกายจากก็เป็นอันฟันธงกันตรงนั้น ถึงธงชัยพระอรหันต์ตรงนั้น ตายเมื่อไรก็คือธงชัยของเรา
เพราะฉะนั้นถึงมันยังไม่ตาย เราก็จะนึกถึงความตายสักวันละ ๑๐ ครั้ง ๒๐ ครั้ง พอนึกถึงแล้วว่า... ตายแล้วก็หมดเรื่องกัน ไปกราบพระพุทธเจ้าดีกว่า เอาตรงนี้ ! สลับไปอย่างนี้ !