พระอาจารย์เล่าว่า "ปีนี้พระและฆราวาสของวัดท่าขนุนเรียนปริญญาโทเพิ่มอีก ๖ รูป/คน เป็นการเรียนวันเสาร์-อาทิตย์ ก็ต้องไปผจญภัยกันเอง คำว่าผจญภัยกันเองก็คือ เรื่องที่พักจะลำบากนิดหนึ่ง เพราะว่าที่วัดศรีสุดารามที่พักเต็ม ไปขอเจ้าหน้าที่แล้ว เขาบอกว่าอนุญาตให้นอนในห้องเรียนได้
แต่คราวนี้นางสาวภัทรวรรณเธอเป็นผู้หญิง จะไปนอนห้องเรียนกับพระก็ไม่ได้ ท้ายสุดก็เลยไปขอที่นอนที่วัดไร่ขิง ถึงเวลาก็นั่งรถเมล์จากวัดไร่ขิงเข้าไปเรียนที่วัดศรีสุดาราม
บางทีเห็นเด็กวัดหรือพระภิกษุสามเณรเขาเรียนหนังสือแล้ว ตั้งใจเรียนกันมาก เพราะว่าทุกคนอยากเรียน พยายามดิ้นรนจนมีโอกาสได้เรียน ในขณะเดียวกันลูกชาวบ้านทั่ว ๆ ไป พ่อแม่ทุ่มเทชนิดทูนหัวทูนเกล้าให้ กลับไม่ค่อยอยากจะเรียน ต้องบอกว่าน่าตายมาก...!"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 05-07-2016 เมื่อ 20:50
|