เราจะเห็นว่า บางสิ่งที่เราคิดว่าใช่ กลับไม่ใช่ บางสิ่งที่เราไม่คิดว่าใช่ กลับเป็นสิ่งที่สำคัญและเป็นที่ต้องการของเขามาก ก็ยังบอกกับพวกเขาเอาไว้ว่า ถ้าหากเป็นเรื่องเกลือนี่สบายมาก จะเอาเท่าไรก็ได้ เพราะว่าภาคกลางเราทำนาเกลือ พี่น้องม้งบอกว่า "เฮาบ่เจื้อ..เกลือปลูกบ่ขึ้น..!" ก็จริงของเขา เกลือปลูกไม่ขึ้น แล้วจะทำนาเกลือได้อย่างไร ? ก็คงจะต้องปล่อยให้เขาทำความเข้าใจกันต่อไป
ในส่วนนี้เราไม่สามารถที่จะรอรัฐบาลได้ เพราะว่าจนป่านนี้ก็ยังมีแค่ข่าวว่า ตอนนี้เซ็นสัญญาซื้อไฟเซอร์ ๓๐ ล้านโดส ปีหน้าจะเซ็นสัญญาซื้อ ๕๐ ล้านโดส ฟังดูแล้วเหมือนเรามีวัคซีนเยอะมาก แต่ไม่มีอะไรเลย..! เขาบอกว่ากำลังเซ็น และปีหน้าจะเซ็น พวกท่านเองอาจจะไม่ได้มีสติขนาดผม หรือไม่ก็ไม่ได้ช่างจับผิดขนาดผม ก็เลยไม่รู้ว่าสันดานนักการเมืองที่ตอแหลไปวัน ๆ พูดเอาคะแนนเสียงใส่ตัว เขาพูดกันแบบนี้ กำลังเซ็น...ปีหน้าจะเซ็น แต่ชาวบ้านตรงหน้าเราล้มตายลงทุกวัน แม้กระทั่งอีกสักครู่ที่จะออกไปงานศพท่านอาจารย์ลี ปญฺญาวชิโร นั่นก็ยังไม่แน่ใจว่าท่านมรณภาพเพราะเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ หรือเปล่า ?
ในเมื่อเราพึ่งพาส่วนกลางไม่ได้ มีอย่างเดียวคือพึ่งกันเอง ก็ทำตามหลักสังคหวัตถุ ๔ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็คือทาน แบ่งปันกัน ปิยวาจา ปลอบโยนกันไป อัตถจริยา ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ต่อเขาได้ก็ต้องทำ ท้ายสุดก็คือสมานัตตตา อย่าให้สิ่งทั้งหลายเหล่านี้หายไปหลังจากเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ หายไปแล้ว แต่ต้องทำให้ต่อเนื่องและสม่ำเสมอ เพื่อที่ให้สิ่งทั้งหลายเหล่านี้กลายเป็นคุณงามความดีประจำสถานที่ หรือว่าประจำหมู่บ้านของเรา ประจำชุมชนของเรา
ถ้าเรามีการยื่นโยนแบ่งปันกัน ในลักษณะของครอบครัวเดียวกัน มีความรักใคร่สามัคคีกัน ชุมชนของเราจะดี ถ้าชุมชนอื่นเห็นแล้วทำตาม หลายชุมชนรวมกัน ตำบลนั้นก็จะดี ถ้าตำบลอื่นเห็นดีเห็นงามทำตามหลาย ๆ ตำบล อำเภอนั้นก็จะดี และท้ายที่สุดจังหวัดก็จะดี ประเทศชาติก็จะดี
แต่ถึงแม้จะไม่มีใครทำตาม เราก็ควรที่จะทำเช่นนี้ อันดับแรกก็คือ รักษาคุณงามความดีที่เราได้ทำเอาไว้ อันดับต่อไปก็คือ ลูกหลานญาติพี่น้องที่เป็นคนรุ่นหลัง ๆ ต่อไปก็จะได้นำสืบความดีเหล่านี้ต่อไป เพื่อที่อย่างน้อยก็จะได้รักษาหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบางส่วน ให้อยู่คู่กับสังคมของเราเอาไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้
สำหรับตอนนี้ก็คงต้องออกไปงานศพที่วัดปรังกาสีต่อ ก็ขอรบกวนเวลาทุกท่านแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๒๒ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 23-08-2021 เมื่อ 02:33
|