[เถรี]

พ่อแม่ของเรา ถ้าเรายังไม่ให้เกียรติ แล้วคนอื่นที่ไหนจะให้เกียรติ ดังนั้น...ในเรื่องของการกระทำที่เป็นไปโดยถูกต้องตามกาลเทศะจึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาก โดยเฉพาะถ้าเป็นพี่น้องชาวมอญ ชาวพม่า จะเดินเข้าเขตวัดนี่ถอดรองเท้าแล้ว

อาตมาเจอข้าราชการหลายรายใส่รองเท้าเดินเข้าโบสถ์ ใส่รองเท้าเดินเข้าศาลา ขออภัย...อย่ามาทำที่วัดนี้ โดนด่าแน่นอน คุณจะยิ่งใหญ่ขนาดเป็นอธิบดี รัฐมนตรีอย่างไรก็ตาม ให้รู้ขนบธรรมเนียมประเพณีที่ปู่ย่าตาทวดเราทำไว้บ้าง

เรามีหน้าที่ชี้ทางออกบอกทางถูกให้แก่ญาติโยมเขา เพราะฉะนั้น...อย่าเกรงใจ เกรงใจในทางที่ผิด กลัวโยมจะไม่เข้าวัด อาตมากลัวโยมจะเข้าวัดมากกว่า มามากแล้วเหนื่อย เพราะฉะนั้น...ด่าได้ด่า บ่นได้บ่น..!

อาตมาไปเทศน์ที่โรงเรียนนาคประสิทธิ์ อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม นักเรียน ๔,๐๐๐ กว่าเกือบ ๕,๐๐๐ คน ครูบาอาจารย์เกือบ ๓๐๐ คน พอเข้าไปสู่ห้องประชุม สิ่งแรกที่ขอเลยก็คือขอให้ครูบาอาจารย์ทุกคนถอดรองเท้าก่อน ใส่รองเท้าเข้าห้องประชุมไม่ใช่ของแปลก แต่พระไม่สามารถจะแสดงธรรมให้บุคคลที่ใส่รองเท้าฟังได้ เพราะถือว่าไม่เคารพในธรรม เป็นศีลที่ห้ามเอาไว้เลย

บาลีท่านว่า น ปาทุกาฯ น อุปาหนาฯ ปาทุกา คือ รองเท้าทั่วไป อุปาหนา คือ รองเท้าพื้นหนา ลักษณะเหมือนเกี๊ยะ น แปลว่าไม่ เพราะฉะนั้น...ใครที่เปลี่ยนชื่อกรุณาเถอะ พวก ณภัทร ณเดช ณพล อย่าให้มี ณภัทร แปลว่า ไม่เจริญ ณเดช แปลว่า ไม่มีอำนาจ ณพล แปลว่า ไม่มีกำลัง คิดว่าเพราะนักเพราะหนา แต่แปลบาลีไม่ออก น กับ ณ เขาใช้แทนความหมายกันได้