๗ ทำบุญอย่าอายผู้อื่น
การทำบุญ
ให้เป็นคุณเป็นประโยชน์แก่ตนในชาตินี้ชาติหน้า
ผู้มีปัญญา
ไม่ควรจะอายผู้อื่นในการทำบุญ
ปัญญาเรามี
ควรเข้าใจทำคนเดียวพอ
รู้ใครรู้มัน
ควรรีบขวนขวายใส่ใจทำเอาในใจ
เพราะว่าของนี้ทำแทนกันบ่ได้
ถ้าเราบ่คิดกระทำเอา
ใครก็บ่ทำเผื่อปันให้เราได้
๘ ญาติพี่น้องผู้ประเสริฐ
คนผู้ใด
อันบ่ใช่พี่น้องของเรา
ถ้าเขาเป็นคนดี
มีปัญญา
และมีคุณแก่เรามากนัก
อันคน ๆ นั้นจะได้ชื่อว่า
เป็นญาติพี่น้องผู้ประเสริฐแห่งเราแท้เเล
๙ โง่ก่อนฉลาด
ทางเดินของเราต้องเป็นป่ามาก่อน
แล้วจึงจะเป็นที่ราบเรียบ
คือว่าคนเราต้องเป็น คนใบ้คนเง่า (โง่) มาก่อน
แล้วจึงจะค่อยรู้ค่อยแจ้งในภายหลัง เหมือนกันทุกคนแล
ต้องเป็นคนใบ้คนหลงใน "สงสาร" มานาน เหมือนกันทุกคน
เป็นดังคนป่าบ่รู้ทาง มีผู้มาบอกทางให้
เรารู้แล้วดังนั้น
ควรรีบเดินตามไปเร็ว ๆ
บ่ต้องยั้งรอให้มันได้หลงไป หลายครั้งหลายคราว
|