[สุธรรม]

ริมแม่น้ำอาเร่อท่ามกลางความหนาว

ถัดไปเป็นลานคอนกรีตกว้างขวาง จากริมแม่น้ำไปจนถึงด้านหลังอาคารยาวแห่งหนึ่ง กว้างเกือบเท่าสนามฟุตบอลมาตรฐาน ซึ่งดูผิดปกติเพราะไม่เคยเห็นพื้นที่แบบนี้มาก่อน เพราะเท่าที่ผ่านตามา ถ้าไม่ใช่สวนสาธารณะซึ่งพื้นเป็นดินเป็นหญ้า ก็จะเป็นพื้นฝังหินลูกเต๋าไปเลย เมื่อเลาะริมแม่น้ำมาถึงกลุ่มต้นไม้ที่เพิ่งแตกใบใหม่ บริเวณนี้เป็นสวนสาธารณะแน่ มีม้านั่งอยู่ตามใต้ต้นไม้หลายตัว ซ้ำยังมีตู้กระจกใส่หนังสือสูงสี่ชั้น ที่มีหนังสือสารพัดให้หยิบไปอ่านได้ด้วย...

เดินผ่านถนนซอยสายหนึ่งไปก็เป็นพื้นที่ต่อเนื่องของด้านหลังโรงแรมรามาดา ซึ่งมีชุดนั่งเล่นทั้งแบบโซฟาสีแดงและแบบโต๊ะอาหารกลางแจ้ง วางเรียงรายไว้ให้ลูกค้าได้ใช้บริการ จะนั่งอาบแดด นั่งอ่านหนังสือ นั่งสูบบุหรี่ (มีที่เขี่ยบุหรี่วางไว้ให้ด้วย) หรือสั่งอาหารมากินกันกลางแดดก็น่าจะได้ ตอนนี้ลูกค้าที่เห็นก็คือพวกเราเองทั้งนั้น...

ท่านประธานรุ่น พระครูกุ้ยไฮ้ พระครูโจ มหานพพล ท่านอาจารย์ ดร.พิเชฐ ท่านอาจารย์ ดร.วันชัย กำลังหามุมถ่ายรูปกันอยู่ โดยมีสันผนังคอนกรีตริมแม่น้ำเป็นที่นั่ง แต่ที่นี่สันคอนกรีตหนาเกือบสองฟุต จึงไม่น่าหวาดเสียวนัก อาตมาส่งกล้องให้พระครูปรีชาที่เพิ่งเดินมากับท่านไพฑูรย์ ให้ช่วยถ่ายรูปให้ด้วย แล้วก็ถ่ายให้ทั้งสองท่านบ้าง ก่อนที่จะเดินไปนั่งบนเบาะเย็นเจี๊ยบของโซฟา รู้สึกหนาวจนต้องเอามือซุกเข้าไปในจีวร...