[เถรี]

จนกระทั่งมาอยู่ทองผาภูมิเมื่อประมาณ ๓๐ ปีที่แล้ว ต้องทำการก่อสร้าง ท่านก็เมตตาบอกว่า ถ้าภาวนาพระคาถาเงินล้านวันละประมาณ ๑ ชั่วโมง จะสร้างโบสถ์สักกี่หลังก็ได้ เมื่อทำตามที่พระองค์ท่านเมตตาบอกกล่าวไว้ งานการก่อสร้างทุกอย่างก็มีความคล่องตัวจริง ๆ ทั้งซ่อมทั้งสร้างวัดไปหลายวัดด้วยกัน ที่สร้างก็คือ สร้างขึ้นมาจากพื้นดินเปล่า ๆ ส่วนที่ซ่อมแซมนั้นก็คือ เขามีของเก่าอยู่ ให้รื้อทิ้งบ้าง บูรณะบ้าง รวมแล้วก็ตกอยู่ ๗ - ๘ วัดด้วยกัน โดยไม่ได้มีความหนักใจในเรื่องเงิน ไม่มีความสะดุดในตรงจุดนี้เลย

ซึ่งเรื่องนี้ ท่านทั้งหลายที่มีจิตศรัทธา อยากจะปฏิบัติในพระคาถาเงินล้าน อาตมภาพขอบอกว่า อย่าใช้คำว่า "สวด" แต่ให้ใช้คำว่า "ภาวนา" ก็คือภาวนาพระคาถาควบกับลมหายใจเข้าออก เหมือนกับเป็นคำภาวนากรรมฐานทั่ว ๆ ไป เพียงแต่ว่า จะเป็นคำภาวนาที่ยาวอยู่สักหน่อยเท่านั้น

และที่ขอร้องไว้ก็คือให้ทำวันละ ๑๐๘ จบ เหตุที่ต้องขอเอาไว้มากขนาดนั้น เพราะว่าในเรื่องของพระคาถาเงินล้านนั้น นอกจากต้องประกอบไปด้วยศรัทธา ทำอย่างจริงจังและสม่ำเสมอแล้ว ผลของสมาธิยังมีส่วนอยู่มาก ถ้าหากว่าสมาธิน้อย ผลก็เกิดขึ้นน้อย ถ้าสมาธิมาก ผลก็เกิดขึ้นมาก ที่ให้ภาวนาถึง ๑๐๘ จบ ก็เพื่อว่าท่านทั้งหลายที่มีกำลังสมาธิน้อย อย่างน้อย ๆ ภาวนาไปนานขนาดนั้น อารมณ์สมาธิก็ต้องทรงตัวสูงกว่าปกติอยู่บ้าง

และอีกสิ่งหนึ่งที่จะลืมไม่ได้ก็คือ บุคคลที่ใช้พระคาถาเงินล้านนั้น จะต้องมีการทำบุญให้ทานเป็นปกติ ถ้าเป็นสมัยหลวงปู่ปาน ท่านให้ใส่บาตรทุกวัน แต่ว่าพอมาสมัยหลวงพ่อวัดท่าซุง ญาติโยมติดขัดด้วยเรื่องหน้าที่การงาน ใส่บาตรประจำวันไม่ค่อยได้ ท่านก็ให้ภาวนาพระคาถาเงินล้าน โดยตั้งใจว่าจะบริจาคเงินจำนวนเท่านั้นเท่านี้เป็นค่าภัตตาหารพระ เมื่อภาวนาจบตามที่ต้องการแล้ว ก็นำเงินจำนวนนั้นหยอดกระปุก หรือว่าหยอดบาตรเอาไว้ เมื่อถึงเวลาสิ้นเดือนก็รวบรวมไปถวายพระ