"สรุปว่าถ้าเวลากรรมมาหานี่...ไม่ต้องห่วง...เขาเอาจนได้แหละ เลี่ยงอย่างไรก็เลี่ยงไม่พ้น พอดีหลวงพ่อเจ้าคุณพระสุธีวราภรณ์ เจ้าคณะจังหวัดชัยนาท ท่านมาส่งฎีกานิมนต์ให้ไปพุทธาภิเษกวัตถุมงคลรุ่น ๑๑๒ ปี หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม ช่วงเดือนมกราคม อาตมาก็เลยออกไปต้อนรับท่าน ปรากฏว่าท่านขอขึ้นไปดูหมู่เรือนไทยข้างบน พอเดินตามขึ้นไปก็ลื่นพรืด ล้มต่อหน้าต่อตา ก็ไม่มีอะไรนอกจากจีวรเปียกเพราะว่าฝนเพิ่งตกใหม่ ๆ
ยังดีว่างานของท่านวันที่ ๒๑ มกราคม แล้วงานของครูบาเหนือชัยวันที่ ๒๐ มกราคม ลงจากเชียงรายมาก็เข้าสรรค์บุรี มหาฐิติวัตร ลูกศิษย์ท่านเจ้าคุณถามว่า จะพักที่วัดพระบรมธาตุหรือว่าจะไปพักที่วัดโฆสิตาราม ท่านจะได้เตรียมที่พักไว้ให้ ก็แจ้งท่านไปว่าไม่รบกวนหรอก เพราะว่าโดยปกติแล้วแถวนั้นที่พักเยอะ ไปตรงไหนสะดวกก็พักตรงนั้นแหละ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวจะเสียเวลาเจ้าของถิ่นต้องมานั่งรอ
พระมหาฐิติวัตรจบปริญญาเอกหลังอาตมา ๒ รุ่น ก่อนหน้านี้ก็สอนอยู่ที่วัดป่าเลไลยก์ สอนอยู่ ๕ ปี จบปริญญาเอกแล้วไม่ได้สอนต่อ กลับไปทำงานรับใช้เจ้านาย"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-10-2017 เมื่อ 02:35
|