“ถึงเวลาโยมแม่เห็นว่าไปแล้วป่วยก็ไม่อยากให้ไปอีก ท่านกตัญญูท่านก็ไม่ไป คือถ้าไปเรียนต่อก็จบเพราะว่าท่านเรียนเก่ง ท่านก็เลยบวชให้แม่แทน บวชแล้วก็อยู่ยาวมาเลย จนกระทั่งได้เป็นเจ้าคุณพระภาวนาปัญญาวิสุทธิ์ คราวนี้เจ้าคุณถ้าทางโลกก็คือพระยา ถ้าเจ้าพระยาเขาเรียกว่าเจ้าคุณใหญ่ ถึงเวลาเพื่อนเป็นคุณหลวงคุณพระท่านก็น้อยใจว่าท่านเป็นนักเรียนทุนเหมือนกัน ไม่ได้เป็นกับเขา พอมาบวชกลายเป็นเจ้าคุณ ใหญ่กว่าเพื่อนอีก ...(หัวเราะ)...
เพื่อนหลวงปู่ที่อาตมาเจอบ่อยที่สุดก็คือ พลตำรวจโทหลวงแผ้วพาลชน เกษียณอายุแล้วก็มาสนทนาธรรมกับเพื่อนพระอยู่ตลอด แสดงว่าหลวงแผ้วฯ ท่านก็เป็นคนธัมมะธัมโมอยู่เหมือนกัน”
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 22-01-2020 เมื่อ 14:43
|