ผมเคยมาแล้ว นั่งภาวนาไปใจสงบประมาณชั่วโมงหนึ่ง คราวนี้ภาวนาไปเวทนาเกิด ก็กัดฟันทนไปเรื่อย ทนไป ๆ ถึงชั่วโมงที่ ๓ ที่ ๔ คราวนี้ด่าอย่างเดียวเลย จะนั่งไปหาโคตรพ่อโคตรแม่มันหรือวะ..? นานขนาดนี้ เจ็บฉิบหาย ปวดฉิบหาย แบบนี้ไม่มีทางสงบหรอก
ในสิ่งที่เราปฏิบัติก็คือต้องเป็นมัชฌิมาปฏิปทา และเป็นมัชฌิมาปฏิปทาของตัวเรา ไม่ใช่ของคนอื่น มัชฌิมาปฏิปทาแต่ละคนไม่เท่ากัน บางคนนั่ง ๓ วัน ๕ วันสบายมาก เรานั่ง ๓ นาที ๕ นาทีก็จะตายแล้ว ความพอดีของแต่ละคนก็คือฝืนแล้วไปต่อได้ไหม ? ถ้าฝืนแล้วไปต่อได้ แสดงว่าเมื่อครู่นี้กิเลสหลอกเรา แต่ถ้าฝืนแล้วไปต่อไม่ได้ ลองเปลี่ยนอิริยาบถไปทำอย่างอื่น พอสภาพจิตเริ่มผ่อนคลาย เราก็มาเข้าที่ภาวนาของเราใหม่
ที่สรุปตอบให้พวกคุณง่าย ๆ เพราะว่าผมทำมา ๔๐ กว่าปี เจอมาทุกรูปแบบแล้ว นั่งแข่งทนกับเขามาเยอะแล้ว
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 27-01-2020 เมื่อ 02:20
|