[เถรี]

นั่นครั้งแรก ไม่ได้ตั้งใจไปถามหรอก ไปต่อว่าท่านว่าท่านเขียนตำราผิด แต่ความจริงไม่ใช่เขียนผิด เพียงแต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเร็วเกินไป ๕ ขั้นตอนเหมือนมาในวูบเดียว ก็เลยทำให้ผมเข้าใจว่าเรื่องพวกนี้เกิดพร้อมกัน แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่ ต้องค่อย ๆ เกิดขึ้น

ในส่วนนี้ก็เลยทำให้ผมไม่ค่อยจะมีปัญหาในการปฏิบัติ ผมมั่นใจว่าปัญหาในการปฏิบัติแทบทั้งหมดอยู่ที่เราทำ ถ้าเราทำจะได้คำตอบเอง เพียงแต่ว่าทำจริงหรือเปล่าเท่านั้น

จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ ๔ คำถามผมพอกินไปทั้งชีวิตแล้ว แม้กระทั้งอารมณ์สุดท้ายในการปฏิบัติท่านก็บอกเอาไว้ ท่านบอกว่า “ต้องไม่ติดในสุข ต้องไม่กังวลในทุกข์ ต้องวางเฉยในร่างกายนี้ให้ได้ ถ้าวางเฉยไม่ได้อย่างน้อยต้องเบื่อให้ได้ แล้วยอมรับกฎของกรรม” ให้พวกท่านจำเอาไว้เลย อารมณ์สุดท้ายในการปฏิบัติธรรม ถ้าไม่ลงตรงนี้ผิดทางแน่นอน

เมื่อมาถึงช่วงของเดือนนี้ ครบรอบเดือนเกิดของท่าน ๑๐๐ ปีเต็มพอดี ผมก็ตั้งใจว่าจะทำอะไรบางสิ่งบางอย่างเป็นการเชิดชูครูบาอาจารย์ ถึงได้วางโครงการสร้างรูปสมเด็จองค์ปฐม รูปหลวงปู่ปาน รูปหลวงพ่อท่าน แล้วสถานที่ก็คือตั้งไว้บนนี้เพราะที่วัดท่าขนุนนี้เนื้อแท้แต่ดั่งเดิมก็คือหลวงปู่พุก หลวงปู่สาย ผมเองแม้ว่าได้มากราบขอความรู้จากหลวงปู่สาย หลายต่อหลายครั้งด้วยกันในสมัยนั้น แต่ถ้าเราเอาหลวงปู่ปาน หลวงพ่อไว้ด้วย จะเหมือนอย่างกับว่าขัดกับคนในพื้นที่ เมื่อมีโอกาสสร้างศาลาหลังนี้ ผมจึงเอาไว้ข้างบนเลย