[วาโยรัตนะ]

บทเต็ม ปิ (พิจารณาอาหาร)

ปะฏิสังขาโยนิโส ปิณฑะปาตัง ปฏิเสวามิ.
เราย่อมพิจารณาโดยแยบคาย. แล้วฉันบิณฑบาต.

เนวะ ทวายะ.
ไม่ใช่เป็นไปเพื่อความเพลินสนุกสนาน.

นะ มะทายะ.
ไม่ใช่เป็นไปเพื่อความเมามันในกำลัง.

นะ มัณฑะนายะ.
ไม่ใช่เป็นไปเพื่อประดัง

นะ วิภูสะนายะ.
ไม่เป็นไปเพื่อตกแต่ง

ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา.
แต่ให้เป็นเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้

ยาปะนายะ.
เพื่อความเป็นไปได้ของร่างกาย

วิหิงสุปะระติยา.
เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางกาย.

พรัหมะจะริยานุคคะหายะ.
เพื่ออนุเคราะห์แก่การประพฤติพรหมจรรย์.

อิติ ปุราณัญจะ เวทะนัง ปิฏิหังขามิ.
ด้วยการทำอย่างนี้ เราย่อมระงับเสียได้ซึ่งทุกขเวทนาเก่าคือความหิว.

นะวัญจะ เวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ
และไม่ทำให้ทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น.

ยาตรา จะ เม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติ ฯ
อนึ่ง ความเป็นไปโดยสะดวกแห่งร่างกายนี้ด้วย ความเป็นผู้หาโทษมิได้ด้วยและความอยู่โดยผาสุก. จักมีแก่เรา ดังนี้ฯ