[เถรี]

หลวงปู่มั่นมรณภาพมาสามสิบกว่าปี อัฐิท่านไม่ได้กลายเป็นพระธาตุ หลวงปู่มั่นไม่ต้องการให้กระดูกเป็นพระธาตุ เพราะกลัวว่าลูกศิษย์จะไปยึดติดตรงนั้น พอบรรดาลูกศิษย์ของหลวงปู่ท่านมรณภาพแล้ว อัฐิกลายเป็นพระธาตุไปตาม ๆ กัน แต่ด้วยความสงสัยของคน พวกประเภทดี ๆ ไม่คิด คิดแต่ชั่ว ๆ เขาก็เลยคิดว่า แล้วหลวงปู่มั่นเป็นพระอรหันต์หรือเปล่า ? อัฐิหลวงปู่ไม่เห็นเป็นพระธาตุกับเขาเลย ลูกศิษย์เป็นแล้ว แต่อาจารย์ไม่เป็นสักที ความเคารพเลื่อมใสก็เริ่มคลอนแคลน คราวนี้ก็ต้องเดือดร้อนถึงพระ ท่านก็ต้องทำให้เป็น...

ความต้องการของคนนั้นไม่มีที่สิ้นสุด ที่ดี ๆ ไม่คิด ไปคิดแต่ที่ชั่ว ๆ เดือดร้อนแม้กระทั่งพระ การที่อัฐิจะเป็นพระธาตุหรือไม่เป็น ขึ้นอยู่กับว่า ๑. เจ้าของร่างได้อธิษฐานไว้หรือไม่ ? ๒ . พระท่านได้สงเคราะห์ให้หรือไม่ ? อาตมาถึงได้บอกว่า "ถ้าตายวันไหน ภายในสามวันจะเอาให้เน่าเหม็นตลบไปเลย ดูซิว่ายังจะยึดร่างกายอยู่อีกไหม ?"

มีอยู่เที่ยวหนึ่งตอนเป่ายันต์เกราะเพชร เขาทำบายศรีเป็นรูปนาคเกี้ยว พออนุญาตให้นำเครื่องบายศรีไปบูชาได้ คนนี้ก็เอาดอกไม้ช่อหนึ่ง คนนี้ก็ไข่ต้ม ดึงกันไปดึงกันมา มีอยู่คนหนึ่งเอานาคไปคู่หนึ่ง ตัวยาวเป็นเมตรเลย แล้วก็เดินถือโทง ๆ มาถามว่า "เอาไว้ทำอะไร ?" ก็บอกไปว่า "เลี่ยมแขวนคอไว้..!" ตัวเองยังไม่รู้เลยว่าจะเอาไปทำอะไร แต่เห็นคนอื่นเอาด้วยก็เลยเอา ลักษณะอย่างนั้นแหละ

ที่กล่าวมาจะสรุปลงตรงที่ว่า ส่วนใหญ่พวกเราที่ไม่สามารถเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าได้ เพราะว่าความเคารพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ของเรานั้น ไม่ได้เคารพจากตัวปัญญา แต่เป็นโมหะ ไปยึดผิดเป้าหมาย เราไม่ได้เคารพเพราะเห็นคุณพระรัตนตรัยจริง ๆ แต่เราไปถือในเรื่องฤทธิ์ปาฏิหาริย์ พระพุทธเจ้าท่านจึงห้ามไม่ให้พระภิกษุแสดงปาฏิหาริย์ เพราะว่าในเมื่อไม่ได้เคารพออกมาอย่างจริงใจแล้ว ความเข้าถึงธรรมก็ไม่มี ไปเคารพว่าท่านเก่งอย่างนั้น ท่านเก่งอย่างนี้ ก็จะทำให้คนยึดติดอยู่ตรงนั้น ไม่สามารถที่จะหลุดพ้นได้

ถ้าหากเราปฏิบัติตามจนกระทั่งเกิดผลในระดับหนึ่ง ก็จะเห็นชัดเจนว่า คุณพระรัตนตรัยที่แท้จริงเป็นอย่างไร ถ้าหากเป็นอย่างนั้น ความเคารพในพระรัตนตรัยที่แท้จริงจะเกิดขึ้น ซึ่งเป็นกติกาของพระโสดาบัน ต้องแยกแยะให้ถูก ถ้าแยกผิดเดี๋ยวก็ได้แต่พญานาคไปแขวนคอแบบนั้น