การปฏิบัติของเราจริง ๆ ถ้าพูดถึงการนั่งปฏิบัติหรือการเดินจงกรม ก็จะมีอยู่แค่วันครึ่งเท่านั้น ซึ่งถ้ารวมระยะเวลาแล้วก็น้อยมาก รวมแล้วประมาณ ๗ ชั่วโมง ก็ต้องบอกว่า ๓ วันปฏิบัติ ๗ ชั่วโมง ยังไม่พอรับประทาน แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย
ในส่วนของพวกเราที่จะปฏิบัติธรรมในช่วงมาฆบูชาก็คงจะมีกำหนดคร่าว ๆ อย่างที่ได้บอกมา เพียงแต่ว่าเมื่อปฏิบัติไปแล้ว ขอให้ทุกคนพยายามรักษากำลังใจของตัวเอง ให้ต่อเนื่องตามกันไว้ เพราะว่าถ้าขาดช่วงเมื่อไร เราจะไหลตามกระแสกิเลส ถ้าไหลตามกระแสกิเลสแล้ว เราจะตีกำลังใจกลับคืนได้ยาก
แต่หลายคนมีประสบการณ์อย่างนี้แล้วก็ยังไม่เข็ด ไม่กลัวกันเสียที ถึงเวลาเมื่อไรก็กลัวกิเลสจะเศร้าหมอง ไปเกี่ยวข้องหรือข้องแวะกับกิเลสอยู่เรื่อย มาทีไรก็โดนอาตมาดุไปแรง ๆ ว่าไปแรง ๆ แต่ก็จำแค่พักเดียว หลังจากนั้นก็เหมือนเดิม อาตมาก็ชักสงสัยว่า ตกลงนี่เป็นเพราะว่าพวกเราเป็นประเภทซาดิสม์ คือชอบความเจ็บปวดใช่ไหม ? พอถึงเวลาโดนด่าแรง ๆ แล้วค่อยหูตาสว่างขึ้นมาหน่อย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 02-08-2017 เมื่อ 11:47
|