[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับญาติโยมบางคนว่า “ทำตัวทำใจให้เหมือนกับลม ลมพัดไปทุกที่ในโลกโดยไม่ติดอยู่ในที่ใด ๆ มีใครเห็นลมติดอยู่ตรงไหนบ้าง ? ถึงเวลาแล้วแรงกระทบจะเกิดขึ้นกับเรา แค่ตัวกูของกูก็แย่แล้ว ไปเอาของข้างนอกมาเป็นของกูอีก ท้ายสุดก็มีกระทั่งที่นั่งกู...ทุเรศนะ”