[เถรี]

การที่เราเป็นพระภิกษุสามเณร แล้วญาติโยมเขาจะเคารพบูชาเรา เพราะเรามีความเหนือกว่า มีความต่างมากกว่า ถ้าหากว่าทุกอย่างของเราเหมือนอย่างกับฆราวาส ไม่มีใครเขานับถือนะครับ เพราะเขาถือว่าเหมือนกัน

คราวนี้สิ่งที่เราต่างจากญาติโยมทั้งหลาย อยู่ที่ศีลครับ อันดับแรกเลย...สามเณร ศีล ๑๐ พระภิกษุสงฆ์ ศีล ๒๒๗ บวกกับอภิสมาจารอีกเป็นร้อย..! ตรงจุดนี้ถ้าหากว่าเราทั้งหลายลองนึกดูว่า เราอยู่ในปฏิรูปเทส คือถิ่นที่เหมาะสม สามารถที่จะได้พบพระพุทธศาสนา มีหลักธรรมพร้อมสมบูรณ์ทั้งศีล สมาธิ ปัญญา เหมือนอย่างกับหนูตกถังข้าวสารครับ ผมสงสัยแค่ว่าเมื่อไรจะกินเสียที ? ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเราก็ได้แต่สบายใจว่าพวกเราอยู่ในถังข้าวสาร

ไม่เหมือนกับต่างประเทศครับ และไม่ต้องถึงต่างประเทศ แค่ในประเทศของเรา เวลาผมไป เหนือ อีสาน กลาง ใต้ ที่ไม่ใช่บริเวณที่ตัวเองอยู่ ญาติโยมแห่กันมาแบบหิวโหยเลยนะครับ ก็คือปฏิบัติธรรมมานานแล้ว ติดขัดตรงโน้น ไม่ได้ตรงนี้ พระอาจารย์ช่วยบอกวิธีการให้ที พอบอกกล่าวไป แก้ไขไป เขาก็ไปตั้งหน้าตั้งตาทำกัน

ยิ่งชาวต่างชาติแล้วยิ่งหนักใหญ่เลยครับ พอถึงเวลาเขาก็ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ เพราะเห็นคุณเห็นประโยชน์ แม้กระทั่งล่าสุดนี้ รัฐสภาสหรัฐอเมริกากำหนดให้มีการนั่งสมาธิภาวนาก่อนที่จะประชุมนะครับ หลักการปฏิบัติธรรมของศาสนาพุทธนี่แหละ ทางยุโรป ประเทศอังกฤษ ราชองครักษ์ ๔,๐๐๐ นาย ต้องนั่งสมาธิก่อนที่จะปฏิบัติหน้าที่ประจำวัน นั่นเพราะว่าเขาเห็นประโยชน์ครับ แต่ว่าเราท่านทั้งหลาย พระภิกษุสามเณรและฆราวาสเห็นประโยชน์บ้างไหมครับ ?

ทุกวันนี้ตัวท่านทั้งหลายเหมือนอย่างกับวัวควายที่โดนเฆี่ยนโดนตีอยู่ทุกวัน แต่ไม่รู้สึกว่าตัวเองเจ็บ เพราะว่ากิเลสรัก โลภ โกรธ หลง ทำร้ายเราอยู่ทุกวันนะครับ แต่ละท่านรู้ดีว่าถึงเวลากิเลสกำเริบขึ้นมาแล้วเราทุกข์ยากลำบากขนาดไหน

สมัยผมบวชใหม่ ๆ ก็เหมือนกันครับ อยากจะสึกไปมีเมียวันหนึ่งเป็นร้อยหน..! นั่นราคะครับ พอถึงเวลาปฏิบัติธรรมไป คนพูดมา ไม่เข้าหู ไม่ชอบใจ โกรธเขาอีก โทสะมาอีกแล้วครับ กิเลสทั้งหลายเหล่านี้ทำร้ายเราอยู่ทุกวันครับ ผมถึงได้บอกว่าตัวเราเหมือนอย่างกับวัวกับควายที่ถูกเฆี่ยนถูกตีอยู่ทุกวัน แต่เราไม่คิดที่จะหลีกเลี่ยงจากการโดนเฆี่ยนโดนตีนั้นเลยหรือครับ ?

วิธีหลีกเลี่ยงที่ง่ายที่สุดก็คือการปฏิบัติธรรม ถ้าหากว่ากำลังใจของเราทรงตัวหนักแน่นมั่นคง รัก โลภ โกรธ หลง จะโดนกดดับไปชั่วคราวด้วยอำนาจของสมาธิ ท่านทั้งหลายคงจะบอกไม่ถูกหรอกครับว่ามีความสุขขนาดไหน อธิบายเป็นภาษามนุษย์ไม่ได้ครับ