24-06-2017, 21:38
|
|
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
|
|
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,928
ได้ให้อนุโมทนา: 275,123
ได้รับอนุโมทนา 847,653 ครั้ง ใน 13,006 โพสต์
|
|
ถ่ายไว้ก่อนหนึ่งรูป
“ถึงแล้วครับ” หา..! อาตมาลืมตาขึ้นมาด้วยความแปลกใจ ภาพที่เห็นก็คือรถของเรากำลังเลี้ยวเข้าไปสู่ลานจอดขนาดใหญ่ ซึ่งตอนนี้เปียกโชกไปด้วยน้ำฝนที่เพิ่งจะตกไปไม่นาน แม้ว่าเพิ่งจะแปดโมงสี่สิบกว่านาที แต่ก็มีรถบัสขนาดใหญ่จอดอยู่แล้วหลายคัน พวกเราตามมัคคุเทศก์รูปหล่อลงมาสู่พื้นเปียก ๆ ที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยไอฝน มองตรงไปยังอาคารรูปตัวยูขนาดใหญ่ที่อยู่เยื้องไปทางขวามือ โอ้แม่เจ้า...ขนาดเช้าอย่างนี้ยังมีนักท่องเที่ยวต่อแถวกันยาวเหยียด “นั่นเป็นนักท่องเที่ยวที่มากันเอง ต้องไปเข้าคิวซื้อตั๋วครับ คณะของเราจะซื้อเป็นตั๋วกรุ๊ปทัวร์ ไม่ต้องไปเข้าแถวแบบนั้น แค่รอเวลาตามหน้าตั๋วก็เข้าชมได้แล้วครับ” มัคคุเทศก์รูปหล่ออรรถาธิบาย...
ลมชื้น ๆ ค่อนข้างแรงพาเอาหนาวสะท้าน ทำท่าว่ามาลาเรียเพื่อนรักจะคิดถึงมาก จึงย้อนกลับมาทันใจอะไรปานนั้น มิหนำซ้ำฝน “เยี่ยวจักจั่น” ยังพรำ ๆ อยู่ตลอดเวลา พวกเราส่วนหนึ่งที่ลงมาก่อน เริ่มเดินหามุมถ่ายรูปกันแล้ว คุณโอ๋นำคณะของเราเดินเข้าไปยังบริเวณรั้ว เมื่อผ่านประตูเข้าไปแล้วอาตมาก็เอาบ้าง ด้วยการส่งกล้องถ่ายรูปให้กับพระครูปรีชา แล้วไปยืนหันหลังให้ด้านขวาของตึกรูปตัวยู ถ่ายรูปเอาไว้ก่อนว่าได้มาถึงแล้ว จากนั้นก็ถ่ายให้พระครูปรีชากับท่านไพฑูรย์ ส่วนท่านอื่น ๆ ที่มีกล้องของตัวเอง ก็ผลัดกันส่งให้เพื่อนฝูงที่อยู่ใกล้ มัวแต่ถ่ายรูปกันอยู่ หันมาอีกที มัคคุเทศก์รูปหล่อพาเพื่อนส่วนหนึ่งเดินไปไกลแล้ว...
พวกเรารีบเดินตามไป ผ่านแถวนักท่องเที่ยวยาวเหยียด ที่อดทนต่อคิวเพื่อซื้อตั๋ว มุ่งไปจนมาติดที่รั้วโปร่งสีทอง ซึ่งติดอยู่เสาคอนกรีตขนาดใหญ่ ซึ่งบางเสาก็มีรูปปั้นหรือรูปหล่อสวย ๆ ประดับอยู่ข้างบน ตรงบริเวณประตูใหญ่มีสัญลักษณ์มงกุฎฝรั่งอยู่ด้านบนสุด บอกให้รู้ว่าเป็นรั้วของพระราชวังจริง ๆ อาตมายื่นมือที่ถือกล้องลอดรั้วเข้าไป เพื่อถ่ายรูปพระราชวังด้านใน ส่วนเพื่อน ๆ พากันถ่ายรูปกับประตูใหญ่ที่มีรูปมงกุฎ จึงต้องเล่น “วิ่งผลัด” กับนักท่องเที่ยวอื่น ๆ ซึ่งต่างก็อยากได้รูปมุมเดียวกัน ใครไปยืนแช่นาน ๆ จะมีสายตาเขียวปั๊ด “ด่า” มาจากรอบด้าน..!
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-04-2020 เมื่อ 00:52
|