หลักคำสอนที่ ๘ : ทำตัวเราให้เหมือนแผ่นดิน หรือปล่อยวาง จึงได้ชื่อว่าถึงพระนิพพานดิบ
ถ้าปรารถนาจักถึงพระนิพพาน จักต้องทำจิตให้หนักแน่นเหมือนแผ่นดินเสียก่อน ซึ่งไม่ใช่ของง่าย ต้องพากเพียรลำบากยากยิ่งนักจึงจักได้ เพราะแผ่นดินนั้นคน สัตว์ จะมาทำร้ายทำดีประการใด แผ่นดินก็มิได้โกรธเคืองหรือว่ากล่าวอย่างใด ให้ระลึกไว้เสมอว่า เราเกิดมาตามกรรมที่เราทำไว้ (กรรมลิขิต) เราคือจิตดวงเดียวที่มาอาศัยร่างกายอยู่ชั่วคราวเท่านั้น เราอยู่เพื่อชดใช้กรรมเพื่อคอยวันตายเท่านั้น (ด้วยความไม่ประมาท ซ้อมตายและพร้อมที่จะตายอยู่เสมอ) ทรงให้หลักในการอบรมใจซึ่งเป็นของเรา เราต้องบังคับและอบรมมันให้ได้
|