เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน วันเสาร์ที่ ๔ มกราคม ๒๕๖๓
ให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกของเราเอาไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า..ให้ความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก..ให้ความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ ที่เรามีความถนัด มีความชำนาญมาแต่เดิม
วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ ๔ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๓ สำหรับวันนี้อยากจะบอกกับทุกคนว่า ในเรื่องของการปฏิบัติธรรมนั้น เราต้องเข้าใจว่า เป้าหมายสูงสุดของเราก็คือการหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน
ในเมื่อเป้าหมายสูงสุดของเราเป็นเช่นนี้ เรื่องรกรุงรังอื่น ๆ บางทีก็จำเป็นต้องวางลงบ้าง ถ้าเป้าหมายไม่ชัดเจน เราก็จะโดนดึงให้เขวได้ง่าย อย่างเช่นในสมัยพุทธกาล นางวิสาขามหาอุบาสิกา สอบถามอุบาสิกาทั้งหลายที่มารักษาอุโบสถศีล ว่ารักษาไปเพื่อมุ่งหวังอะไร ?
บรรดาสาวน้อยก็บอกว่ามุ่งหวังให้แต่งงานกับบุรุษที่มีตระกูลเสมอกัน บรรดาสาวที่แต่งงานแล้วก็มุ่งหวังให้ครอบครัวอยู่เย็นเป็นสุข ทำมาหากินเจริญรุ่งเรือง บรรดาที่มีลูกมีหลานก็ต้องการมุ่งหวังให้ลูกหลานของตนเองมีฐานะร่ำรวย ได้แต่งงานไปในครอบครัวที่ดี เป็นต้น เราจะเห็นว่าจุดมุ่งหมายของแต่ละคนนั้น เบี่ยงเบนไปจากเป้าหมายการรักษาศีล ๘ ที่แท้จริงหมดแล้ว
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย นายกระรอก : 28-01-2020 เมื่อ 12:13
|