เนื่องจากว่าบุคคลทั่วไปไม่มีใครบริสุทธิ์บริบูรณ์มาตั้งแต่ก่อนเกิดหรือหลังจากเกิดมาแล้ว ทุกคนโดนย้อมด้วยอำนาจของกิเลส วิ่งไปหา รัก โลภ โกรธ หลง ตั้งแต่ลืมตาขึ้นมาดูโลก
เด็ก ๆ รู้จักไม่พอใจ รู้จักร้องไห้ รู้จักประท้วงพ่อแม่ แม้แต่เด็กก็มี รัก โลภ โกรธ หลง เต็มตัวแล้ว เพราะฉะนั้น...จึงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะบริสุทธิ์โดยสิ้นเชิง แต่เป็นไปได้ที่เราจะสร้างความดีให้มีมากกว่า เหมือนกับเติมน้ำจืดลงไปมาก ๆ น้ำเค็มไม่ได้หายไปไหน แต่ก็แสดงความเค็มออกมาไม่ได้ เมื่อถึงวาระนั้น คุณธรรมความดีที่ท่วมท้นอยู่ ก็จะนำเราก้าวไปสู่ทางตรง ซึ่งท้ายที่สุดถ้าหากรู้จักละรู้จักวางแม้แต่ความดี โอกาสที่เราจะหลุดพ้นจากกองทุกข์ก็มี เพราะแม้แต่ความดีก็ยังทำให้เรายึดติดอยู่
ตรงนี้โยมต้องฟังให้ดี ๆ อย่าฟังไม่ได้ศัพท์แล้วจับไปกระเดียด เราจะปล่อยวางความดีได้ เราต้องมีความดีเพียงพอเสียก่อน
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 06-04-2017 เมื่อ 00:43
|