เห็นธรรมดาว่าทุกสรรพสิ่งเป็นเช่นนี้ ในเมื่อธรรมดาเป็นเช่นนี้ ตัวเราเป็นเช่นนี้ บุคคลอื่นก็เป็นเช่นนี้ สัตว์อื่นก็เป็นเช่นนี้ วัตถุธาตุทั้งหลายเป็นเช่นนี้ ขึ้นชื่อว่าการเกิดมามีสภาพเยี่ยงนี้เราไม่ต้องการอีก เราต้องการเพียงอย่างเดียวคือพระนิพพาน
ก็เอาสภาพจิตสุดท้ายของเรา เกาะองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบนพระนิพพานเอาไว้ ตั้งใจว่าถ้าเราหมดอายุขัยตายลงไปก็ดี หรือว่าเกิดอุบัติเหตุอันตรายถึงแก่ชีวิตก็ตาม เราขออยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานนี้แห่งเดียวเท่านั้น
ถ้าสามารถรักษากำลังใจให้มั่นคงอย่างนี้ไว้ได้ เช้าสัก ๑๐ นาที ค่ำสัก ๑๐ นาที ถ้าท่านทั้งหลายสิ้นชีวิตลง ก็สามารถล่วงพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้ในชาติปัจจุบันนี้
ลำดับต่อไปให้ทุกท่านภาวนาและพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านเติมบุญ
วันศุกร์ที่ ๓๐ มิถุนายน ๒๕๖๐
(ถอดจากเสียงเป็นอักษรโดยทาริกา)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 10-07-2017 เมื่อ 22:37
|