ถาม : ทำอย่างไรจึงจะไม่ทุกข์ได้คะ ?
ตอบ : หยุดคิด ส่วนใหญ่แล้วคนเราทุกข์เพราะความคิดตัวเอง อยากเป็นนั่น อยากเป็นนี่ ไม่อยากได้นั่น ไม่อยากได้นี่ ทำอย่างไรจะตาเห็น หูได้ยิน จมูกได้กลิ่น ลิ้นได้รส กายสัมผัสแล้วจะไม่คิด เพราะว่าการคิดทำให้เราชอบหรือไม่ชอบ ถ้าชอบก็เป็นราคะ ไม่ชอบก็เป็นโทสะ เล่นงานเราทั้งคู่
ทำอย่างไรเราจะหยุดได้ทันทีที่สัมผัส ก็คือตาเห็น หูได้ยิน จมูกได้กลิ่น ลิ้นได้รส กายสัมผัส แล้วหยุดไว้แค่นั้น ตอนนี้ได้แค่หยุด หลังจากนั้นพอพิจารณาเห็นว่าทุกอย่างเป็นโทษแก่เราแล้ว ทันทีที่อายตนะสัมผัส สภาพจิตจะตัดออกไปเลย จะไม่มีการปรุงแต่งต่อ สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นก็ให้โทษแก่เราไม่ได้ ในเมื่อให้โทษแก่เราไม่ได้ ความทุกข์ก็ไม่เกิด จึงเหลือแต่ความสุข
ถาม : ทำอย่างไรจึงจะหยุดคิดได้ ?
ตอบ : สมาธิ ถ้าทำสมาธิ สติจะแหลมคมขึ้น สติแหลมคมขึ้น ก็รู้เท่าทันในทันทีที่จะคิดแล้ว ถ้าหากว่าคิดในด้านดีจะเป็นอย่างนี้ คิดในด้านไม่ดีจะเป็นอย่างนี้ ส่วนนี้เป็นตัวปัญญาที่เข้ามาเสริม ในเมื่อเห็นแล้วก็คือทิ้งในด้านที่ไม่ดี คิดในด้านที่ดี หรือถ้ากำลังใจปล่อยวางจริง ๆ ดีหรือไม่ดีก็ไม่เอา เพราะปล่อยทิ้งไปเลย ไม่คิด
ดังนั้น...คำตอบอยู่ที่สมาธิเสียส่วนใหญ่ พอมาตอนหลังปัญญาเห็นทุกข์เห็นโทษก็ไม่ไปแตะต้องอีก เหมือนกับคนตกลงไปในส้วม ขึ้นมาอาบน้ำสะอาดแล้ว แต่งเนื้อแต่งตัวใหม่อย่างดี ไม่มีใครอยากลงไปในส้วมอีก จะเห็นทุกอย่างเป็นทุกข์เป็นโทษในลักษณะอย่างนั้น ก็คือไม่ไปแตะไปต้องอีก พยายามหน่อย...ไม่ยากหรอก พวกเราส่วนใหญ่มีพื้นฐานอยู่แล้ว
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-05-2016 เมื่อ 04:12
|