[เถรี]

ถ้าใครที่บูชามีดลูกพราหมณ์พรหมพิทักษ์ไป จะรู้ว่านี่เป็นคาถาที่ท่านปู่ท้าวสหัมบดีพรหม ให้ใช้ในการอาราธนามีดหมอ โดยที่ท่านให้เหตุผลว่า การรักษาใจรักษายากที่สุด การใช้มีดหมอของท่านรักษาโรคอื่น ถ้ารักษาใจได้ ก็รักษาได้ทุกโรค..!

ดังนั้น...ถ้าหากว่าทุกคนไม่ไหวจริง ๆ ก็ให้ภาวนาคาถานี้แทน หยุดจากกองกรรมฐานอื่น ๆ ทั้งหมด หันมาภาวนา อิติ สัมมาสัมพุทธัสสะ มะมะ จิตตัง แทน ไม่นาน..พอใจสงบ เราก็กลับไปหากองกรรมฐานตามเดิม

วันนี้ที่กล่าวขึ้นมาเพราะว่า ส่วนใหญ่ปัญหาที่ท่านสุธรรมส่งมาให้นั้น ต้องบอกว่าเป็นการปฏิบัติในระดับอนุบาลทั้งนั้น..! แล้วก็เป็นอนุบาล ๑ ด้วย ไม่ใช่อนุบาล ๒ อนุบาล ๓ ก็เลยทำให้เห็นว่า จริง ๆ แล้ว ในเรื่องของการปฏิบัติธรรม ถ้าเราตั้งหน้าตั้งตาทำไป จะได้คำตอบเองอยู่ในตัวอยู่แล้ว แต่ว่าท่านทั้งหลายที่ถามมานั้น ไม่มีความเพียรพยายามที่จะทำ เอาแต่ถามอย่างเดียว ซึ่งจะเป็นโทษมากกว่าเป็นประโยชน์

ถ้าเราทำ ติดขัดแล้วมาถาม จะช่วยให้สามารถแก้ไขข้อข้องขัดตรงนั้น..ก้าวพ้นไปได้ แต่ถ้าเราถามแล้วค่อยไปทำ จะเกิดความฟุ้งซ่านขึ้นมาแทน เพราะคอยแต่จะดูว่า เราทำแล้วจะเป็นอย่างที่หลวงพ่อท่านบอกไหม ? จะเป็นอย่างที่พระอาจารย์ท่านบอกไหม ? ก็จะเสียผลการปฏิบัติไปนานแบบที่ได้ยกตัวอย่างไว้ข้างต้น

รบกวนเวลาทุกท่านมาพอสมควรแล้ว ก็ขอยุติลงไว้แต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๓ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)